FanFic.nl

Drunken mistakes||Michael Clifford {FanFic Schrijft}[afgerond]

-2-

Even later zijn de meiden al in het hotel, dat hartje Las Vegas is gesitueerd. Ze wurmen zich allen uit de taxi en pakken vervolgens hun koffer.
‘Waarom blijven we toch altijd met zijn vieren een taxi nemen? Altijd komen we er gedeukt uit.’ Vera lacht en Sharon geeft haar een klap.
‘Niet grappig! Ik weet zeker dat ik er drie nieuwe blauwe plekken bij heb!’ Lydia giechelt.
‘Dan had je de bijrijdersstoel moeten claimen! Zoals ik deed.’ Sharon haalt haar schouders op.
‘Het is jouw verjaardag, dus ik wilde je dit privilege gunnen.’
‘Dat is lief van je, sweetiepie.’ Ze lachen allemaal en lopen dan het hotel in.
‘Er is gereserveerd op de naam Gray?’ zegt Lydia tegen de vrouw achter de balie. Die typt wat in op een computer en knikt dan. Ze pakt twee sleutels en overhandigt ze aan de vier meiden.
‘De kamer is geschakeld doormiddel van een deur. Beiden kamers bevinden zich op de derde verdieping, de kamernummers staan op de sleutel. Vanaf acht tot elf uur ’s ochtends is er een ontbijt, voor lunch en diner moeten jullie zelf zorgen.’ De meiden knikken allemaal tegelijkertijd en de vrouw glimlacht.
‘Fijn verblijf hier.’
‘Dat zal wel lukken,’ zegt Lydia beleefd. Dan draait ze zich naar de meiden.
‘Klaar om onze kamers te checken?’ Iedereen juicht en de vier lopen richting de lift. Alle vier drukken ze op het knopje, giechelend als een stel schoolmeiden.

Als de lift dan uiteindelijk daar is, stappen ze in.
‘Houdt de lift vast!’ roept een jongen. Hij is lang en blond en zijn accent klinkt Australisch. Vera houdt snel haar hand tussen de deuren en de jongen stapt dankbaar naar binnen.
‘Dank je wel,’ zucht hij opgelucht. Vera knikt.
‘Geen probleem. Waar moet je heen?’
‘Vierde etage.’ Vera knikt en drukt het knopje met de dikke, vette vier erop in. De lift zet zich in beweging en de meiden zijn ongemakkelijk stil. De jongen kucht en gaat door zijn blonde haar, waarna hij met zijn lip ring friemelt. Dan dingt de lift en de meiden laten onopgemerkt een opgeluchte zucht. Dat was wel heel awkward.
‘Eh, nou. Dit is onze verdieping.’ De jongen knikt en Vera zwaait kort naar hem. Daarna stappen de meiden uit en net voordat de liftdeuren sluit, roept de jongen:
‘Ik ben Luke trouwens!’ Dan klappen de liftdeuren dicht en is hij verdwenen.
‘Hij was knap,’ zucht Vera dromerig. De anderen kreunen en Lydia legt een hand op de schouder van Vera.
‘Veer. Dit doe je elke keer. Je moet toch ooit een keer actie ondernemen.’ Vera lacht kort en ongemakkelijk.
‘Eh nee, bedankt.’ Lydia rolt alleen maar haar ogen en loopt dan de hal in.
‘Nou, laten we onze kamers eens bekijken.’

‘Tijd voor een feestje!’ roept Lydia enthousiast. Ze gooit de tussendeur open en maakt een pirouette de kamer in. De onderkant van haar rode jurkje bolt iets op en de anderen juichen luid.
‘Ziet er goed uit, Lyd!’ roept Jeanette luid. Ze fluit op haar vingers en Lydia lacht.
‘Jullie zien er ook niet slecht uit hoor.’ Goedkeurend bekijkt ze de jurkjes van Sharon, Vera en Jeanette, die respectievelijk zwart, blauw en zilver zijn.
‘Zijn we er klaar voor?’ Iedereen knikt en ze stappen allemaal in hun zwarte pumps. Vervolgens stoppen ze wat geld en hun telefoon in hun BH en verlaten ze de kamer. Lydia sluit beide kamers af en stopt een van de sleutels in haar BH, terwijl ze de andere aan Vera geeft. Die glimlacht en neemt hem aan, om vervolgens de rest naar de lift te volgen. Ze drukken allemaal weer op het knopje en giechelen.

Zodra de deur openschuift, zucht Lydia.
‘Jij weer?’ Luke haalt zijn schouders op en stapt opzij, gevolgd door zijn drie vrienden.
‘Kan ik ook van jou zeggen,’ grijnst hij. Lydia rolt haar ogen en samen met haar vriendinnen stapt ze in de lift. Zodra de deuren zijn gesloten, draait ze zich naar de anderen jongens.
‘Okay. Hi. Ik ben Lydia en dit zijn Vera, Sharon en Jeanette.’ Ze wijst de meiden aan en een jongen met rode haren glimlacht.
‘Aangenaam. Ik ben Michael, dit is Calum en dat is Ashton. Blijkbaar kennen jullie Luke al.’ Vera glimlacht en draait een lok van haar gekrulde haar om haar vinger.
‘Klopt, we zijn al eerder liftmaatjes geweest.’ De meiden giechelen en Luke grijnst.
‘Dus, wat gaan jullie doen?’ vraagt Jeanette. Ze gooit haar rode haar over haar schouder en glimlacht naar Calum, de jongen met het zwarte haar. Die haalt zijn schouders op.
‘Gewoon wat stappen. Deze jongen hier,’ hij slaat een arm om Ashtons schouders, ‘is eindelijk eenentwintig.’ Lydia lacht breed.
‘Ik ben vandaag ook eenentwintig geworden!’ Ashton juicht en houdt een hand op. Lydia geeft hem een high five en ze lachen naar elkaar. Dan dingt de lift weer en schuiven de deuren open. Met zijn achten verlaten ze de lift en het hotel.
‘Nou, we zien elkaar wel weer eens denk ik,’ glimlacht Luke. De meiden knikken en ze zwaaien even, waarna ze de andere kant oplopen.

Zodra de meiden een snelle snack naar binnen hebben gewerkt, maken ze hun weg het uitgaansgebied in. Ze geinen wat met elkaar maar tegelijkertijd bekijken ze ook de omgeving.
‘Hee, kijk daar!’ roept Vera enthousiast. Ze wijst met uitgestrekte hand naar een klein kapelletje.
‘Is dat zo’n…,’ zegt Jeanette verbaast.
‘Ik denk het wel…,’ zegt Sharon twijfelend.
‘Het is een trouwkapelletje!’ roept Lydia luid. De meiden gapen ernaar.
‘Dus zo’n ding waar je in tien minuten kan trouwen?’ Lydia knikt en de meiden kijken elkaar grijnzend aan.
‘Wedden dat mensen daar vaak dronken naar binnen gaan?’ lacht Vera. Jeanette schudt haar hoofd.
‘Je kan er ook compleet nuchter naartoe gaan hoor. Kijk maar naar Twilight.’
‘Daar gaan ze er helemaal niet naartoe, Jeanette,’ zucht Vera.
‘Maar ze plannen het wel!’ zegt het meisje verontwaardigd. De anderen lachen zacht en schudden hun hoofd. Ze lopen weer verder, hun hakken tikkend op de tegels. Tik tik tik.
‘Kijk daar!’ Lydia springt enthousiast op en neer en wijst naar een fel knipperend bord van een club. Verdio, knippert het in rood, blauw en paars.
‘Laten we naar binnen gaan.’ De meiden knikken en met zijn vieren lopen ze richting de club. Ze laten allemaal hun ID zien en mogen dit keer ook allemaal naar binnen.

Zodra ze allemaal binnen zijn, dreunt de muziek hun oren binnen. Het is luid luid luid en mensen bevinden zich overal.
‘We gaan naar de bar!’ roept Lydia luid. De anderen knikken en met zijn vieren banen ze zich een weg door de mensenmassa. Een DJ draait voorin de zaal, zweept de menigte op.
‘Hier!’ Lydia duwt de anderen een shotje in de handen. Tegelijkertijd gooien ze het achterover, waarna nog vijf shotjes volgen.
‘Ik ga dansen!’ roept Lydia luid. De anderen knikken en het bruinharige meisje stort zich in de dansende menigte.

Als ze even later de meiden weer vind, doen ze nog een paar shotjes. Net als ze zich vervolgens weer in de menigte wil storten, vangen vier jongens hun aandacht.
‘Hallo Lydia. Leuk je weer te zien,’ roept Ashton luid.
‘Birthday maatje!’ Ashton lacht en omhelst Lydia stevig. Dan verschijnt Michael met een dienblad vol met drank.
‘Alcohol, iemand?!’ Iedereen juicht en grijpt een glas, om het vervolgens achterover te slaan. Iedereen juicht weer en Michael grijpt Lydia’s hand.
‘Dans met me!’ Lydia knikt en samen storten ze zich in de menigte. Vera, aangemoedigd door de alcohol, grijpt Luke’s hand en trekt hem ook mee de menigte in. De anderen volgen al snel.

Het lijkt wel afgesproken, zo tegelijkertijd komen ze weer bij elkaar. Dit keer is Ashton diegene die de drank meebrengt en hij wordt onthaalt met een luide schreeuw. Ze slaan het allemaal weer achterover.
‘Lydia! Samen wat shotjes doen?!’ vraagt Michael luid. De bass dreunt ondertussen door en Lydia knikt. Gezamenlijk lopen ze richting de bar en bestellen wat shotjes. Michael klinkt zijn glas tegen die van Lydia en slaat hem dan achterover. Lydia doet hetzelfde en zo dendert de nacht voort.

Reacties: