FanFic.nl

Go to London!

Hoofdstuk 4

(P.o.v. Suzan)

Langzaam kom ik weer een beetje bij en open ik mijn ogen langzaam. "Gaat het een beetje?" Vraagt Louis lief. "Ow, ja, denk het, wat is er eigenlijk gebeurt?" Louis kijkt me geschrokken aan. "Weet je dat niet eens meer?" Ik kijk hem raar aan. "Ik maak wel wat thee." Zegt ie lief terwijl hij al weg loopt. Ik kijk om me heen en zie dat ik in Louis' kamer lig. Ik zie Silvie aan komen lopen en ze glimlacht naar mij. "Hoe voel je je?" Vraagt ze als ze op het bed gaat zitten. "Kheb een beetje hoofdpijn." Zeg ik. "Thee voor mevrouw Suzan!" Roept Louis als hij de kamer binnen komt met een big smile. "Ow, sorry ik wist niet dat jij er ook was Silvie." Zegt ie met een nep pruillipje. "Is niet erg ik kwam alleen maar even kijken hoe het hier ging." Zegt ze lachend en loopt ze de kamer uit. "Ik laat jullie wel alleen." Zegt ze nog even. Louis lacht naar mij en ik kijk weg. Hij legt zijn vinger onder mijn kin en laat me omhoog kijken. "Wat is er?" Zegt ie terwijl ik bloos. "Niks..." Antwoord ik als ik met duizende gedachtes in men hoofd zit zoals: ik vind hem zo leuk, vind hij mij leuk? Mag hij me wel? Vindt hij me wel mooi en knap genoeg.... "Wees eerlijk..." Zegt ie terwijl ik er niet helemaal bij ben. "Ben je oké?" Ik voel mijn hoofd draaien en voel mijn oogleden zwaarder worden. Opeens was ik er niet meer...

(P.o.v. Chady)

Ik ben in mijn eigen kamer, nouja in het hotel, en ik kijk in de spiegel. Ik vind mezelf veel te dik... Ik word verdrietig als ik naar mezelf kijk. Ik plof in mijn bed en leg mijn hoofd in de vele kussens die er liggen. Vanochtend zag ik Harry zo schattig slapen ik denk echt dat ik hem leuk vind, maarja hij zou me wel haten ofzo... Ik sta weer op en kijk nog eens goed in de spiegel. Ik word gewoon verdrietig en boos van men lichaam... Ik pak een kaars standaard en ik gooi hem in de spiegel.

(Harry p.o.v.)

Ik zit op de bank, denkend aan Chady. Ze is echt perfect en gewoon super mooi. "Waar is Chady?" Vraag ik aan Terra. "Ow die is bij haar eigen kamer." Ik glimlach naar haar en loop ernaar toe. Ik heb geen zin om te kloppen dus loop ik gewoon haar kamer binnen. Ik kijk in haar kamer. Een hele grote troep, een kapotte spiegel en Chady die zich zelf aan het snijden is met een scherf van de spiegel... Ze kijkt me geschrokken met rode betraande ogen aan. Ik voel zelf ook tranen opkomen. Ik ga naast haar op het bed zitten, pak de scherf af en bekijk haar arm. Ik zie allemaal bloed en ik pak een EHBO-doosje die ik toevallig zie liggen. Ik pak eerst een ontsmetting's spul of zo iets. Ze kijkt me aan en ik zeg niks, ik kan mijn tranen nog net bedwingen. "Aww..." Hoor ik haar zacht kreunen als ik het spul op haar arm doe. Ik pak verband en ik draai het om haar arm heen. Als ik klaar ben kijk ik haar verdrietig aan en ze begint me te knuffelen. Ik zie dat ze nog steeds aan het huilen is en ik geef een kus op haar wang. Ze kijkt me verlegen aan en ik sta op om de scherven op te pakken. Als ik klaar ben loop ik naar haar toe. "Waarom heb je dit gedaan?" Roep ik verdrietig als ik haar nog harder zie huilen. "I-i-ikk weet het niet." Snikt ze bijna onverstaanbaar. "Doe je dit vaker?" Vraag ik serieus aan haar. "Alleen als ik verdrietig ben..." Ik knuffel haar en ik druk nog een kus op haar voorhoofd ze kijkt verlegen weg. "Niet zo verlegen..." Antwoord ik als ik haar begin te zoenen.

(P.o.v. Louis)

Ik zie weer haar ogen dicht vallen en ik loop maar naar de huiskamer, wachtend tot we naar de big ben kunnen gaan. "Pff" zucht ik net iets te hard...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.