Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » The Black Lake (TH) » Proloog
The Black Lake (TH)
Proloog
Elke keer hou ik mezelf voor dat ik de hele voorstelling nodig heb om hem tussen het publiek te spotten. Elke keer is hij de eerste die ik zie glimlachen als het doek opent en ik de zaal in durf te kijken.
Dat was het dan. De laatste oorstelling is voorbij. Ik loop naar voren, het randje van het podium onder mijn tenen krommend, doordring ik zijn ogen met de mijne. Ik buig voor het publiek, maar eigenlijk buig ik alleen voor hem, zoals ik altijd deed.
De roodfluwelen gordijnen kwamen weer op elkaar af en het doek sloot voor de laatste keer. Ik bleef staan waar ik stond en mijmerde op het ritme van het applaus.
Mijn laatste applaus.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.