FanFic.nl

Drunken mistakes||Michael Clifford {FanFic Schrijft}[afgerond]

-7-

‘Oh fuck.’ Michael kijkt zijn vrouw raar aan.
‘Eh..’ Lydia fronst en slaat haar armen over elkaar. Met de gehele groep staan ze op het vliegveld. Het is tijd dat ze naar huis vertrekken en hun vlucht vertrekt over een kort half uur.
‘Wat is er, Lyd?’ vraagt hij als ze als niet reageert. Hij legt een hand op haar schouder en voelt hoe gespannen ze is. Ze kijkt hem aan en bijt zacht op haar lip.
‘Hoe denk je dat jouw ouders gaan reageren?’ Michael grinnikt kort.
‘Mijn moeder woont in Australië, dus ik hoef haar reactie niet te zien.’ Lydia geeft hem een tik tegen zijn borst, maar er zit geen kracht achter.
‘Is dat waar je bang voor bent? De reactie van je ouders?’ Lydia knikt.
‘Ik kan me voorstellen dat ze hier niet heel blij mee zullen zijn.’ Michael haalt zijn schouders op en trekt Lydia tegen zich aan.
‘Je bent eenentwintig, dus het is jouw eigen zaakje, niet die van hen. Natuurlijk kunnen ze er afkeurend over zijn, maar ze kunnen je er geen huisarrest voor geven of zo. Je bent volwassen nu.’ Lydia haalt haar schouders op.
‘Wat als ze me uit huis schoppen?’ Michael geeft een kus op haar haar.
‘Dan kom je gewoon bij mij wonen.’

‘Mam?’ Lydia stapt voorzichtig naar binnen, haar koffers en Michael achter zich aan slepend.
‘Maham?!’ Er komt geen antwoord en Lydia draait zich om. Verbaasd staart ze Michael aan.
‘Waarom zijn ze er niet?’ Haar mondhoeken trekken naar beneden.
‘Ze wisten dat ik vandaag terug zou komen.’ Michael laat zijn koffers los en stapt dichter naar Lydia toe. Hij slaat zijn armen om haar schouders en trekt haar richting zichzelf. Hij legt zijn hoofd op die van haar en beweegt ze rustig heen en weer.
‘Misschien zijn ze gewoon boodschappen aan het doen.’ Lydia kijkt naar hem op.
‘Denk je?’ Michael glimlacht en knikt.
‘Dat denk ik echt. Je bent hun enige dochter. Voor haar terugkomst zullen ze echt wel thuis zijn.’ Lydia lijkt nog steeds vertwijfeld. Michael glimlacht naar haar en buigt voorover. Hij plaatst een kort kusje op haar lippen.
‘Beter?’ Lydia haalt haar schouders op en grijnst.
‘Ik heb denk ik nog wat meer overtuiging nodig.’ Michael grinnikt en pakt haar hoofd tussen beiden handen. Dan sluit hij snel de afstand tussen hen beiden en geeft hij haar een kus op haar mond.

‘Ly-oh mijn god!’ Geschokt springt het stel uit elkaar en met een rood gezicht kijkt Lydia haar ouders aan.
‘Ehm ehm ehm Hi. Hallo. Hoi. Ehm.’ Haar moeder kijkt met grote ogen van Lydia, naar Michael en weer terug.
‘Wie is dit?’ vraagt Lydia’s moeder. Michael kijkt Lydia even aan en stapt dan naar voren. Hij steekt zijn hand uit en Lydia’s moeder pakt hem voorzichtig aan.
‘Michael Clifford, mevrouw Gray. Leuk u te ontmoeten.’ De vrouw schudt zijn hand en dan keert Michael zich naar Lydia’s vader. Die kijkt met toegeknepen ogen naar Michaels hand.

‘Is dat een ring?’ De kamer vervalt in stilte. Lydia schraapt haar keel en grijpt Michaels hand stevig in de hare.
‘Ja ehm. Dat is een grappig verhaal.’ Met haar andere hand krabt ze ongemakkelijk in haar haar. Michael geeft haar een bemoedigend kusje op haar slaap.
‘We ehm. We..’ Ze kijkt hulpeloos naar Michael en de jongen haalt diep adem.
‘We zijn getrouwd.’ Even is het stil. Dan volgt een klap en ligt haar moeder bewusteloos op de vloer.

Reacties: