FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hofdstuk 26

(Artemis pov)
"Hallo Artemis." Zegt Dobby vrolijk. De naamloze huiself hapt naar adem door Dobby's openheid. "Dag Dobby! Ik heb hier een huiself die heel bang van me is. Ik heb jou geroepen zodat hij kan zien dat ik helemaal geen boeman ben." Leg ik uit met een glimlach. "Beste mede huiself, Artemis is een heel lieve meesteres. Ze zal je nooit pijn doen. Je zult zien." Zegt Dobby op een bemoedigend toontje. De huiself blijft bang naar ons kijken. Ik ben wel een beetje teleurgesteld maar ik leg me er bij neer. Onze band moet rustig aan opgebouwd worden. "Dobby. Hoe zou jij onze nieuwe vriend noemen?" Vraag ik hem. "Nuvi, dat betekent vriend in het Catalaans." Antwoord Dobby meteen. "Oh, ja dat vind ik leuk! Jij ook kleintje?" Vraag ik aan de huiself. Een kleine hoopvolle sprankel is te zien in zijn ogen, en hij knikt. "Oké, Nuvi word het. Heel erg bedankt Dobby." Zeg ik blij. "Dat is graag gedaan. Ik vind het leuk dat je mijn mening vraagt." Trotsheid klinkt door in zijn stem. "Mag ik nu alstublieft terug gaan? Ben nog altijd wat zenuwachtig hier, in mijn vorige huis." Voegt hij er dan aan toe. "Tuurlijk Dobby. Ik zie je gauw weer." Zeg ik blij. "Zeker." Antwoord hij. "Doe de groeten aan Harry Ron en Hermelien!" Zeg ik. "Ok." Roept hij voor dat hij verdwijnt met een luide KNAL. "Nuvi, je mag gewoon bij me in het bed komen liggen hoor, anders ga je het veel te koud hebben." Zeg ik met een lieve glimlach. "Dankje, meesteres." Antwoord hij dankbaar. "Noem me maar gewoon Artemis, alleen als er andere mensen zijn moet je me meesteres noemen, anders krijg je misschien problemen met de rest, en dat wil ik niet. "Oké, Artemis." Zegt hij dan weer terug. Met Dobby had ik toch al een heel klein beetje zijn hart gewonnen.

(Draco pov)
Met stampende voeten loop ik naar Dumbledore's office. Als er iemand wist waar zij was, dan was hij het wel. Ik ging niet bij hem weg totdat ik een adres uit hem gekregen had. Ik zou haar een brief sturen om mijn gedacht eens goed te zeggen. Ik had gezien dat Corvus, haar raaf hier nog was. In mijn haast had ik niet goed om me heen gekeken en met een luide bons bots ik tegen iemand aan. "Sorry, ik was..." Als ik opkijk zie ik Snape voor me. "Jij, meekomen, nu." Sneert hij kort af.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.