FanFic.nl

Can I start all over? (AF)

.30.

Wat een super week. Lindy, Melina en Amber gingen helemaal uit hun dak toen ik ze vertelde dat ik in de finale stond, alsof ze zelf mee mochten doen. Maar het allerleukste is dat Zayn en de jongens één week langer blijven en dus heb ik meer tijd met Zayn. Mijn klasgenoten vinden het fantastisch dat ik in de finale sta. Het is heerlijk om te merken dat iedereen zo ontzettend blij voor me is en dat ze zo met me meeleven. Jordan, Emma en mijn lieve vriendinnen gaan natuurlijk met me mee naar de finale. Bij de laatste ronde mag namelijk publiek aanwezig zijn. De jongens komen ook, ook al was ik daar op tegen. Wat als ze gezien worden? Ik sta nu in de woonkamer en besteed al mijn aandacht aan mijn liedje. Ik repeteer elke dag en vandaag is het zover. De finale. Ik heb ook met de zangdocent en een pianist geoefend. Die waren trouwens erg goed en heel aardig. Ze hebben me zelfs bruikbare tips gegeven. Ik kijk op de klok en zie dat het zover is. Iedereen komt naar me toe en met z'n tienen gaan we naar de studio.

Als we daar zijn en in mijn eigen kleedkamer zijn, komt er een styliste langs, die mij van persoonlijk kledingadvies voorziet. Eigenlijk heb ik dat niet nodig, aangezien Lindy, Melina en Amber al kledingexperts zijn, maar ik wilde haar niet wegsturen. Melina laat me zien wat ze voor me heeft uitgekozen. Een erg blauwe jurk, een kleur waar ik normaal gesproken niet voor zal kiezen. Maar hij staat me fantastisch. Ze geeft me er een paar sjieke schoenen bij en ze föhnt mijn haar steil. Ik ben heel rustig. Het is wel maf, maar ik denk dat het komt doordat ik eerst uitgeschakeld was en nu een nieuwe kans krijg. Ik heb nu geen verwachtingen meer. Volgens Lindy is dat een goede zaak, want als je geen verwachtingen hebt, kun je ook niet teleurgesteld worden. Ik heb gewoon mazzel dat ik mee kan doen en ik zal wel zien hoe het gaat. Dan word er op de deur geklopt en ik doe open. Mijn mond valt open. Het staat vol met fotografen en andere persmensen. Gelukkig ben ik al klaar met omkleden en zit mijn haar goed.
,,Hé, ben jij één van de finalisten?” vraagt iemand aan Lindy.
,,Ik niet, maar mijn vriendin Nola wel.” In no time staat de hele club van de pers om me heen.
,,Hé, hoe is het tot nu toe gegaan? Denk je dat je kans maakt op de eerste plaats?”
,,Hoe is de sfeer in de groep? Haat en nijd of valt het wel mee?”
,,Hoe zie jij je toekomst voor je?”
,,Gewoon 'geen commentaar' zeggen.” Fluistert Melina.
,,Uhm, het is erg leuk geweest,” Begin ik. ,,De kandidaten kunnen het goed met elkaar vinden en we steunen elkaar allemaal. Ik heb geen idee of ik eerste zal worden, maar dat zien we wel. Alle finalisten zijn goed.” Daarna sluit ik de deur.
,,Jeetje. Dit is echte showbizz hé? Nu ben je een echte ster.” Zegt Amber terwijl ze op de bank gaat zitten.
,,Gaaf hé?” Het voelt alsof een droom waarheid word. Ik kijk op mijn horloge en zucht. ,,Het is showtime.” Zeg ik en ik geef de meiden een knuffel. Daarna gaan mijn vrienden in het publiek zitten.

Als ik op het podium kom, kijkt Zayn zijn ogen uit als hij me ziet. Ja, de jongens mochten natuurlijk niet in mijn kleedkamer komen, dus hij heeft mijn jurk nog niet gezien. Ik zwaai even naar hem en geef hem een luchtkus. De lichten gaan uit en Paul loopt het podium op. De meiden moeten aan de zijkant staan, aangezien de jongens eerst mogen zingen. Paul legt uit hoe het werkt met stemmen en zo en hoe laat de telefoonlijnen weer dicht gaan. Daarna stelt hij de mannelijke finalisten voor. Het is geweldig om lekker te zitten en alles zo te zien. De meiden hebben hiervoor nog niet één keer de kans gehad om de jongens te horen. Ze zijn allemaal erg goed, maar ik ben natuurlijk voor William. Ik kan niet wachten op zijn optreden. Het publiek gaat na elk optreden helemaal uit zijn dak. Je kan precies horen waar de vrienden en familieleden van de desbetreffende deelnemer zit. William is als laatste aan de beurt en als Paul zijn naam noemt, ziet hij er echt uit als een Pop King. Wat een kanjer! Hij is echt het beste, maar goed ik ben misschien een tikje bevooroordeeld. Als hij klaar is en het publiek luid applaudisseert, draai ik me om naar de zaal. Ik vind het geweldig dat ook mijn vrienden – zelfs Zayn! – hard voor hem juichen. Voor ik er erge in heb, wenkt Meike de meiden ten teken dat het nu onze beurt is. Eigenlijk wel jammer, want ik had best vanaf mijn plek de optredens van de meiden willen zien.
,,Hier wachten.” Zegt Meike als we achter de gordijnen staan. ,,Hier kunnen jullie de optredende kandidate niet zien, maar wel goed horen. Oké, Katie, jij bent straks als eerste aan de beurt. Ga hier alvast staan. Heel veel succes allemaal, jullie zien er allemaal prachtig uit.” Ik sta naast Emily, eerst rustig, maar opeens slaan de zenuwen toe. O hemel, straks ben ik in het hele land op tv! Dan zijn er geen drie juryleden meer, dan zijn het er duizenden! Zenuw, zenuw, zenuw. Alles gaat in slowmotion. Katie zingt haar nummer, daarna een paar anderen. Opeens hoor ik Pauls stem: ,,Onze volgende finaliste is Nola Henderson!” Emily geeft me een zetje.
,,Jij moet. Succes, hé?” Mijn benen waren van pudding veranderd in steen.
,,Ik kan me niet bewegen.” Kreun ik. Emily geeft me nog een zet.
,,Kom op, natuurlijk wel.” Ik haal diep adem en doe even snel mijn schudtechniek, zoals ik die van Emma heb geleerd. Daarna loop ik naar de microfoon op het podium. Door de spotlights zie ik bijna niks. Het voelt zo onwerkelijk. Haal adem, Nola, houdt ik mezelf voor. Het komt heus wel goed. Als ik maar niet val of vals ga zingen of de tekst vergeet. Ik ben nog nooit zo bang geweest. Ik probeer tussen het publiek de hoofden van mijn vrienden te vinden. En opeens zag ik ze. Ze kijken me zo hoopvol en vol medeleven aan, dat ik wel moet glimlachen. De muziek begint en ik begin te zingen. Opeens gaat er een heel speciaal gevoel door me heen. Hier sta ik maar mooi, te zingen voor publiek, voor camera's, met mijn vrienden in de zaal... Dit is mijn moment. Alles zal goed komen.
Als ik klaar ben, begint iedereen luidkeels te roepen en te klappen. Ik kijk weer naar mijn supportersclub. Ze staan te springen en te dansen en te fluiten. Het is een prachtig gezicht. En ik zal zweren dat Melina zelfs met een zakdoek langs haar ogen gaat, alsof ze moet huilen. Daarna is het voorbij en mag de volgende het podium op. Eindelijk kan ik gewoon genieten van de overige optredens. Ik heb mijn deel gedaan en nu kan ik ontspannen. Straks zal het publiek in de huiskamers uitmaken wie de winnaar zal worden.

Als iedereen is geweest, is er even pauze. Het publiek kan iets te drinken halen, de finalisten worden met z'n allen in een kamer ondergebracht. De sfeer is heel goed: het zit erop en we kunnen verder niks doen dan wachten. En dat weten we allemaal. Ik voel me supergoed en maak een praatje met iedereen. Ongeveer een half uur later worden we allemaal weer he podium opgeroepen. Het publiek zit ook weer op zijn plek.
,,De lijnen zijn gesloten.” Zegt Martin. ,,Maar voordat we overgaan tot de bekendmaking van de winnaar en winnares van vanavond, wil ik nog even zeggen dat u heeft kunnen kennismaken met het talent van de toekomst. De lat lag hoog, maar deze jongens en meiden hebben stuk voor stuk kwaliteit in huis. Ze hebben enorm hard gewerkt de laatste weken en heel wat kritiek te verduren gekregen – vooral van mij. Je kunt dus wel stellen dat al deze finalisten winnaars zijn.”
,,Bla, bla, bla.” Zeg ik en ik grijns naar Emily. Ze grijnst terug.
,,Dan geef ik nu de microfoon aan Sara, die zal vertellen hoe de top drie van de heren eruit ziet.” Sara neemt de microfoon aan.
,,Op de derde plaats is geëindigd...” Sara noemt een naam en het publiek juicht luid. Als ze de naam van nummer twee bekend maakt, word er opnieuw hard geapplaudisseerd. Ik kijk even naar William. Hij lacht naar me en kruist zijn vingers naar me. ,,En dan nu, de bekendmaking van onze Pop King van dit jaar... Met achtendertig procent van de stemmen is dat geworden...” Doodse stilte. ,,William Fell!” Williams mond viel open, hij word knalrood en stapt naar voren om Sara's uitgestoken hand te schudden. Het publiek word gek. Nadat de jongens hun prijzen hebben gekregen en er foto's zijn gemaakt, krijgt Sara de microfoon weer. ,,En nu, eindelijk, gaan we over tot de bekendmaking van de Pop Queen. Meike, mag ik de uitslag, alsjeblieft?” We kijken elkaar allemaal aan als Meike naar Sara loopt. Wie zal het zijn geworden? Meike fluistert Sara iets in het oor. Sara knikt en wend zich tot het publiek. ,,Het spijt me, er is een klein probleem opgetreden. We zullen nog even moeten wachten op de uitslag. Intussen wil ik daarom vragen of onze Pop King zijn nummer nogmaals voor ons ten gehore zou willen brengen.”
,,O nee!” Zucht Emily.
,,Ik weet het. Aaahhh!” Zeg ik en William begint opnieuw zijn nummer te zingen, met luid gegil van de meiden in het publiek.

Na ongeveer een half uur, krijgen we dan eindelijk de uitslag. Iedereen was bloednerveus en ik heb het afgelopen half uur alleen maar naar mijn vrienden gekeken. Lindy had me zelfs nog gebeld om te zeggen hoe zenuwslopend ze dit vond, maar dat ze het bovenal zenuwslopend vond voor mij. Ik daarentegen was minder zenuwachtig. Het ergste heb ik al gehad en er kan geen teleurstelling meer komen. Ja, oké behalve als Madison wint. Dan zal ik heel teleurgesteld zijn want ze verdiend het niet om van Emily te winnen. Als ik niet in de finale stond, zou ik voor Emily zijn, ze zingt zo goed. Sara krijgt de microfoon van Martin en het publiek word doodstil. De spanning is echt om te snijden.
,,En dan nu echt de uitslag van de meiden. Ten eerste wil ik zeggen dat ik alle meiden allemaal even goed vond en als je niet wint dat je niet getreurd moet zijn, want jullie komen er nog wel.” Schiet nou maar op. ,,Eerst ga ik drie namen kiezen die een stap naar voren mogen nemen. Willen jullie naar voren stappen: Emily Bradley, Madison Robins en Nola Henderson.” Oké, nu word ik nog meer gespannen. Dit betekend dus dat één van ons drieën zal gaan winnen. De rest van de finalisten moeten het podium verlaten en even moeten ze het publiek weer tot stilte roepen. Ik kijk naar Lindy en de anderen. Ze zitten allemaal in de 'bid' houding, hun handen tegen elkaar en hun gezicht tegen hun handen. We gaan met z'n drieën bij elkaar staan en slaan onze armen om elkaars schouders. ,,Op de derde plek is geëindigd...” Sara kijkt op het papiertje. ,,...Madison Robins!” Het publiek klapt voor haar en ze moet het podium verlaten. Ze baalt als een stekker dat ze geen eerste is geworden. Emily is veel beter dan dat zij is, dus Madison moet blij zijn met de derde plek.
,,Jij gaat dit winnen.” Fluister ik tegen Emily. Ze kan niks zeggen door de spanning. We houden elkaar vast.
,,Oké, nu de tweede plaats en als ik de nummer twee gezegd heeft betekend dat automatisch dat de ander eerste is geworden.” Zegt Sara en ik knik. Dat weet ik en dat is ook logisch. Er kunnen onmogelijk twee eerste zijn geworden. ,,Dames en heren, stilte alstublieft.” Sara richt zich tot het publiek. Mijn vrienden kijken me gespannen aan. Het publiek is stil. ,,En de tweede plaats gaat naar...” Sara stopt even om adem te halen. ,,Emily Bradley en dat betekend dat Nola Henderson onze Pop Queen is!” Emily houdt mijn arm omhoog. Ik kan het niet geloven. Ik? Ben ik de nieuwe Pop Queen? Ik kijk naar het publiek en iedereen staat voor me en klapt. Dat ik eerste zal worden had ik echt, echt, echt niet verwacht. Ik hoopte op een zevende of misschien zesde plaats, maar eerste, dat is meer dan wat ik heb durven dromen.

Reacties: