FanFic.nl

Lies and happiness (Larry stylinson)

No way!! (1e x One Direction)

Geschrokken slaat Sanna haar handen voor haar mond. Starend naar het bed. Dan begint ze te gillen! Ze pakt het eerste object binnen haar bereik en gooit het naar Jeff zodra hij opspringt uit het bed. "Is dat Sophie?!!" Ze vloekt en begint nog meer dingen naar het stel in bed te gooien. Een kandelaar, chocolaatjes, een lamp.. ze is woedend, razend. Gillend en schreeuwend smijt ze van alles op de grond. "Sanna! Stop, alsjeblieft! " jeff komt op haar aflopen "blijft uit mijn buurt!" Ze houd haar hand op, klaar om hem te slaan. "Jij klootzak! Tweeëneenhalf jaar samen. Hoelang gaan jullie al met elkaar? Heh? Vertel dan!"
"Dit is de eerste keer".
"Jaaaa tuurlijk. Denk je dat ik gek ben? En gisteravond dan. Hebben jullie toen ook een bezoekje gebracht aan dit hotel?!" Ze smijt een stoel om ver en stormt dan op Jeff af. Ze duwt en slaat tegen zijn borst. Dan stormt ze de kamer uit. "Sanna, ik meen het. Het is een vergissing, sorry. Het is echt voor het eerst, ik weet niet waar ik mee bezig ben maar dit is niet alleen mijn fout!!". Razend draait ze zich om in de hal "niet alleen jouwn fout??! Wat?! Wil je zeggen dat ik je vreemd heb laten gaan?"
Hij zet een stap achteruit. "Nou het was niet echt meer spannend hea? Het werd een beetje een sleur!"
"Wat!!!" Niet meer wetend waar haar grens is draait Sanna bijna door van woede. Ze loopt naar hem toe en slaat Jeff keihard met haar vuist in zijn gezicht. Daar! Die mag hij hebben. Hij draait zijn gezicht weg met zijn handen erop. "Bitch!" . Ze glimlacht "zak in de stront Jeff" ze draait zich om en loopt weg.
"Sanna!" Hij roept haar na maar zonder om te draaien loopt ze met de trots die ze nog bezit weg.

Zodra ze buiten zijn bereik is veranderd haar blinde woede in woedend verdriet. De rotzak, hoe kon hij haar dit aan doen? Ze duikt de lift in en zucht opgelucht wanneer de deuren sluiten. Dan komen de tranen! Shit, zo kan ze niet naar buiten, zeker niet met al die mensen in die hal beneden. Gelukkig draagt ze geen make-up, maar ook heeft ze er spijt van dat ze niet wat bij zich heeft om de rode vlekken te verbergen. Ze kijkt in de spiegel en haalt een hand door haar haar. Ze probeert rustig adem te halen en zoekt in haar tas naar sigaretten. Heel soms rookt ze en nu heeft ze er zeker één nodig! Ze kijkt op de lijst in de lift, op zoek naar een zaal of iets waar ze naar toe kan. Het dak! Ja de bovenste verdieping klinkt als een goed plan. Naar huis is zeker geen goed idee, ow nee ze moet straks ook nog werken.. moedeloos laat ze zich op de grond van de lift zakken na op het knopje te hebben gedrukt. De bovenste verdieping, dan zal ze op zoek gaan naar een deur naar het dak. Frisse lucht, dat kan ze wel gebruiken.

#louisPOV

Met zijn bodyguard John staat Louis te wachten op de lift. Eindelijk wat tijd voor zichzelf tussen de tour door, misschien een drankje doen in de bar, wat fans ontmoeten en een praatje maken. Hmm.. doen waar hij zin in heeft. De lift pingt en hij draait zich om naar John "let's go!". De deuren gaan open en hij kijkt verbaasd op van wat zich daar in bevind, of liever gezegd wie.
John doet gelijk een stap naar voren maar louis steekt zijn hand op "wacht even". Het meisje, zittend tegen de wand van de lift, hevig ademend, kijkt langzaam op en springt dan overeind. "Ow sorry" zacht mopperend veegt ze snel de tranen van haar wangen en haalt diep adem. "Gaat het wel goed met je?" Ze kijkt vragend naar John achter hem die de lift deur tegen houd van dichtgaan en beseft dan dat hij zich naar haar had gericht "Ow uhmm ja. Het gaat prima. Niets aan de hand. Ik was eigenlijk op zoek naar het dak". Hij schrikt, dat meent ze niet. Wat is ze in vredesnaam van plan! Ze merkt de uitdrukking op zijn gezicht op en beseft wat hij moet denken "Ow nee! Ik ben alleen toe aan wat frisse lucht." Ze laat de sigaretten zien "Ik heb even een sigaretje nodig. Normaal rook ik niet veel. Maar soms heb je van die momenten dat je het even nodig hebt." Gelukkig! Ze is niets geks van plan. Maar voor de zekerheid "Ik ga wel even met je mee. Ben ook wel toe aan wat frisse lucht en kan je laten zien waar het dakterras is". een kleine glimlach breekt door op haar gezicht.
"Het hoeft niet hoor, ik vind het wel", "het is niet erg, ik kan echt wel wat frisse lucht gebruiken". Hij glimlacht breed en haalt een hand door zijn wilde haar. "Ik ben louis.. smith" hij steekt zijn hand uit en wanneer ze hem aanneemt trekt hij hem langzaam terug om haar uit de lift te trekken. "Dag Smith, sanna!" Ze heeft een erg mooie glimlach, haar hele gezicht klaart erbij op en ze bloost zowaar een beetje. "John. Ik ga even naar het dak terras met Sanna, je kan vast naar beneden gaan hoor. Kom er zo aan" . John kijkt hem met een veelbetekenende blik aan en stapt dan de lift in zonder verder nog een opmerking te maken. Met een brede glimlach slaat hij zijn arm om sanna haar schouders "laten we wat frisss lucht gaan halen!" Ze grinnikt en loopt met hem mee. "Wie was die man?"
"Familie. Zorgzame vent. Erg aardig ook al komt hij wat angstaanjagend over".

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.