FanFic.nl

I thought I was alone - Niall Horan

Eight

Ik zit op mijn bed en studeer Jonas gezicht. Hij heeft blauwe ogen en een kleine moedervlek op zijn wang. Als hij lacht zitten er deukjes in zijn wangen en zijn haar is blond. Eigenlijk is hij geen spat veranderd sinds de laatste keer dat ik heb hem gezien. 'Dus, laat dat vriendje van je is zien.' Zegt mijn broer. Ik grinnik en knik. 'Ja ik heb een foto van hem. Wel een miljoen. Als je Google erbij telt dan..' mompel ik. Ik tik zijn naam in op Google en draai dan mijn mobieltje zodat hij de foto kan zien. Even staart hij bedenkelijk naar het scherm en dan knikt hij. 'Als ik hem maar een keer kan ontmoeten.' mompelt hij en ik knik. Als mijn telefoon gaat en ik zie dat Niall belt komt er spontaan een glimlach op mijn gezicht. 'He babe' Hoor ik Niall zeggen. 'Heyy' mompel ik en schiet in de lach als mijn broer een raar gezicht trekt. 'Jo ho naas stop!' hik ik. 'Huh, wie is Jonas?' vraagt Niall een tikkeltje bezorgd. 'Oh, mijn broer. Hij wil je graag ontmoeten' mompel ik en ik kijk weer naar mijn broer die zowat op de grond ligt van het lachen.

'Hij doet je echt goed. Ik herken je niet meer terug! Je bent zo vrolijk...' Mompelt mijn broer verbaasd als ik de telefoon heb opgehangen. 'Ja ik weet het! Ga je mee? Dan kunnen we gaan eten' Zeg ik en ik trek hem omhoog van mijn bed af. 'Ik denk erover om een huis te kopen...' Mompel ik. Mijn broer kijkt me verbaasd aan. 'Wat? Ik ben nu 18 en ik ben dit weeshuis helemaal zat...' zeg ik en ik zucht even. 'Je bent het niet zat, het zit je gewoon dwars dat je niet zelfstandig kan zijn. Dat had ik ook toen ik hier nog zat. Alleen als je hier weg wilt zul je toch echt geld moeten hebben.' Zegt Jonas. 'Dat word werk zoeken' mompel ik. Jonas En geeft me een stoot waardoor ik naar hem kijk en dan wijst hij naar links waar Annelies uitbundig staat te zwaaien. Ik grinnik en zwaai terug. 'Kom volgens mij wilt ze met je praten' zeg ik en ik schiet in de lach.

Het is al laat en Jonas is op de logeer kamer. Ik sta voor mijn spiegel. Ik vind mezelf een monster. Hoe kan Niall mij nou leuk vinden? Ik zucht diep en stap ik mijn bed. Waarom is het leven toch zo ingewikkeld. Alles, maar dan ook alles wat mis is gegaan in ons gezin. Mijn moeder, vader, Jonas en ik. Ieder ongeluk. Overal was ik bij betrokken. En Jonas? Die had natuurlijk hetzelfde verdriet. Maar hij kreeg alles te horen van familie of via de telefoon. Ik was ALTIJD OVERAL bij! Natuurlijk was Jonas zijn leven niet perfect. Maar zover ik wist was het honderden keren beter dan het mijne. Het enige goede tot nu toe wat me is overkomen is Niall. Die lieve Niall...

Reacties:

ChantiXAMX zei op 30 dec 2014 - 13:50:
aaahhhhwww