FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 30~

Ruth Pov. (sorry voor de tijdsprong)

Morgen is papa jarig. Ik ben vorige week samen met Lieke onopvallend naar het centrum in Parijs geweest om een cadeautje te kopen. Het was echt heel gezellig, want we hadden wel een echt meidendagje, want Lou was ook mee gegaan. Met zijn drieën samen hadden we een heel leuke trui gekocht met een foto van ons allemaal, die we ook voor Zayn, Louis, Liam, Niall, en papa hebben gekocht omdat zij er ook op staan. Ik heb voor papa een ring met aan de binnenkant mijn naam en aan de buitenkant allemaal sterretjes.

Toen we terugkwamen waren papa en Paul een beetje boos omdat we niets hadden gezegd en we geen bodyguards hadden mee genomen, maar later snapten ze het. We vinden het wel allemaal nog steeds raar dat we niet zijn “ontdekt”.

Gisteren ben ik nog met Liam, Louis, Niall en Zayn naar de stad geweest om nog een cadeautje te kopen, die we ook al snel hadden gevonden. Het is een nieuwe gitaar, aangezien die van hem kapot is gegaan en hij daarom altijd die van Niall moet gebruiken. Papa speelt niet heel vaak op de gitaar, maar als hij het doet, is hij er altijd heel lang mee bezig. Hij kan het ook heel goed.
De dag dat ik weer begon te praten, was ik eerst nog bang dat Zayn, Louis en Liam nog steeds boos op me zouden zijn, maar papa had ze toen opgebeld en ze waren meteen gekomen. Eerst had ik een half uur op de wc gezeten, maar toen had papa me gezegd dat ze echt niet boos op me waren. En toen ik naar buiten kwam, gaven ze mij alle drie tegelijk een knuffel. Maar dat was pas nadat we naar de stad waren geweest, als je dat was vergeten.

‘Ruth, kom je mee helpen om alles te versieren?’ Verbaasd kijk ik op en zie Lieke staan met misschien wel 8 pakjes slingers en ballonnen. Ik doe mijn koptelefoon af en klim uit de bunk.
‘Waar is papa?’ Vraag ik dan.
‘Die is even weg. Hij komt straks weer terug. En ondertussen kunnen wij alles al versieren, toch?’ Ik knik. We pakken de slingers uit en kijken hoe we die gaan ophangen. Ik klim onhandig op de bank en ga op mijn tenen staan zodat ik bij het keukenkastje kom. Ik pak een stukje plakband waar ik de slinger aan vastmaak.

Na een half uur hebben we alle slingers al over de hele tourbus hangen. Ik begin alvast ballonnen op te blazen, terwijl Lieke warme chocomelk maakt en papa een berichtje stuurt dat wij hem missen.
‘Mag ik ook iets schrijven?’ Vraag ik. Ze knikt en geeft me haar telefoon. In de tijd dat de juffrouw met ons mee is, heb ik heel goed leren lezen en schrijven. Ik heb ook nog andere dingen geleerd, maar daar ben ik het beste in, zegt ze.

Ik hou van jou xxxxxxxxxxxxxxxxx Ruth

**

‘Happy birthday!’ Roepen we met zijn alle in koor als papa in zijn onderbroek de “woonkamer” binnenkomt. Ik ren naar hem toe en spring in zijn armen om hem een dikke knuffel te geven.
‘Dankjewel.’ Ik geef hem een kus op zijn wang en giechel als hij hetzelfde doet. Hij zet me weer op de grond neer en pakt mijn hand stevig vast. We gaan op de bank zitten terwijl hij me op zijn schoot trekt.
‘We hebben ontbijt voor je gemaakt!’ Zegt Niall die met een dienblad aan komt lopen. Hij zet het voor ons neer.
‘Wie heeft dat gemaakt?’ Niall wijst naar mij en zichzelf. Ik begin te giechelen. Er waren zeker 4 eieren mislukt, voordat we er eindelijk een hadden gemaakt. Toen hebben we nog sinaasappelsap gemaakt en nog andere lekkere dingen.
‘Dat ziet er wel heel lekker uit.’ Glimlach hij.
‘Eerst de cadeautjes!’ Roept Zayn en rent naar de badkamer omdat we ze daar hadden verstopt, ook al weet ik niet waarom. Ik spring snel van papa’s schoot en ren achter Zayn aan.
‘Ik wil eerst!’ Ik pak alle truien die zijn ingepakt, en lees de namen voor. Iedereen kijkt me verbaasd aan, behalve Lieke en Lou. We wachten allemaal tot we de pakjes hebben, en beginnen dan uit te pakken.
‘Deze gaan we vandaag wel aantrekken!’ Zegt Lou en iedereen knikt.
‘Wiens idee was het?’ Vraagt papa en ze wijzen naar mij. Ik begin te blozen en kijk naar mijn sokken waar stampertje op staat. Ik voel twee armen om me heen en merk dat het papa is. Ik sla mijn armen ook om hem heen en glimlach.
‘Ik vind het een heel mooi cadeautje.’ Zegt hij zacht en geeft me een kus. Zayn geeft hem het volgende cadeautje. Dat was van hemzelf, en zo gaan we door tot iedereen is geweest, behalve ik. ik geef hem het pakje waar de ring in zit. Ik begin opeens heel erg te twijfelen of hij het wel mooi vindt. En bovendien, hij heeft er al heel veel. Of misschien past hij helemaal niet.
Zijn vingers frummelen aan het cadeaupapier. Al snel komt het zwarte doosje tevoorschijn. Er ontstaat een brok in mijn keel en wil weglopen, maar houd mezelf tegen. Ik kan de verjaardag van papa echt niet verpesten!
Zodra papa het “dekseltje” van het doosje af heeft gehaald, worden zijn ogen groot.
‘Deze is echt heel mooi!’ Zegt hij en verbaasd kijk ik hem aan. Hij kijkt me aan en wenkt naar me.
‘Kom eens hier.’ Ik loop langzaam naar hem toe en klim weer bij hem op schoot. Hij slaat langzaam zijn armen om me heen.
‘Bedankt. Dit is het allermooiste cadeautje wat ik ooit heb gehad.’ Ik glimlach en geef hem een knuffel.
‘Komt oma vandaag ook?’ Papa schud zijn hoofd.
‘We kunnen straks met hun skypen.’ Ik knik hevig. Ik hoor iedereen lachen.
‘Nu komt het laatste cadeautje!’ Roept Louis en geeft hem het cadeau waar de gitaar in zit. Papa scheurt het papier eraf en begint te lachen. We hadden er nog allemaal foto’s en stikkers op geplakt zodat we altijd weten welke gitaar van wie is.
‘Dank jullie wel!’ Zegt hij en zo vormt er al snel een groepsknuffel.
‘Is er hier iemand jarig?’ Ik kijk op en zie oma. Ze is er dus wel! Ik ren op haar af en spring in haar armen.
‘Oma!’ Roep ik blij. Opa en Gemma komen ook naar binnen gelopen. Ik geef ze allemaal een knuffel en begin te lachen.

We houden de hele dag een feestje en zoals we al hadden gezegd, hebben we die truien allemaal aan. Met het concert halen Liam en Louis me op het podium en we zingen samen met de fans “happy birthday” voor papa. Ik zit op papa’s rug en kijk in het rond. Ik kom veel spandoeken tegen, die ik allemaal lees. Ik voel mezelf moe worden, en leg mijn hoofd op zijn schouder. Blijkbaar heeft hij niets in de gaten want hij gaat rustig door met het gesprek met de fans en de jongens. Ik sluit langzaam mijn ogen, en voor ik het weet ben ik in het land van peter pan beland.

Harry Pov.

‘Shh…. Kijk eens.’ Liam wijst naar mij. Ik haal een wenkbrauw op.
‘Ze is in slaap gevallen, Harry.’ De hele zaal maakt een “Awhh” geluidje waardoor ik begin te lachen. Snel breng ik haar backstage en leg haar bij mijn moeder op schoot met een dekentje.

‘Ze is wel schattig als ze slaapt.’ Zegt Zayn dan. Ik knik. Morgen mag haar gips eraf, wat ik haar nog niet heb verteld. Ik wil haar niet laten stressen, want ze heeft waarschijnlijk geen idee hoe het te werk gaat….

‘Dus, weet je al hoe dat gaat, gips eraf halen?’ Ruth zit tegen me aan gekropen op mijn schoot. Ze heeft vannacht duidelijk gemerkt dat er vandaag iets ging gebeuren, en heeft daarom weinig geslapen. De dokter haalt zo’n ding voor het verwijderen van het gips tevoorschijn en Ruth schrikt duidelijk. Ze drukt zich nog dichter tegen me aan en barst al bijna in tranen uit.
‘D- dat wil ik niet.’ Fluistert ze. Ik sla mijn armen om haar heen.
‘We doen je geen pijn!’ Zegt de dokter snel. Hij komt wat dichterbij.
‘Zal ik het je laten zien?’ Ze schudt hevig haar hoofd. De dokter kijkt me even aan.
‘Mag ik uw arm lenen?’ Ik knik. Ik stroop mijn rechtermouw omhoog en strek het uit.
‘Let op. Dit gaat dwars door het gips heen..’ Hij start he apparaat en brengt het richting mijn arm.
‘Maar zodra het de huid raakt..’ Ik voel iets kriebelen en begin te grinniken. Verbaasd kijkt Ruth me aan. De dokter pakt haar hand en begint het gips eraf te halen. Ze drukt haar gezicht in mijn trui. Ze is duidelijk nog steeds bang voor het feit dat het pijn zal doen. Ze verstijfd als het apparaat haar huid raakt. Ik voel haar tranen door mijn trui heen komen.
‘Niet huilen. Er is niets aan de hand. Het is al bijna klaar!’ Zeg ik en wrijf zacht over haar rug. De dokter haal het gips van haar arm en legt het weg. Ze slaat beide haar armen om me mijn en begint volop te huilen. Zachtjes wieg ik haar heen en weer. Ik snap niet waarom, maar ze heeft elke dag wel een paar momentjes dat ze gewoon alleen maar huilt. Zonder enige reden. Ze snapt het zelf ook niet, zegt ze, maar ze wilt het eigenlijk ook helemaal niet. Ik heb er zelf niet zoveel problemen mee. Ik vind het erger als ze alles in zou houden.

‘Jullie kunnen gaan.’ Ik knik en sta op. Ik geef de dokter bedankt en zeg gedag. Ik doe mijn jas aan en leg die van Ruth over haar schouders. Ik loop terug naar de auto waar ik haar in zet, maar ze wilt me weer niet los laten.
‘Liefje, alsjeblieft. Over tien minuten zijn we alweer bij de arena, dan mag je weer knuffelen. Ze schud haar hoofd.
‘Ik wil niet.’ Fluistert ze. Ik ruk me los, maar ze pakt snel haar kans om mijn pols vast te pakken. Ze kijkt me smekend aan, maar lijkt zich dan wat te realiseren en laat me snel los. Ze wend haar blik af. Ik voel me schuldig, maar we moeten zo meteen nog naar een andere arena en zijn al laat. Ik sla de deur dicht en ga achter het stuur zitten. Ik rijd snel naar de arena en stap uit de auto. Ik help Ruth met de gordel, maar ze stapt zelf uit de auto en loopt gewoon naar de tourbus. Ik sluit de auto snel af en loop achter haar aan.
‘Ruth, kom ene hier.’ Zeg ik zacht. Ze luistert niet en loopt door. Ik zet twee grote stappen en pak haar hand. Ze krimpt in elkaar, maar draait zich niet om. Wat is er toch aan de hand opeens?

-----


ik heb eigen;ijk twee kleine vragen...

Wat vinden jullie van een Q&A? Dan mogen jullie vragen aan iedereen stellen, dus aan mij persoonlijk en aan de personen in het verhaal. Reageer alle vragen die je hebt en ik zal, of de personen in het verhaal ligt eraan aan wie je ze stelt, ze antwoorden.

de volgende vraag is, willen jullie alsjeblieft met mijn nieuwe verhaal beauty and the beast mee lezen? het zal veel voor me betekenen. het zal niet zo'n verhaal als het sprookje worden met vloeken etc. maar het komt erop neer; er is een meisje dat vlucht in haar dorp en komt in een villa terecht van een jongen dat denkt geen gevoelens te hebben. Alvast bedankt!

x

Reacties: