FanFic.nl

i got a crazy K I N D A crush on you

Une

..Hij heeft mijn hart gebroken en mijn leven is pas begonnen. waarschijnlijk als dit voorval niet was geweest had ik nooit gestopt tot waar ik nu ben gekomen ik..
ik kon mijn zin niet afmaken omdat ik op mijn rug werd getikt en mijn blog dus moest stoppen "je kan hier ook niets afmaken zonder dat je gestoord wordt he" schreeuw ik door de kleedkamer. Het geeft een echo en daarna nog een, het is gewoon zo stil hier. ik kijk op en zie daar die ene persoon staan waarover ik net schreef. ik schrik als ik zijn betraande ogen zie."wat is er" vraag ik nochalant net als of er niks gebeurt is "het is gewoon.. ach laat ik ook maar". ik dacht dat ik wel wist wat hij ging zeggen eigenlijk hoopde ik er meer op maar hoop is zo een groot woord meestal komt het toch niet uit. Hij ploft naast me neer op de bank en die laat een zacht "kuchje". het is een lange tijd stil als ik dan maar besluit om wat te zeggen. "wil je misschien wat drinken?." vraag ik meet een klein glimlachje. ik sta op en krijg een raar gevoel in mijn maag, net alsof er iets in zit. ik weet precies welk gevoel dit is en dat had ik nou net niet willen hebben, niet nog een keer en al helemaal niet bij dezelfde persoon. zeker weten wist ik het dit noemt men nou "liefde"...
...ik pak langzaam 1 glas, en zonder er bij na te denken stoot ik mijn hoofd aan het deurtje en wil het uitbleren maar bedenk me dan dat ik net zo goed rustig kan blijven want het kastje zegt toch geen sorry. ik schenk er zonder na te denken wat cola in en loop terug naar de bank, geef het glas en plof weer terug op de bank die daarna weer een "kuchje" loslaat.. er volgt een lange stilte waarna hij zonder te zeggen opstaan en weggloopt. het gevoel in mijn buik is nog niet weg en ik weet dat het fout is, ik zie dat er een kaart op het tafeltje staat waar hij het laatst lang is gekomen en zie ook dat mijn naam erop staat. Voorzichtig open ik de envelop en ik had eigenlijk meer gehoopt op iets anders dan dat er uiteindelijk in zat. er staat met sierlijke letters op "uitgenodigd" en ik open de kaart.
ik laat mijn ogen langzaam over het papier glijden en laat van de schrik de kaart vallen "hij gaat trouwen, en durft mij uit te nodigen zonder wat te zeggen". ik ben zo boos dat het gevoel van "liefde" in mijn buik verdwijnt en ik gooi zonder pardon het kaartje in de vuilnisbak...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.