Hoofdcategorieën
Home » Overige » Stand-Alones » Een pensvriendin
Stand-Alones
Een pensvriendin
Lieve Teddy,
Het lijkt zelfs wel gisteren dat het jaar 2013 plaats maakte voor 2014. En toch is 2014 nu ook uit de lucht. 2015 heeft haar intrede gedaan. De jaren gaan zo snel voorbij. Dat op het moment dat je denk O, ja, het is nu 2015 2016 al weer voor de deur staat. In al die jaren dat ik nu leef heb ik al veel meegemaakt. Al die jaren? Oké nu lijkt het echt als of ik al eeuwen leef, maar dat is eigenlijk helemaal niet zo. Ik ben aflopen jaar 22 geworden. Dat is natuurlijk helemaal niet oud als je bedenkt dat er mensen zijn die 85 jaar of ouder zijn. Maar het voelt al heel oud.
Teddy Lupos schiet in de lach bij het lezen van de woorden van zijn pensvriendin. Ondanks dat hij haar nog nooit heeft gezien kan hij zich geen betere vriendin bedenken. Ze weet altijd alles zo goed te verwoorden. Daarbij komt dat ze een dreuzel is en Teddy het erg interessant vindt wat zij allemaal meemaakt in haar leven. Wat de verschillen zijn tussen hun twee werelden en de overeenkomsten. Ondanks dat hij zestien is en zij tweeëntwintig vertellen ze elkaar al vijf jaar wat hen allemaal bezig houd in de wereld. Teddy heeft haar zelfs verteld dat hij een tovenaar is – waarvan een dreuzel eigenlijk het bestaan niet mag weten – maar op de een of andere manier voelt hij gewoon dat ze te vertrouwen is. De door haar geschreven woorden geven hem niet snel het gevoel dat ze aan iedereen het bestaan van heksen en tovenaars verteld. Maar misschien gelooft ze niet eens echt dat hij een tovenaar is en vind ze zijn verhalen over Zweinstein gewoon wel leuk om te lezen en denkt ze dat hij een weelderige fantasie heeft. En is dat de reden dat ze na vijf jaar nog altijd antwoordt op zijn brieven.
Misschien omdat ik al heel erg veel heb zien veranderen in de wereld. Ondanks dat 22 jaar in al die miljarden jaren dat de aarde al bestaat een hele korte tijd is, heeft de mensheid wel nieuwe uitvindingen en nieuwe ontwikkelingen gedaan. Toen ik geboren werd in jaar 1992 hadden de mensen nog lang geen weet van het bestaan van tabletten en smartphones, laat staan van films in 3D en smarthorloges en smarttv's. Computers, mobiele telefoons en tv, kenden we al lang. Maar zonder al die rare snufjes die de apparaten tegenwoordig hebben. Neem nou bijvoorbeeld digitale tv: Je kunt programma's opnemen, live pauzeren, vanaf het begin bekijken (als het programma al begonnen is) heel gemakkelijk van af je tv terug kijken bij uitzending gemist. Je hoeft dus eigenlijk nooit meer bang te zijn dat je je favoriete programma mist. Smartphones zijn ook heel handig natuurlijk.Je kunt eigenlijk alles met je mobiel. Foto's maken, internetten, apps downloaden, waardoor je boeken op je telefoon kunt zetten, of leuke spelletjes en wat dacht je van Whatsapp, gratis naar wie je maar wilt over de hele wereld berichtjes sturen. Sociale media waar je al je doen en laten op kan zetten. Door die nieuwe ontwikkelingen denk ik soms wel eens waar gaat het heen in de wereld.
Teddy stopt even met lezen van sommige dingen die Femmie schrijft snapt hij vrij weinig. In de tovenaarswereld hebben ze niet zoiets als computers, tv's en mobieltjes. Als je niemand wilt bereiken pak je een stukje perkament en een ganzenveer en als je dan hebt opgeschreven wat je wilt zeggen roep je een uil bij je. Dan bind je de brief aan de poot van de uil en deze bezorgd dan je brief. Toen Teddy dat in een van zijn brieven aan Femmie schreef werd ze helemaal enthousiast. Ze hoopte dat hij haar brieven voortaan ook per uil kon versturen. Want dat was nog eens leuk en ouderwets. Tegenwoordig gaat vrijwel alles bij haar via het internet. Het is zeer uitzonderlijk als ze een handgeschreven brief krijgen. Alleen met een verjaardag krijgen ze en verjaardagskaart met de post en voor de kerstdagen, maar dat zijn de mensen in de dreuzelwereld volgens haar ook al aan het digitaliseren. Teddy zucht even en gaat dan weer verder met het lezen van Femmies ingewikkelde woorden, waar hij niet heel veel wijzer uit kan worden maar die hem wel geboeid houden.
Waar blijven de jaren?
Ik bedoel ik weet nog zo goed dat het 1999 was en er op tv kwam dat iedereen zoveel mogelijk eten en water in moest slaan. Omdat er ons van alles en nog wat in 2000 stond te wachten. Want ja er waren 1000 jaren voorbij en dat kon niets goeds betekenen had men bedacht. Ik was toen nog maar zeven en weet eigenlijk niet wat er allemaal niet goed zou komen. Het enige dat ik weet is dat mijn buren het heel letterlijk hadden opgevat en echt heel veel eten hadden in geslagen. 2000 was ook het eerste jaar dat ik om 00.00 naar buiten ging. Ik weet nog dat ik het vuurwerk mooi vond, maar toch ook wel erg spannend. En nu zijn wel al weer 15 jaar verder. 15 jaar ouder. 15 jaar verder in onze technologie wat mij eigenlijk weer terug brengt op de Smartphones, smarthorloges, smarttv's en tabletten. En op de vragen waar gaat het heen met de wereld? en waar blijven de jaren?
Want nu het 2015 is zitten we al weer in het vijftiende jaar van de 2000. 15 jaren in de 21ste eeuw. Of eigenlijk als je het heel strikt wilt nemen 14 jaar. Want 99 is natuurlijk geen honderd. In 2000 brak dus eigenlijk het 100ste jaar van 20ste eeuw aan. Dus eigenlijk was 2001 pas echt een nieuw eeuw. Maar goed dit is allemaal onnuttige informatie en je bent waarschijnlijk al lang afhaakt. Ik weet zeker dat een zekere 16 jarige Teddy Lupos nu denkt: Jeetje wat een saaie vreemde brief stuurt die Femmie mij toch. Voor het geval je nog niet bent afgehaakt Gefeliciteerd, want ik snap zelf eigenlijk de opbouw van deze eindeloze brief niet eens. Ik heb echt geen flauw idee wat ik nu eigenlijk aan het schrijven ben.
Teddy houd op met lezen omdat hij al rollend over de grond ligt van het lachen. Voor het geval je niet nog niet bent afgehaakt Gefeliciteerd. Hoe komt ze er toch weer op. Het mooiste vind hij nog wel dat zelf ook helemaal niets snapt van haar brief en dat ze uiteindelijke elke keer weer van haar eigenlijke boodschap afwijkt. Omdat hij zo moet lachen hoort hij de deur van zijn kamer niet open gaan.
'Teddy, waarom lig je op de grond?' de stem van zijn grootmoeder doet hem op kijken. 'En wat is er zo grappig. Ik hoorde je helemaal beneden lachen?'
'Ik ben een brief aan lezen van Femmie' antwoord Teddy tussen zijn lachstuipen door. Andromeda gaat op zijn bed zitten en kijkt even zijn kamer rond.
'Is dat dat dreuzelmeisje waar je mee schrijft?' vraagt ze. Teddy knikt.
'Ze snapt zelf niet eens wat ze schrijft'
'Waarom schrijft ze het je dan?' vraagt Andromeda.
'Dat weet ik niet oma. Maar ik vind het wel heel erg leuk om te lezen. Het is bijna een geschiedenisles van de dreuzels. Voor een eeuwwisseling en dat er een millennium voorbij was. En dat nu al weer 15 jaar geleden is. Weet je het is gewoon de manier waarop ze het verwoord die ik zo leuk vind.'
'Ja, het jaar is natuurlijk al weer om. 2015 al weer. Wat betekend dat jij in april zeventien jaar oud wordt. Dat...' oma stopt met praten. Maar ook zonder dat ze door praat weet Teddy wat ze wat ze had willen zeggen.
'Je hoeft het niet zeggen oma. Ik weet wat je bedoelt'
'Nee, ik wil het zeggen. Dat betekend dat het op twee mei al weer zeventien jaar geleden is dat jouw ouders stierven. Dat mijn lieve dochter overleed en dan is het zelfs al zeventien en een half jaar geleden dat je opa overleed dat ik man man verloor. ' de tranen rollen over oma's wangen.
Teddy die niet meer lacht staat op en gaat naast zijn oma op het bed zetten. Liefdevol slaat hij een arm om haar heen. Andromeda lacht even naar haar kleinzoon.
'Als ik jou toch niet had' zegt ze zacht. 'Maar ga nu wel eten koken. Kom je naar beneden als je klaar bent lezen'
'Ja,' zegt Teddy. Andromeda staat op en verlaat zijn kamer. Even is Teddy nog van slag omdat oma het daarnet had over zijn ouders, voelt weer even de pijn. Pijn dat hij zijn ouders nooit heeft gekend. Maar hij hersteld zich snel, gaat weer op de grond zitten en pakt opnieuw de brief van Femmie. Waar was hij ook al weer gebleven met lezen? O,ja bij: Ik heb echt geen flauw idee wat ik nu eigenlijk aan schrijven ben.
Of waar ik überhaupt heen wil. Wat ik nou eigenlijk wel vertellen. Eens kijken laat ik de vragen maar weer eens boven water halen.
Waar gaat het heen met de wereld?
Ja dat is eigenlijk wel een goede vraag, want waar is de tijd gebleven dat de kinderen gewoon buiten speelde met vriendjes en vriendinnetje. Ik was vroeger altijd hele dagen buiten. Dan speelde ik met mijn beste vriend( Wat we deden weet ik eigenlijk niet meer maar we waren iedere dag samen) Ook speelde ik met een meisje dat de zelfde naam had als ik. Met haar deed ik echt meisjes dingen, zoals met poppen spelen, dit alles buiten.
De kleuter anno 2015 zit al hele dagen achter een tablet. Nog even en ze weten niet eens wat het woord buiten betekend. Als ze niet achter hun tablet zitten, zitten ze wel achter de pc of achter de tv. De kinderen komen veel minder buiten, bewegen minder en krijgen sneller overgewicht. Mijn antwoord op de vraag waar blijft wereld wordt: de wereld blijft binnen. Digitaliseert. Mensen hebben binnen veel meer te doen. Duizenden leuke en gezellig forums, online spelletje en andere vormen van sociale media. De mens leert geen ''echte'' mensen weer kennen. Alles gaat tegenwoordig online.
En de volgende vraag was natuurlijk waar blijven de jaren?
Nou dat antwoord is simpel die vliegen voorbij. Ik bedoel voordat je eindelijk gewend om achter de datum van vandaag 2015 te schrijven staat 2016 al weer voor de deur. En daarna komt 2017 en in dat jaar word ik al weer 25, dan leef ik al een kwart eeuw. De jaren vliegen voorbij. Ik denk dat dat het uiteindelijke doel is van deze brief, om te zeggen dat ik vinden dat de jaren voorbij vliegen en over zijn voordat je eigenlijk goed en wel door hebt dat ze beginnen. En met al die nieuwe technologie zien we niet eens meer wat van de wereld. En eigenlijk blijf ik er bij dat deze brief nergens op slaat. De bouw klopt gewoon niet. Het is net eens logisch wat ik allemaal schrijf en misschien niet eens allemaal waar. Het is eigenlijk gewoon soort van mijn eigen menig of zo. Ik weet het niet precies.
Maar nu even naar jou.
Hoe gaat het met je? (Met mij gaat goed ondanks dat mijn hoofd vol zit met rare vragen)
Hoe was jouw jaarwisseling? (De mijne was wel oké, lekker binnen gebleven en het vuurwerk vanachter het raam bekeken met de doodsbange kat in mijn armen)
Steken jullie ook vuurwerk af of doen tovenaars daar niet aan? (Drezuels (zoals jij mensen die niet kunnen toveren noemt) doen dat wel, maar ik niet. Ik vind er naar kijken veel leuker)
Heb je ook oliebollen gegeten en veranderd er in jullie wereld ook zo veel? (Ik heb wel twee oliebollen op)
Was je alleen met je oma, of waren jullie naar de familie van je peetvader?( Ik was gewoon gezellig bij mijn moeder)
Ik hoop dat het goed met je gaat. En doe je Kitty de groetjes van mij of stuur je je volgende brief weer met haar? Ik vind haar zo'n lief uiltje en via uilenpost vind ik zo veel origineler dan via de post. of zo als jij dat noemt dreuzelpost.
Gelukkig nieuwjaar Teddy
veel liefs
Femmie
Teddy vouwt de brief van Femmie dubbel, staat op en legt de papieren op zijn bureau. Dan gaat hij naar beneden om te eten. Een antwoord aan Femmie schrijft hij daarna wel.
Reacties:
Oh! Dit zou zo een heel verhaal kunnen worden!
Wat een zalige one shot!
Die Femmie he, ik zou haar heel graag als klasgenote willen!
En ik ben het gloeiend met haar eens: de wereld bljft binnen.
Though: het milieu niet, die treed buiten haar sporen...
Maar dat is een ander verhaal!
Ik heb genoten!
This was such a fantastic origineel idee.
By far één van de beste stand alones die ik
al in een heel eind gelezen heb.
Ik ben het trouwens hélemaal eens met Femmie,
over alles in onze wereld.
Het klopt allemaal, en het is heerlijk om dat even
ook van een ander te lezen.
Geweldig neergezet! Heerlijk om weg te dromen
na een dag school *giggles*
Kus
Cis, are you kidding me? Waarom zo'n korte stand alone *cries*
Okay ik kijk nu even naar het aantal woorden en dat is al het dubbele van wat ik in een hoofdstuk meestal doe, dus ehm..
Ik wel wel even zeggen dat ik na een hele serie boeken van dit idee zegmaar, nog niet genoeg zou hebben van dit geweldige verhaal. Of van jou schrijfstijl. Remember een van de eerste berichtjes die ik aan je stuurde, over Rowling? Nou, dat heb je maar weer eens dubbel dwars waar gemaakt want shit dit was goed.
love, Vera.