Hoofdcategorieën
Home » One Direction » I want to live while I'm young - Louis Tomlinson » Chapter 2 - Paperwork and celebration
I want to live while I'm young - Louis Tomlinson
Chapter 2 - Paperwork and celebration
Jazlyn pov.
Na een lange tijd een stilte te hebben gehad waren we aan de praat geraakt. Zayn die was druk aan het praten tegen Niall en Liam en ik luister naar Harry die met Louis aan het praten was over de tour. Het was toch nog steeds vreemd voor mij.. ik zou namelijk voor een lange tijd mijn familie niet zien. Mijn 2 broers en vader niet. Ik wist dat mijn vader er moeite mee had maar hij had me ook iets meegegeven, dat ik mijn droom aan het waarmaken was. Want dit was mijn droom! Dit is mijn droom! En dit is het beste wat me overkomen was tot nu toe, op het afstuderen na dan tenminste en mijn vader die terug was gekomen van zijn militaire missie om het bij te wonen. Mijn mond open trekken deed ik nog steeds niet, want luisteren vond ik veel leuker dan praten. Doordat ik aan het denken was, had ik niet in de gaten gehad dat de jongens mij aan zaten te gapen. Wanneer ik een por in mijn zij voelde gaf ik een gil en deed een of ander spastische beweging.allen lachen erom vanwege hoe ik doe. ‘Ik zat even in mijn gedachten verzonken..’ mompel ik blozend. ‘Dan is er nog geen rede om een rare beweging te maken als ik je por!’ lachte Niall even. ‘Ik heb wel een rede!’ zei ik snel. ‘Ik kan er niet tegen’ lach ik even zachtjes. Rustig haal ik even een hand door mijn haren heen en keek ik even op mijn telefoon. ‘Ik moet zo gaan.’ zei ik verontschuldigend. De jongens knikken allemaal en Wendy dook opeens op. ‘Jazlyn, voor je gaat moeten wij nog wat dingen bespreken voor de tour met zijn tweetjes. Als je even mee loopt? Het duurt niet lang.’ Zei Wendy glimlachend en ik knikte even. Ik wou opstaan maar werd terug getrokken en geduwd. ‘zij gaat nergens heen Wendy. Zij blijft mooi hier!’ lachte Harry even. ‘Maar naar huis toe gaan mag dan wel weer?’ vroeg ik liefjes. Harry schudde zijn hoofd snel. ‘Ook niet. Je bent veel te leuk om te laten lopen.’ Voegde Louis hierop toe. ‘Dit is belangrijk anders kan ik waarschijnlijk niet eens mee!’ lachte ik zacht en stond weer op. Dit keer lieten de jongens mij wel met rust en zo kon ik met Wendy meelopen
Eenmaal weg van de jongens keek Wendy mij nog even aan. ‘Ze mogen je al Jazlyn.’ Zei ze glimlachend. ‘Oh echt?’ vroeg ik een beetje onzeker en zij knikte. ‘De jongens die hebben de vorige eigenlijk weg gejaagd. Ze deed echt alles verkeerd en ze had dan nog een stagaire mee die Niall bijna kaal schoor! Dus zij was eigenlijk best wel snel weg. Wat je nu alleen even moet doen zijn wat papieren invullen met dingen waarmee je akkoord gaat en wat voor de verzekering omdat wij jou in dienst hebben.’ Zei ze rustig. Even knik ik op wat ze zei. ‘nou ik scheer niet iemand zomaar kaal. Ik ben gemener..’ lach ik zacht. ‘Vervelend kunnen ze niet doen bij mij, want make up is de absolute oplossing namelijk.’ Grinnik ik even. Wendy begon ook te lachen. ‘Dan heb je alleen vijf zwaar puberende jongens achter je aan zitten. Maar je tegenhouden doe ik echt niet!’ lachte ze en we lopen samen een kantoor binnen, wat ik gok dat het Wendy haar kantoor is. Wendy ging achter haar bureau zitten en ik plofte neer op de grote en zachte stoel die voor het bureau stond. Wendy was de papieren aan het pakken voor me en even keek ik nog snel op mijn telefoon. Mijn broer had al ongeveer zeven smssen gestuurd van waar ik bleef en of er iets ernstigs was gebeurd. Gelukkig had ik het adres niet door gegeven aangezien ze zo met zijn tweetjes voor de deur zouden staan als twee halve zolen. Wendy reikte mij de papieren aan en een pen. Ze legde mij even snel in het kort uit wat ik allemaal moest invullen en ik knik rustig. Ik begon de formulieren in te vullen en negeerde mijn telefoon eigenlijk. ‘Oja, en je werkplek laat ik je morgen wel zien als je nu geen tijd meer heb.’ Glimlachte ze en ik knikte even. ‘Als het morgen zou kunnen dan graag!’ glimlach ik even en zette nog even snel onder 2 formulieren mijn handtekening en gaf haar zowel de formulieren als de pen terug. Ze bedankte me en zou het in orde gaan maken. ‘Zal ik mijn portfolio morgen ook nog even meenemen? Dan kan je het zowel digitaal als persoonlijk bekijken, en in mijn handportfolio staan nog meer foto’s.’ zei ik tegen Wendy. Ze knikte eventjes. ‘Die zou ik wel willen zien ja! Neem maar morgen mee en dan regelen we morgen de rest. Morgen kan je de jongens ook beter leren kennen, en kunnen ze je wel een rondleiding geven aangezien dit voor iets meer dan een maand je werkplek word.’ Zei ze glimlachend tegen me. Ik knikte even en ze zei dat ik kon gaan. ‘Tot morgen Wendy!’ zei ik nog en verliet het gebouw waarna ik op naar het winkelcentrum ging om mijn lieftallige broer Andrew te zien. Die wou namelijk vieren dat ik de baan had.
Ik kwam aan bij het winkelcentrum en parkeerde mijn auto. Ik stapte uit en deed hem op slot waarna ik het winkelcentrum in liep. Ik had met Andrew afgesproken bij de bagelshop. Rustig liep ik de bagel shop in en zag Andrew al zitten. Ik glimlach even. ‘Andrew’ zei ik rustig en hij stond op toen hij mij zag staan. ‘Dag klein zusje.’ Zei hij al lachend en ik gaf hem een tik tegen zijn arm waarna ik hem omhelsde. ‘Het is officieel! Ik heb de baan!’ zei ik vrolijk. Andrew drukte een kus op mijn wang. ‘Dat wist ik al toch! Maar ik ben echt enorm blij voor je dat het nu echt door gaat zetten!’ zei hij blij. Andrew en ik hadden wel een broer en zus band maar ik had toch echt de beste band met mijn een jaar oudere broer Jason. Een serveerder kwam onze bestelling opnemen en ik nam een smoothie met een sesamsaad bagel en daarop roomkaas. Andrew bestelde een cola met 2 bagels.
Andrew was altijd al een grote eter geweest en sinds de laatste twee, drie jaar, was hij echt een beer geworden. Wanneer hij niet naar zijn werk moest hing hij rond in de sportschool met zijn maten, en ook mijn vriendje Yordi. Een 28 jarige bodybuilder die extreem lief is voor me en extreem goed voor me zorgt. Ik had niet in de gaten dat Andrew voor mijn ogen aan het zwaaien was totdat ik een kneepje in mijn arm voelde. Snel sloeg ik zijn hand weg. ‘wat is er?’ vroeg ik. ‘Je zat weer eens in dromenland zusje. De laatste tijd heb je dit vaker, gaat het wel goed met je?’ vroeg Andrew een beetje bezorgd. Snel knikte ik. ‘Tuurlijk gaat het goed met me. Het gaat echt enorm goed! Ik bedoel.. Ik heb eindelijk een baan, de baan waarvan ik al jaren droomde. Een visagiste zijn bij een beroemdheid, en ik ben de visagiste van wel vijf beroemdheden en ik ga ermee op tour! Yordi en ik gaan als ik terug kom van mijn werk af samen wonen. Wat wil ik nog meer? Beter dan dit kan het niet worden Andrew!’ zei ik vrolijk en hij gaf mij een zwakke glimlach. Ik wist dat hij er moeite mee had dat ik het huiselijk nest als eerste zou gaan verlaten, maar ik was echt enorm gelukkig met Yordi en we hadden ons huisje gevonden. We hadden dezelfde smaak qua inrichting dus zodra ik met mijn werk weg was, ging hij het huisje in orde maken. Het enigste wat voor mij ontbrak was uiteindelijk dan nog een ring en misschien wel een kind. Yordi was hier al volop mee bezig eigenlijk maar ik? Nee ik was echt totaal niet bezig met dat onderwerp. Mijn werk ging gewoon voor aangezien het wel brood op de plank leverde. ‘Andrew niet zo getreurd jij. Het gaat echt allemaal wel goed komen en je komt gewoon zo vaak als je wilt langs dan. En tijdens de tour kan je als we dichtbij zijn gewoon langskomen. Ik bedoel, het is niet zo dat ik dood ga.’ Grinnikte ik en ik ontweek een mep van hem. ‘Laten we dat nou niet zeggen!’ zei hij snel en ik rol even met mijn ogen.
Reacties:
Ik zou hier "twee" van maken, dat leest wat fijner!
Ik had even niet verwacht dat ze een vriendje had! (Volgens mij was dat in de vorige versie wel ook zo, toch?) Meestal hebben de hoofdpersonen geen vriendje en dan kunnen ze makkelijk boem pats verliefd worden op de andere hoofdpersoon, lekker simpel. Benieuwd wat voor drama er nu bij komt kijken ;'
Je maakt trouwens nog wat foutjes bij de directe rede. Toevallig heb ik een hele tijd terug een hoofdstukje aangemaakt met tips daarvoor: klik. Misschien wel handig? Soms gaat het goed, soms gaat het fout; zo kan je zorgen dat het altijd goed gaat haha.
Ook kan je misschien nog wat enters gebruiken. Dat leest wat makkelijker, dan heeft de lezer een "adempauze". Hier kan je beter van maken: De eerste zin gaat over de hoofdpersoon en de directe reden wordt door Wendy gezegd; een enter ertussen maakt dat makkelijker te lezen. (:
Ik hoop dat je iets aan de tips hebt en het volgende hoofdstuk eraan komt!
xx