FanFic.nl

High-school Problems.

Proloog.

Het was die ene vervloekte eerste schooldag, mijn blonde haar leek op een vogelnest. Hoe ik het ook kamde het bleef pluizen. Dat moest mij weer overkomen. De grootste kluns van de wereld, juist ja ik had het over mijzelf. Toen ik eindelijk mijn kleren bij elkaar had, een simpele jeans met daar op een T-Shirt van Nirvana, liep ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Juist ja je raad het al, er kwam natuurlijk tandpasta op mijn T-shirt, ik zuchtte eens diep en trok het shirt weer uit. Ik pakte een tanktop van ''Fall Out Boy'' en liep de trap af, begroet door mijn twee broers, Sem en Jesse, Sem mijn tweeling broer keek mij lachend aan. ,,Wat moet je.'' Bromde ik en keek hem aan, hij wees naar mijn haar, natuurlijk er zat tandpasta in. Weer ging ik naar boven en waste de tandpasta uit mijn haren, kamde het nog een keer op voor ik mijn boeken pakte en vertrok, de eerste dag van High-School.
Dit gebouw was mega groot, ik keek mijn ogen uit. Waar moest ik nu ook al weer heen, nee hé dat was ik toch niet ook al vergeten. Ik gooide mijn tas op de grond en pakte het brief. Lokaal 3C, zo snel als ik kon pakte ik mijn tas en stootte hier bij een van mijn medeleerlingen omver, ze keek mij kwaad aan. ,,Kun je niet uitkijken eerste jaars.'' Ze Rolde met haar ogen, ik verontschuldigde mij en liep naar het lokaal, toen ik deze open deed was een hele klas mij aan het aanstaren inclusief mijn klassen mentor. ,,Jij moet Rachel Walker zijn, ik dacht al dat je ziek was. Neem maar plaats hier voor aan, naast Janita.'' Zei de oude man, die zijn haar over zijn kale schedel had gekamd, om er vervolgens veel gel in te smeren, zodat het bleef zitten. Ik nam beschaamd plaats naast het meisje met lang bruin haar en katachtige ogen, je weet wel van die mooie groene. ,,Wat heb ik gemist?'' Vroeg ik het meisje, haar naam was Janita begon te lachen, waarschijngelijk om mijn accent. ,,Niet veel, alleen dat hij de namen oplas en tot de conclusie kwam dat jij er niet was.'' Zei ze lachend, ik duwde tegen haar schouder aan en begon te lachen, maar stootte met mijn andere arm mijn tas, die ik op de tafel had gezet om. De inhoudt kwam met een smak op de grond, ik sloeg mijzelf in mijn gezicht en begon mijn boeken weer in mijn tas te doen. ,,Jij bent wel erg onhandig zeg.'' Zei een meisje achter mij, ze had zwart haar, ik rolde met mijn ogen, natuurlijk was ik onhandig ik heette immers Rachel Zelene Walker. ,,Dus ik ben meneer Quenn, ik ben jullie mentor dit jaar.'' De man, onze mentor dus keek ons een voor een aan. ,,Dan mogen jullie nu jezelf voorstellen, ik stel voor om hier voor te beginnen.'' Hij wees naar Janita en mij. Janita stond als eerste op, ik zag dat zij niet al te groot was, maar dat als je met haar ruzie had, ze ineens breed en groot werd. ,,Mijn naam is Janita Luïza Tomlinson, ik kom uit Ibiza, samen met mijn vader en moeder ben ik hier heen gekomen, nadat mijn vader een baan hier kreeg.'' Ze keek de klas rond, ik glimlachte even. Toen Janita weer op haar plek zat moest ik naar voren komen. ,,Ik ben Rachel Zelene Walker, ik woon hier pas een jaar. Oorspronkelijk kom ik uit Australië, maar mijn ouders zijn gescheiden en mijn broers en ik moesten mee naar Amerika, dus hier ben ik.'' Zei ik en draaide een ronde, hierbij stootte ik natuurlijk het glas van meneer Quenn om, die op zijn broek belande. Hij stond op, een grote natte plek was er op zijn kaki broek te zien. Ik begon te grinniken en liep terug naar mijn plek. ,,Jij hebt echt een raar accent.'' Weer het meisje met het zwarte haar, ze keek mij vals aan.



'JANITA WAKKER WORDEN.'
En plotseling leek het alsof er een aardbeving ontstond. Natuurlijk was ik slaapdronken en geloofde mijzelf dat het echt zo was.
Maar toen ik mijn ogen opende zag ik niemand minder dan mijn broer Louis, een diepe zucht verliet mijn lippen en duwde zo hard als ik kon mijn broer van mijn bed.
'Sinds wanneer mag jij op mijn bed?' Mijn stem was nog schor van de slaap, hij rolde zijn grijs blauwige ogen en liep de deur uit.
Eventjes draaide hij zich om.
'Ik zal maar opschieten.' Was het enige wat hij zei en liep weg, met een grijns waardoor zijn gezicht wel door de helft moet scheuren.

Maar toch sta ik op van mijn té warme bed en strekte mij uit, vandaag de eerste schooldag op een nieuwe school. Tijd voor nieuwe vrienden maken was aangebroken, waar ik echt een hekel aan had maar toch.
Om het hele jaar alleen te zijn helpt ook niet, ik glimlach naar mijzelf in de spiegel.
Ik? Alleen? Ik ga nog liever dood dan dat ik alleen achter moet blijven, lachend pakte ik mijn make - up tasje om wat mascara op mijn gezicht te gooien. Niet dat het mij wat veel uit maakt.
Snel rits ik het blauwe tasje open en zocht de mascara, totdat ik ontdekte dat het niet meer in het tasje lag.
Ik frons mijn linker wenkbrauw en gooide het tasje weg, mijn ogen vonden de klok die gewoon door tikte.
'KAK KAK KAK KAAAAK!' Gilde ik en stormde de badkamer uit, eventjes haalde ik adem en gilde naar beneden.
'LOUIS! KOM HIER!'
Het duurde niet lang en hij kwam met een zogenaamd onschuldig gezicht voor mij staan.
'Jij!' Met mijn wijsvinger raakte ik zijn borstkast aan, boos keek ik hem aan.
'Ik?' Vraagt hij, zijn ogen zochten de mijne. Meteen wist ik het.
'Waar ligt mijn mascara, en jou kennende. Waar ligt al mijn spullen?' Ratelde ik door, Louis begon nog meer te grijnzen en te schudden met zijn hoofd.
'Geen flauw idee waar jij het over hebt little sis.' En knipoogde naar mij, boos stampte ik met mijn voet op de grond en liep mijn kamer binnen. Natuurlijk gooide ik nog eventjes met de deur, om het hele huis te laten weten dat ik pissed of was.

Met een zucht neem ik plaats vooraan in de klas, de enige plaats die over was. Gelukkig heb ik het nog gehaald, Louis ook met zijn flauwe streken.
'Waar kom jij vandaan? Het muizenhol?' Hoorde ik achter mij, oke dit word zwaarder dan ik dacht. Snel draai ik mij om en zie een meisje met zwart haar naar mij kijken. Ze had een gemene glimlach op haar gezicht. Ik rolde mijn ogen.
'Ik ga mijn tijd niet verspillen aan zo'n iemand als jou.' Met dat gezegd te hebben draaide ik mij om, net op tijd want de leraar kwam binnen. Met z'n haar strak naar achter, en alsof het al niet genoeg was. Een pot haar gel er bij, ik schudde mijn hoofd en ga onderuit gezakt zitten. Dit word een zware dag.
'Oke dames en heren, eerst gaan wij de absentie doen.' Begon hij.
'Man, ik wil hier niet eens zijn.' Hoorde ik dezelfde meisje achter mij zeuren, ik kon mij niet inhouden.
'Wie niet.' Antwoordde ik hard en duidelijk genoeg voor haar te horen, de hele klas begon te lachen en ik draaide mijn hoofd naar haar en gaf haar mijn beste glimlach.
'Oke oke, zo is het genoeg.
Uhm Janita Tomlinson?' Begon de leraar, ik stak mijn hand op en knikte.

'Oke dus we missen Rachel Zene Walker.' Sommige knikten, net op dat moment ging de deur open en kwam een meisje met blond haar in de deur opening te staan.
'Jij moet Rachel Walker zijn, ik dacht al dat je ziek was. Neem plaats hier vooraan naast Janita.' Vertelde hij en wijst naar mij, ik draaide mijn hoofd om naar het meisje en glimlachte. Ze plofte naast mij neer.
'Wat heb ik gemist?' Vroeg ze met een apart accent, ik kon mij niet inhouden en begon te lachen.
Vreemd kijkt ze mij aan.
'Niet veel, alleen dat hij de namen oplas en tot conclusie kwam dat jij er niet was.' Antwoordde ik lachend, lachend duwde zij mijn schouder waardoor haar arm haar eigen tas aanstoot die op tafel stond. Met smak viel het op de grond, met alle inhoud verspreid over de vloer.
'Jij bent wel onhandig zeg.' Vertelde het meisje achter ons, ik zie dat Rachel met haar ogen rolt en haar tas pakte en alles erin propte.
'Dus ik ben meneer Quenn, ik ben jullie mentor dit jaar.' Begon hij weer, ik zuchtte en luisterde de verder.
'Dan mogen jullie nu jezelf voorstellen, ik stel voor om hier voor te beginnen.' Hij wees naar mij.
Kak.
Ik stond op en begon.
'Mijn naam is Janita Luïza Tomlinson, ik kom uit Ibiza. Samen met mijn vader moeder en mijn broer ben ik hier heen gekomen, nadat mijn vader een baan hier krijg.' Vertelde ik rustig en nam weer plaats op mijn stoel, naast mij stond Rachel op. Ze nam de tijd en liep naar voren, nu pas viel mij op hoe lang zij werkelijk was.
'Ik ben Rachel Zene Walker, ik woon hier pas een jaar. Oorspronkelijk kom ik uit Australië, maar mijn ouders zijn gescheiden en mijn broers en ik moesten mee naar Amerika. Dus hier ben ik.' Ze draaide een rondje op haar plaats waardoor haar arm langs het glas van meneer Quenn zwaaid.
Ik schoot in de lach, natuurlijk kon ik het niet inhouden.
Meneer Quenn stond op met een natte plek op zijn broek, lachend liep Rachel terug naar haar plek waarop het meisje achterons wel weer een opmerking moest maken.
'Jij hebt echt een raar accent.'
Wauw, op dit moment wilde ik opstaan en in mijn handen klappen, maar ik hielt mij in.
Dit word nog een lange dag.



____________________
Proloog.
De eerste karakter zullen volgen.
Reactie = Melding.
Janitaa&xHiimacookie

Reacties: