FanFic.nl

The Killer Inside Me

00

''Je bent een fucking meid!''
''Dus. Kan een meid niet moorden dan?''
''Wie the fack ben je?''
''Er zijn hier honderden huurmoordenaars die gekild moeten worden en jij wilt weten wie ik ben? Je bent nog dommer dan ik dacht!''
''Ja dat wil ik weten.''
''Vergeet het!'' Het meisje liep langs de jongen af, haar schouder botsend tegen die van hem. Het geklik van haar hakken liet een echo achter.
''Je weet toch dat je zelf ook een moordenaar bent.'' Sprak de jongen, in zijn stem geen enkele emotie hoorbaar. Met een ruk draaide de meid om en keek de jongen kwaad aan.
''Ik? Ik ben geen moordenaar hoor. Ik doe het voor de veiligheid. De huurmoordenaars vermoorden.''
''Alsjeblieft! Jij gelooft die onzin zelf! Al deze mensen hier zijn geen moordenaars. Ze zijn net als jou, ons. Nou ja voordat wij begonnen met moorden. Je baas loog gewoon tegen je. Net als wat hij bij mij heeft gedaan. Wat hij bij iedereen doet.'' Aarzeling was nu te zien in de bruine ogen van het meisje. Wat een van de weinige dingen was die je bij haar kon zien. Haar ogen en haar neus de rest van haar gezicht was verborgen in haar vest. Haar haren waren in de capuchon die schaduw over haar gezicht worp.
De jongen daar in tegen had een pet op met een capuchon erover, wat wederom voor schaduwen zorgde. Zijn groene ogen keken haar zonder enige twijfeling aan.
''Waarom zou ik jou geloven?'' Sprak het meisje na een paar minuten van stilte.
''Waarom zou ik niet de waarheid vertellen. Zal je er ooit mee stoppen? Dat is een betere vraag.''
''Je liegt!'' Schreeuwde het meisje waarna ze zich weer omdraaide.
''Ik vertel alleen de waarheid babe.'' Het woord babe liet haar weer omdraaien en zelfverzekerd stapte ze naar de jongen toe waarna ze hem bij zijn keel greep.
''Noem me geen babe!'' Siste ze waarna ze de jongen op de grond gooide.
''Eigenlijk lieve schat hij heeft gelijk. Je bent er ook nog ingetrapt ook nog. Dat meisjes zo stom konden zijn.'' Met een draai en een stap stond het meisje voor haar voormalige baas. ''Je bent gek! Gestoord!'' En daarmee sneed ze de keel van haar baas door, waarna ze wegliep. Haar ex-baas bloedend op de tegels van de ruimte achterlatend. De jongen bedacht zich geen moment en rende achter haar aan.


''Waarom kom je me zo bekend voor?'' Een trap in zijn edele deel en de jongen lag kreunend op de grond.
''Zeg maar doei knappe jongen.'' Het meisje richtte haar pistool op de jongen die haar met zijn groene ogen aankeek. De jongen keek haar aan wachtend op het schot, de knal.
Langzaam liet ze haar pistool zakken. De jongen zuchtte opgelucht en stond voorzichtig op.
''Heb ik gezegd dat je op mocht staan?'' Een trap in zijn maag liet de jongen weer achterover vallen. Deze keer viel zijn capuchon af samen met zijn pet. Het pistool dat het meisje net nog zo zelfverzekerd weer op de jongen had gericht liet ze weer in haar laars glijden. Ze keek de jongen nog een keer verschrikt aan waarna ze wegrende. Haar hakken een tikkende echo achterlatend over de stenen.

Reacties: