FanFic.nl

Drunken mistakes||Michael Clifford {FanFic Schrijft}[afgerond]

Proloog

‘Je bent zo knap!’ schreeuwt het meisje dronken. Haar bruine haar vliegt langs haar hoofd heen terwijl ze danst en haar bruine ogen zijn gefocust op de jongen tegenover haar. Zijn rode haar steekt alle kanten op en een drankje bevind zich in zijn linkerhand.
‘Jij mag er ook wel wezen, Lydia!’ schreeuwt hij terug. Hij heeft een mooie stem om te schreeuwen, merkt Lydia op. Ze neemt nog een slok van haar drinken, waarna het nummer verandert.
‘Ik hou van dit nummer!’ schreeuwt ze luid. De jongen tegenover haar knikt.
‘Ik ook!’
‘Laten we dansen!’ schreeuwt ze blij. Ze zet het glas op de dichtstbijzijnde tafel en trekt de jongen mee dieper de menigte in.
‘Kom op, Michael! Dans met me!’ Michael lacht en trekt het meisje tegen zich aan. Lydia schuurt haar billen tegen het kruis van Michael, die zijn handen stevig op haar heupen heeft. Het meisje glimlacht breed en draait haar hoofd opzij. Bijna meteen plaatst Michael zijn lippen op die van haar. Lydia draait zich om, slaat haar armen om de nek van de roodharige jongen en stort zich vol overgave in de kus.

‘Ik hou van je!’ schreeuwt Michael verscheidende drankjes later. Lydia slaat een shotje achterover, waarna ze de woorden terug schreeuwt. De muziek is luid luid luid en bonkt in haar hoofd, maar ze peinst er niet over om te stoppen met drinken. Ze voelt zich vrij.
‘Ik ben eenentwintig, Michael!’ roept ze uit het niets. Michael grijnst en overhandigt haar nog een shotje. Tegelijkertijd slaan ze het achterover en een luide lach verlaat beiden monden. Ze voelen zich vrij.

‘Trouw met me!’ roept Michael uren later. Hij laat zich op beiden knieën vallen, te dronken om op één overeind te blijven. Lydia knikt blij en slaat haar armen om zijn nek.
‘Natuurlijk trouw ik met je! Je bent mijn soulmate!’ Michael springt overeind, doet een vreugdedansje en kust haar vol overgave.
‘Laten we gaan! Ik zag een kapelletje hier vlakbij!’ De jongen pakt haar hand en samen rennen ze weg. Hun vrienden volgen ze stilletjes.

In een geleende jurk maakt Lydia haar weg over het middenpad. Aan het eind staat Michael. Zijn rode haar steekt fel af tegen het geleende zwarte pak. Naast hem staat een Cupido, compleet met pijl en boog. Hun vrienden zitten in de bankjes en kijken vol verbazing naar het schouwspel. Geen van hen denkt erover om ze te stoppen. Ze zijn toch te dronken en zullen hun wil doordringen.
‘We zijn hier bijeen om dit stelletje in het echt te verbinden,’ begint de Cupido te spreken. Lydia kijkt vol liefde naar Michael, die haar blik maar al te graag beantwoord. De man in het cupido pak praat nog wat meer, maar ze besteden er geen aandacht aan. Dan haalt hij twee ringen uit een zakje om zijn nek. De twee schuiven de ringen om elkaars vingers en kijken elkaar met een glimlach aan.
‘Door de gemeente bevoegd met deze macht, verklaar ik u nu man en vrouw. U mag de bruid kussen.’ Michael stort zich vol overgave in de kus, een kleine glimlach op zijn lippen.

Als ze even later weer buiten staat, omgekleed in hun eigen kleding, trekt Lydia haar man meteen mee naar een tattooshop verderop in de straat.
‘We moeten onze liefde voor eeuwig vastleggen!’ zegt ze blij. Haar woorden komen er onsamenhangend uit, de alcohol prominent aanwezig in haar aderen.
‘Dat is zo’n goed idee!’ roept Michael terug. Hij begint harder te rennen en nu sleept hij Lydia mee in plaats van andersom. Al snel bereiken ze de tattooshop en stappen ze naar binnen.
‘Wij zijn verliefd en willen een tattoo!’ zegt Michael hard. De man achter de toonbank houdt zijn gezichtsuitdrukking neutraal en knikt.
‘Natuurlijk, wat wenst u te hebben en waar?’
‘We willen allebei een hartje op onze enkel, met elkanders namen erin.’ Lydia knikt enthousiast en de man knikt.
‘Natuurlijk.’ De man roept iets naar achteren en al snel verschijnt er een tweede man in de winkel.
‘Loopt u maar met ons mee.’

Reacties: