FanFic.nl

Familieportret

Vrijdag 19 maart 2006

Hij zat voor het raam, schoenen aan, jas aan, sjaal om, tas ingepakt. Hij zat er al een half uur en het zag ernaar uit dat hij er nog wel een poosje zou zitten. Ongeduldig tikte hij met zijn schoen een ritme op de laminaatvloer.
‘Louis, hou nou op,’ zuchtte zijn moeder. ‘Hij komt echt niet eerder als jij zo nerveus blijft doen.’
‘Maar we hebben om half acht afgesproken.’
‘Kan best zijn, maar het is bijna acht uur en hij is er niet.’
‘Maar hij moet er zijn.’
‘Maar hij is er niet.’
‘Maar – ’
‘Louis.’
‘Maar – ’
‘Louis,’ mengde zijn stiefvader zich in de discussie. ‘Ik weet dat je het niet leuk vindt om te horen, maar heb je er ooit over nagedacht dat jij en Zayn helemaal niet bij elkaar passen?’
‘We zijn niet getrouwd.’
‘Je gedraagt je anders wel alsof hij nu vreemdgaat.’
‘Niet!’ Niet blozen niet blozen niet blozen, alsjeblieft, niet blozen.
‘Wat hij wil zeggen, is dat je je leven te veel op Zayn baseert. Heb je er ooit bij stilgestaan dat hij altijd alleen met meisjes bezig is,’ alleen maar elke dag, ‘en jij totaal niet?’
Louis antwoordde niet.
‘Misschien wordt het tijd dat je je horizon verbreedt. Zitten er geen leuke mensen in je klas?’
‘Ik hoef geen andere vrienden.’
‘Je staat er niet voor open.’
‘Schat,’ sprak Louis’ stiefvader opnieuw, ditmaal tegen Louis’ moeder. ‘Dit is niet het moment.’
Louis knikte.
‘Sorry,’ sprak Jay. ‘Ik bedoelde het niet vervelend, ik wilde alleen…’ ze zuchtte. ‘Ik zet wel thee, terwijl je wacht.’
Ik wil je thee niet, ik wil alleen Zayn. ‘Lekker, mam.’
Zijn moeder verliet de woonkamer en Louis bleef uit het raam staren terwijl zijn stiefvader hem gadesloeg. ‘Hij komt wel,’ stelde de man de jongen gerust. ‘Soms lopen dingen gewoon uit.’
Louis voelde lichte woede in zich opborrelen. De klok bleef maar tikken en van Zayn was geen spoor te bekennen. Zijn moeder kwam terug uit de keuken.
Louis dronk zijn thee, wachtte en dronk verder, tot zijn mok uiteindelijk leeg was. De moed begon hem steeds verder in de schoenen te zakken.
Zayns ouders waren een weekendje weg met Safaa en Waliyha. Zayn mocht vrijdag het huis hebben terwijl Doniya bij een vriendinnetje logeerde, en zaterdag was het andersom. Maar de jongen had een date gehad, uit school. Hij zou om half acht terug zijn om Louis binnen te laten.
Uiteindelijk kwam hij om half negen de straat in gehobbeld. Hij zag Louis achter het raam zitten en glimlachte verontschuldigend. Louis sprong overeind, riep een groet naar zijn ouders en spurtte Zayn tegemoet. Beide jongens zwegen tot ze bij Zayn in de gang stonden. ‘Was het lekker?’ vroeg Louis toen, terwijl hij zijn jas uittrok.
‘Wat?’
‘Neuken. Was het lekker?’
‘Ik heb niet –’
‘Nee? Waarom ben je dan een uur te laat?’
‘Ze liet me niet gaan.’
‘En ik ben zo onbelangrijk dat je daar een uur lang gehoor aan gaf?’
‘Flikker op, Lou,’ sprak Zayn. ‘Weet je hoe veel geile chicks ik vanavond had kunnen uitnodigen? Maar nee, ik nodig jou uit… en dit is je dank?’
‘Je was een uur te laat.’
‘Ja, maar ik heb niet –’
‘Je liegt, Zayn. Je neemt ze altijd.’
De jongen haalde zijn schouders op. ‘Nu niet.’
‘En waarom nu ineens niet?’
‘Ik had geen zin.’
‘Ik geloof je niet.’
‘Dan ga je toch lekker naar huis?’
‘Ik ben er net.’
‘En je hebt nu al mijn humeur verpest. Als jij mijn avond niet opgeëist had, had ik haar wél kunnen nemen.’
‘Net had je nog geen zin!’ riep Louis verontwaardigd uit. ‘Daarbij heb ik je niet opgeëist, je hebt me zelf uitgenodigd.’
Zayn zuchtte. ‘Oké, sorry. Wil je de rest van de avond ruzie maken of wil je iets drinken?’
‘Ik eh…’ antwoordde Louis. ‘Drinken, dan maar.’
Zayn slenterde richting de keuken en Louis bleef enigszins ongemakkelijk achter in de hal, besloot maar gewoon richting de woonkamer te lopen en plaats te nemen op de bank. Hij frunnikte aan zijn nagels terwijl hij wachtte tot de jongen terug kwam.
Hij hoefde niet lang te wachten; Zayn kwam al snel terug met twee biertjes, kroop naast zijn beste vriend op de bank en zette de televisie aan. ‘It is vanavond op televisie,’ zei Zayn. ‘Zullen we die kijken?’
Louis knikte.
‘Ben je bang?’ vroeg Zayn. ‘Het is wel drie uur lang horror, hè.’
‘Nee,’ protesteerde Louis intuïtief. ‘Ben jij bang?’
‘Als jij m’n hand vasthoudt, dan durf ik het wel aan,’ verzekerde Zayn hem, en hij kroop dichter tegen Louis aan, pakte daadwerkelijk zijn hand vast. Niet blozen niet blozen niet blozen en oh, alsjeblieft, krijg geen zweethanden.
De blos kroop wel degelijk naar zijn wangen en zijn spieren spanden zich onwillekeurig aan, maar toen zijn beste vriend hem vast bleef houden, merkte hij dat hij langzaamaan steeds meer kon ontspannen.
‘Zayn,’ sprak hij, toen hij zijn stem weer onder controle had, ‘als je de film wilt kijken, moet je dan niet stoppen met zappen?’
‘Ja,’ stemde de jongen in. ‘Om negen uur; dan begint het pas.’
‘Dat is over een kwartier.’
‘Ja, dus kan ik nog een kwartier lang zappen.’
‘Maar het is irritant.’
‘Je bent zelf irritant.’
‘Ben ik niet.’
Zayn grinnikte, zapte langs een scène van een zoenende man en vrouw, bleef er even naar kijken. Louis begon zich weer ongemakkelijk te voelen, voelde de blos weer naar zijn wangen kruipen.
‘Hoe is het?’ vroeg hij. Hij had er meteen spijt van.
‘Wat?’
‘Gewoon, je weet wel. Met een meisje.’
Zayn grinnikte. ‘Worden we verlegen, Lou?’
‘Niet we, alleen ik.’
‘Ah, oké. Het is wel grappig, met een meisje. Niet zo bijzonder als iedereen het voordoet.’
‘Oh.’
‘Ik kan wel een chick voor je fixen, als je wilt?’
‘Nee,’ protesteerde Louis meteen.
Zayn haalde zijn schouders op, zapte verder, langs soaps en films en muziekclips; allemaal met schaars geklede vrouwen en mannen met wasbordjes en lachjes zo perfect als die van Zayn.
Louis nam een slok van zijn bier.
‘Die van vandaag kon best lekker bekken, eigenlijk,’ zei Zayn.
‘Als ze zo goed was, waarom heb je haar dan niet gewoon genomen?’
‘Geen zin.’
‘Maar –’
‘Jij neukt toch ook niet elke willekeurige chick die lekker bekt?’
‘Ik ben jou niet.’
Zayn schudde zijn hoofd, zapte terug naar de zender waar It op uitgezonden zou worden en kroop dichter tegen Louis aan. Louis liet het gebeuren, verheugd doch ongemakkelijk.
‘Wil je echt weten waarom ik geen zin had?’ vroeg Zayn. ‘Aan haar kon ik het niet uitleggen en ik wist niet of ik het jou wel moest vertellen, maar als je het per se wilt weten, dan mag dat. Wil je het weten?’
‘Ja,’ antwoordde Louis tegen beter weten in.
‘Niet boos worden, oké?’
‘Oké.’
Zayn kwam een stukje overeind, keek Louis recht aan. Louis voelde zijn warme adem op zijn lippen, zo dichtbij was zijn beste vriend, en hij probeerde paniekerig een uitweg te bedenken, een manier om het allemaal minder ongemakkelijk te maken, om de blos van zijn wangen te vegen, om zijn spieren te ontspannen en gewoon regelmatig te blijven ademen, maar zijn hersenen weigerden dienst en hij wilde niet terugtrekken maar hij durfde niet en hij was bang dat –
‘Jij,’ fluisterde Zayn, en hij kuste Louis.

Ik wil graag extra extra extra eerlijk weten wat jullie van dit hoofdstuk vonden, want ik vind het raar-ish.

Reacties: