Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » The fate of the Malfoy family » 18
The fate of the Malfoy family
18
De regen sloeg tegen de ruiten en de wind raasde woeste rond het grote kasteel. Een chagrijnige professor Anderling moest moeite doen om boven de wind uit te komen. Ze maakte woeste gebaren terwijl ze sprak. Van alle leraren leek zij zich het meest te verzetten tegen de nieuwe regels van het schoolhoofd. Anderling staakte even haar verhaal en keek chagrijnig de klas rond. Ze zuchtte een paar keer diep en ging toen verder met haar verhaal: ' Een wezenlijk verschil tussen een faunaat en een tovenaar die door middel van transfiguratie in een dier verandert, is dat een faunaat in diergedaante zijn menselijke persoonlijkheid, herinneringen en bewustzijn behoudt, en zich dus bewust is van zijn doen en laten. Bij transfiguratie krijgt de tovenaar ook automatisch het brein en instinct van het dier waar hij in verandert, en kan dan niet meer als mens denken. Hierdoor vergeet hij dat ooit een mens te zijn geweest en bestaat het risico dat hij de rest van zijn leven in de gedaante van het dier moet slijten.'
'Dit is zo saai' zei Kwast die naast Draco zat. 'Ik bedoel dit hebben we een paar jaar geleden al gehad. Wat heeft het dan voor zin om het allemaal opnieuw te horen'
Draco zuchtte en ging verder met zijn aantekeningen. Hij had momenteel geen enkele behoefte om een discussie aan te gaan met Kwast. Hij was moe. De afgelopen nacht had hij nauwelijks geslapen. De Heer van het Duister had zijn volgelingen weer nodig gehad en het teken had daardoor zo ongeveer de hele nacht gebrand.
'Meneer Kwast!'
'Ja, professor'
Doordat Draco zo geconsenteerd bezig was geweest met zijn aantekeningen - al was het maar een excuus om Kwast te kunnen negeren - had hij niet gemerkt dat professor Anderling bij hun tafel was komen staan.
'Uw vraagt zich wat de zin van herhaling is meneer Kwast?'
'Ja,iets horen dat ik toch al weet. Heeft geen zin. Want ik weet het al' zei Kwast dommig.
'Jullie zitten in jullie zevende en tevens laatste jaar van Zweinstein' richtte Anderling tot de gehele klas. 'Aan het einde van dit schooljaar hebben jullie puist examen. In dit examen wordt alle stof van de afgelopen schooljaren getest. Om een volleerd heks of tovenaar te zijn moet je alle stof die behandeld wordt op Zweinstein kennen. Vandaar dat jullie dit jaar veel herhaling zullen krijgen. Omdat bij enkele van jullie de stof van voorgaande jaren nauwelijks is blijven hangen, of helemaal nooit in die kopjes van jullie opgeslagen is geweest.'
Puisten. Draco wilde nog helemaal niet aan het examen denken. Daarbij het klonk nog zo ver weg. Dat hij zich nog niet echt kon voorstellen dat hij aan het einde van het schooljaar examen moest doen. Professor Anderling draaide zich om en liep weer in de richting van haar lessenaar. Nog voor ze daar gearriveerd was werd er luid op de deur van het lokaal gebonsd. Professor Anderling slaakte een geïrriteerde zucht en riep: 'Binnen!'
Draco draaide als van zelf zijn hoofd naar de deur, die met geweldige zwaai open ging. Met harde klap knalde hij tegen de muur op. Professor Sneep gleed als een reusachtige vleermuis het lokaal binnen en liep met snelle grote passen naar de lessenaar. In zijn handen had hij een grote dikke map. 'Minerva, hoe vergaan je lessen?' vroeg Sneep. Anderling keek nog chagrijniger. Waardoor Draco even bang was dat ze Sneep midden in het lokaal aan zou vallen.
'Prima,' mompelde Anderling.
'Het valt me op dat er nog geen enkele leerling uit is gestuurd bij jou en dat terwijl het toch al eind november is.'
'Dat klopt, Severus!' beet Anderling het schoolhoofd toe.
'Hoe komt dat?'
'Ach man, doe niet zo onnozel. Ik heb je tien keer gezegd dat ik niet mee werk aan die regels. De leerlingen behoren met respect behandeld te worden en ze krijgen straf in de vorm van een opstel.'
'Dat is tegen de regels Minerva'
'Daar ben ik het niet mee eens. Ik martel geen leerlingen en daar mee uit'
'Als je je niet snel aan de regels gaat houden raak je je baan kwijt' dreigde Sneep.
'Als je mij ontslaat. Ben je een van beste docenten kwijt en dat weet je ' zei Anderling op verbitterde
toon. Sneep verliet zonder nog iets te zeggen het lokaal. Draco keek hem na en vroeg zich af waarom Sneep niet op Anderling in ging. Was het zo dat schoolhoofd bang voor de oude chagrijnige heks die voor in het lokaal stond en met woeste gebaren haar les voortzette. Was hij bang om een discussie aan te gaan met Anderling. Anderling die al van het begin van het school bezig was Sneep het leven zeur te maken. Anderling die hoogste waarschijnlijk jaloers was op Sneep omdat die schoolhoofd was. Terwijl zei dat na de dood Perkamentus eigenlijk behoorde te zijn. Een andere verklaring was er niet want er was geen enkele andere leraar die zich niet aan de regels hield. Te bang voor de consequenties die het met zich meebracht als ze zich niet aan de regels hielden. Zelfs die nietsnut van Harigd had een zevendejaars huffelpuf een klap geven omdat het meisje niet naar hem geluisterd had. Al was het dan misschien omdat Sneep mee keek bij de les. Maar toch hield ook Hargrid zich daarmee aan de straffen. Op de ochtend dat de straffen bekend werden gemaakt had Draco gehoopt dat ook de Zwadderaars het er niet mee waren. Omdat hij van mening was dat je leerlingen niet mocht martelen. Echter het tegendeel was waar. De Zwadderaars konden niet ophouden met lachen als er een leerling op de grond lag en het uitgilde van de pijn. Het zelfde schold voor leerlingen die naar Vilder – die tegenwoordig de beul werd genoemd - werden gestuurd. Als je straf had was je niet meer veilig voor het gelach van de Zwadderaars. Een week geleden was het lachen pas echt erg geweest omdat Lijpo Leeflang midden in de gang van de vierde verdieping had geroepen dat iedereen die tegen Sneep als schoolhoofd was zich bij haar moest melden. Alecto Kragge kwam op haar geschreeuw af en heeft haar een kwartier lang gemarteld met de cruciatusvloek omdat het verboden was door de gangen de schreeuwen. De Zwadderaars die er om heen stonden waren letterlijk over de grond gerold van het lachen. Draco die er ook bij had stond kon alleen maar medelijden voelen met Loena Leeflang, hoe graag hij ook wilde dat het niet zo was. Hij had een gruwelijke hekel aan dat maffe kind. Met haar Snottifanten en knalkoppertjes. Ze verdiende zijn medelijden niet. Maar hij wist hoeveel pijn ze leed op dat moment en dat deed hem ongewild pijn. De enige Zwadderaar die naast Draco niet lachte om het schouwspel was Isa. Al dacht Draco dat ze daar wel moeite voor moest doen. Sinds ze beweerd had zijn ware liefde te zijn, was niet meer van zijn zijde weg te slaan en eigenlijk vond hij dat ook niet zo erg.
Draco schrok op uit zijn herinnering toen professor Anderlings stem naast hem klonk. 'Meneer Malfidus, de les is al tien minuten geleden afgelopen. Moet u niet naar de grote zaal voor de lunch?'
'Ja,' stamelde Draco. 'Ik was in gedachten verzonken' Hij pakte zijn spullen bij elkaar en verliet snel het lokaal.
Reacties:
Waw!!!!!
Poor Draco!
Poor Luna!!!
Je schrijft feiloos hpe ik het regiem van Sneep voor me zag!
Er zitten een paar kleine foutje in het schrijven, maar dat doet het verhaal niet ten onder aan haar uitmuntende kwaliyeit!
Top gedaan!
Ik ben nog altijd verslaafd aan je flawlessly schrijfstijl
Al gebeurt er niets overweldigend in dit chapter,
het zit vol met emoties.
Over hoe het Zweinstein was in de handen van Sneep.
Poor Loena..
And ik heb Anderling altijd al geweldig gevonden.
I need moreeee! *giggles*
This is addicting!
xoxo
Wow Cis, dit is geweldig. Your back :3 I am seriously fangirling here THIS IS AWESSUUUMMMM! Nee really I love love love love LOVE it. Weetjr nog wat ik schreef in je gastenboek? Volgens mij heb je dat berichtje over Rowling nog :3 WELL JE MAAKT HET WEER HELEMAAL WAAR! YAYAYYAYYYAYA GO VEHM KUUHH