FanFic.nl

The pressure of love (AF)

~10~

Nog steeds zit ik te denken aan net. Lindy en Amber deden zo raar. Ik weet zeker dat ze iets van plan zijn, maar ja ik kan niet zomaar loze beschuldigingen uiten. Tja ze zijn een beetje raar, maar ze bedoelen het vast goed. Ik moet me niet zo'n zorgen maken. Ik open mijn schrift waar ik liedjes in schrijf en dat zijn niet alleen liedjes voor mij, maar ook voor anderen. Voor Lindy heb ik ook een nummer geschreven, als ze het tenminste wilt zingen en voor Melina kan ik ook nog wel wat verzinnen. Over Melina gesproken, ik moet nog even met haar gaan praten. Wat is er gisteravond gebeurd tussen haar en Lucas? Ik loop naar mijn deur en open hem.
,,Mel? Ben je thuis?” roep ik naar beneden.
,,Ja, kom je ook naar beneden?”
,,Nee, ik ben even met iets bezig. Maar ik moet je echt even spreken.”
,,Sorry, ik kan niet naar boven komen.”
,,Waarom niet?”
,,De post is er en ik verwacht een belangrijke brief...oh, wacht volgens mij is deze voor jou. Kom je 'm openmaken?” Ik slaak een diepe zucht. Ik ben altijd benieuwd naar mijn post, dus moet ik wel. Nou ja, moeten is een groot woord. Ik stap mijn kamer uit en loop naar beneden.
,,Mel, kan ik dan nu eindelijk met je...” Als ik de woonkamer inkom, valt mijn oog op Zayn. Shit! Hem wilde ik juist niet zien. Meteen draai ik me met een ruk weer om en wil terug de gang oplopen, als ik voel dat iemand mijn pols vastpak. Ik weet wie het is en mijn lichaam word warmer. Het verliefde gevoel is dus niet weg, maar ik ben te bang voor weer een gebroken hart.
,,Draai je alsjeblieft om Nola.” Hoor ik Zayn smeken. Ik bijt op mijn lip. Als ik me nu omdraai moet ik met hem praten en als ik me niet omdraai zie ik hem nooit meer terug. Ik wil hem nog blijven zien, maar ik weet niet of ik het kan. Of ik het hem kan vergeven. De twijfel komt bij me binnen, maar ik blijf staan zoals ik sta. Even draai ik mijn hoofd een klein stukje, zodat ik zijn hand zie. Een warme gloed komt van me af en het lijkt wel alsof ik koorts heb. Ik slik even om de tranen die opkomen weg te halen. ,,Laat het me alsjeblieft uitleggen, praat met me.” Zijn stem doet van alles met me, maar de angst is te groot. Wat als hij weer zegt dat hij van me houdt, maar het niet meent? Wat als ik hem weer met een ander zie en hij weer mijn hart breekt? Ik voel zijn hand verslappen en even later is zijn hand van mijn pols. ,,Ik begrijp het.” Zegt hij. Het breekt me als ik de teleurstelling in zijn stem hoor. ,,Ik laat je met rust en ga terug naar Londen.” Wat?! Nee, ik hou van hem!
,,Zayn, wacht.” Voordat ik het weet, heb ik me omgedraaid en kijk ik Zayn in zijn ogen aan. De tranen staan in mijn ogen, maar dat kan me niet schelen. Als de meiden zo graag willen dat ik met hem ga praten, prima.
,,Nola, het spijt me echt.” Zayn pakt mijn handen en mijn hart ontploft. Hoe kan een jongen zoiets nou doen bij een meisje? Haar zo blij maken, maar tegelijkertijd ook die angst. Angst voor weer een gebroken hart. Steeds als ik Zayn aankijk, zie ik het beeld van hem met die Perrie. Het beeld gaat niet zo snel weg, dat heeft tijd nodig, maar nu kan ik het mezelf niet aandoen om hem te laten gaan. Ik maak me los van hem en ga op de bank zitten. Zayn komt naast me zitten en ik merk dat de rest de kamer verlaat en ons dus alleen laat. ,,Ik weet nu waarom je me negeerde en waarom je niets liet weten.” Ik kijk Zayn aan.
,,Oh ja?”
,,Ja, ik heb je hart gebroken en dat spijt me echt enorm. Ik wist niet dat je me gezien had met Perrie in het park.”
,,Hoe weet je dat?”
,,Van Lindy.” Geërgerd zucht ik. Waarom heeft ze het hem verteld?
,,Wat weet je nog meer?”
,,Uhm, dat jij je look veranderd hebt daarna en dat je verliefd op me bent.” Wow, wacht! Dat weten alleen Lindy, Melina, Lucas, Levi en Amber. Nu begin ik toch wel boos te worden. Wie van de vijf heeft het gezegd tegen hem en waarom deden ze dat stiekem?
,,Wie heeft verteld dat ik verliefd op je ben?”
,,Maakt dat wat uit? Ik bedoel, ik ben ook verliefd op jou.”
,,Ja, dat zei je eerst ook voordat je mijn hart brak.”
,,Het spijt me echt enorm veel. Ik dacht dat je niet van mij hield, omdat je het niet terug zei.”
,,Zoiets hoef je niet te zeggen, dat voel je.” Ik kijk Zayn aan. ,,Zayn, ik vind je echt heel leuk. Maar hoe moet het nu? Jij hebt mijn hart gebroken en dat heelt niet zomaar. Ik kan je het niet zomaar vergeven.”
,,Dat hoeft ook niet. Je mag alle tijd hebben die je nodig hebt.”
,,Dank je wel, dat is lief van je.”
,,Ik ben ook best wel lief.” En opeens verschijnt er een kleine glimlach op mijn gezicht.
,,Zayn, wees alsjeblieft eerlijk tegen me. Hoe weet je dat ik verliefd op je ben?”
,,Je vriendinnen hebben me iets laten horen.” Geschrokken kijk ik hem aan.
,,Wat dan?”
,,Weet ik niet. Een soort apparaatje.” OMG, serieus?! Hebben de meiden mij expres verhoort, alleen maar om Zayn te laten horen dat ik van hem hou?! Ik begin boos te worden en sta op.
,,Hoe halen ze het in hun hoofd!” roep ik uit en loop de gang op. Ik loop de trap op, want ik hoor ze in de kamer van Melina. Oh, hier gaan ze zo'n spijt van krijgen!

Als ik boven kom en voor de deur van Melina's slaapkamer sta, hoor ik ze lachen. Ik open de deur en zestien ogen kijken me aan.
,,Nola, hoe ging je gesprek met Zayn?” Lindy kijkt me aan alsof ze van niks weet.
,,Het ging wel.”
,,Dus nu zijn jullie bij elkaar?” Amber kijkt me aan.
,,Nee en dat gaat misschien ook niet gebeuren.”
,,Maar waarom dan niet? Hebben jullie het niet uitgepraat?”
,,We hebben gepraat.” Ik denk na. Hoe kan ik het beste laten weten dat ik weet dat ze me opgenomen hebben? Ik ben woedend, maar ik probeer me nu even rustig te houden.
,,Alleen maar gepraat?” Melina verwacht natuurlijk meer na wat ze gedaan heeft. Oké, nu kan ik me niet meer inhouden.
,,Waarom hebben jullie dat in godsnaam gedaan?!” De meiden schrikken, maar herstellen zich snel. Amber probeert iets te zeggen, maar ik hou haar tegen. ,,Geen smoesjes! Jullie hebben me opgenomen toen ik zei dat ik van Zayn hield!”
,,Het spijt ons, maar we wilden je alleen maar helpen.” Lindy komt naar me toe.
,,Wie zijn idee was dit?” De meiden zeggen niks. ,,Nou?”
,,Melina.” Zegt Amber dan na een tijdje.
,,Ongelooflijk! Ik snap niet dat jullie dat konden doen! Dat jullie me willen helpen, prima. Maar doe dan geen dingen achter mijn rug om!”
,,Het spijt ons echt enorm.”
,,Ach hou toch op! Ik heb hier geen zin in.” Ik loop boos de kamer uit en ren de trap af naar beneden. Oh ja Zayn staat daar nog. ,,Zayn, ik moet hier weg.” Zeg ik tegen hem en zonder op zijn antwoord te wachten, pak ik mijn sleutels en mijn tas met mijn belangrijkste spullen en loop de garage in. Dat de meiden dit hebben kunnen doen, echt niet te geloven. Ze moeten niet denken dat ik zomaar terug kom. Nee, ik ga voor een tijdje terug naar mijn ouders. Ik loop de garage uit, ik dacht dat ik weg zou gaan met de auto, maar dat merken de meiden zo.
,,Nola, wacht!” Ik blijf staan en draai me om. Zayn komt naar me toe gerend.
,,Wat is er?”
,,Mag ik nog contact met je houden? Je gaat nu toch weg hier vandaan?”
,,Ja, ik heb even geen zin om bij de meiden te blijven. Natuurlijk mag je contact houden, maar ik zal je sms'en. Voor een tijdje neem ik ook een ander nummer namelijk.”
,,Is goed.” En voordat ik het weet heeft hij zijn lippen op die van mij. Mijn hart ontploft. Ik zoen hem terug, voor heel even en trek me dan terug. Hij glimlacht naar me. ,,Ik sms je.” Zeg ik en geef hem daarna nog een klein kusje op zijn mond voordat ik van hem wegloop.

Een uur later ben ik op het vliegveld aangekomen. Meteen nadat ik afscheid van Zayn genomen had, heb ik een taxi genomen. Ik pak mijn mobiel en open Whatsapp.

Nola: Hi jongens! Vinden jullie het leuk als ik een tijdje naar huis kom? 16:00
Mam: Natuurlijk schat. Gezellig, dan zijn jullie er allemaal. 16:01
Nola: Allemaal? 16:01
Pap: Ja, Tyler, Luke en Sam komen ook weer even naar huis. 16:02
Nola: Oh echt? Dat is super! 16:02

Net als mijn vader nog iets aan het typen is, krijg ik berichten. Allemaal van de meiden. Ik negeer ze, ik wil ze nu nog even niet spreken. Ze moeten even weten dat ik boos ben en ik ben ook boos, ik kan niet zomaar vergeten wat ze gedaan hebben. Ik vind het echt prima als ze me willen helpen, maar dingen achter mijn rug om doen dat schiet in mijn verkeerde keelgat. Ik snap het niet. De meiden weten dat ik dat niet leuk vind en toch doen ze het. Ze weten dat ik heel boos zou worden en toch deden ze het. Als je weet hoe ik ga reageren, waarom doe je het dan?

Luke: Nola, waarom kom je naar huis? 16:10
Sam: Heb je ruzie met je vriendje? 16:11
Nola: Ik heb geen vriendje, maar ik heb wel ruzie. 16:12
Tyler: Met wie? 16:12
Nola: Amber, Melina en Lindy. 16:12
Luke: Wie is Lindy? 16:13
Nola: Mijn beste vriendin. Ze hebben iets achter mijn rug om gedaan en dat pik ik niet. 16:13
Luke: Nee, heel goed. Dat doe je ook niet. 16:13
Sam: Misschien deden ze het alleen maar om je te helpen? 16:14
Nola: Natuurlijk wilden ze me helpen. Maar ik help Melina ook met Liam en dat doe ik toch ook niet achter haar rug om?! 16:15
Tyler: Wat heeft Liam Payne nou weer gedaan?! 16:15
Sam: Hoezo nou weer? Wat heeft hij nog meer gedaan dan? 16:16
Nola: Niks, maar Tyler is niet echt fan van One Direction Sam. 16:17
Sam: Ja, dat is waar. Maar waarom hebben Melina en hij dan ruzie? 16:17
Nola: Uhm...Mel heeft met Lucas gezoend. 16:18
Tyler: Met die loser?! 16:18
Nola: Lucas is geen loser! Hij is of was mijn beste vriend. Ik weet dat jij hem nooit mocht en dat je daarom bent weggegaan van huis omdat hij zo vaak langs kwam, maar ik bepaal zelf wel met wie ik om ga en met wie niet. En op dit moment wil ik even niet meer met de meiden omgaan, totdat ze beseffen wat ze gedaan hebben en hoe erg ik het vind. 16:20
Mam: Geen ruzie maken Nola en Tyler! Tyler, je hebt je zusje al heel lang niet meer gezien. Doe eens aardiger tegen haar, je ziet haar niet vaak. 16:21
Tyler: Oké. 16:21
Sam: Nola, hoe laat ben je hier? 16:22
Nola: Ik neem de vlucht van 17:55 en dan kom ik morgenochtend om 08:35 aan als alles meezit tenminste. 16:22
Luke: Dan kom ik je wel ophalen vanaf het vliegveld. 16:22
Nola: Dank je wel Luke! Maar dan ga ik even wat eten en dan sms ik je wel als we gaan vliegen en als we aankomen. Ga er maar vanuit dat ik 08:35 aankom, maar ja je weet het nooit. 16:23
Luke: Ik sta er om 08:35 en dan zie ik je vanzelf. 16:23
Nola: Top! Tot morgen. Ly all! Xx 16:24
Mam: Tot morgen schat, gezellig. 16:24

Ik ga van de groepsapp af en loop naar de balie.
,,Goedemiddag, waarmee kan ik u helpen?” Een blonde vrouw kijkt me een beetje streng, maar ook wel vriendelijk aan. Ja, die moet natuurlijk ook geconcentreerd aan haar werk bezig zijn.
,,Goedemiddag, ik zou graag een ticket willen naar Leeds, Verenigd Koninkrijk.”
,,U heeft mazzel, er is net een afzegging en dus hebben we één plek over.” Ik glimlach en pak mijn creditcard uit mijn portemonnee. Ik haal hem langs het pinautomaat en betaal het ticket. ,,Om vijf voor zes vertrekt het vliegtuig, graag een uur van te voren bij de gate zijn.” Ik knik en pak het ticket aan. Ik ga op een stoel zitten en zucht even diep terwijl ik naar mijn achtergrond van mijn mobiel kijk. Ik had hem pas geleden nog veranderd, die collage begon saai te worden. De meiden en ik staan erop. Natuurlijk mis ik ze nu al, maar ik moet gewoon even weg en mijn woede kwijtraken. Ik kijk op de klok. Nog anderhalf uur, laat ik maar even wat gaan shoppen en eten. Er verschijnt een glimlach als ik me bedenk dat ik over anderhalf uur in een vliegtuig zit, naar mijn ouders en broer en zus. Ik sta op en loop de grote gang in.

Reacties: