FanFic.nl

I want to live while I'm young - Louis Tomlinson

Chapter 1 - The meeting

Jazlyn pov.

Zenuwachtig sta ik voor het gebouw met mijn tas stevig in mijn handen gehouden. Nerveus kijk ik wat om mij heen en loop dan het grijze gebouw binnen. Hopelijk stond de vrouw mij wel al op te wachten die ik had gesproken over de baan, anders zou de moed me echt de schoenen in zakken!. Wanneer ik de vrouw zag aan komen lopen glimlach ik even van binnen. Gelukkig was ze er al en stond ze mij dus wel op te wachten. ‘Jazlyn, was het toch?’ vraagt ze vriendelijk en ik knik even. We schudden elkaar de hand even en ik loop rustig achter haar aan terwijl ik even het gebouw inspecteerde van de binnenkant. Van de buitenkant zag het eruit alsof het op instorten stond, en dan kwam je binnen en leek het alsof er een kleurenbom was ontploft midden in de hal. Overal hingen er wel schilderijen, platen en noem zo maar op wat voor dingen er nog meer hingen. De platen moesten wel van de jongens zijn, of van andere bands die hier misschien ook een contract hadden.
Ergens was ik wel zenuwachtig om ze te ontmoeten.. ik bedoel, je ontmoet niet iedere dag vijf popsterren en mag hiervoor gaan werken! Gelukkig heb ik mazzel gehad omdat hun op zoek waren naar visagisten en mijn beste vriendin dit aan mij had gemeld. Zij had een tijdje terug ook een goed woordje gedaan. Zij werkte immers voor de beroemde Ed Sheeran waar ik best wel jaloers op was. Maar ik mocht niet klagen. Ik zou in plaats van één beroemd persoon, er vijf krijgen. De vrouw, ook wel Wendy genoemd, bleef voor een deur stil staan waar met grote koeienletters; “LOUNGE” op stond. Wendy liep zonder te kloppen naar binnen toe en ik bleef een beetje aarzelend staan. Waarom moesten de zenuwen mij nu hebben?! Even sluit ik mijn ogen en doe ze dan weer open. Ik zet een grote stap waardoor ik ook in de lounge stond. En daar zitten ze dan, op een tweezits bank te knokken om een plek en ook nog eens te klieren met zijn allen. Wendy floot op haar vingers de de jongens kijken op. ‘jullie nieuwe visagiste heb ik hier bij me. Dit is Jazlyn Parker.’ Ze gaf even een warme glimlach naar mij toen ze mijn na zei. Alle vijf staan ze op met wat getrek en geduw aan elkaar en stelde zich netjes voor. Even keek ik naar Louis die zich als laatste aan mij voorstelde. Hij hield mijn hand namelijk wat langer vast dan de andere vier jongens. Ik knikte even en trok mijn hand snel terug. Zijn ogen voel ik gewoon branden op mijn lichaam en ik wist dat hij me van top tot teen gewoon aan het bekijken was. Harry vroeg lieflijk aan mij of ik kwam zitten en ik knik even. Rustig ga ik op de tweezits bank zitten en Niall ging 2 stoelen halen voor erbij neer te zetten. Louis was aan het bekvechten met Harry om naast mij te kunnen zitten maar Liam die kwam al naast mij zitten. Louis duwde Harry kinderachtig op een stoel die werd neer gezet en ik keek even naar Louis die op de armleuning was gaan zitten. Harry zat op de stoel en Niall nam plaats op de andere armleuning zodat Zayn ook wel op een stoel moest gaan zitten. Spraakzaam was ik niet echt maar dit kwam omdat ik best wel verlegen was. Ik ken hun alleen via de tv en via hun songs, maar voor de rest ken ik hun ook niet, maar hun kennen mij ook niet. Eigenlijk was iedereen wel wat stiller dan normaal. Toen ik binnenkwam leek het wel een kippenhok en nu zaten we met zijn allen stilletjes naar elkaar te staren of naar onze handen, waaronder ik dus.

Louis pov.

Met zijn allen zaten we te klieren op de tweezitsbank van wie er nou wel mocht zitten en wie niet. Ik voelde een elleboog in mijn rug porren en sloeg Liam zijn arm boos weg. We hadden allemaal niet in de gaten dat Wendy binnen was gekomen met een meisje omdat we zo druk met elkaar bezig waren aan het vechten om een plekje op de bank. Ik hoorde Niall nog mopperen dat er echt nog een bank bij moest komen wouden we allemaal kunnen gaan zitten. Ik vond dat juist een goed plan. Toen Wendy op haar vingers floot keken we allen op. Achter haar zag ik het meisje staan. Het leek wel alsof mijn wereld gewoon in een klap stil stond, alsof mijn hart een slag oversloeg en alsof mijn longen even waren vergeten om lucht te nemen. Ze was perfect.. en ze was van mij. Wendy stelde haar voor en we stonden met zijn allen op, het bekvechten om een plek van de bank geheel vergeten. Ze stelde zich bij iedereen netjes voor als Jazlyn Parker en ik kwam als laatste aan bod. Rustig gaf ik haar mijn hand. ‘Louis’ zei ik haar lief en ik merkte eigenlijk zelf niet eens dat ik haar hand nog vast hield, tot zij hem zelf terug trok. Ze ging op de bank zitten en ik was met Harry aan het vechten om een plekje naast haar. Toen ik zag dat Liam er maar gewoon ging zitten, duwde ik Harry op een stoel neer en ging ik op de armleuning van de bank zitten. Rustig bekeek ik haar en ze was prachtig.

Reacties:

xEmma zei op 9 jan 2015 - 13:46:
Ik ben benieuwd wat je er deze keer van gaat maken! Houd je de verhaallijn hetzelfde ongeveer of gaan er allemaal andere dingen gebeuren?
De laatste zin is zo liiiief. ^^