FanFic.nl

The pressure of love (AF)

~14~

,,Mam!” roep ik als ik met de hyperventilerende Nola thuiskom. ,,Kom snel!” Ik ga de woonkamer in en zet Nola op de bank neer, waar ze blijft hyperventileren. Ik haat het echt om haar zo te zien. Ik ga gehurkt voor haar zitten en pak haar handen. ,,Nola, doe alsjeblieft rustig!” probeer ik haar te kalmeren, maar het lukt niet.
,,Wat is er?” Onze moeder komt aangerend en gaat naast Nola zitten.
,,Ze heeft weer een angstaanval, ik heb het al één keer gezien. Het lijkt wel niet te stoppen.”
,,Nola, luister naar me schat. Adem diep in en diep uit.” Nola blijft gaan.
,,Het helpt niet! Wat moeten we nou doen?” Samantha is helemaal in paniek.
,,Rustig Sam, anders krijg jij straks ook nog een aanval.”
,,Luke heeft gelijk, ga anders even een glas water pakken voor je zus.” Samantha knikt en rent de keuken in. Ik kijk alleen maar naar Nola. Ze zweet helemaal en het hyperventileren is nog steeds niet minder. Waarom heeft ze deze aanvallen? Waardoor komt het? Ik wil haar zo graag helpen, maar ik weet gewoon niet hoe.
,,Mam, wat is er toch met haar? Waarom heeft ze deze aanvallen en waardoor komt het?”
,,Lieverd, we moeten nu je zus helpen. Antwoorden krijg je een andere keer.” Ik voel dat de handen van Nola klam worden en laat ze los. Dat voelt niet lekker. Hoe moet ik Nola helpen? Ze ziet er nu zo hulpeloos uit en mijn moeder wilt niet zeggen wat ik moet doen.
,,Wat moet ik dan doen?!” roep ik uit. Nola ademt op het ritme van mijn moeder mee en word al iets rustiger, maar niet zo rustig dat ik geen zorgen meer heb. Dit kan toch nooit goed zijn?! Straks stikt ze of zo. Het klinkt misschien raar dat ze zou stikken, maar bij mensen in paniek weet je het nooit. Moet ik Melina of Amber niet waarschuwen? Die nieuwe vriendin, Lindy wil ik ook best waarschuwen, maar haar nummer heb ik niet. Zou Nola het leuk vinden als ik ze inlicht? Ach, het maakt me nu echt niks uit wat Nola wel of niet leuk vind, dit horen haar vriendinnen te weten ook al zijn ze negen uur van ons verwijderd. Ik sta op en loop naar mijn jas in de gang. Ik graai in mijn jaszak en haal mijn mobiel eruit. Ik ontgrendel het scherm en zoek Melina op, aangezien Melina al zeven jaar de beste vriendin is van Nola en dus het langste. Amber kwam een jaar later en Lindy is net één jaar haar beste vriendin. Als ik haar nummer gevonden heb, klik ik haar aan. Hij gaat over, maar eigenlijk meteen al krijg ik de voicemail. Die zal nu druk bezig zijn met Liam Payne. Ja, ik elke krant stond op de voorpagina een foto van haar en Liam heel close. Het management van One Direction hebben zelfs bevestigd dat Liam verkering heeft met Melina, Harry met Amber en Niall met Lindy. Nola bleef buiten schot, heel verrassend. Ik had wel verwacht dat Nola verkering zou krijgen met Zayn Malik. Vanaf het begin van One Direction, was ze al helemaal weg van hem. Ze had me zelfs een briefje gegeven met haar top 5 van One Direction en de top 4 van 5 seconds of summer. Ik moet het lijstje nog wel ergens hebben, maar daar gaat het nu niet over. Ik open Whatsapp en klik Melina aan.

Luke: Hi Mel, sorry dat ik je lastig val...maar ik wil je even laten weten dat het niet goed gaat met Nola. Ik weet niet wat ze je wel en wat ze je niet heeft verteld, maar het komt goed. Onze moeder praat nu met haar en probeert haar te kalmeren. Je hoeft niet hierheen te vliegen, dat is veel te ver aangezien het 9 uur vliegen is. Ik wilde je het alleen even laten weten. En Nola weet niks van dit bericht, dus dat wilde ik eigenlijk graag zo houden. Ze heeft ruzie met jullie, dat weet ik. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat jullie van niks wisten, vandaar . Laat je nog wel even wat van je horen? Alvast bedankt! Xx. 15:30

Zo, nu weten Melina en de meiden er ook het fijne van.
,,Waarom liep je weg?” Ik draai me met een ruk om.
,,Nola!” Ik loop naar haar toe en pak haar handen. Ze voelt een stuk minder klam en het hyperventileren is over. Het lijkt weer goed met haar te gaan. ,,Gaat het weer?”
,,Ja, maar waarom liep je nou weg?”
,,Ik kon je niet langer meer zo zien.”
,,Ahw, maar het komt wel goed. Het gaat prima met me, er is niks meer aan de hand. Geen zorgen.” Ze loopt de eerste trede van de trap op.
,,Oh Nola, ik wil niet liegen tegen je en daarom ga ik eerlijk zijn. Melina en Amber weten dat het niet goed met je gaat.”
,,Wat...?! Heb je ze verteld dat ik dit heel af en toe heb?!” Meteen begint ze weer zo hyper te ademen. Oh, shit! Wat heb ik gedaan?!
,,Ik heb alleen gezegd dat het niet goed met je gaat. Dat ziet iedereen Nola, je hebt hulp nodig.” Nola sluit haar ogen, ademt snel en kijkt me met een wazige blik aan.
,,Het gaat prima.” Kan ze uitbrengen, ondanks dat ze weer hyperventileert. Wat zou ze nu denken of voor haar ogen zien. Dit kan ze niet zomaar hebben gekregen, dit heeft ze voor mijn gevoel al heel lang. Ik had het alleen nog niet eerder gezien.
,,Nola, alsjeblieft...”
,,Ik ben boven.” Zegt ze alleen nog maar en rent de trap op. Even later hoor ik haar kamerdeur heel hard dicht slaan. Nu maar het antwoord van Melina afwachten via Whatsapp. Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen om haar te helpen. Misschien zit ze nu wel op haar kamer te hyperventileren. Ik zucht diep en loop dan terug naar de woonkamer. Het is misschien raar dat ik terugloop, maar Nola heeft duidelijk laten weten dat ze even niemand wil zien en dus respecteer ik dat. Ik ga op de bank zitten en onze moeder geeft me een kopje thee om bij te komen van de schrik. Even denk ik terug aan het moment op de bank en zucht dan diep. Het is heel duidelijk voor mij, Nola heeft hulp nodig!

~Melina~

,,Wat ben ik blij dat ik weer in Leeds ben.” Zeg ik terwijl ik door de stad loop met Lindy en Amber.
,,Ja, ik ook.” Amber schiet gelijk haar favoriete winkel in en ik moet lachen. Ja, hier is ze natuurlijk al die jaren niet meer geweest.
,,En hoe vind jij het om weer even terug te zijn?”
,,Hé, wat?” Lindy kijkt me een beetje afwezig aan.
,,Wat is er schat?”
,,Ik mis Niall.” Geeft ze eerlijk toe.
,,Je had gewild dat hij meeging hé?” Ze knikt en kijkt bedroefd.
,,Je moet niet droevig zijn, je ziet hem vanzelf wel weer.”
,,Ja, dat weet ik, maar toch. Ik hou van hem en ik wil heel graag bij hem zijn. In zijn armen liggen en met hem te zoenen.”
,,Ahw, je houdt echt van hem. Zo lief!” roept Amber en ze geeft Lindy een knuffel. Ze glimlacht weer.
,,Wat kunnen we doen om je op te vrolijken? Niall zie je echt wel weer.” Ze haalt haar schouders op. Ik vind het echt jammer dat de jongens zoveel invloed op ons hebben. Ik denk de hele tijd aan Liam. Ik mis hem zo, maar ik heb zijn hart gebroken door met Lucas te zoenen. Ik weet niet wat me bezielde. Het was het moment, ik zag hem en kreeg beelden van ons van vroeger en tja...toen ging het vanzelf. Ik kon er echt niks aan doen. Lucas heeft nog zoveel invloed op me, hij was mijn ex daardoor komt het. Ik was ook best gelukkig met hem en ik weet nog steeds niet waarom hij het had uitgemaakt.
,,Zit jij bij Liam of bij Lucas met je hoofd?” Even moet ik blozen als ik beide namen hoor.
,,Je moet niet zo bedroefd zijn, Lin. Nola vind je niet leuk hoor zo.” Ik steek mijn tong uit en ze moet lachen. ,,Ja, zo willen we je zien.” Ik sla mijn arm om haar heen en we lopen verder door de stad. Even maken we een tussenstop bij Starbucks om koffie te halen. Als we bij Starbucks zitten, gaat mijn telefoon af. Huh? Wie appt me? Ik open Whatsapp en zie een bericht van Luke. ,,Uhm, meiden...dit kan belangrijk zijn.” Ik laat mijn telefoon aan Lindy en Amber zien.
,,Zou het een berichtje zijn over Nola?”
,,Dat zou best eens kunnen. Ik open hem wel en dan zien we het zelf.” Ik open het bericht van Luke en schrik dan.
,,Wat? Wat is er?” Meteen kijken Lindy en Amber me aan en stoppen met drinken van hun koffie.
,,Het gaat niet goed met Nola.”
,,WAT...?!” De ogen van Lindy worden groot en Amber krijgt tranen in haar ogen.
,,Wat staat er in het bericht?” Amber slikt even om de tranen weg te krijgen, maar ik weet zeker dat ze die straks gewoon de vrije loop laat.
,,Hi Mel, sorry dat ik je lastig val...maar ik wil je even laten weten dat het niet goed gaat met Nola. Ik weet niet wat ze je wel en wat ze je niet heeft verteld, maar het komt goed. Onze moeder praat nu met haar en probeert haar te kalmeren. Je hoeft niet hierheen te vliegen, dat is veel te ver aangezien het 9 uur vliegen is. Ik wilde je het alleen even laten weten. En Nola weet niks van dit bericht, dus dat wilde ik eigenlijk graag zo houden. Ze heeft ruzie met jullie, dat weet ik. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat jullie van niks wisten, vandaar. Laat je nog wel even wat van je horen? Alvast bedankt!”
,,Reageer er dan op!”
,,Wat moet ik zeggen?”
,,Maakt niet uit, iets. Zeg dat we er aan komen of zo.” Lindy neemt weer een slok van haar koffie.
,,Ik laat helemaal niks weten.” Zeg ik en sta op. ,,Ik ga nu naar Nola toe, wie gaat er mee?” Meteen staan Lindy en Amber ook op. We lopen de Starbucks uit en gaan naar het huis van Nola. En wij laten ons niet wegsturen, want ze heeft ons nodig!

~Nola~

Héhé, eindelijk ben ik weer rustiger. Ik ben benieuwd wie Luke geappt heeft, maar eigenlijk kan ik het wel al raden. Of Melina of Amber. Echt ongelooflijk trouwens, Luke weet dat ik ruzie met ze heb en toch ligt hij ze in. Hoe zal het met William gaan? Heeft hij zijn album al af? Weet je wat, ik vraag het wel. Ik pak mijn mobiel en open Whatsapp.

Nola: Yo Will, alles goed? Heb jij je album al afgekregen? Ik heb het hier echt ontzettend naar me zin, geen zorgen over mij. 18:00
William: Hé Nola! Fijn om te horen dat het goed met je gaat. Ja, ik heb mijn album eindelijk af, volgens mij is het wel goed gelukt. 18:01
Nola: Ik zal 'm kopen en 'm luisteren. Jij wordt mega beroemd, dat weet ik zeker. 18:02
William: Net zo beroemd als dat jij bent. Misschien nemen we wel een keer samen een nummer op? 18:03
Nola: Haha, grappig. Ik denk het niet. 18:03
William: Heb je Zayn nog gesproken? 18:04
Nola: Ja, ik heb hem uitgelegd dat ik tijd nodig heb en dat ik hem daarna weer kan zien. 18:05
William: Goed van je dat je hem nog een kans geeft. 18:06
Nola: Ik kan niet boos op hem blijven. Ik hou echt van hem, met heel mijn hart. Ik kan hem gewoon niet laten gaan, maar een gebroken hart heelt niet zomaar. Zayn snapt dat ik daar tijd voor nodig heb. 18:08
William: Dat snapt iedereen, maar spreek met hem af, want anders raak je het contact nog kwijt. 18:09
Nola: Denk je dat Zayn gelogen heeft tegen mij? 18:10
William: Waarover? 18:10
Nola: Nou jij zegt dat als ik hem niet weer zie dat ik hem dan kwijt raak. Maar hij heeft gezegd dat ik hem niet kwijtraak en dat hij het snapt dat ik tijd nodig heb. 18:12
William: Ik vind gewoon dat jij jezelf niet zo moet straffen. Je bent gekwetst, maar dat is verleden tijd. Zayn heeft niet meer met haar. 18:13
Nola: Gelukkig niet, anders had ik helemaal geen kans. Ik wil hem ook echt wel weer zien, maar eerst moet ik nog iets anders doen. 18:14
William: Wat dan? 18:14
Nola: Iets wat ik veel eerder had moeten doen. 18:15
William: Gaat het echt wel met je? 18:15
Nola: Ja, geen zorgen. Maar sorry, nu moet ik mijn moeder helpen. 18:16

En ik ga van Whatsapp af. Ik meen wat ik zei, ik moet wat aan die aanvallen doen. Ik weet dat ik ze krijg, maar ik weet niet wat ik er aan moet doen. Als ik niet aan Jayden of zijn ongeluk denk, heb ik er ook geen last van. De meiden hebben nog nooit een aanval gezien en dat wil ik graag zo houden. Ik moet gewoon weten wat Luke heeft gestuurd met zijn mobiel op de gang. Ik open mijn deur.
,,Luke?!” roep ik hard naar beneden. Ik hoor de deur open gaan.
,,Ja?”
,,Wil je even komen?”
,,Oké.” Ik hoor voetstappen op de trap en even later staat hij in mijn slaapkamer. Ik sluit de deur.
,,Heb jij een app gestuurd naar Melina of naar Amber over mijn aanval?”
,,Ik heb niks gezegd over je aanval...”
,,Maar wel een app gestuurd dus. Hoe kon je?! Nu staan ze binnen de kortste keren voor de deur.”
,,Zusje doe rustig. Melina en Amber zijn in New York, het is onmogelijk om hier snel te zijn.”
,,Dan staan ze morgenochtend voor de deur. Lekker slim!” Ik ga verslagen op mijn bed zitten.
,,Ik maak me gewoon zo'n zorgen om je, die aanvallen zijn niet normaal. En die heb je alleen als je nadenkt over Jayden.”
,,Heel lief dat je zo bezorgd bent, maar ik heb geen medelijden nodig.”
,,Medelijden? Ik maak me gewoon zorgen, daarom heb ik Melina een app gestuurd.”
,,Ja medelijden. Wat denk je dat de meiden doen als ze erachter komen waar die aanvallen vandaan komen? Dan vinden ze het zo zielig voor me, dat ze me geen seconden meer uit het oog verliezen. Zeg maar dag tegen het leven.”
,,Doe nou niet zo dramatisch. Ik weet zeker dat de meiden je ook kunnen helpen.”
,,Hoe dan? Als ik zelf al niet weet hoe ik het kan verhelpen.” Net als hij nog iets wilt zeggen, gaat de deurbel. Ik sta op, maar word weer naar beneden getrokken door Luke.
,,Wij waren nog niet uitgepraat. Mama doet wel open, net zoals altijd. Ontloop de vraag niet Nola, je hebt hulp nodig en dat weet je.”
,,Natuurlijk weet ik dat! Luke, snap het nou eens...ik kan er niks aan doen! Ik heb ze alleen als ik aan Jayden denk, verder niet! Ik wil geen medelijden, van niemand niet!” Luke pakt mijn handen en kijkt me aan. Dit doet hij nou altijd en het helpt altijd.
,,Nola, alsjeblieft. Die aanvallen zijn niet goed, je moet erover praten. Als je dat niet met mij of met de meiden kan doen, moet je dat via een psychiater doen.”
,,Wat...?! Ik ben niet gek, als je dat soms bedoeld.”
,,Dat bedoel ik ook niet, maar het is echt beter om te praten met iemand.”
,,Beter voor wie?”
,,Beter voor jou, maar ook voor ons allemaal. Voor Lindy, Melina, Amber, papa, mama, Sam en Tyler. We gaan hier allemaal kapot aan.”
,,Kapot? Dus ik maak je kapot, lekker compliment! Ik ben wel je zus.”
,,Nola, zo bedoel ik het toch niet. Ik probeer je te helpen. Die aanvallen moeten stoppen voordat je helemaal gek word.”
,,Hou erover op oké, ik ben niet gek en dat zou ik ook nooit worden! Ik weet dat ik hulp nodig heb, maar dat wil ik nu niet. Ik zit midden in een fantastisch leven. Ik heb een fantastische carrière, fantastische vriendinnen en een fantastische familie. Ik ga dat niet opgeven zodat ik een tijdje kan mokken in een kliniek.” Zo een mond vol, maar ik kan nu gewoon niet vast zitten in zo'n huis met allemaal gestoorden om me heen.
,,Wie zegt dat je naar een kliniek moet? Er zijn zat psychiaters die bij hun thuis werken, je hebt echt hulp nodig Nola.”
,,Met wat?” Geschrokken spring ik op van het bed. In de deuropening staan Lindy, Amber en Melina. Oh nee! Ik slik en weet even niet wat ik moet zeggen. Luke laat mijn handen los en kijkt de meiden verbaasd aan. Ja, hij dacht dat ze nog in New York waren. Mijn ogen worden weer groter en ik voel weer een aanval opkomen. Wat moet ik nou doen?!

Reacties: