FanFic.nl

De sterrenkijkers (Fanfic schrijft)

Liever een bungalow

Het was de koning een raadsel waarom iemand nu in zo'n hoge toren wilde wonen. Bij het minste beetje wind begon het ding heen en weer te slingeren. Ervaren zeelui hadden het nog vergeleken met in het hoogste punt van een schip staan tijdens een stevige storm. Daarnaast tochtte het gruwelijk in de winter, scheen de zon er gedurende de hele dag naar binnen toe (de werkelijke torenkamer was Johns werkkamer en vrijwel helemaal gemaakt van glas) en maakte het er bloedheet.
Nu de koning er zo over na ging denken, begon hij zich af te vragen waarom zijn voorvaderen die toren überhaupt hadden laten bouwen. Hij was de eerste vorst met een astronoom en moest na wat meer gedachten concluderen dat hijzelf meer een bungalowtype was.
Bovenaan de trap zat een houten deur die helemaal was vergrendeld. Midas klopte aan. Er klonk wat gerommel binnen. Voetstappen kwamen naar de deur toe en ijzeren schuiven en sloten werden open gemaakt.
'Sire.' Het was Trostav.
'Ik kom voor de mantel en de gordel,' zei de koning. Trostav deed de deur helemaal open, zodat de koning binnen kon komen. De toren van John bestond uit drie gedeelte. Het eerste gedeelte was in feite de toren met zijn trap en de raampjes om de twee meter. Aan het einde van de stenen trap vond met de deur die naar de privévertrekken van de astronoom leidde. Hier vond men Johns slaapkamer, een bescheiden woonkamer, een keukentje waar Trostav een maaltijd kon maken wanneer zijn meester geen zin had om naar de eetzaal te komen en nog een rommelkamer waar een extra bed stond tussen dozen met spullen die de astronoom allang was vergeten, maar nog niet weg wilde doen. Zoals de meeste torens was ook deze rond wat het inrichten er niet makkelijker op maakte. Ondanks dat had de astronoom er nog het beste van weten te maken en met de aardige technische en kennis die hij bezat waren heel veel dingen praktisch opgeborgen en verstopt. Zo ook het complete mechanisme waarmee de telescoop een verdieping hoger op draaide. Uit voorzorg was er ook een bedieningspaneel in de privévertrekken te vinden. Om precies te zijn was dit te vinden in het meest linkse keukenkastje tussen de worteltjes en de rucola.
De telescoop stond in de glazen torenkamer boven Johns eigen kamers. Er was geen trap, maar wel een ladder en een luik. Dat luik zat precies boven de keukentafel, niet de meest handige plaats, en op beide verdiepingen was een uitklapbaar laddertje te vinden.
Nu keek koning Midas keer op keer zijn ogen uit als hij bij de astronoom op bezoek ging. Er waren talloze kastjes en laatjes met glazen deurtjes waarachter de meest bizarre voorwerpen te zien waren. Als Midas John vroeg waar hij al die dingen vandaan had, kreeg hij als antwoord dat een bevriende collega de dingen voor hem meebracht tijdens zijn ruimtereizen. Het waren de mooiere middagen wanneer de astronoom in een goede bui was en met veel plezier kon vertellen over alle dingen die er te zien waren. Er waren kleine, gladde steentjes die van de donkere zijde van de trollenmaan kwamen (in die tijd nog gewoon de maan). Er waren ook stukken meteoriet. Sommige glad en koud, andere bobbelig en ruw. Verder hing er ook een vreemd instrument aan de muur. Het leek op een hoorn met harpsnaren en het maakte een gruwelijke geluid als je er op speelde. Trostav zorgde met een bewonderenswaardige toewijding er voor dat al deze dingen in goede staat bleven. Dag in, dag uit was hij bezig met poetsen en ruimen. En dan was deze verdieping nog niet het ergste. Boven in de glazen torenkamer was het een georganiseerde chaos.
Midas ging op de oranje bank zitten en keek naar buiten toe. Vanaf hier had je een schitterend uitzicht over de trollenwouden. Je kon zelfs de zee een beetje zien. Trostav pakte de bezem uit de hoek en tikte er mee op het plafond. Hij had dit inmiddels al zo vaak op dezelfde plek gedaan dat het een beetje was uitgesleten.
'Wie is het?' klonk er knorrig van boven.
'De koning. Hij wil weten waar de mantel en de gordel van Nostrudimus zijn,' riep Trostav.
'Hier bij mij en hij krijgt ze terug, zodra ik die vervloekte geodriehoek van de riem verwijderd heb. Hoe krijgt Harald iets van dit ding los? Zelfs Romeo en Julia waren niet zo aan elkaar gehecht.'
De koning en de knecht keken elkaar een moment aan en schudden toen hun hoofd.
'Moet ik de keukentafel alvast verschuiven?' vroeg Trostav.
'Doe maar.'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.