Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Pirates Of The Caribbean » Pact met de duivel (fanfic schrijft) » Ricky Hades

Pact met de duivel (fanfic schrijft)

29 dec 2014 - 23:12

358

0

282



Ricky Hades

Met samengeknepen ogen keek ik hoe het minibootje onze kant oproeide. De zon scheen fel en het water in de lagune schitterde oogverblindend. Met krachtige roeislagen kwam het vaartuigje dichter en dichter naar de kade en uiteindelijk zag ik dat er een stuk of drie man in gepropt was. Ze meerden vlakbij aan en smeten mij een armzalige tros tegemoet. Mijn manschappen vingen de tros op , bonden hem met ongekende snelheid vast en trokken het bootje vervolgens dichter naar ons toe en even later stond de inhoud ervan op de met onkruid overwoekerde kade.
En toen keek ik voor het eerst in de ogen van hun aanvoerder. Ricky Hades was een van de knapste en innemendste personen die ik ooit had gezien en ooit zou ontmoeten. Hij was de grootste van de groep met een koperkleurige huid, een stevig gespierd bovenlijf en blauwe ogen die dwars door alles leken te kijken. Bij het zien van mijn vrouwelijke verschijning lachte hij zijn hagelwitte tanden bloot en bood me prompt een handkus aan. Ik weet nog dat ik totaal overdonderd was door zijn persoonlijkheid, ondanks zijn mannelijke zeebonkuiterlijk, merkte ik een gecultiveerd persoon op. Hades verleden was een groot vraagteken en dat zou het altijd blijven. Eén ding was een feit: hij behoorde tot het soort mensen die zich altijd weten aan te passen aan de situatie en flirtten met het onmogelijke. Hoe goed je hem ook dacht te kennen, hem écht kennen zou je nooit. Zijn persoonlijkheid was even soepel als een sliert rook en even ongrijpbaar als een gladde aal. Ik staarde hem aan en mijn blik gleed over zijn gespierde armen, zijn tatoeages en zijn kleren die ondanks het vuil van onberispelijke kwaliteit waren. Een grote hond sprong lenig uit de sloep en zorgde voor enige commotie. Het was Ricky die de gemoederen kalmeerde. Met één gebaar wist hij de hond bij zich te roepen en met een tweede gebaar wist hij de havenwerkers ervan te weerhouden om het beest te doden. Als iemand toen had durven opperen dat ik een kleine maand later de lakens met hem zou delen, dan had ik die voor gek versleten.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.