FanFic.nl

Harry Potter oneshots

De laatste slag(Nymphadora Tops)

Nymphadora rende door de gangen van Zweinstein. Ze herinnerde zich hoe mooi het vroeger was geweest, toen ze zelf nog op de school zat. Nu leek het meer een ruïne. Het plafond was half ingestort, de ramen waren verbrijzeld, de harnassen en standbeelden waren weg of kapot en overal lagen brokstukken, zodat je moest zigzaggen om niet te struikelen. Vooral als je Nymphadora Tops heette en vreselijk onhandig was, moest je echt je best doen om niet te vallen. Een paar keer was Nymphadora bijna gevallen, maar had zich toch overeind weten te houden door zich aan een standbeeld vast te klampen. Ze rende door met haar toverstok in de aanslag. Ze was nog geen enkele Dooddoener tegengekomen, en trouwens ook geen andere mensen. Het kasteel trilde en er klonk een oorverdovend geschreeuw. Nymphadora rende er naartoe. Misschien was Remus daar. Ginny zei dat hij op het schoolterrein was, maar daar had ze hem niet gevonden. Nu zocht ze het kasteel af. Intussen was ze bij de plek gekomen waar het geschreeuw vandaan kwam. Ze zag al snel waarom er geschreeuwd werd, het plafond was helemaal ingestort en er lagen mensen onder het puin. 'Remus!' riep ze. 'Ben je daar?!' Geen antwoord. Nymphadora rende door. Iemand anders zou de mensen onder het puin wel helpen. Zij moest nu Remus vinden. Ze had nu de hele eerste verdieping doorzocht. Ze ging een trap op naar de volgende verdieping. Plotseling kwam er een man tevoorschijn. Het was Arduin, een Dooddoener, Nymphadora herkende hem van de posters die in het Schouwershoofdkwartier hingen. 'Bombarda!' riep hij. De trap waar Nymphadora op stond ontplofte. Ze vloog in paniek door de lucht en probeerde te bedenken wat ze kon doen om niet te pletter te vallen. Toen had ze het opeens. 'Wingardium Leviosa!' riep ze terwijl ze met haar toverstok op zichzelf wees. Ze landde zachtjes op de grond. Er was niemand te zien. Nymphadora ging weer op weg naar de tweede verdieping. Dit keer kon ze die wel zonder problemen bereiken. Met elke stap die ze zette werd ze wanhopiger. Stel dat ze Remus was misgelopen, of helemaal niet zou vinden? Of nog erger, stel dat hij... Nee, die gedachte was te pijnlijk om aan te denken. Nymphadora rende door en probeerde moed te houden. Af en toe kwam er een Dooddoener op haar pad, die ze snel vervloekte, voordat hij dat bij haar kon doen. Ze begon net de hoop op te geven toen ze hem zag. Hij was omringd door drie Dooddoeners, die alledrie vloeken des doods op hem afvuurden. Remus probeerde wanhopig opzij te duiken. Dat lukte, maar hij had er wel al zijn aandacht voor nodig, waardoor hij niet zelf kon vervloeken. 'Confringo!' riep Nymphadora. De vloek miste de Dooddoener waarvoor hij bedoelt was, maar raakte de vloer. Die ontplofte, waardoor de dichtbijzijnste Dooddoener opeens geen grond meer onder zijn voeten had en naar beneden viel. De andere twee Dooddoeners richtten nu hun aandacht op Nymphadora, waardoor Remus de tijd had om er eentje te vervloeken. De laatst overgebleven Dooddoener zag blijkbaar in dat het een hopeloze zaak zou zijn om tegen twee mensen te vechten, en probeerde te vluchten. Hij werd in zijn rug geraakt door een spreuk van Nymphadora en viel op de grond. Remus liep naar Nymphadora toe. 'Waarom ben je niet bij Teddy gebleven?' 'Ik kon het niet aanzien, Remus. Ik werd helemaal gek van de gedachte dat jij misschien dood ging, terwijl ik veilig op de bank zat.' Remus schudde zijn hoofd. 'Je had niet moeten gaan. Teddy heeft je nodig.' 'Jij hebt mij meer nodig vannacht.' Opeens klonk er een lach. Een krankzinnige lag zonder vreugde, zoals alleen Bellatrix van Detta die kon maken. Nymphadora draaide zich snel om en richtte haar toverstok. 'Kijk eens wie we daar hebben,' zei Bellatrix. 'Mijn geliefde nichtje en haar wolvenman.' Ze vuurde een vloek af, die Nymphadora behendig ontweek. Nymphadora begon te duelleren. Ze was aardig opgewassen tegen Bellatrix. Ze vuurden vloeken op elkaar af, maar geen van allen raakte. Uit haar ooghoek zag Nymphadora dat Remus duelleerde met Antonin Dolochov. Dolochov vuurde een vloek af, die Remus ontweek. Dolochov vuurde nu nog een vloek af, een vloek des Doods. Remus, die op de grond moest duiken om de vorige vloek te ontwijken, kon niet meer wegkomen. De groene lichtstraal raakte hem net boven zijn hart. 'Nee! Remus!' riep Nymphadora. Ze vergat dat ze aan het duelleren was en rende naar Remus. Ze knielde bij hem neer. 'Remus... Alsjeblieft...' huilde ze. Bellatrix lachte. Ook zij vuurde een vloek des Doods af. Nymphadora zag of hoorde het niet. De vloek raakte haar in haar rug en ze viel levenloos neer, half bovenop Remus.

Reacties: