FanFic.nl

The pressure of love (AF)

~Proloog~

We zitten in de woonkamer met z'n drieën. Amber staat onrustig bij het raam met een haarlok te spelen, Lindy stuitert op haar stoel en ik kijk naar het geheel. Vandaag is Nola precies drie maanden weg. We missen haar. Ze stuurt wel sms'jes, maar we willen haar gewoon zien! *tik tik*, de klok aan de muur blijft doortikken. We hebben haar niet meer gezien sinds ze naar Zayn is gegaan. Haar spullen liggen zelfs nog hier. We dachten eerst dat ze met Zayn mee was gegaan op tour, maar toen de jongens hier waren om afscheid te nemen, zei Zayn dat hij Nola niet eens gezien had. Ik zucht.
,,Meiden, misschien moeten we maar naar de les. Nola komt voorlopig toch niet terug en de volgende les begint over tien minuten.” Zeg ik. De meiden zuchten.
,,Melina heeft gelijk, Nola komt voorlopig niet terug.” Zegt Amber. We lopen de deur uit en lopen richting het lokaal.

We zitten op onze plek en mevrouw Peterson deelt ons de songteksten uit voor een lied dat we moeten oefenen. Niet dat ik me kan concentreren nu Nola weg is, maar moet wel. We horen drie zachte klopjes op de deur en iedereen draait zijn hoofd om naar de deur.
,,Binnen!” roept mevrouw Peterson. De deur word geopend en mevrouw Smith loopt het lokaal in. Iedereen is meteen stil. Als mevrouw Smith binnen komt, is het meestal geen goed nieuws. Ze begroet ons en loopt naar voren.
,,Hallo iedereen. Sorry dat ik uw les verstoor mevrouw Peterson, maar ik heb een mededeling. Jullie weten waarschijnlijk allemaal wel dat Nola Henderson nu al drie maanden niet op school is geweest en niemand heeft iets van haar gehoord. Het schoolbestuur en ik hebben daarom besloten dat mevrouw Henderson niet meer mag deelnemen aan deze studie.” Zegt mevrouw Smith. Iedereens mond valt open.
,,Nee!” roep ik. Amber en Lindy volgen al snel.
,,Wat is er, mevrouw Tearly?” vraagt mevrouw Smith.
,,U mag haar niet wegsturen.” Antwoord ik.
,,En waarom dan niet, meisje? Iedereen van jullie heeft leerplicht en dus ook mevrouw Henderson.” Ik kijk Amber en Lindy aan voor hulp, maar zij weten het ook niet meer.
,,Omdat...” Ik moet wat verzinnen, anders word Nola van school gestuurd. ,,...omdat ze ontvoerd is.” Het is eruit voordat ik er erge in heb. Iedereen houdt zijn adem in.
,,Ontvoerd zeg je?” Mevrouw Smith kijkt me verbaasd aan.
,,J-a, ja.” Stotter ik.
,,Waarom weet de politie dat dan niet?”
,,Omdat Nola ons sms't dat het goed met haar gaat en als we de politie erbij halen ze dan vermoord word.” Zegt Amber en slaat haar handen voor haar mond.
,,Oké, als dat waar is, zal ik met het schoolbestuur overleggen. U mag weer verder met uw les, mevrouw Peterson.” Zegt mevrouw Smith en ze loopt het lokaal uit. Iedereen is stil en gespannen.
,,Ontvoerd?” Lindy kijkt me aan.
,,Ja, wist ik veel. Ik moest toch iets verzinnen. Wij overleven het niet als Nola weggestuurd word.”
,,Hoe moeten we dit dan bewijzen?”
,,Amber, Melina en Lindy, opletten alsjeblieft.” Meteen letten we op.

De les is voorbij en we lopen naar ons appartement. Niemand heeft meer iets gezegd nadat mevrouw Smith is weggelopen. Nola word waarschijnlijk weggestuurd en we kunnen haar niet waarschuwen, want ze reageert niet op onze sms'jes. Amber opent de deur en we dumpen onze tassen in de hal. Lindy loopt alvast de woonkamer in en geeft dan meteen een gil. Meteen rennen Amber en ik naar haar toe.
,,Wat is er, Lin?” vragen we verbaasd. Ze wijst naar de bank, waar een meisje met korte blonde haren zit. Ze glimlacht naar ons en staat op om ons een knuffel te geven.
,,Wie ben jij?” vraag ik verbaasd.
,,Ik ben Nola. Herkennen jullie me niet meer?” vraagt ze verbaasd.
,,Nola heeft lange, bruine haren. Ze zou ze nooit zomaar afknippen en blonderen.” Zegt Lindy.
,,Dan hebben jullie het mis.” Antwoord het meisje.
,,Vertel dan iets wat alleen onze Nola weet over ons.” Zegt Amber. Het meisje loopt richting Amber. Meteen zetten we een kleine stap naar achteren.
,,Lieve meiden, weten jullie zeker dat jullie dat willen horen?” vraagt ze.
,,Ja, want jij bent Nola niet.” Antwoord Amber koppig.
,,Onze lieve Amber hier heeft een tijdje geleden een knalroze Chanel lipstick gestolen. Alleen ik was erbij, omdat we samen naar de stad gingen om een cadeau te kopen voor Melina.” Zegt het meisje. Amber's mond valt open van verbazing. Het meisje loopt nu op Lindy af en blijft staan.
,,En Lindy hier heeft een tatoeage van een Duitse herder op haar heup, die ze alleen aan mij heeft laten zien, omdat die tatoeage heel speciaal is voor haar.” Lindy's mond valt nu ook open en het meisje komt naar mij toe.
,,En last but not least, Melina.” Zegt ze en kijkt me aan. ,,Melina heeft vorig jaar tijdens het schoolfeest op het bankje achter de school gezoend met Lucas. Ik betrapte ze toen ik naar buiten liep voor frisse lucht.” Nu snap ik er niks meer van. Ze lijkt helemaal niet op Nola, maar toch weet ze dit allemaal. En ECHT alleen Nola weet dit.
,,Nola?” vraagt Amber voorzichtig. ,,Ben jij het echt?”
,,Ja, Amber. Ik ben het echt.” We kijken elkaar aan en daarna gillen we. Nola is terug! Ze is gewoon terug! We trekken haar in een knuffel en houden haar wat extra lang vast.
,,Wat heb je met je haar gedaan?”
,,Waar was je?”
,,Heb je het verteld aan Zayn?” vragen we door elkaar heen. Nola moet even lachen en gaat zitten op de bank. Meteen ploffen Amber, Lindy en ik naast haar.
,,Harry vertelde toch dat Zayn in het park was?” We knikken. ,,Nou ik ging naar hem toe om het hem te vertellen, maar hij was niet alleen. Hij was aan het zoenen met een blondine. Ik ben huilend weggerend en kwam ergens terecht waar ik de weg niet kende. Ik heb een koffie gedronken in een café en ben de eerste de beste bus ingegaan. Buiten New York heb ik een appartement gevonden, waar ik nu ook woon. Om Zayn te vergeten heb ik dit dus gedaan met mijn haar.” Antwoord Nola.
,,Waarom ben je teruggekomen?” vraagt Lindy.
,,Nou, ben je niet blij dat ik er weer ben dan?” vraagt Nola ietwat beledigd.
,,Jawel, ik ben heel erg blij. Maar je bent wel drie maanden weggeweest. Waarom ben je niet eerder teruggekomen?”
,,Ik was bang om Zayn tegen te komen, nu is hij zeker weten op tour en kan ik hem dus niet tegenkomen. En ik voelde me best laf.”
,,Ahw Nola, je bent niet laf.” Zegt Amber en omhelst haar. ,,Maar je hebt wel een risico genomen. Mevrouw Smith wil je van de opleiding sturen.”
,,Wat...?!” roept Nola.
,,We hebben wat verzonnen, maar ze twijfelt nog.” Leg ik uit.
,,En nu?”
,,Dat ligt aan jou.” Zegt Lindy.
,,We gaan met haar praten.” Zegt Nola en ze loopt naar de deur.

,,Kom binnen!” roept mevrouw Smith als we op haar deur kloppen. We stappen het kantoor binnen en mevrouw Smith kijkt verbaasd naar Nola.
,,Wie hebben jullie meegenomen?”
,,Ik ben Nola... Nola Henderson.” Amber probeert haar nog tegen te houden, maar dat gaat niet meer.
,,Melina, jij zei toch dat ze ontvoerd was?” vraagt mevrouw Smith.
,,Nou uhm, mevrouw Smith... Het zit iets anders dan dat.” Zeg ik nerveus.
,,Ik, ontvoerd? Laat me niet lachen.”
,,Leg het maar uit meiden.” Streng kijkt mevrouw Smith ons aan.
,,Ik ben er misschien drie maanden uit geweest, maar ik moest echt mezelf weer vinden. Zayn Malik, van One Direction en ik hadden een conflict. In blinde paniek ben ik weggerend. Drie maanden heb ik buiten New York gezeten om alles even op een rijtje te kunnen zetten. Nu ik alles weer op een rijtje heb, kan ik makkelijk verder met de opleiding.” Legt Nola uit.
,,Sorry Nola, maar dat gaat helaas niet. Je loopt te ver achter, het is beter als je volgend jaar weer terug komt om het jaar opnieuw te doen.”
,,Dat kunt u niet menen!” roepen we tegelijk.
,,Sorry dames, maar regels zijn regels.”
,,Maar Nola is een hartstikke goede zangeres, ze heeft het in zich!” roept Lindy.
,,Sorry Lindy, maar Nola is echt te ver achter. Als we hier een uitzondering maken, wat is Julliard dan voor school?”
,,Als Nola gaat, gaan wij ook.” Nola kijkt ons aan en schudt haar hoofd. Denkt ze nu echt dat wij hier blijven als zij weg moet?!
,,Jullie kunnen niet zomaar weg.”
,,Wel als we ervoor kiezen. Zet ons er ook maar op voor volgend jaar.” Zeg ik vastbesloten. Mevrouw kijkt ons wat verbaasd aan, maar accepteert het.
,,Oké, pak jullie spullen. Jullie hebben tot vanmiddag om de campus te verlaten.” Verslagen lopen we naar ons appartement om onze spullen te pakken.


We zitten in de taxi richting Nola's appartement. Ons Julliard-avontuur is voorlopig afgelopen, maar volgend jaar kunnen ze ons weer verwachten. We geven niet op! New York schiet voorbij en we genieten van de zon die naar binnen schijnt. Na een half uur stopt de taxi en Nola betaald de chauffeur. Onze koffers worden uit de kofferbak gehaald en we bewonderen het appartement. Het is redelijk groot. Hoe betaald Nola dit? We lopen het trappetje op met onze koffers achter ons aan. Nola opent de deur en kijkt ons aan met een grote grijns. We stappen de hal binnen en dumpen onze koffers tegen de muur.
,,De kamers zijn boven, dus jullie mogen jullie koffers meenemen.” Zegt Nola lachend. We pakken onze koffers en lopen haar achterna.

Achter de eerste deur zit een prachtige slaapkamer met een groot raam en een groot tweepersoonsbed. Tegen de muur staat een zwarte kast en op het nachtkastje naast het bed staat een prachtig boeket met rode rozen. Lindy's ogen worden groot.
,,Mag dit mijn kamer zijn?” vraagt ze en ze staart ons aan.
,,Van mij wel.” Antwoord Amber en Nola en ik knikken. Lindy slaakt een gil en gooit haar koffer op het bed.
,,Loop je nog mee naar de andere kamers?” Lindy knikt en loopt met ons mee naar de volgende kamer. Achter de tweede deur zit weer een grote kamer met een groot raam en een groot tweepersoonsbed. Een zwarte kast staat tegen de muur en er staat een grote, rode vaas op de vensterbank. Amber rent naar binnen en gooit haar koffers op het bed.
,,Is dit mijn kamer?” vraagt ze.
,,Als jij deze kamer wilt, is die van jou.” Zegt Nola. Amber omhelst haar. Nola begint te lachen. We lopen door en Nola laat ons de badkamer zien. Er zit gewoon een bad in, maar ook een douche! Naast de badkamer opent Nola een deur met weer een slaapkamer. Deze ziet er alleen heel anders uit dan de andere twee. Er staat een witte kast tegen de muur en er ligt een groot, roze kleed op de grond. Een roze sprei siert het bed. Ik stap de kamer binnen. Dit is precies de kamer die ik wil! Lekker vrolijk met dat roze. Ik kijk Nola vragend aan en ze knikt. Mijn koffer zet ik tegen de kast aan en ik kijk uit het raam. Het zonnetje schijnt nog steeds. Ik volg Nola de kamer uit en Nola opent de laatste deur. Haar kamer ziet er ongeveer hetzelfde uit als die van Amber en Lindy: veel donkere kleuren. Het is wel een mooie kamer.
,,En? Bevalt het jullie tot nu toe een beetje?” vraagt Nola.
,,Ja!” roepen we alle drie.
,,Willen jullie het dakterras nog zien voordat we iets gaan drinken?”
,,Ja! Heeft het een mooi uitzicht?” vraagt Amber.
,,Dat zie je zo.” Zegt Nola met een grijns en we volgen haar door een deur.

We lopen het terras op en onze monden vallen open. Op het terras staat een jacuzzi en een lounge set. Hoe kan Nola dit betalen?
,,Nola?” vraag ik voorzichtig.
,,Ja?”
,,Hoe betaal je dit allemaal?” Ze grijnst.
,,Ik leg straks alles uit, maar eerst moet ik jullie de benedenverdieping laten zien en de garage.” Legt ze uit. We knikken en volgen haar weer naar beneden. De woonkamer ziet er knus uit, met drie banken die rond een tv staan opgesteld. De keuken is helemaal wit met zwarte accenten. Het is prachtig! Er is een grote bar met vijf stoelen. We kijken onze ogen uit. ,,Willen jullie iets drinken?” vraagt Nola. We knikken. Nola opent de koelkast en schenkt vier glazen cola in. Ik neem een grote slok. ,,Wacht! Ik moet jullie iets laten zien!” roept Nola. We zetten onze glazen neer en Nola pakt mijn pols en die van Lindy vast. Ze trekt ons mee naar een deur en opent hem. We stappen de garage binnen. Het is een grote garage. Er staan vier auto's tegen de muur opgesteld.
,,Is dat een echte Audi RS7 Sportback?!” roept Amber.
,,De allernieuwste.” Zegt Nola lachend. Ondertussen is Lindy naar een zwarte Bentley continental GT v8 gelopen. Ze glijdt met haar hand over de glanzende motorkap. ,,Lindy, als je wilt mag je die auto hebben.” Lindy's ogen worden groot, maar ik let er niet meer op. Mijn aandacht wordt getrokken door een knalblauwe Mercedes AMG 2014, mijn droomauto. Aangezien Nola bij de andere auto, een witte Maserati Quattroporte, staat denk ik dat dit mijn auto is. ,,Bevallen de auto's jullie?” We knikken. Nola glimlacht en loopt terug naar de deur. We volgen haar en laten de auto's achter ons.

We komen in de keuken terecht en gaan aan de bar zitten.
,,Nola, hoe kom je aan al het geld om dit te betalen?” vraagt Lindy. Ze is me net voor.
,,Ja, je bent maar drie maanden weggeweest.” Zeg ik.
,,In die drie maanden heb ik drie albums laten uitbrengen.” Zegt Nola glimlachend. Onze monden vallen open.
,,Dat meen je niet?!” roept Amber.
,,Laat horen! Laat horen!” roept Lindy enthousiast.
,,Ik zou graag willen, maar dat gaat een beetje moeilijk.” Zegt Nola, terwijl ze op de klok kijkt.
,,Waarom niet?” vraag ik verbaasd.
,,Omdat ik over een uur in de studio moet zijn.”
,,Een nieuw album?” vraagt Lindy. Nola knikt.
,,Awesome!” roept Amber. We lachen.
,,Willen jullie mee?” We knikken enthousiast. ,,Pak jullie spullen dan maar.” We rennen naar de hal. Als we terug komen, zien we dat Nola de keuken heeft opgeruimd en haar sleutels pakt. ,,Zullen we?” We volgen haar naar de garage en stappen in. Nola achter het stuur, Amber naast haar voorin en Lindy en ik achterin. De garagedeur gaat open en Nola start de motor. Ze drukt het gaspedaal in, nadat ze de auto in z'n achteruit gezet heeft, en rijdt de garage uit. Op de weg geeft Nola wat meer gas en voor dat we het weten, rijden we op de snelweg richting New York.


Woonkamer
Keuken
Slaapkamer Amber
Slaapkamer Lindy
Slaapkamer Melina
Slaapkamer Nola
Studeerkamer
Badkamer
Dakterras
Dakterras
Dakterras

Auto Amber
Auto Melina
Auto Lindy
Auto Nola

Reacties: