FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 33~

Harry Pov.

Met een grote glimlach spring ik het podium af. Ik hou van Nederland! Ik leg mijn microfoon en oortjes weg, en kijk om me heen naar Ruth. Met grote ogen kijk ik naar de bodyguard die al in een donker hoekje is gaan staan. Wist hij hier vanaf? En Lottie?
‘Waar is ze.’ Sis ik.
‘Ze ging naar de wc, maar is niet meer terug gekomen, Harry! Rustig nou, ze zal zo wel komen.’ Alleen naar de wc? In een gebouw waar ze nog nooit eerder is geweest en in een land waar ze zich niet thuis voelt?
‘Sorry? Ik ga haar zoeken hoor, of je nou wilt of niet!’ Roep ik eigenwijs en loop weg. Als ik Ruth was, waar zou ik dan naartoe gaan? Mijn gedachten slaan op hol. Wat als er iets is gebeurd? Dat ze zichzelf per ongelijk heeft opgesloten? Dat ze zichzelf helemaal heeft uitgeput en ergens in slaap is gevallen. Dat ze iemand is tegengekomen die niet te vertrouwen is. Dat ze fans is tegengekomen en een paniekaanval heeft. Of dat ze is verdwaald? 45787 gedachten vliegen door mijn hoofd, maar niets helpt me om haar te vinden.

Een ijzige gil vult mijn oren. Een rilling loopt over mijn rug. Ik hoor gehuil, en ik ren er meteen op af. Een eindje verderop zie ik Ruth met overduidelijk een fan. Ze zit op de grond.
‘Kom, laten we samen de jongens gaan zoeken.’ Hevig schudt Ruth haar hoofd. Ik ren op hun af, en blijkbaar heeft Ruth het gehoord. Ze staat meteen op en wilt op me af rennen, maar de fan houdt haar tegen. Haar blik staat op uitbarsting terwijl ze in Ruth haar arm knijpt. Ruth krimpt in elkaar en valt weer op de grond.
‘Ruth!’ Roep ik geschrokken en ren nog harder. Ik wil Ruth oppakken maar de fan wilt haar niet loslaten. Ik kijk haar woedend aan wat haar laat schrikken en Ruth los laten. Meteen til ik haar op en loop een paar stappen van haar vandaan. Uit reflex begin ik geruststellende dingen in haar oor te fluisteren en te sussen. Ze slaat haar armen om mijn nek en verstopt haar hoofd in mijn trui. Paul komt met nog wat andere bodyguards aangerend. Ze nemen de meid mee, waarvan ik niet weet waarnaartoe.
‘Shh, babe, het is oké ze is weg.’ Fluister ik, wat ik herhaal tot ze is gekalmeerd. Ze haalt haar gezicht uit mijn trui en kijkt me moe aan. ik veeg haar eindeloze tranen weg en pak een zakdoek om haar snotterbel weg te vegen en haar neus te laten snuiten. Geen idee waarom ik die bij had, maar op het moment komt het perfect uit.
‘Zullen we maar gaan?’ Vraag ik waarna ze knikt. Opnieuw laat ze haar hoofd tegen me aan leunen en ze sluit haar ogen. Ik geef haar nog een kus voor ik rustig naar de tourbus loop.

Zodra we aankomen, is ze zo moe dat ik haar moet helpen om haar pyjama aan te trekken. Niet dat ik er problemen mee heb…
Ze kijkt me aan en i glimlach zwakjes. Ik stop haar in bed en glimlach no een keer.
‘Ga maar slapen, ik kom zo, oké?’ Ze knikt zwakjes en sluit haar ogen. Ik blijf nog een paar seconden kijken, maar haar ogen schieten alweer open, zoals ik had gedacht.
‘Niet weggaan!’ Zegt ze met tranen in haar ogen. Ik wrijf voorzichtig met mijn duim over haar wang. Ze pakt mijn hand stevig vast en kijkt me smekend aan.
‘Ik ga niet weg. Ik moet nog even met Paul praten, en dan kom ik, goed?’ Ze schudt haar hoofd en tranen springen in haar ogen.
‘Ik wil niet dat je weggaat.’ Zegt ze zacht. God, wie kan haar smekende ogen nu weerstaan? Ik trek een klein pruillipje, voordat ik uiteindelijk instem.
‘Mag ik me wel even omkleden.’ Langzaam laat ze mijn hand los en zucht. Ik glimlach tevreden naar haar.
‘Over een minuutje ben ik alweer terug, beloofd.’ Ze knikt weer. Snel loop ik naar het kleine badkamertje waar ik me omkleed. In de “woonkamer” kijkt Niall me afwachtend aan.
‘We praten morgen wel.’ Zeg ik en hij knikt. Ik glimlach opgelucht naar hem waarna ik weer naar de bunks loop. Ruth kijkt me moe aan.
‘Zullen we in het aparte kamertje gaan liggen?’ Ik wijs naar de spiegel deur. Ze glimlacht en knikt. Ik maak de deur open en maak het 4 persoonsmatras klaar. Ik leg er extra veel kussens neer en misschien wel 5 dekens, puur en alleen omdat het hier altijd stukken kouder is. Zodra ik terug loop naar de bunk waar Ruth nog maar half rechtop zit, zie ik dat ze al half slaapt.
‘Kom.’ Fluister ik en til haar op. Ze slaat haar armen om me heen en ik loop naar de aparte ruimte. We gaan onder de stapel dekens liggen en ik sluit de deur en doen het licht uit.

**

Die ochtend word ik wakker van geklop. Ik zucht geërgerd en open de deur. Gelukkig slaapt Ruth wel nog….
‘Wat?’ Vraag ik met mijn ogen nog half dicht.
‘Harry, we moeten praten over gister. Dan kunnen we die meid doorsturen naar de politie.’ Ik zucht en kijk naar de slapende Ruth.
‘Ik maak Ruth niet wakker.’ Waarschuw ik Paul en klim voorzichtig uit het kamertje. Ik doe het deurtje op een kiertje en loop achter Paul aan. Als ik in de “woonkamer” aankom, zie ik het meisje aan de tafel zitten. Haar handen liggen in elkaar gevouwen op de tafel. Ik ga naast Paul, tegenover haar zitten. Ze kijkt me emotieloos aan. Alsof ze niet eens spijt heeft van het feit dat ze Ruth bijna een trauma heeft gegeven.
‘Dus.’ Ik kijk naar Paul die begint te praten. ‘Wat heb je gezien, en wat heeft Ruth je vertelt?’ Ik zucht. Ruth heeft nog helemaal niets verteld.
‘Toen ik daar kwam, zat Ruth gillend op de grond, terwijl zij..’ Ik wijs naar die meid om het er nog extra in te wrijven. ‘Haar pols vast had. Toen Ruth me zag, wilde ze opstaan en naar me toe rennen, alleen zij liet haar niet los en kneep haar.’ Ze kijkt me weer emotieloos aan voordat ze in protest gaat.
‘Dat is niet waar, ze stelde zich gewoon aan! Ik deed helemaal niets.’ Ik buig naar voren.
‘Ruth is dan wel een kleine meid, maar ze zal zich nooit aanstellen. Ik weet precies wanneer ze zich aanstelt en wanneer ze echt pijn heeft.’ Sis ik.
‘Laten we hier met Ruth over praten als ze wakker is.’ Ik knik en sta op om op de bank neer te ploffen naast Niall.
‘Hé.’ Zegt hij en glimlacht naar me. Ik glimlach terug en pak mijn telefoon.
‘Wil je vertellen wat er is gebeurd gisteren, of weet je het nog niet?’ Niall kijkt me nieuwsgierig aan.
‘Ik weet alleen wat er gebeurde toen ik haar vond, ze heeft me nog niets verteld.’ Zucht ik. Niall slaat zijn armen om me heen en drukt me tegen zijn ontblootte borst. Verbaasd kijk ik naar boven voordat ik in de lach schiet. Ik haal me uit zijn grip en geef hem een normale knuffel.
‘Dank je dat je er voor me bent.’ Zeg ik zacht met een kleine glimlach.
‘Je weet dat je alles tegen me kunt zeggen, heb je het Lieke verteld?’ Ik schud mijn hoofd. Daar heb ik eerlijk gezegd ook helemaal niet meer aan gedacht. Misschien moet ik haar straks even bellen als ik alles weet, zodat ik haar alles kan vertellen. Of misschien wilt Ruth het zelf wel vertellen aan haar, op Skype.
‘Ik kijk wel hoe ik het haar ga-.’ Er wordt een deur open en dicht gegooid en Ruth komt in paniek de kamer inrennen. Ze kijkt om haar heen en als ze me ziet rent op me af. Kleine traantjes rollen over haar wangetjes. Ze kruipt op mijn schoot en slaat haar armen om mijn nek.
‘Wat is er?’ Vraag ik bezorgd.
‘Ik dacht dat je weg was.’ Snikt ze zachtjes. Ik sla mijn armen zachtjes om haar heen.
‘Ik ga niet weg, niet zonder dat je het weet.’ Ze kijkt op. Haar ogen staan smekend.
‘Beloof je dat?’ Zegt ze zacht. Ik steek mijn pink op en zij haakt de hare om die van mij.
‘Beloofd.’ Ik geef haar een kus en laat haar op mijn schoot zitten.

Als Niall opstaat opent Ruth langzaam haar ogen. Volgens mij was ze weer half in slaap gevallen. Ze heeft Paul verteld wat er gisteren is gebeurd en de meid krijgt een kleine taakstraf. Haar verdiende loon. Toen ze die meid ophaalde, heb ik Ruth snel onder de douche gezet. Ik wilde niet dat ze zou zien hoe ze in de boeien werd geslagen en met geweld mee de bus uit werd getrokken. Vanavond zijn we nog een avond in Nederland, en ik hoop dat het vanavond wel goed gaat. Overmorgen is het Valentijnsdag, en ik wil echt heel graag iets voor Ruth kopen. Ik heb ook al een idee wat, maar ik heb geen idee of ik dat nog kan regelen. En als we in Amerika zijn, wil ik naar de musical van belle en het beest, haar lievelings sprookje. Het is zo schattig dat ze na 2 keer al zei; dat is mijn lievelings sprookje”. Over 3 weken gaan we naar Amerika en dan wil ik zo snel mogelijk kaartjes regelen voor de eerste de beste keer dat we een avondje vrij hebben ergens. Ze weet het nog niet, maar dat wil ik ook zo houden, het wordt een extra verjaardags cadeautje. Ik wil morgen als we in Berlijn zijn de stad in gaan en het Valentijns cadeautje voor haar gaan zoeken. Misschien willen de andere jongen dan wel iets met haar gaan doen.
‘Ik ga ontbijt maken, Ruth wil je ook iets?’ Ze kijkt op naar Niall en knikt. Ze glimlachen zwakjes naar elkaar voordat Niall weg loopt.
‘Mag ik op Skype met Lieke?’ Vraagt ze dan. Ik glimlach en knik.
‘Wil je het haar vertellen?’ Ze knikt langzaam.
‘Blijf je wel bij me?’ Ik knik en glimlach. Ik loop naar de bunks om mijn laptop te pakken en ga ermee aan het tafeltje zitten. Ruth komt weer op mijn schoot zitten terwijl ik Skype opstart en Lieke opbel. Als snel komt ze tevoorschijn. Haar lieve glimlach siert haar gezicht en ze zwaait. Ruth zwaait terug.
‘Hoi.’ Zeg ik onverschillig en schiet in de lach.
‘Hoe is het?’ Vraagt ze. Ruth kijkt via het scherm naar mij, en ik knik naar haar.
‘Lieke?’ Ze is al sinds het verhaaltje van Ruth stil. Haar haren zitten voor haar gezicht waardoor ik niet meer kan zien.
‘Gaat het wel?’ Vraag ik. Ze kijkt op en glimlacht nep.
‘Ja hoor. Ik moest het even tot me door laten dringen.’ Ruth let niet op ons gesprek, maar geniet van haar boterhammen.
‘Zeker weten?’ Ze knikt haastig. Ik geloof haar niet, maar ga er nu niet op in. Ik wil geen ruzie.

**

Vandaag ga ik voor het cadeautje op pad. De anderen gaan met haar zwemmen, en ik kom iets later, zoals ik haar hem beloofd. Ze wilde eerst niet zonder me gaan, maar ik heb haar over kunnen halen. Ik zou zo snel mogelijk ook daarnaartoe komen. Ik ben haar nu aan het helpen om haar bikini aan te trekken en een leuke handdoek uit te zoeken.
‘Mag ik de My little pony?’ Ik knik en duw hem in de tas met de spullen van Niall. Ze trekt haar kleding over de bikini aan en ik help haar met haar schoenen.
‘Wil je me leren strikken?’ Ik kijk omhoog.
‘Zullen we dat vanavond doen? Als we terug zijn?’ Ze knikt en glimlacht. We doen onze pinky zweer zodat Ruth ook zeker weet dat ik me eraan houd. We lopen naar de anderen die al op ons wachten.
‘We zien je later!’ Zegt Liam vrolijk en kijkt me aan. Ik glimlach.
‘Bedankt dat jullie dit doen.’ Ze mompelen allemaal iets en ik kijk naar Ruth. We geven elkaar een lange knuffel en een klein kusje als afscheid en ze lopen met zijn vijven weg. Een kleine opgeluchte zucht verlaat mijn mond en loop de andere kant op. Ik stap in de leen auto en rijd richting de stad. Als eerste loop ik een juwelier binnen en laat zien wat ik wil. Ik wil een medaillon met een foto van mij en Ruth erin. Het is haar favoriete foto, alleen dan veel kleiner. Het is een foto waar ze bij mij op schoot zit en we allebei een luchtkusje naar de camera doen. Aan de andere kant van het medaillon laat ik “FOREVER” graferen met een sterretje. De vrouw pakt het nog netjes in en geeft het aan mij. Ik glimlach en bedank haar. Ik betaal haar en geef nog wat fooi, gewoon, omdat ze zo klantvriendelijk zijn. Als ik naar buiten loop, zie ik dat zich al veel mensen met camera verzameld hebben. Snel zet ik mijn zonnebril op en loop stevig door. Ik negeer het geroep, en de gemene dingen. Tenminste, ik probeer het.

Ik glip een nieuwe winkel binnen en ga op zoek naar een grote knuffel. Als ik na vijf minuten een roze troetelbeer heb gevonden, glimlach ik. hij is perfect! Hij is groot, roze met wit, en heeft regenbogen! Met een glimlach loop ik naar de kassa en reken af. Naar Lieke heb ik een reuze bos bloemen en een reuze reep chocola gestuurd, wat precies morgen aan zou moeten komen. Als de caissière de beer in een doos heeft ingepakt, en ik heb afgerekend, breng ik alles naar de arena en pak mijn zwemkleding bij elkaar. Paul brengt me naar het zwembad, waar ik me omkleed en mijn kleding in een kluisje doe. Als ik bij het zwembad kom, kijk ik om me heen zoeken naar Zayn en louis die naast de kant zouden zitten.
‘Papa!’ Ik kijk richting het geluid, en zie dat Ruth uit het zwembad klimt om naar me toe re rennen.
‘Niet rennen, dadelijk val je!’ Meteen stopt ze met rennen, maar haar glimlach blijft op haar gezicht plakken. We lopen naar elkaar toe en geven elkaar een knuffel.
‘Wil je me naar de anderen brengen?’ Vraag ik voorzichtig en meteen knikt ze.
‘Niall en Liam zitten nog in het zwembad, en Zayn en Louis zitten daar!’ Ze wijst naar een hoekje waar ik Louis en Zayn onderuit gezakt zie zitten. We lopen ernaartoe en begroeten hun met een korte knuffel.
‘Komen jullie nu wel mee? Dan gaan we met zijn alle zwemmen!’ Vraagt Ruth en kijkt hun smekend aan. ze kijken elkaar aan en knikken. Meteen begint ze te juichen en we lachen.
‘Kom mee dan!’ Ik til haar op en snel wandel naar de rand van het zwembad waar ik Niall en Liam ook heb gezien. Ik zet Ruth neer op de rand en we springen samen in het water, omdat ze het zo graag wilde. We maken de hele middag lol en komen pas net voor het concert terug. Liam kwam in de auto op het idee dat we op he podium hier en daar een aantal camera’s plaatsen, zodat Ruth mee kan kijken. Dat hebben we meteen geregeld en nu staan we dus te wachten tot we op mogen….

**

Ik geef Ruth een kus en pak het pakje tevoorschijn.
‘Deze, is voor als ik een keertje weg ben en je mij mist. Dan mag je dit knuffelen en dan knuffel je mij.’ Ze knikt en neemt het aan. haar vingers pulken aan het cadeaupapier en uiteindelijk krijgt ze het open. ze haalt de deksel van de doos en haalt de beer eruit. Haar ogen beginnen meteen te stralen.
‘Deze is zo mooi!’ Roept ze verbaasd en knuffelt mij. Ik glimlach en haal het andere pakje tevoorschijn.
‘Deze is ook nog voor jou.’ Zegt ik en druk het in haar handen. Je kunt duidelijk zien dat ze niet kan geloven dat ze dit allemaal van mij krijgt. Haar ogen worden groot als ze het medaillon ziet.
‘Deze is zo mooi!’ Roept ze verbaasd. Ik lach en open het medaillon zodat de foto tevoorschijn.
‘Dat is mijn lievelingsfoto!’ Ze begin te lezen wat er staat.
‘F-O-R-E-V-E-R.’ spelt ze voordat ze het helemaal zegt. Ze glimlacht en knuffelt me.
‘Dankjewel.’ Zegt ze in mijn oor en ik geef haar een kus…

-------

IT'S ALMOST HARRY STYLES BIRTHDAY SO LET'S SING A SONG TOGETHER IN
1
2

1

2

3

4
HAPPY BIRTHDAY TO HARRY, HAPPY BIRTHDAY TO HARRY, HAPPY BIRTHDAY DEAR NANETTE'S BOYFRIEND WHO DOESN'T EVEN KNOW IT. HAPPY BIRTHDAY TO HARRY!!!

*WIPES TEARS AWAY*

*WHISPERS*; HE'S A BIG BOY NOW."

OKEY BYE

Reacties: