FanFic.nl

She doesn't deserve a youth like this ~ Harry Styles

Little princes - Two

'WORD WAKKER, WORD WAKKER!' Niall springt als een klein kind door de woonkamer en ploft dan boven op mijn buik neer. 'Idioot ga van me af' mompel ik en tot mijn opluchting staat Niall weer op. Ik draai me om maar tot mijn verbazing land ik op de grond. Meteen ben ik klaarwakker en kijk om me heen. Ik lag op de bank. Maar, waarom? Ow ja. Sarah. Ik krabbel overeind en loop naar de trap om vervolgens naar mijn kamer te gaan. Daar tref ik Sarah aan, nog diep in slaap. Een kleine glimlach speelt rond mijn lippen. Ik loop naar de kast en pak daar een boek uit. ''Harry Potter'' Ik had altijd al van Harry Potter gehouden. Geen idee waarom, ik vond het gewoon hele leuke boeken en films. Ik ga in de hoek van mijn kamer op een zitzak zitten en trek mijn benen op. Het boek leg ik op mijn schoot en dan begin ik te lezen.

Als ik geluid hoor kijk ik op. Sarah zit rechtop in het bed. 'Goedemorgen' zegt ze zacht. 'Hallo' zeg ik vrolijk en ik sta op. Het boek zet ik terug in de kast en dan loop ik naar het bed. 'Kom je mee, dan gaan we ontbijten' zeg ik terwijl ik naar de deur stap. Sarah slaat de dekens open en stapt dan uit bed. Als ze bij me staat til ik haar op en loop naar de keuken. Daar zet ik haar op een kruk neer. 'Wat wil je op brood?' Vraag ik terwijl ik een zak broodjes tevoorschijn tover en een mes uit de la graai. 'Pasta' zegt ze en ik grinnik. Waarom hielden kinderen toch zo van pasta. Ik pak een pot Nutella uit de kast en maak een broodje voor Sarah klaar. Ook voor mijzelf smeer ik een broodje en dan schuif ik aan tafel. Na een tijdje zet ik de stap en vraag de vraag die mij al even dwarszit. 'Wil je terug naar papa, of wil je hier blijven?' vraag ik aan Sarah. Als ze hier wou blijven zou ik haar vader aanklagen wegens mishandeling en dan zou ik voogdij over het kind kunnen krijgen. Maar haar vader zou ook in de gevangenis kunnen komen en daar zou Sarah denk ik niet zo blij mee zijn. Ook al deed hij haar pijn, het was wel haar vader.. 'Hier blijven' zegt Sarah en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Er waren enkel 2 problemen. Mijn beroemdheid. En het management. Ze konden me niks verbieden. Maar ik wist wel dat ze er niet blij mee zouden zijn. Ook zou ik Sarah moeten vertellen dat ik beroemd ben en dus zou ik het ook bekend moeten maken aan de fans... De fans, dat was denk ik de grootste blokkade. En ik zou haar natuurlijk aan de jongens voor moeten stellen. 'Zullen we vanmiddag naar de stad? Dan gaan we kleren voor je kopen' zeg ik en meteen slaakt ze een klein gilletje. 'Jaa!' roept ze blij. Door dit aanzicht begin ik hard te lachen. Eigenlijk was het best gek dat je zo snel een band met iemand kon maken...

Ik sta in de gang en ik doe mijn zonnebril en beanie op. Zo zou ik hopelijk wat minder snel herkend worden. Gelukkig vraagt Sarah er niets over. Ik roep door het huis dat we naar de stad zijn en ik hoor Niall schreeuwen. Dan wat gestommel op de trap en in no time staat een stuiterende Niall voor mijn neus. 'Mag ik meeee?!' Roept hij vrolijk. 'Sarah, mag Niall mee?' vraag ik en ze knikt. Niall doet een vreugde dansje en ik schud mijn hoofd. Ik pak Sarah bij haar hand en open de deur. Samen lopen we naar buiten en Niall komt naast mij lopen. De stad was dichtbij dus had ik al besloten dat we lopend zouden gaan.

Nu zaten we aan een tafeltje in een restaurant. We waren 8 broeken, 12 shirtjes, 3 rokjes, 2 jurkjes en heel veel ondergoed verder. Het was allemaal zo leuk. Ik kond het niet over mijn hart verkrijgen om die kleren terug te leggen. Sarah straalde helemaal. Er waren soms fans naar ons toe gekomen maar al met al viel het mee. 'Waarom kwamen al die meisjes' vraagt Sarah opeens uit het niets. 'Dat is omdat wij in een band spelen.' Ik wijs Niall en mezelf aan. 'Met de andere jongens uit het huis.' Ze knikt. Zodra de ober onze aanwezigheid heeft opgemerkt komt hij naar ons toe. '2 cola en 1 chocomelk alstublieft' zeg ik. De ober krabbelt wat op zijn notitieblokje en loopt dan weer weg. Bij het ontbijt hadden we het over allerlei eten gehad en het was me al wel duidelijk geworden dat Sarah chocomelk heel lekker vond. Even later komt de ober weer terug met ons drinken. Rustig drinken we alles op en praten over het een en het ander, zelfs over Dora. Als het op is grinnik ik. Ik buig naar Sarah toe en fluister iets in haar oor. Ze giechelt en veegt haar mond schoon. Een chocolademelk snor. Hoe kan het ook anders...

Reacties: