FanFic.nl

Drunken mistakes||Michael Clifford {FanFic Schrijft}[afgerond]

-1-

‘Lydia!’ wordt er luid geschreeuwd. Lydia laat een luide kreun horen en verstopt zich dieper onder haar dekbed.
‘Niet nu ma,’ mompelt ze onsamenhangend. Ze hoort hoe haar deur open knalt, waarna ze meerdere voetstappen hoort. Lydia knijpt haar ogen dicht en trekt het dekbed steviger om zich heen. Dan ploffen er drie lichamen op haar bed en wordt het dekbed van haar hoofd getrokken.
‘Lydia!’ wordt er drie stemmig geschreeuwd.
‘Wat,’ zegt ze chagrijnig.
‘Je bent eenentwintig nu!’ wordt er enthousiast geroepen. Lydia herkent de stem van haar beste vriendin Sharon en haar ogen vliegen open.
‘F*ck! Dat is waar, ik ben jarig!’ Ze gaat meteen overeind zitten en kijkt haar drie vriendinnen aan.
‘En weten jullie wat dat betekent?’ Even is het stil, dan schreeuwen ze allemaal in koor.
‘We gaan naar Las Vegas!’

‘Hebben jullie alles, dames?’ vraagt Lydia’s moeder bezorgd. Naast haar staat haar man, die een arm om haar schouders heeft geslagen.
‘Ja mam,’ antwoord Lydia met een zucht.
‘Zeker, mevrouw Gray,’ antwoorden haar vriendinnen met een glimlach. Lydia rolt haar ogen en laat haar koffer los. Ze stapt richting haar ouders en geeft ze beiden een knuffel.
‘We redden ons wel, mam. We zijn nu eindelijk allemaal eenentwintig.’ Haar moeder veegt snel een traan weg en glimlacht waterig.
‘Dat weet ik, Lyd. Maar je blijft mijn kleine meisje.’ Lydia glimlacht en geeft haar moeder nog een knuffel.
‘Hou van je, mam.’
‘Hou ook van jou, Lydia.’ Het meisje knikt en pakt haar koffer op, waarna ze de deur uitstapt.
'Ik bel je wel als ik ben aangekomen, oke?' Haar moeder knikt en glimlacht.
'Ik zal erop wachten.' Lyida glimlacht naar haar moeder en loopt richting de auto. Ze zwaait nog een laatste maal naar haar ouders, om zich vervolgens bij haar vriendinnen in de taxi te proppen.

‘Lucht!’ hijgt Sharon overdreven. Ze laat zich uit de taxi vallen en Lydia volgt lachend.
‘Zo vol was het nu ook weer niet, Shar.’ Het meisje haalt haar schouders op en Lydia schudt haar hoofd. Daarna opent ze de kofferbak van de taxi en pakken alle vier de meiden hun koffer. Zodra de kofferbak is gesloten, scheurt de taxi al weg. De meiden hoesten luid en wuiven de rook voor hun ogen weg.
‘Nou zeg,’ hoest Sharon beledigt. De anderen knikken en hoesten nog wat na. Ondertussen stappen ze de stoep op, koffers in de hand. Lydia kijkt ze allemaal aan en grijnst dan.
‘Zijn we er klaar voor, dames?’
‘Ja!’ roepen ze in koor.’
‘Weten jullie het zeker?’ vraagt Lydia. De anderen juichen en Lydia gooit haar armen omhoog.
‘Las Vegas, hier komen we!’ Ze juichen allemaal en rennen het vliegveld in. Ze checken in, leveren hun bagage in en lopen dan met de handbagage in hun hand richting de winkeltjes op het vliegveld.

Vlucht AK209 richting Las Vegas gaat nu boarden De meiden kijken op van hun boeken en grijnzen naar elkaar. Ze springen op, klappen hun boeken dicht en pakken hun rugzakken op. Vervolgens lopen ze richting de boarding plaats en laten hun tickets aan de stewardess zien. Die knikt en wenst ze een goede vlucht, waarna de meiden de slurf in lopen. Ze geven elkaar een high five en glimlachen breed.
‘Ik kan niet wachten totdat we in Las Vegas zijn,’ zegt Vera enthousiast. Ze houdt haar babyblauwe rugzak strak tegen zich aan en friemelt met het kleine beertje dat eraan hangt. De anderen knikken en Lydia huppelt twee stappen vooruit.
‘Ik ga feesten totdat ik erbij neer val. Nu mag ik eindelijk legaal drinken!’ De anderen juichen en dan stappen de meiden het vliegtuig in. Een stewardess bekijkt hun kaarten en wijst hun dan naar hun plekken. De meiden stoppen hun handbagage in de vakken boven hun hoofden en gaan dan zitten.
‘Daar gaan we dan.’

Na een vier en een half uur durende vlucht raken de wielen van het vliegtuig dan eindelijk de grond van Las Vegas. De mensen klappen en het vliegtuig taxiet naar de gate. Terwijl het vliegtuig taxiet, staan verschillende mensen al op om hun handbagage te pakken. Sharon volgt hun voorbeeld en overhandigt alle meiden hun rugzak. Ze pakken hem met een glimlach aan en gaan dan weer zitten.

Het vliegtuig legt aan bij de gate en de passagiers verlaten een voor een het vliegtuig. De vriendinnen volgen al snel en ze lopen de slurf in. Vervolgens stappen ze op de vaste grond van het vliegveld. De warmte van Las Vegas is al flink te voelen, te danken aan het glazen dak van het vliegveld. Lydia puft overdreven en wappert haar handen voor haar gezicht.
‘Jezus, wat een warmte.’ De anderen knikken instemmend en de groep maakt hun weg naar de bagageband. Zodra ze daar aankomen begint de band al te rollen.
‘Net op tijd,’ lacht Sharon. Lydia knikt afwezig en houdt haar blik gefocust op de band. Al snel komt haar roze koffer in zicht en grist ze hem van de band. De andere koffers volgen al snel en de meiden lopen richting de centrale hal. Het is druk, mensen lopen overal en nergens. Zodra de vier meiden de deur door komen, schreeuwt een groep mensen enthousiast. Lydia kijkt ze raar aan en dan vallen de mensen stil.
‘Sorry eh,’ begint een vrouw, ‘ we dachten dat jullie iemand anders waren. Jullie lijken redelijk veel op onze dochters.’ Lydia glimlacht beleefd naar de vrouw.
‘Sorry dat we het niet zijn. Ik weet zeker dat ze er snel aankomen.’ De vrouw glimlacht naar Lydia en de groep loopt verder.
‘Well, die was raar,’ mompelt Vera luid. Lydia rolt haar ogen.
‘Ze was alleen een beetje enthousiast omdat ze dacht dat we haar dochters waren. Wie weet hoe lang ze haar dochters al niet gezien heeft!’ Vera is even stil en haalt dan haar schouders op.
‘Boeie.’

De meiden doorkruisen het vliegveld en stappen uiteindelijk naar buiten. De hitte is hier nog beter te voelen en ze trekken allemaal hun vest uit.
‘Ik ben blij dat we genoeg korte broeken en zo hebben ingepakt,’ puft Sharon. De anderen knikken instemmend, waarna Lydia een taxi roept. Gelukkig krijgen ze er al snel een en proppen ze hun bagage achterin. Daarna proppen ze zichzelf ook in de auto en geeft Lydia de chauffeur het adres van het hotel dat ze hebben gereserveerd. De chauffeur knikt en start zijn motor, om vervolgens met gierende banden van het vliegveld te vertrekken.

Reacties: