FanFic.nl

A place called Narnia, You Said?

The Badger called trufflehunter

De eerste zonnestralen zijn nog maar net over de toppen van de bergen in de verte gekropen of ik word geeuwend wakker. Uit gewoonte rek ik me uit en wil ik me nog eens omdraaien met mijn deken tot ver over mijn oren getrokken. Wat een zachte matras had moeten zijn, voelt eerst aan als frisse lucht en daarna een harde met her en der scherpe kiezels verspreide, stenen grond. Kreunend en over mijn achterwerk wrijvend trek ik me overeind aan een stenen tafel.



Voor zover ik kan zien is er niemand in de ruimte. Ik heb geen idee hoe ik hier nou weer beland ben. Ik was me er in ieder geval niet bewust van dat ik hier naar binnen gebracht ben. Sloffend slenter ik naar de reusachtige leeuw die is uitgehouwen in een cirkelvormige muur.



Nieuwsgierig glijden mijn vingers over de toppen van zijn onderste manen en bevoelen ze elke putje, heuveltje of zandkorreltje in het bouwwerk. Even voelt het aan, alsof ik echt manen streel in plaats van stenen. Mijn lange vingers verplaatsen zich naar de rug van het beest, tot aan zijn poten en daarna het puntje van zijn staart waarna ze weer naast mijn pas ontwaakte lichaam bengelen. ‘Dat- is Aslan,’ doemt een stem op uit het niets als een uil in de nacht. Mijn hart maakt een sprongetje maar niets aan mijn lichaam verraadt dat ik wel degelijk schrok. ‘Wie is daar?’ vraag ik aan de ruimte terwijl ik me behoedzaam en uiterst gefocust omdraai. ‘Ik ben het maar,’ zegt de diepe stem opnieuw. Een gedaante verschijnt en geeft daarmee de stem een lichaam.



Het was een grote, enigszins mollige das die kalm vanachter een pilaar met een bundeltje in zijn handen wandelt. Ik slik. Hij lijkt niets kwaad in de zin te hebben doch slik in mijn verbazing over het feit dat dit wonderlijke dier spreekt, in. Al snel staat de das voor mijn neus en gooit hij het pakketje op de tafel. ‘Koning Caspian gaf me de opdracht om je deze te geven. Hij vertelde me dat je je erg oncomfortabel lijkt te voelen in vrouwelijke kleren?’Ik mompel instemmend me afvragend wie deze Caspianpersoon is en hoe hij in godsnaam weet dat ik niet van vrouwenkleren hou. Het zou toch niet…?



Ik kan een kreun en een zucht niet bedrukken terwijl ik de kleren die de ‘koning’ me gegeven heeft, bekijk. ‘Is er wat?’ vraagt de das die zich omdraait nadat hij wat had staan rommelen met een pan en een lepel. De geur van verse groentesoep dringt tot diep in mijn lichaam door en laat iedere vezel in mijn lichaam opspannen.



Die in mijn maag niet buitengesloten,zo blijkt. Een zeurend hongergevoel wordt me nu pas duidelijk. ‘Honger?’ vraagt de das, die niet meer verder op mijn gekreun in gaat en met een bruine mok op me af komt. Ik probeer mijn gretigheid in mijn knikken enigszins te onderdrukken, maar dat wordt alleen maar moeilijker wanneer de verleidelijke soepgeur tikkertje speelt met de honger in mijn buik. De das grinnikt en overhandigt me de dampende kom gloeiend hete vloeistof. Ik trek me niks aan van de hitte en giet het mengsel in één keer naar binnen. Wanneer ik grijnzend langs mijn lippend lik, ‘lekker’ mompel en de tas terug aan de das wil geven, merk ik dat die me met open mond aan zit te staren.



Bang dat er weer iets met mijn lichaam is staar ik naar beneden. Ik kan niks speciaals opmerken dus vraag ik maar: ‘Wat?’ met een klein, hoog stemmetje. Ik schraap fronsend mijn keel zodat mijn stem weer op normale hoogte praat. ‘Was dat niet heet? Ik heb mijn poten aan dat ding verbrandt en jij giet het naar binnen alsof het koud water is.’ Stamelt hij. ‘Nou, dat zal wel meevallen,’ zeg ik vergoelijkend en opgelucht dat het dat maar was.



‘Ik ben Aar- Aya trouwens,’ zeg ik met een kort aarzeling bij Aya. Uit gewoonte was ik van plan om Aaron te zeggen. ‘Aangenaam kennis maken Aar-Aya, Ik ben Truffeljager,’ antwoordt de das joviaal maar me nog steeds raar aankijkend. ‘Nee, nee,nee,’ zeg ik snel. ‘Je begrijpt het verkeerd. Mijn naam is Aya, gewoon Aya,’ De das knikt begrijpend en zegt dan: ‘Ik ga even naar buiten… Dan kan je je op je gemak aan kleden,’ Hij voegt meteen daad bij woord en verlaat de tombe...

Reacties: