FanFic.nl

Lost and damned (Severus Sneep)

Hoofdstuk 7: Boomtrullen

Hoofdstuk 7: Boomtrullen

Professor Anderling stond al voor de klas te wachten op de leerlingen die het lokaal binnen liepen.
Als een kat die een muis volgde, volgde ze Christina met haar blik. “Mevrouw Zwarts, ik wil u na de les graag even spreken.” Zei ze streng.
Christina kromp in elkaar. Severus had professor Anderling waarschijnlijk verteld dat ze afwezig was geweest tijdens zijn les gisteren. Dat was niet veel goeds, ze moest bij professor Anderling met wel een erg goed excuus aankomen of het zou strafwerk worden. Vlug knikte ze naar professor Anderling ten teken dat ze het had begrepen en ging ze zitten. Kelso nam plaatst naast haar. Melian kwam ook het lokaal binnen en ging achter Christina zitten, Melian had besloten dat het geen nut had langer ruzie te hebben met Christina en dat het tijd was om weer normaal tegen elkaar te doen. Daar werden ze veel blijer van.
“Goed.”Begon professor Anderling haar les toen iedereen zat.
“Zo als jullie misschien weten is het bijna tijd voor jullie om te beslissen wat jullie in de toekomst willen doen. Veder leren? Of werken? Om jullie te helpen bij die beslissing is het de bedoeling dat jullie stage gaan lopen.”Meteen steeg er een hoop gekreun, gesteun en gezucht op uit de klas. Niemand voelde er wat voor om gratis te moeten werken en dan ook nog waarschijnlijk eens afgebeuld te worden met de meest rot klusjes die er waren. “U kunt ons ook meteen als slaven verkopen.”floepte Christina er net iets te hard uit. “Mevrouw Zwarts, tien punten aftrek van Griffoendor voor die grote mond, en stage lopen is geen slavernij maar een unieke kans om te ontdekken wat je kan, waar je goed in bent en wat je wilt met je leven.” Ging professor Anderling veder.
“Of wat je niet wilt met je leven…”mompelde Melian zachtjes naar Christina. Christina grinnikte zachtjes. “Precies.” Zei Christina die zich echter niet omdraaiden maar Melian begreep maar al te goed dat als Christina zich nu zou omdraaien professor Anderling het door zou hebben en dat zou er nog meer punten aftrek volgen. “Het is mogelijk om een stage te kiezen hier op Zweinstein of in Zweinsveld, ik zou u dan nu ook willen vragen eventjes na te denken over een mogelijke stage plaats en dat op een perkament te schrijven die u mij na de les overhandigt en dan word het voor u geregeld. Wees serieus en kies verstandig.” Ging professor Anderling streng veder.
“Maar professor” begon Kelso “Voor alleen leren doe je het toch niet, werken doe je alleen voor geld niet omdat het leuk is of om te leren.” Christina gaf zichzelf zo hard een face palm dat je een luide KLETS door het lokaal heen hoorde.
Professor Anderling zuchtte hoorbaar. “meneer Kelso ik ga niet eens een poging doen om dit aan u uit te leggen, u doet het gewoon.” De ongeduldigheid van professor Anderling was te begrijpen, de meeste docenten hadden na 7 jaar onderwijs aan Michael Kelso het maar opgegeven hem dingen uit te leggen en vertelde hem meestal maar gewoon te doen wat hem werd opgedragen.
“Goed, jullie krijgen deze les de tijd om je erin te verdiepen waar je stage wilt lopen, aan het einde van de les wil ik uw keuze weten anders word er een stage voor u gekozen.”voegde professor Anderling streng toe.
“Waar wil jij Christina?”Vroeg Kelso. Christina dacht diep na, ze had geen flauw idee. “Daar moet ik nog even over nadenken…Wat wil jij Mel?” vroeg Christina toen aan haar beste vriendin, misschien had die nog een goed idee. “Ik denk de drie bezemstelen..” zei Melian toen bedenkelijk. “Achter de bar staan lijkt mij wel erg leuk.” Christina glimlachte, ze vond dat wel echt wat voor Melian, het was alleen totaal niets voor haar. Nee Christina zou alle drank opzuipen in plaats van het te serveren aan mensen. Slecht idee. “Ik wil wel bij toverdranken…Zo moeilijk is het niet opletten of mensen hun ketel opblazen….het is niet zo dat die Sneep veel doet tijdens de les.”Merkte Kelso toen op. Melian keek boos naar Kelso. “Severus doet meer in één les toverdranken dan wat jij in je hele leven doet….”Zei ze toen nijdig. Christina voelde ook een steek van woede voor wat Kelso zei, maar ze besloot niks te zeggen en keek naar haar tafel. “Alsof mijn broer jouw wilt hebben.”ging Melian veder. “Het zal je verassen. Zie je dit?” Kelso maakte een handgebaar naar zijn eigen gezicht terwijl hij dit zei. “Daar zegt niemand nee tegen, het probleem daarmee is namelijk ik zie er veel te goed uit daarvoor.” Melian trok één wenkbrauw op, zo hoog dat hij bijna verdween in haar haar. Christina hoorde de discussie niet eens meer tussen Melian en Kelso, in gedachte was ze alweer vertrokken naar de droom over Severus, om vervolgens hoofdschuddend eruit te ontwaken. “Ik ga denk ik bij waarzegerij…”Zei ze toen afwezig. Melian staakte toen maar haar discussie met Kelso, die gozer was nog te dom om überhaupt mee te discussiëren. “Ja, dat is wel iets voor jou…behalve dat je Zwamdrift haat…” Zei Melian zogenaamd enthousiast, ze snapte niet waarom Christina op het moment zo raar deed. Normaal zou Christina nog liever met de reuze inktvis gaan zwemmen dan naar de les van Zwamdrift te gaan. “Ach waazegerij vindt ik wel erg leuk, alleen dat mens niet.”
“Dat is dus precies mijn punt Chris…”Melian zuchtte eventjes diep en snapte niet wat haar beste vriendin mankeerde, vrijwillig veel tijd door brengen met Zwamdrift uitgaan met Michael Kelso. Christina was duidelijk haar zelf niet. Melian had alleen geen zin in weer ruzie dus besloot er maar niks meer over te zeggen en gewoon gezellig de rest van de les met Christina te kletsen. Melian had Christina nog steeds niets over Remus gezegd. Het leek haar beter om daar nog even mee te wachten tot ze wat zekerder was van haar zaak, en hoe ze het Severus ooit moest gaan vertellen dat was hellemaal een raadsel voor haar. Al snel was de les voorbij en had iedereen het stukje perkament met waar hij of zij stage wilde lopen ingeleverd bij professor Anderling, die beloofde haar uiterste best te doen om te zorgen dat iedereen kwam waar die gene wou.

Zo als afgesproken bleef Christina nog even zitten. “Juffrouw Zwarts, het is niet de bedoeling dat u de reputatie van uw broer eer aan gaat doen, met spijbelen.”Begon professor Anderling. Christina slaakte een zucht ze wist dat professor Anderling hierover zou beginnen. “Sorry professor, ik had bijna niet geslapen dus wou eventjes wat slaap inhalen gisteren.”Zei ze toen maar, dit smoesje was nog altijd beter dan de echte rede te moeten vertellen. Ze kon moeilijk aan haar afdelingshoofd vertellen dat ze ruzie had gehad met een andere docent. Dat zou haar meer punten aftrek en strafwerk bezorgen dan deze rede, ongetwijfeld zou professor Anderling dan ook van Christina verlangen dat ze het goed zou maken met professor Sneep, want ruzie met een docent dat kon natuurlijk niet. “juffrouw Zwarts als er iets is wat u dwars zit, u kunt mij vertrouwen. “Dat weet ik professor, maar behalve dat ik mijn broer mis is er niets aan de hand.”Glimlachte Christina toen. Professor Anderling geloofde het verhaal van Christina niet hellemaal, maar besloot het hierbij te laten. Ze kon Christina niet dwingen. “Ik wil dat u zich vanavond bij professor Sneep meld om strafwerk te maken.” Christina voelde hoe haar hart een sprongetje maakte, om vervolgens rood te worden, in haar droom had ze ook strafwerk moeten maken en toen….Christina gromde en duwde die gedachte van haar af. “Ja, professor.” Was het enige wat Christina hierop zei. “Goed, dan kunt u nu gaan.” Zei professor Anderling bedenkelijk vanwege Christina haar vreemde reactie.
Christina pakte haar tas op. “Tot morgen professor.”Zei Christina nog voor ze het lokaal uit liep.

Melian stond buiten het lokaal op Christina te wachtte. “En?”Vroeg Melian die nieuwsgierig was waar het over ging en ook een beetje bezorgt. “Ik had gisteren gespijbeld bij toverdranken en nu moet ik vanavond nablijven bij je broer.” Melian knikte ten teken dat ze het begreep. “Nou we hebben hem nu ook, dus dan kan je je vast voorbereiden op vanavond. Hopelijk heeft Severus een beter humeur dan gisteren.”Melian wist al dat Christina ruzie had gehad met Severus en dat ze daarom gespijbeld had.
“Wat een feest…”Was het enige wat Christina daarop zei, ondertussen waren ze bij het lokaal van professor Sneep aangekomen. Christina voelde een hol gevoel in haar maag, ze wist dat ze naar binnen moest en geen keuze had, echter maakte dat het er niet makkelijker op voor haar. Christina haalde diep adem en liep samen met Melian naar binnen. Tot overmaat van ramp waren er nog maar twee plekken vrij die ook nog eens verspreid waren. Waardoor Christina en Melian wel apart moesten gaan zitten.
Christina nam plaats naast Kelso en Melian naast een of andere patser van Zwadderich. Ze keek even bedenkelijk voordat ze ging zitten. Helaas had Melian weinig keus en moest ze wel gaan zitten. Vervolgens bleef de patser haar maar aankijken alsof ze eetbaar was.
“Ben je klaar met me aan te randen met je ogen?”Vroeg ze pinnig. “Vel, mooi, daar hou ik van.”Grinnikte hij. “Jamey Ebola.” “Ben je serieus?”was het enige wat Melian erop reageerde om vervolgens stug voor zich uit te staren. Ergens vond ze zijn achternaam hilarisch, maar ze wou niet dat Jamey straks nog dacht dat hij een kans bij haar maakte.

Severus kwam het lokaal binnen gooide de deur van de kerker met een klap dicht en het werd meteen dood stil in het lokaal. “Stilte.” Zei Severus nog wat duidelijk overbodig was. Hij was blij dat Melian weer aanwezig was in de les anders had hij haar ook strafwerk moeten geven. Hij vond 1 leerling wel genoeg en daar had hij al geen zin in, maar professor Anderling had erop gestaan dat Christina strafwerk moest maken voor het spijbelen bij zijn les.
Severus was er momenteel liever kwijt dan rijk geweest dus zat er niet bepaald om te springen.
Maar toen hij zag naast wie ze zat werd hij pas echt chagrijnig. Stiekem had Severus gehoopt dat Christina inmiddels nadat ze de helle ochtend met Kelso had doorgebracht hem van de astronomietoren had geduwd. Helaas was dat niet het geval.
“We maken vandaag een lastige drank, slechts één leerling is het ooit eerder gelukt om deze perfect te maken.” Severus zijn stem was kil en ijzig, hij keek al zijn leerlingen één voor één dodelijk aan waardoor het voor de klas duidelijk was. Professor Sneep was in een uitermate slecht humeur dus gaf hem geen aanleiding zich aan je te irriteren of je zou de eerst volgende les niet halen. “De drank van de levende dood.” Even spande er een vals glimlachje rond zijn lippen toen de rest van de klas kreunde. “De intrusies staan in jullie boek, bladzijde 250. Jullie mogen nu beginnen.”

Iedereen zat zweten achter zijn of haar ketel, dit was de moeilijkste drank die ze tot nu toe hadden moeten maken en als Severus in zo slecht humeur was kon je maar beter geen foute maken. Christina kreeg bijna een zenuwinzinking, ze was al een drama in toverdranken, maar dit sloeg alles. Haar drankje was knal roze in plaats van mat zwart, dat was niet goed. Wanhopig keek ze naar Melian die haar al net zo wanhopig aankeek, alleen was de drank van Melian grijs – wat nog het meeste leek op wat het moest zijn – dus vergeleken de rest had Melian geen rede om zich druk te maken.
Kelso was inmiddels druk bezig met zijn mes om de ingrediënten fijn te hakken als spiegel te gebruiken om zijn haar goed in model te brengen. Natuurlijk kreeg Sneep dit snel in de gaten. “Uw haar is natuurlijk uitermate interessant meneer Kelso, maar zou u niet eens veder gaan met uw brouwsel…of zal ik u maar gelijk weer een Z geven?” zei Sneep vernietig, Kelso was inmiddels een leerling die alle records in de geschiedenis van Zweinstein had verbroken met een Z halen, dus Sneep verwachtte niet dat Kelso zich hier ook maar iets van aantrok. “Weet u professor, u bent gewoon jaloers.”Begon Kelso. “Ik heb alle mooie meisjes om me heen, knappe kop en prachtig haar, alles wat we van u dus niet kunnen zeggen met andere woorden.”Kelso keek zelfvoldaan en lachte dom. Hij zat duidelijk te wachten tot iemand burn zei en besefte duidelijk niet met de weinige hersens die hij had dat hij veel te ver was gegaan. “Kelso, wat is er mis met jou? ben je op je hoofd gevallen?” zei Sneep nijdig, dit pikte hij absoluut niet van zijn leerlingen en met name niet van Michael Kelso.
“Ja dat ben ik! Maar tot nu toe was iedereen nog zo beleeft om het niet te noemen!”riep Kelso duidelijk boos alsof Sneep nu de slechterik was. Sneep had zichtbaar veel moeite zichzelf geen face palm te geven om de domheid van Kelso. Ergens kon hij niet geloven dat Kelso dit serieus nam. Christina keek met ingehouden adem naar Sneep, ze wist donders goed dat Kelso te ver was gegaan en dat Sneep het hier niet bij zou laten zitten.
“U bent geschorst voor een maand van mijn les. U mag nu vertrekken.”Sneep weigerde Kelso strafwerk te geven want dan moest hij nog meer tijd doorbrengen met deze hersenloze boomtrul, hij sprong nog liever van de astronomie toren af, dan dat hij dat deed. “Wat? U beledigt mij! En nu heb ik het gedaan!” ging Kelso er nog tegen in, nog altijd overtuigt van zijn eigen onschuld. “Ik bied u geen ruimte voor discussie en als u nu gebruik maakt van die ene hersencel die u heeft in u hoofd zou ik maar heel snel mijn les verlaten voordat ik u uw straf bij meneer Vilder laat uitzitten.” Zei Severus dreigend, maar in tegenstelling tot Kelso verhief hij zijn stem niet en werd die juist zacht en stekelig. Kelso werd er duidelijk bang van, hij pakte zijn spullen en verliet snel het lokaal.

Melian haar mond was open gevallen van verbazing dat iemand dit tegen haar broer durfde te zeggen, als Severus zelf niet Kelso al had gestraft had zij het wel gedaan. Nu hoopte ze toch echt dat Christina er klaar mee was om met Kelso om te gaan. Opeens voelde Melian iets warms in haar zak, het was een stukje perkament. Melian vouwde het open en haar hart maakte een sprongetje toen ze het handschrift zag. Het was van Remus. Naarmate ze veder las werd haar glimlach steeds groter. Remus vroeg haar om vanavond wat te gaan drinken bij madame Kruimelaars thee winkel. Melian had er nog nooit van gehoord maar blij krabbelde ze snel een antwoord terug dat ze dat natuurlijk wou en dat ze hem na het eten in Zweinsveld zou zien vanavond. Ze stuurde hem het briefje terug. Melian voelde de kriebels in haar buik en was hellemaal warm en vrolijk. Niets kon haar blijdschap vandaag nog verstoren. Zelfs niet het slechte drankje wat ze had gemaakt. Het scheelde een hoop dat de rest van de klas er ook niets van kon en dat hare bij lange na niet de slechtste was. Melian was erg blij dat dit de laatste les van de dag was dus dat het niet al te lang meer deed voor ze Remus zou zien. Ze moest zichzelf inhouden om niet kei blij te gaan zingen.

Sneep stond achter Christina en keek naar het roze, rode pruttelende drankje. “Mevrouw Zwarts, ik hoef u vast niet te vertellen hoe triest uw drankje eruit ziet?” zei Sneep sarcastisch. Christina voelde hoe de haartjes in haar nek overeind gingen staan en hoe ze kippenvel kreeg toen ze merkte dat Sneep zo dicht achter haar stond. “Ik zou het eerder diep triest noemen.”kaatste ze toen snel terug. Ze wist donders goed hoe slecht het eruit zag en ontkennen zou ze het niet. “Mevrouw Zwarts u bent mijn leerling en u dient niet zo’n toon aan te slaan tegen uw leraar. U heeft al een avond strafwerk en als ik u was zou ik er maar geen week van maken.”
“Dan geeft u me toch een voorkeursbehandeling…..waar u erg goed in schijnt te zijn.” mompelde Christina net iets te hard waardoor Sneep haar donders goed hoorde. De rest van de leerlingen hoorde het gelukkig niet. “Een week nablijven en u krijgt een D voor deze sneue vertoning, oh en 30 punten aftrek van Griffoendor voor meerdere malen een grote mond terwijl u gewaarschuwd was.”
Christina werd rood van woede, ze besloot maar niets meer te zeggen, ze zou straks wel precies zeggen wat ze van hem vond als ze alleen waren. Ze keek hem nijdig aan, als blikken konden doden was hij zeker dood geweest.

Christina bleef zitten toen de les was afgelopen. Hoe sneller het voorbij was, hoe beter dacht ze bij zichzelf. Al wilde ze niet toegeven dat ze nablijven niet zo erg vond bij professor Sneep als dat ze deed alsof ze het vond.
“Ik zie je straks wel Chris.”Zei Melian die zachtjes een hand op de schouder van Christina legde. “Succes. “ glimlachte ze toen nog lief. Snel ging Melian er vandoor. Ze wou zo snel mogelijk eten zodat ze zo snel mogelijk weer bij Remus was.

Toen het lokaal leeg was zetten Severus een kruk voor Christina neer en ging zitten. “Goed, spijbelen, uw werk slecht doen en een grote mond. Een week nablijven heeft u inmiddels wel verdient. U gaat deze week mijn voorraadkast opnieuw orderen en controleren of alles wel nog goed is. Terwijl ik nakijk.” Severus zwaaide één keer met zijn stok en de kast met ingrediënten vloog open.
Christina keek hem kwaad aan en begon daarna zwijgend aan haar taak, ze verdomde het om wat te zeggen. Al voelde ze zich ergens schuldig om de opmerking van Kelso. Dat verdiende Sneep niet, niet na wat hij voor Christina had gedaan.

Severus kon vanaf zijn bureau stiekem naar Christina kijken terwijl ze bezig was met de kast op te ruimen. Hij wist niet waarom, maar om de een of andere rede kon hij niet stoppen met naar haar te kijken. Het was dan ook een erg knap meisje, maar uiterlijk had Severus nooit getrokken, het ging hem altijd om de persoonlijkheid en de rest deed er niet toe voor hem. Maar anderzijds Christina was ook slim en zag altijd het goede in alles en iedereen net als Lily……Snel banden Severus die gedachte uit zijn hoofd hij wilde niet aan Lily denken en Christina al hellemaal niet met Lily vergelijken, er gebeurde alleen maar slechte dingen met de mensen waar Severus ooit om gaf, bijna iedereen was dood en daarom moest hij iedereen zo veel mogelijk op afstand houden. Koste wat het kost. Melian was de enige die hij nog toeliet in zijn leven en veder niemand. Snel ging hij weer veder met nakijken. Maar helaas lukte het hem niet hellemaal om niet meer naar Christina te kijken. Stiekem bleef hij dat toch wel doen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.