Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Another Potter » Drie
Another Potter
Drie
‘Welke idioot maakt dat geluid!’ riep oom Vernon vanuit de slaapkamer. Nog een keer werd er gebonsd. De derde keer begaf de deur het. Een enorme man kwam binnen en zette de deur weer recht.
‘Daisy!’ riep hij. ‘Je lijkt net je moeder! Sorry dat ik zo kom binnenvallen trouwens, maar mijn brieven lijken je niet te bereiken.’ Dudley was intussen van de bank af gevallen en naar de relatieve veiligheid van zijn moeders armen gevlucht. Daisy stond met grote ogen naar de reus te kijken.
‘Hebben jullie iets te drinken voor me? ‘n kopje thee? In iets sterkers spuug ‘k trouwens ook nie.’ De reus haalde een roze paraplu uit zijn zak, deed er iets mee boven de open haard en plotseling knetterde er een warm en vrolijk vuur.
‘U maakt zich schuldig aan huisvredebreuk!’ riep oom Vernon. Daisy bewonderde zijn moed, zij durfde amper te ademen in het bijzijn van de reusachtige man.
‘Ach, Dursley, saaie drol dat je ben.’ De reus draaide zich om. ‘Ah, Daisy! ‘K heb nog iets voor je! Misschien een beetje geplet, maar hij smaakt vast nog tof.’ Hij haalde een taart met groen glazuur uit zijn broekzak. Fijne verjaring Daisy! stond erop.
‘Heel erg bedankt meneer, maar, wie bent u?’ stamelde Daisy verlegen.
‘’K ben me vergeten voor te stellen. ‘K ben Hagrid, terreinbewaarder van Hogwarts. Hogwarts ken je ‘tuurlijk.’
‘Nee.’ antwoordde Daisy.
‘Niet?’
‘Sorry.’ voegde ze er angstig aan toe.
‘Je kent Hogwarts niet? Waar denk je dan dat je ouders alles geleerd hebben?’
‘Wat geleerd hebben?’
‘Je weet wel, toveren?’
‘Mijn ouders konden toch niet toveren.’ Hagrid’s mond viel open.
‘DURSLEY!’ riep hij. Oom Vernon maakte een hoog geluidje en zette een stap naar achteren.
‘Waarom weet Daisy van niks?’ Hagrid eiste een verklaring, maar Daisy wist niet wat hij bedoelde.
‘Ik weet wel veel. Ik heb een acht voor rekenen en zeven voor taal.’
‘Dat bedoel ik niet.’ Hagrid zuchtte. ‘Professor Dumbledore had me gewaarschuwd dat dit moeilijker zou zijn dan bij Harry, maar ik had niet verwacht dat dit zo moeilijk zou zijn.’ Even zweeg hij, alsof hij zijn woorden opnieuw aan het formuleren was. ‘Daisy, je bent een heks. Je kan toveren. Je moeder was ook een heks, en je vader een tovenaar.’
‘Zwijg!’ brulde oom Vernon. ‘Ik heb gezworen die onzin uit te roeien!’
‘Onzin?’ brulde Hagrid terug. ‘Daisy gaat naar de beste school ter wereld, Hogwarts, waar professor Dumbledore en zijn staf een geweldige heks van haar gaat maken!’
‘Ik weiger geld te betalen om een of andere oude gek haar te leren toveren!’ Hagrid sprong op, verrassend snel voor iemand van zijn omvang, en ging voor oom Vernon staan. Zijn roze paraplu wees richting het hoofd van oom Vernon.
‘Niemand beledigt Albus Dumbledore in mijn aanwezigheid!’ Hagrid draaide zich om en zag dat Dudley de halve taart verorbert had. Hij mompelde iets en ineens had Dudley een varkensstaart. Paniek brak uit bij tante Petunia en oom Vernon. Daisy kon er alleen maar om lachen. Eindelijk zag Dudley er uit zoals hij eruit hoorde te zien.
‘’kzou het fijn vinden als je niemand van dit verteld. Technisch gezien mag ‘k helemaal niet toveren.’ zei Hagrid zacht tegen Daisy. Daisy knikte.
‘Ik houd mijn mond.’ zei Daisy meteen. Ze vond Hagrid aardig, want hij vond de Dursley’s niet aardig. Niemand had ooit haar aardig gevonden, daar had Dudley wel voor gezorgd. Zodra iemand ook maar een beetje aardig tegen haar deed, werd hij aangepakt door Dudley en zijn vrienden.
‘Eet maar snel een stukje taart, ‘k ben nog nie klaar voor vandaag.’zei Hagrid. Daisy begon rustig haar taart te eten, terwijl Dudley nog steeds in paniek rondrende. Daarna pakte ze de hand van Hagrid vast. Samen liepen ze naar buiten, Daisy’s vrijheid tegemoet.
‘Waar moeten we nog heen Hagrid?’
‘We gaan je broer ophalen.’ zei Hagrid.
‘Broer? Maar ik heb toch helemaal geen broer.’ zei Daisy verbaasd. Hagrid zuchtte.
‘Wat hebben de Dursley’s je verteld? Over je ouders en je afkomst bedoel ik.’ Daisy dacht even na.
‘Alleen maar dat mijn ouders overleden zijn in een auto-ongeluk.’
‘Auto-ongeluk?’ riep Hagrid uit terwijl hij op een enorme motorfiets stapte. ‘Lily en James Potter… omgekomen in een auto-ongeluk?’
‘Was dat niet zo dan?’ vroeg Daisy gretig. Ze wilde alles weten over haar ouders.
‘Kun je nog een half uurtje wachten? Waarschijnlijk heeft Harry dezelfde vragen en ‘k ga ze niet twee keer beantwoorden. Één keer is al erg genoeg.’ Daisy besloot niet door te drammen. Ze wilde geen ruzie met Hagrid. Hagrid was haar held.
‘Hou je vast, we stijgen zo op.’
‘Opstijgen? Maar… motorfietsen kunnen niet vliegen!’ Hagrid grinnikte.
‘Deze wel.’ Hij startte de motor en ze vlogen door de lucht. Daisy genoot van de rit en vond dat ze veel te snel bij hun eindbestemming waren.
‘We zijn er!’ riep Hagrid.
‘Dus die Harry is mijn broer?’ vroeg Daisy zenuwachtig.
‘Tweelingbroer. Hij weet al dat hij een zus heeft en hij en mevrouw McGonagall verwachten ons al. Als het goed is krijgen we ook nog bezoek van professor Dumbledore.’ Hagrid klopt op de deuren binnen no time wordt er opengedaan. Een vrouw met een strakke knot doet de deur open.
‘Kom binnen, kom binnen.’ zegt ze hartelijk. ‘Dat is lang geleden, Hagrid. Ik denk dat dit Daisy is? Loop maar door, Harry wacht al op je.’ Zenuwachtig loopt Daisy de woonkamer in. Daar ziet ze een man met een enorme baard en een jongen met zwart haar.
‘Ah, Daisy.’ zegt de man met de baard. ‘Ik ben Dumbledore, hoofd van Hogwarts. Ik zal je voorstellen aan Harry, Harry Potter.’ Daisy kijkt naar haar broer, die even verlegen terugkijkt. Snel gaat ze naast hem zitten zodat ze hem niet meer aan hoeft te kijken.
‘Jij bent opgegroeid bij onze echte oom en tante, ja toch?’ vraagt Harry nieuwsgierig. ‘Hoe zijn ze?’
‘Niet leuk. Dudley, mijn… ik bedoel onze neef, is gemeen en ze trokken hem altijd voor.’
‘Oh.’ antwoord Harry. ‘Ik zal vragen of je voortaan bij ons mag wonen. Tante Eli, Daisy heeft het helemaal niet leuk bij Vernon en Petunia, mag ze bij ons komen wonen?’ Eli McGonagall strijkt met haar hand over het haar van haar stiefzoon.
‘Ze mag altijd op bezoek komen, of komen logeren, maar ze moet wel bij haar wettige voogden blijven, Harry.’ Sip kijkt Harry naar de grond.
‘Maar we zien elkaar toch op Hogwarts?’ zegt Daisy. Harry’s gezicht klaart weer op.
‘Helemaal waar! En in de vakanties kom je gewoon logeren en we sturen veel uilen.’
‘Voordat we vakantieplannen gaan bespreken, moeten we jullie nog wat vertellen.’ zegt Dumbledore serieus. ‘Daisy, wat hebben Petunia en Vernon je verteld?’
‘Helemaal niks, professor!’ riep Hagrid uit. ‘Ze denkt dat Lily en James omgekomen zijn in een ongeluk!’
‘Juist ja. Oke, Harry, Daisy, ik kan jullie niet naar school laten gaan zonder dat jullie iets van je achtergrond weten. Lang geleden, voordat jullie geboren waren was er een duistere tovenaar aan de macht, Voldemort.’ Zowel Hagrid als Eli McGonagall huiveren bij het horen van die naam. ‘Hij staat ook wel bekend als You-Know-Who. Hij heeft jullie ouders vermoord, maar zodra hij jullie wilden doden, verdween hij. Zo kom jij ook aan je litteken Harry, jij hebt Voldemort gestopt.’
‘Ik?’ vroeg Harry verbaasd. ‘Maar ik was nog maar een baby.
‘Sindsdien zijn jullie beroemd, de helden van onze wereld. Ik wilde jullie bij muggles op laten groeien – tovenaars noemen mensen die niet kunnen toveren muggles – op laten groeien zodat jullie een normale jeugd konden hebben. Omdat we jullie niet allebei bij de Dursley’s achter konden laten – we waren uiteindelijk van mening dat ze niet voor drie kinderen konden zorgen waarvan er maar een van hen was – hebben we gevraagd of Eli voor Harry wilde zorgen.’ Dumbledore haalt een gouden horloge uit zijn zak met twaalf wijzers. ‘Ojee, is het al zo laat? Ik moet gaan. Hagrid, bedankt voor het brengen van Daisy. Jij neemt ze morgen mee naar de Diagon Alley?’
‘Ja, professor. Bij mij zijn ze veilig.’ Dumbledore knikte en loopt weg.
‘Lusten jullie wat pompoensap?’
‘Ja graag.’ Daisy weet niet wat het is, maar blijkbaar is het een normaal drankje in de tovenaarswereld dus ze knikt.
‘Ik denk dat jullie elkaar veel te vertellen hebben dus Harry, jij mag Daisy alvast de logeerkamer laten zien.’
‘Kom maar mee!’ zegt Harry enthousiast. Daisy staat op en volgt haar broer. Het voelt gek, vindt ze. Ze is altijd alleen geweest en nu heeft ze een broer. Maar ze vindt het ook leuk, want ook al heeft ze dan geen ouders meer, ze heeft Harry nog.
Leuk idee voor een verhaal en ik ben benieuwd waar het heen gaat. Ik denk dat je wel een erg gehaaste schrijfstijl hebt, het verhaal vliegt een beetje van de hak op de tak. Ook denk ik dat je karakters een klein beetje onnatuurlijk reageren. Stel je voor dat je Daisy bent en dat je 10 jaar lang soort van mishandeld bent door je oom en tante en je komt er achter dat je een stiefbroer hebt die op een veel fijnere plek is grootgebracht. Zou je niet woedend zijn? Ik vind het trouwens ook wel vreemd dat perkamentus(dumbledore) de tweeling zou schijden. Ik hoop dat daar nog een goede verklaring voor komt, aangezien de tweeling toch meer aan elkaar zou hebben gehad en het ook eerlijker zou zijn geweest.
Verder denk ik dat het makkelijker leesbaar is als je de nederlandse namen voor de personages zou gebruiken. Half engels is erg verwarrend. Ik denk dat de meeste Nederlandse lezers namelijk de Nederlandse boeken hebben gelezen.
Ik ben benieuwd naar de rest van het verhaal, dus laat wat weten wanneer je het hebt upgedate.
Groetjes,
Misty