FanFic.nl

My Dear Changed Friend Ft. Marcel Styles {Fanfic schrijft}

#2

Ik word wakker door de luide geluid van mijn wekker. Ik strek mijn armen en druk op de wekker zodat hij geen geluid meer kan maken. Vandaag is de eerste dag van school dus heb ik mijn wekker een uurtje vroeger gezet. Ik sta rustig op en loop naar mijn kleine garderobe die precies in de kamer past. Ik pak een zwarte broek met een witte shirt en zwarte rode ruitjesshirt. Ik pak ook nog ondergoed en loop ermee naar de badkamer. Ik laat mijn pyjama van mijn lichaam glijden en stap de douchecabine binnen. Ik zet de water op de graden die ik altijd al lekker heb gevonden en douche ermee. Een kwartier later stap ik uit de cabine en pak een Witte handdoek van de hoge kast naast de deur. Ik droog mijn lichaam af en kleed me aan. Ik droog mijn haren en laat mijn haren los maar toch voor de zekerheid neem ik een lastiektje mee. Ik stap de badkamer uit en ga ook mijn kamer uit. Ik kijk op de klok en heb genoeg tijd maar ik ga toch naar de aula.

Als ik bij de aula ben kijk ik rond en zie hetzelfde jongen als gister zitten op een tafel. Ik loop naar hem toe en vraag vriendelijk, 'Mag ik bij je komen zitten?' hij kijkt op van zijn boeken en knikt met een lach.'Wat brengt jou hier zo vroeg,' Vraagt hij.
'Eerste dag wil ik niet te laat komen,' hij maakt een instemmend geluidje.

'Hoe heet je?' vraag ik nieuwschierig. 'Ik heet Marcel, Marcel Styles' 'ik ben Ashley, Ashley malik.' Marcel trekt een Beetje weg en ziet er wit uit,' gaat het wel?' Vraag ik bezorgd en leg mijn hand op zijn schouder. Hij doet haastig zijn boeken dicht en staat op 'ik spreek je later wel,' zegt hij en verdwijnt door de liftdeuren. Heb ik iets verkeerds gezegd?

Negerend van wat er net gebeurd is sta ik op en maak ik mijn weg naar de liftdeuren en druk ik op 1 om vervolgens naar mijn kamer te gaan.

Als ik in mijn kamer ben pak ik mijn tas en bestudeer de schema nog een keer voor de laatste keer. Als ik klaar ben hoor ik een deur opengaan en kijk meteen die kant op. Het is Sara. 'Wat doe je zo vraag op we hebben nog een half uur,' haar vraag compleet negerend ga ik uit onze kamer naar de les toe. Als ik mijn klaslokaal na 10 min heb gevonden stap ik de lokaal binnen en kies ik een plek helemaal achteraan de klas. Langzamerhand begint de lokaal vol te sprongen met meisjes en jongens zoals ik. Na een half uur zijn er maar 2 stoelen leeg maar de les begint toch. De docent komt de lokaal binnen en begint meteen te praten.

'Goeiemorgen, leerlingen ik ben jullie mentor en ook Nederlandse docent we beginnen met het voorstellen van jezelf,' ik wacht en luister totdat ik mijn naam eindelijk hoor. Ik sta op en loop naar de bord.

'Ik ben Ashley, Ashley malik,' mensen beginnen naar adem te happen. Ik kijk voor de 2e keer raar en dan gaat de deur open. Er komt een jongen de klas binnen met zwarte kleren en gewelddadig. Maar als ik in zijn ogen kijk schrik ik. Het zijn de twee ogen die ik altijd al van heb gehouden. Hij kijkt de klas rond en als hij mij ziet word zijn gezicht zachter en kan ik de oude Zayn herkennen. Ik krijg tranen in me ogen.

'Sorry,' zeg ik spijtig en verlaat de lokaal. Ik ren naar mijn kamer en laat me op mijn bed vallen waar ik uiteindelijk in tranen uitbarst. Alle herringeren van vroeger komen tevoorschijn. Ik hoor geklop en de deur word zachtjes opengedaan. 'Rot op Sara,' zeg ik pissig maar als ik zie dat het Zayn is hou ik mijn mond. Ik kijk naar beneden en veeg mijn tranen weg. Ik voel de bed een beetje zakken en mijn hoofd word zachtjes door Zayn naar zichzelf toegedraaid. 'Ashley,' zegt Zayn moeilijk. Ik draai mijn hoofd ruw om en sta op. Ik ren deze keer uit mijn kamer en ga naar buiten toe. Ik ren zo ver weg van school en stop bij de fontein. Ik ga zitten op een bank en luister naar de geluid van het fontein.
'Ashley is het toch?' Ik schrik van de stem maar knik toch. 'Jij moet Marcel zijn,' hij knikt. 'Ik heb al gehoord wat er is gebeurd vandaag met jou en zayn,' ik knik afwezig en begin opeens te vragen 'waarom
Ging je opeens weg vanochtend?'
'I-ik had gewoon een paar dingen te doen,' 'Marcel ik weet dat dat niet waar is,' 'Het is Zayn,' zegt hij om zich heen kijkend. Ik kijk hem raar aan. 'Als Zayn dit weet ben ik er geweest,' ik kijk hem nog steeds onbegrijpelijk aan. 'Ik ben eigenlijk verbaasd dat jij tegen mij praat,' zegt Marcel opeens schamend. 'Hoezo?'
'Nouja ik ben de nerd en heb niet echt vrienden,' ik glimlach door zijn woorden en sta op.'Bedankt Styles,' 'geen dank,' ik draai me om en loop blij naar school toe, dat ik zo snel van humeur kon veranderen wist ik niet. Ik ga weer terug naar mijn kamer en zie 2 brieven op mijn bed

Reacties: