FanFic.nl

Can I start all over? (AF)

.15.

Als ik bij het appartement aankom, loop ik naar mijn kamer net zoals Lindy, Amber en Melina. Aangezien we huiswerk moeten maken. Ik sluit de deur achter me en ga aan mijn bureau zitten. Ik pak eerst mijn telefoon en zet wat muziek op. Door muziek kan ik me beter concentreren en denk ik niet meer aan vandaag. Ik pak mijn boeken erbij en een schrift. Ik sla mijn boek open, daar staan allerlei dans choreografieën in. Ik lees een paragraaf en maak er alvast een samenvatting van. Bij mijn liedje, moet ik ook een dans verzinnen en hoe kan je dat beter verzinnen dan met een boek over choreografie. Als ik al een tijdje bezig ben, een uur om precies te zijn, hoor ik mijn telefoon trillen en trillen. Hebben ze me zo hard nodig? Ik grinnik en pak mijn telefoon. Als ik hem ontgrendel zie ik dat Zayn degene was die me aan het appen was. Ik open mijn app en lees zijn berichten.

Zayn: Nola?
Zayn: Nolaa??
Zayn: Nolaaaaaaa??!!
Zayn: Reageer!!
Nola: Wat is er?
Zayn: Eindelijk ben je er! Zullen we even chillen samen?
Nola: Natuurlijk. Ik kom eraan, gewoon bij het bankje in het park?
Zayn: Jup, tot zo. X
Nola: Tot zo! X

Ik leg mijn spullen aan de kant en pak mijn sleutels en mobiel en loop het appartement uit. Wacht, misschien wel slim als ik de meiden laat weten dat ik weg ben. Ik loop weer naar binnen en schrijf snel een briefje:

Ik leg het briefje op de tafel en loop het appartement uit. Ik pak mijn mobiel en oortjes en plug ze in. Ik zet de muziek van Madonna op en loop aan. Buiten is het heerlijk weer, niet koud en niet bloedheet. Ik kom na een kwartier in het park en loop door het park tot ik bij het bankje aankom. Ik zie nog niemand. Ik ga zitten en wacht op Zayn. Ik zak wat achteruit. De zon schijnt in mijn gezicht en ik sluit even mijn ogen. De gedachte dat Zayn straks voor me staat, doet van alles met me. Het gevoel wat ik al eerder had, is nog steeds niet weg. Ik pak mijn mobiel en bekijk mezelf door hem als spiegel te gebruiken. Gelukkig! Je ziet niet goed dat ik gehuild heb, ik wil dat het gezellig word en niet dat hij wat gaat vragen. Even geef ik een zucht, waarom is hij er nog niet? Dan voel ik opeens twee handen voor mijn ogen komen en van schrik geef ik een gil. Wie is dit?!
,,Raad eens wie ik ben.” Klinkt een stem. Ik begin te glimlachen en probeer een serieus mogelijk antwoord te geven, ondanks dat de vlinders druk in mijn buik rondzweven omdat Zayn mijn gezicht aanraakt.
,,Uhm...wie zou je nou toch kunnen zijn? Jordan?” De handen gaan weg en Zayn kijkt me verbaasd aan.
,,Ik ben het.”
,,Ja, dat wist ik allang. Ik hoorde het aan je stem, ik zit je maar een beetje te plagen.” Even steek ik mijn tong naar hem uit. Zayn trekt me omhoog en nu kijk ik recht in zijn ogen. Wow! Ze zijn zo mooi! Oké, Nola. Concentreer je. Ik glimlach even en hij glimlacht terug. Geen van ons beiden durft iets te zeggen en dus blijven we zo een tijdje staan.
,,Wat is er gebeurd Nola?” Ik schrik. Is het dan toch zo goed te zien? Ik heb echt geen zin in vragen, dus moet ik zorgen dat hij niet doorvraagt.
,,Er is niks gebeurd.” Zeg ik en even kijk ik naar beneden. Volgens mij heb ik nu argwaan bij Zayn opgewekt. Ik kijk terug naar Zayn en dan zie ik dat hij een picknickmand vast heeft. ,,Waarom heb je die picknickmand meegenomen?”
,,Ik dacht; misschien heb je wel trek.” Zegt Zayn glimlachend.
,,Zullen we daar gaan zitten?” Ik wijs naar een oude boom naast de vijver. Zayn knikt en samen lopen we er naar toe.

Als we daar aankomen opent Zayn de picknickmand en haalt er een kleed uit. Even probeer ik stiekem in de mand te kijken, maar Zayn merkt het en doet de mand gauw weer dicht.
,,Het is nog een verrassing.” Legt hij glimlachend uit. Ik knik en help hem met het kleed neer te leggen. We gaan op het kleed zitten en Zayn kijkt me aan. Hij zegt niks en kijkt me de hele tijd aan. Zeg iets, alsjeblieft! Zijn ogen, omg! ,,Doe je ogen dicht.”
,,Waarom?”
,,Doe nou maar.” Ik haal even mijn schouders op en sluit dan mijn ogen. Ik hoor dat Zayn de mand opent en na een tijdje mag ik ze weer open doen. Ik open voorzichtig mijn ogen en even zie ik alles wazig, maar dat duurt niet heel lang. Op het kleed zie ik een bord met sandwiches, een bord met aardbeien en chocola, een bord met mini croissantjes en nog veel meer.” Mijn mond valt open en mijn ogen worden groot. Zoveel lekkers!
,,Dit ziet er erg lekker uit Zayn.” Zeg ik en ik staar nog steeds met grote ogen naar het kleed.
,,Dames eerst.” Ik begin te lachen.
,,Wat ben je toch ook een gentleman.” En ik pak een sandwich. Ik neem een hap en proef dat er kipfilet op zit. Hoe weet hij dat ik dat het lekkerste vind? Dat heb ik hem nog niet verteld! ,,De sandwiches zijn heerlijk!” Zayn pakt ook een sandwich en neemt een hap, wat er zo f*cking sexy uitziet. Even bijt ik op mijn lip.
,,Fijn dat je het lekker vindt.” Dan kijkt hij me opnieuw aan. Ik voel me verlegen worden. ,,Nola, mag ik je iets vragen?”
,,Ja, dat mag je.” Zeg ik en geef even een knipoog. Ik neem opnieuw een hap van mijn sandwich.
,,Toen jij je net omdraaide op het bankje, zag ik dat je ogen rood waren. Waarom heb je gehuild?” Nu moet ik mijn hap goed doorslikken. Het staat een beetje stom als ik me erin verslik. Zayn moet niet denken dat ik zijn vraag ga beantwoorden. ,,Nola, je kan het me vertellen.” Hij staat op en komt naast me op het kleed zitten. Hij zit nu wel heel dichtbij! ,,Ik zal je niet uitlachen, vreemd aankijken of wat dan ook.” Zayn slaat zijn arm om mijn schouder. ,,Vertrouw me.” Ik kijk hem aan en zie dat hij het meent. Mijn lichaam warmt zich op vanwege zijn arm om me heen.
,,Het gebeurde weer...” Zeg ik voordat ik er erge in heb. Het maakt me ook niks meer uit, hij is zo lief voor me dat ik het hem wil vertellen.
,,Wat gebeurde weer?”
,,Het lachen. Ze lachte me weer uit.” Ja hoor, daar komen de eerste tranen weer. Ze prikken in mijn ogen, maar gaan nog niet over mijn wang.
,,Waarom?”
,,Ik stond voor de klas en alle ogen waren op mij gericht. Ik dacht aan de keer dat ik moest zingen voor mijn auditie. Ik zag alleen nog mijn afgang voor me...de leerlingen die me uitlachte omdat ik mijn tekst niet meer wist...opnieuw hoorde ik gelach achterin de klas en daardoor raakte ik in paniek, zo erg dat ik huilend de klas uitrende.” Een traan glijdt over mijn wang.
,,Niet huilen.” Zayn veegt de traan weg met zijn duim. Ik kijk hem aan met nog steeds de tranen in mijn ogen.
,,Wat als ik nooit meer durf te zingen?”
,,Mijn auditie tijdens de X-Factor mislukte ook een keer, maar ik heb nooit opgegeven. Kijk waar ik nu ben, ik ben lid van de boyband One Direction, ik heb vier beste vrienden erbij en vier goede vriendinnen. Ik zou het niet anders willen. Jij moet ook niet opgeven, ik weet dat je kan zingen want ik heb je gehoord. Laat de anderen lekker lachen, ze lachen alleen maar omdat ze jaloers op je zijn. Ze zouden een moord doen om zo te zingen zoals jij doet.” Misschien moet ik het gewoon nog een keer opnieuw proberen. De woorden van Zayn komen echt wel binnen. Die van Lindy, Melina, Amber en Jordan ook wel, hoor. Hoe vaak heb ik van hun niet gehoord; Je bent hartstikke goed of niet stoppen met zingen? Ik ben verwisseld naar de zangopleiding en nu moet ik het ook gaan waarmaken.
,,Dank je wel dat je naar me wilde luisteren Zayn. Je bent echt een goede vriend. Ik zou niet weten wat ik zonder jou, Melina, Amber, Lindy en de andere jongens moest doen.” Ik leun tegen hem aan en geef hem een knuffel. Ik voel zijn armen om me heen en glimlach. Dit voelt echt heel goed.
,,Ik ben ook blij dat jij zo'n goede vriendin bent.” fluistert hij in mijn oor, wat me rillingen geeft over mijn hele lichaam. ,,Ik zou zo wel eeuwig willen blijven zitten.”
,,Ik ook Zayn.” Zijn armen zijn nog steeds om me heen geslagen en het voelt goed. Het is jammer dat ik weer terug moet naar het appartement, omdat mijn huiswerk nog niet af was. ,,Uhm, sorry Zayn, maar ik moet echt weer terug naar het appartement. Ik moet nog huiswerk afmaken.”
,,Het is niet erg.” Hij laat me los en het koude gevoel is te voelen. Ik sta op en geef hem nog even een knuffel.
,,Dank je wel Zayn!” Ik geef hem een kus op zijn wang en loop daarna terug naar het appartement.


,,Nu kunnen we eindelijk even ontspannen.” Begint Melina als we terug zijn van de hele dag school en kijkt ons aan.
,,Bedoel je wat ik denk dat je bedoeld?” Amber kijkt haar aan en Melina knikt. Ze begint te juichen. Ik begrijp er niks van.
,,Nola, truth or dare?” Melina kijkt me vragend aan.
,,Wat nu weer?” vraag ik. Altijd als Melina en Amber truth or dare met mij gaan doen, hebben ze altijd wel een plannetje om me te laten zingen.
,,Zeg het maar. Kom op, snel.”
,,Oké. Dare.” Zeg ik.
,,Mooi,” Zegt Jordan. Ik kijk hem aan. Hij heeft er duidelijk ook iets mee te maken, alleen Lindy weet ook niet wat ze van plan zijn. ,,Ik hoopte al dat je die zou kiezen.”
,,Amber?”
,,Truth.”
,,Lindy, truth or dare?”
,,Dare.”
,,Perfect!” Melina begint te grijnzen en ze haalt een stuk papier uit haar zak. ,,Ik heb hier een fantastische weddenschap voor Lindy en Nola. Hebben jullie gehoord van die talentenjacht 'Pop King en Pop Queen'? Nou...” Ze kijkt me aan. ,,Jullie doen daar allebei aan mee! Amber en ik doen het ook. De audities zijn volgende week zaterdag.” Mijn ogen worden groot. Wat moet ik doen? Ik heb spijt dat ik dare gekozen heb, maar ik kan niet meer terug. Ik moet dit wel doen. Grrr. Ik pak het papiertje van Melina en loop regelrecht naar mijn slaapkamer. Ik wist gewoon dat de meiden wat van plan waren. En dat Jordan ze geholpen heeft, vind ik het nog het ergste!

Ik ga op mijn bed liggen en haal het krantenknipsel tevoorschijn.

*Zijn wij op zoek naar jou? Rocket Productions is op zoek naar een Pop King en een Pop Queen. Audities in New York op zaterdag 11 en zondag 12 oktober, van 9:00 tot 20:00. Leeftijd 12-18 jaar. Zing een lied naar eigen keuze! Prijs: 5000 dollar voor de King en 5000 dollar voor de Queen, plus een platencontract!*

Ik leun achterover en sluit mijn ogen. Eerst stel ik me voor hoe ik mijn ouders de cheque zou overhandigen. Dan zou het eindelijk afgelopen zijn met al dat gestress over de rekeningen. De pers zou alles van me willen weten, ik zou gemetamorfoseerd worden, mijn gezicht zou op alle bladen prijken. Op school zou iedereen stik jaloers zijn, want mijn single zou natuurlijk meteen op één komen. Ik zou allerlei belangrijke muziekprijzen winnen en ik zou zelfs een award mogen overhandigen met mijn nieuwe beste vrienden, een of andere hippe zangeressen. Ik zou een paar kilo's kwijt zijn en prachtige designerkleding en schoenen dragen, mijn haar zou voor de verandering eens prachtig steil vallen en naderhand is er natuurlijk een spetterend feest voor alle hotshots, onder wie ikzelf. O, mijn hemel. Daar ga ik weer! Mijn leraren hadden gelijk; ik ben een dromer. Dan gaat de deur open en staat Jordan met de meiden in de deuropening. Snel leg ik het papiertje in mijn bureaula en sta op.
,,Kom op, dan gaan we!” roept Jordan.
,,Waarheen?”
,,Een leuke avond. Jullie hadden het erover dat jullie de buurt wilde verkennen, nou ik kan jullie veel dingen laten zien.”
,,Toch geen karaoke?!”
,,Waarom niet? Je moet toch oefenen.” Melina en Amber kijken me aan. Oké, nu voel ik weer die druk. Waarom willen ze nou dat ík ga zingen? Nooit Lindy of Melina.
,,Waarom ik? Lindy kan toch ook zingen?” De rest kijkt haar aan.
,,Is dat zo?” vraagt Jordan. Lindy knikt. ,,Waarom zing je dan nooit in de klas?”
,,Ik heb het één keer gedaan, maar toen luisterde je niet.”
,,Ach wat maakt het uit?” begin ik. ,,We kunnen niet weg, we hebben nog best wel veel huiswerk.”
,,Ja, maar dat is saai.” Zegt Melina.
,,Melina heeft gelijk. We gaan liedjes uitzoeken voor de audities.” Lindy rent naar haar kamer en is niet veel later terug met een stapel cd's in haar handen. Ze gooit al haar cd's op de grond en we bekijken ze.
,,Ik denk dat ik voor een mooi rustig nummer ga.” Zegt Lindy. Melina pakt een cd met recente top 40-nummers van de vloer.
,,Ik wil juist iets swingend.” Zegt ze.
,,Goed idee.”
,,En jij, Nola?” vraagt Amber.
,,Ik weet het nog niet.”
,,Hoeveel tijd heb je eigenlijk om te zingen?”
,,Hooguit een paar minuten.” Zeg ik. ,,Ze vinden je goed of niet.”
,,Mij gooien ze natuurlijk binnen tien seconden eruit.” Ik kijk Amber bewonderend aan. Als ik niet goed kon zingen zou ik het niet in mijn hoofd halen om mee te doen. Ze moet wel erg zeker van zichzelf zijn, ze heeft vast niet het gevoel dat ze iets moet bewijzen. Opeens schiet er iets door mijn gedachten. Wat wil ik eigenlijk bewijzen?
,,Ik vind je echt super Am, dat je gewoon meedoet.”
,,Het is niks.” Zegt ze. ,,Ik weet wel dat ik geen schijn van kans maak, dus ik maak me ook geen illusies. Het is gewoon leuk. Voor jou, Lindy en Melina is het vast moeilijker, want jullie zijn alle drie echt goed.”
,,Ja en ik ben nu al zenuwachtig.”
,,Je doet het vast geweldig. En je ziet er goed uit.”
,,Echt niet!” val ik haar in de rede. ,,Ik moet eerst een paar kilo's kwijt zien te raken.” Melina zucht.
,,Je bent echt blind, hoor, Nola. Je bent hartstikke mooi en je zingt prachtig. Ik vind dat je een ballade moet doen, dan kunnen ze echt goed horen hoe mooi je stem is.” Wat is het toch een toffe meid, die Melina. Wij zijn eigenlijk tegenstanders in die wedstrijd, maar toch zal ze het niet laten om me te helpen. Zo lief is ze voor al haar vrienden.
,,Het belangrijkste nog,” Begint Lindy. ,,Wat trekken we aan?”
,,Dat is een goede. Er zullen ook best smakelijke jongens rondlopen.”
,,Nola!” roept Amber.
,,Wat?!”
,,En Zayn dan? Je vond hem toch leuk?”
,,Ja, maar we hebben niks. Ik weet niet eens of hij mij ook leuk vind. En trouwens, kijken mag.”
,,Oké, hoe gaan we naar de audities? Glamourous of in spijkerbroek?”
,,Ik denk dat we er niet teveel werk van moeten maken. Dan denken ze dat we te graag willen.”
,,En de echte professionals doen auditie in hun simpele kloffie.” Weet Lindy.
,,We moeten ook een fles bronwater meenemen.” Zeg ik.
,,Geen blikjes cola, maar bronwater.” Citeert Jordan.
,,Meiden, ik heb in mijn appartement een band liggen met audities erop.”
,,Moeten we die kijken?”
,,Zo kan je een beetje kijken hoe de jury is en kan jij je alvast voorbereiden.” Daar heeft hij wel een punt. Voor mij zal het een stuk relaxter zijn als ik weet wat ik kan verwachten. Ik knik en de meiden na mij. We pakken onze spullen en lopen daarna achter Jordan aan naar zijn appartement.

Als we binnen zijn en, na het bekijken van zijn appartement, op de bank zitten, laat Jordan de band zien.
,,Het is een band met allerlei fragmenten van talentenjachten op tv.” Zegt hij en hij zet hem aan. Op tv zien we hoe drommen hoopvolle mensen wachten op het moment dat ze auditie mogen doen. Ik voel een golfje van opwinding door mijn lijf gaan. Volgende week zouden wij zo staan!
,,O, help!” piept Amber als we even later echte audities bekijken. ,,Gaan we dat onszelf werkelijk aandoen?”
,,Jazeker.” Opeens zakt de moed me in de schoenen. Iemand op tv zingt mijn liedje!
,,Dat is mijn liedje.” protesteer ik. En even later komt er nog een bekend deuntje voorbij.
,,En dat is mijn liedje!” zegt Amber. Vervolgens zingt iemand het nummer van Melina en even daarna iemand het nummer van Lindy. Allebei protesteren ze. Hoe langer we kijken, hoe erger het word. Onze liedjes komen allemaal nog een paar keer voorbij. Op een gegeven moment merkt een van de juryleden op dat als hij mijn lied nog één keer hoort, hij die persoon een draai om de oren zal verkopen.
,,We zullen andere liedjes uit moeten zoeken. Nummers die nog niet honderd keer gedaan zijn.”
,,Ja, dág!” roep ik. ,,Volgende week is de auditie al.”
,,Rustig meiden. Het is toch gewoon voor de lol. Een weddenschap.” Jordan heeft gelijk. Het is ook een weddenschap.
,,Je hebt gelijk.” Zeg ik. Maar ik begin er eerlijk gezegd een beetje gemengde gevoelens over te krijgen. De juryleden die we op de band zien, zijn niet mals. Sommige deelnemers verlaten de auditieruimte in tranen. Opeens voel ik me niet meer zo zelfverzekerd. Ik twijfel over alles: mijn haar, mijn figuur, mijn liedje. ,,Nou ja, we hebben nu in ieder geval een beetje een idee wat we kunnen verwachten.” Mompel ik.
,,Ja.” Zegt Jordan. ,,Jullie worden afgemaakt.”
,,Nou.” Zucht Amber. ,,Maar Melina, Lindy en Nola kunnen tenminste zingen.”
,,Ik geloof niet dat dat veel uitmaakt.” Zegt Melina. ,,Soms worden er ook best goeie mensen uitgegooid, omdat hun gezicht de jury niet aanstaat of omdat ze niet de goede kleren aan hebben. Maar Jordan heeft gelijk, we doen het voor de lol. We moeten er vooral niks van verwachten.”
,,Ik verwacht er ook niks van.” Zeg ik. ,,Misschien moet ik maar niet meedoen.”
,,O, kom op, zeg. Je kunt er nu niet meer onderuit.” Zegt Melina.
,,Maar ik weet niet meer wat ik moet zingen, nu na die video. Ik heb uren geoefend op dat lied. Maar na die leuke opmerkingen over die draai om die oren...ik zal met iets originelers moeten komen.”
,,Ach, welnee. Er zit volgende week toch een heel andere jury?”
,,O, ja, dat is waar.” Zegt Amber.
,,Als ze maar niet zo erg zijn als op die band.”
,,Waarom doe je dat liedje uit 'Grease' niet Melina?” vraagt Amber ineens. ,,Je kent het uit je hoofd en het past perfect bij je stem. Zelfs als je zenuwachtig bent, kun je de tekst nog dromen.” Ik knik.
,,Wat een super idee! Je hebt gelijk. Amber dat kan jij natuurlijk ook doen, een van je 'Grease' liedjes. Hoef je tenminste niks nieuws te leren.”
,,Ja en dan doe ik die danspassen erbij die we op school ook deden. Dan kan ik tenminste laten zien dat ik wel iets kan.”
,,Nou jij nog, Nola.” Zegt Lindy.
,,Wil jij je liedjes van de 'Grease' auditie nog eens uit de kast halen?”
,,Dat was goed hopeloos, hé?” vraag ik. ,,Dus nee, dat lijkt me geen goed idee. Maar wat moet ik dan...?” Ik probeer me andere liedjes voor te stellen. Er zat niks bruikbaars bij. ,,Ik ken maar één ander lied uit mijn hoofd.” Zeg ik. ,,Een antiek nummer dat mijn moeder altijd opzet in de auto.”
,,Zing het eens.” Zegt Melina. Ik sta op van mijn bed, aangezien ik weer was gaan zitten, en haal diep adem. Wat ben ik opeens zenuwachtig! Dit slaat nergens op, als ik bij mijn vrienden al nerveus ben, dan betekend dat niet veel goeds voor volgende week. Kom op, Nola, zeg ik tegen mezelf. Je kent het nummer uit je hoofd en het is gewoon voor de lol. Ik haal nog een keer adem en begin te zingen.

Als ik klaar ben, kijk ik vluchtig naar de anderen. Ze hebben allemaal een vette grijns op hun gezicht.
,,Dat is echt héél goed.” Zegt Melina. ,,En je stem past prachtig bij het nummer. Ik denk dat je nu nog meer kans maakt dan met dat andere liedje.”
,,Echt?” Jordan knikt.
,,Ik weet het wel zeker. Dat word een platencontract, let op mijn woorden. Ik zie het al voor me: Nola op tv, Nola in de bladen, Nola naar allerlei sjieke premières...en dan sta ik daar ergens tussen het publiek: “Nola, Nola, ken je me nog?” Ik lach.
,,Echt niet, hé?! Je loopt natuurlijk naast me! En Melina, Amber en Lindy zijn er natuurlijk ook bij, als zangeressen.” Het is best oké om af en toe te dromen, zolang je ze maar niet té serieus neemt.

Reacties: