FanFic.nl

I thought I was alone - Niall Horan

Five

Ik zit op een bankje in het parken kijk naar de zon. Ik hield van die warme stralen op mijn gezicht. Het moest er idioot uit hebben gezien. Een meisje met een trainings broek en vest aan, terwijl het super warm is, die naar de zon staart met een koptelefoon op haar hoofd. Ik kijk weer naar beneden en frunnik wat aan mijn nagels. Ik kijk op als ik een tik op mijn schouder voel. Ik kijk recht in Niall's gezicht. 'Hoi hoi hoi hoi hoiiii' roept hij vrolijk. Hij was eh een beetje hyper volgensmij. 'Hahaha hoi' zeg ik lachend. Ik werd al veel minder gesloten tegen hem. Dat betekent dus dat ik heb vertrouw.. 'Kan ik erbij komen zitten?' vraagt hij en vrijwel direct knik ik. Een hele impulsieve actie die zowel mijzelf als Niall verraste. Ik kijk even in zijn blauwe ogen. Die o zó blauwe ogen. Die ogen waarin je zou kunnen verdrinken. Als hij doorheeft dat ik naar hem kijk wend ik snel mijn blik af. 'Hoe gaat het?' vraag Niall en ik kijk op. 'Z'n gangetje denk ik' antwoord ik en zucht even diep. Ik had het gevoel dat hij alleen maar met me om ging vanwege medelijden of iets in die richting. Terwijl ik diep van binnen wist dat hij dat nooit kon doen. 'Hé als er iets is kun je altijd bij me terecht he?' zegt hij en tilt mijn hoofd op zodat ik hem aankijk. 'Ja, ja natuurlijk. Er is niets. Echt niet' mompel ik en bestudeer ieder stukje van zijn gezicht. Als zijn gezicht dichterbij komt weet ik niet meer wat ik moet doen. Ik heb nog nooit een vriendje gehad en dus ook nog nooit gezoend. Zodra ik zijn lippen tegen mijn lippen voel ben ik totaal verstijfd. Meteen trekt hij terug. 'Eh sorry. Ik had het niet moeten doen. Ik uhm ga maar eens' zegt hij in een rap tempo en staat op waarna hij wegloopt. Al snel gaat het lopen over in rennen. 'Hé wacht nou!' roep ik hem achterna en sta op. Ik trek een sprintje totdat ik bij hem ben. 'W..wacht' weet ik uit te brengen en dan laat ik me op het gras vallen. Mijn borst gaat snel op en neer en mijn hart trommelt. Ik ben niet zo'n sportief typ. Waar ik echt wat aan moet doen als ik zo even nadenk. 'Niall hierrr komen!' Roep ik kwaad als hij weer aanstalten maakt om weg te lopen. Meteen staat hij stil. 'Ik vond het niet erg ofzo..' zeg ik wat zachter, maar ik ben bijna zeker dat hij het wel kan horen. 'Oh' is het enige wat hij zegt. Na een lange tijd stilte begint hij weer te praten 'W..waarom? waarom. Je keek alsof je me een creep vind.' zegt hij zacht. 'Fuck' mompel ik binnensmonds. 'Nou kijk, ik had het gewoon niet zien aankomen en eh ja ik heb eh nog nooit gezoend...' een beetje beschaamd keek ik naar mijn handen. Opeens begint Niall te grinniken. Ik kijk hem niet begrijpend aan maar dan roept hij 'DAT IS ZO SCHATTIG'.

Ik loop door de hal met Niall, en hij hand mijn hand vast. Ja, hij houd míjn hand vast! Ik stop en draai me om. 'Het was heel leuk vandaag. Bedankt.' zeg ik zacht waarna ik na even twijfelen mijn lippen op de zijne druk. Even ben ik bang dat ik het heb verpest. Maar tot mijn grote opluchting zoen hij me terug. Heel voorzichtig, alsof ik breekbaar ben. Na een tijdje trek ik terug en kijk hem glimlachend aan. 'Ik denk dat ik je leuk vind...' fluistert hij in mijn oor. 'Ik jou ook denk ik' zeg ik zachtjes en kijk hem aan. Hij heeft een glimlach op zijn gezicht van oor tot oor. Als ik links van me kijk zie ik Annelies staan. Ze staat me met open mond aan te gapen. Ik grinnik en fluister in Niall's oor. 'Kijk eens rechts van je.'Even is het stil maar dan vult de lach van Niall de hele kamer. 'Hey uhm ik ga maar eens.' zeg ik met een lachje en druk nog een kusje op zijn wang waar na ik naar mijn kamer ren.

Reacties: