FanFic.nl

Familieportret

Dinsdag 11 juli 2017

De datum geprikt: de eerste van september, 2017. Nu er een datum was en de plannen bij de huwelijksambtenaar lagen, was er geen weg meer terug. Nou ja, in theorie kon hij het afblazen of kon hij weigeren het ja-woord te geven, maar daar was het te laat voor. Dat durfde hij niet.
In de vakantie duurden de dagen extra lang, had Louis ondervonden. Harry was maandag vertrokken naar Frankrijk, samen met zijn ouders. Liam had een vakantiebaantje bij het postkantoor en Zayn deed zijn uiterste best om Louis’ bestaan te ontkennen: Louis had hem drieënvijftig keer gebeld en hij had zowel zaterdagavond als zondagavond als maandagochtend, –middag en –avond aangebeld.
Op dinsdag had hij, op aanraden van zijn moeder, de hoop opgegeven Zayn zo ver te krijgen hem te woord te staan.
Het liep inmiddels tegen tweeën en Louis had de hele dag spelletjes liggen spelen, in bed, op zijn laptop. Hij verloor alles omdat hij er met zijn hoofd niet bij was en wierp uiteindelijk uit frustratie zijn laptop van zich af. Het apparaat landde op het bed en maakte daarbij nauwelijks geluid, hetgeen Louis alleen maar meer frustreerde. Maar hij had geen geld voor een nieuwe laptop, dus verbood hij zichzelf met al zijn wilskracht het ding nogmaals te gooien. ‘Verdomme,’ fluisterde hij, en hij bleef op bed liggen terwijl hij zijn uiterste best deed niet in huilen uit te barsten.
Om half drie ging de deurbel, hoorde Louis zijn moeders voetstappen en gedempte stem: ‘Hij is op zijn kamer.’
Louis beet verwoed zijn kaken op elkaar om al zijn emoties in de hand te houden. Het lukte hem net aan.
Zayn verscheen in de deuropening met zijn typerende grijns, hoewel zijn schouders iets meer hingen dan normaal. ‘Waar was je vanochtend?’ vroeg hij. ‘Ik begon net te wennen aan je deurbelconcerten.’
‘Klootzak,’ snauwde Louis.
‘Nou, nou,’ suste Zayn, nog steeds glimlachend. ‘Ik ben er nu toch? Maak je maar geen zorgen.’ Hij trok de deur dicht en nam plaats op het bed, naast Louis, nam diens hand in zijn eigen.
‘Wanneer is de grote datum?’ grijnsde Zayn.
‘Eén september.’
Zayn liet Louis’ hand los en keek hem onderzoekend aan. ‘Ik snap het niet,’ zei hij langzaam. ‘Ik heb je nooit eerder over die chick gehoord en nu zijn jullie ineens verloofd.’
‘Ja.’
‘Ik vroeg om uitleg, sukkel.’
‘Ja.’
‘Louis!’
‘Zayn.’
‘Dat ben ik.’
‘Ja.’
‘Doe normaal, Lou.’
‘Ik? Jíj bent degene die míj laat stikken!’
‘Ik laat jou stikken? Wie gaat hier nu trouwen?’
‘Wie heeft me drie dagen lang genegeerd?’
‘Tweeëneenhalf,’ verbeterde Zayn.
‘Klootzak,’ schold Louis opnieuw, maar het klonk allang niet meer overtuigend. Hij haatte dat aan Zayn; hij kon zo boos zijn als wat, maar zodra Zayn een typische Zayn-opmerking maakte, ebde al zijn woede weg.
Zayn kuste hem, zachtjes, en Louis kon het niet opbrengen om hem weg te duwen of te weigeren. Na ongeveer een minuut trok Zayn zich terug, keek hij Louis met zijn oneindig diepe bruine ogen aan. ‘Hou je van haar?’
Louis haalde zijn schouders op.
‘Waarom trouw je dan met haar?’
Louis haalde opnieuw zijn schouders op. Zayn keek hem onderzoekend aan. ‘Lou, ik meen het,’ zei hij. ‘Trouwen is niet zomaar iets. Het is een beslissing die je hele leven veranderd. Waarom… waarom als je niet van haar houdt?’
‘Ze is zwanger,’ fluisterde Louis.
Zayn haalde zijn schouders op. ‘Dan laat ze het weghalen. Het is verdomme 2017.’
‘Dat wil ze niet.’
‘Dan geeft ze het op voor adoptie.’
‘Dat wil ze ook niet.’
‘Dan houdt ze het lekker zelf en ga jij eens in de week een kijkje nemen bij de baby.’
‘Nee, Zayn.’
‘Hoezo, nee? Het is niet jouw probleem als zij een conservatieve trut is.’
‘Jawel. Ze draagt mijn kind bij zich en ik ga mijn kind niet laten stikken. En haar ook niet.’
‘Je bent een sukkel, Louis.’
‘Nee, ik neem verantwoordelijkheid voor mijn daden.’
‘Waarom zou jij die verantwoordelijkheid moeten nemen, en niet zij?’
‘Ik heb haar zwanger gemaakt!’
‘Als zij stom genoeg is om een one nighter te hebben, dan moet ze zelf die consequenties onder ogen zien. Zo’n groot probleem is het niet om een klompje cellen uit je baarmoeder te laten schrapen.’
‘God straft haar voor haar daden.’
‘Wow, wacht even… Ben je ook ineens gelovig geworden?’
‘Nee, ik – ’
‘Fuck die God, dan, Lou.’
‘Maar zij is wel gelovig, Zayn, en in haar kringen zal niemand het accepteren als ze seks heeft voor het huwelijk, laat staan een kind krijgt zonder getrouwd te zijn.’
‘Gelovigen kunnen toch rekenen? Die snappen het echt wel, als dat kind geboren wordt.’
Louis zuchtte. ‘Maar dan is ze in ieder geval getrouwd.’
‘En dan is jouw leven verpest.’
‘Maar –’
‘Heb je een condoom gebruikt?’ kwam Zayn tussendoor.
‘Ja, maar dat heeft niet geholpen, en dat kind zit nog steeds in ‘r buik, condoom of geen fucking condoom.’
‘Condooms zijn ook verboden voor gelovige trutten.’
‘Flikker op, Zayn.’
‘Je geeft me niet heel veel keus, wel dan?’
‘Ik heb hier ook niet voor gekozen, oké?’ snauwde Louis, die zijn geduld nu echt begon te verliezen.
‘Waarom was je überhaupt zo wanhopig dat je een gelovige chick hebt uitgezocht?’
Louis balde zijn vuisten en beet zijn kaken zo hard op elkaar dat het pijn deed. ‘Jij, Zayn. Verdomme!’
‘Ik?’ vroeg Zayn onschuldig.
‘Ja, speel maar onschuldig!’ Inmiddels schreeuwde Louis. ‘Jij bleef erop hameren dat ik ook een keer een chick moest proberen. Nou, ik heb het geprobeerd, hoor. Ben je nu blij?’
Zayn staarde hem aan. Louis had nog nooit eerder tegen hem geschreeuwd, niet gemeend, niet zoals nu.
‘Was ik niet genoeg voor je?’ vroeg de Pakistaan terneergeslagen.
‘Krijg de tering, Zayn! Was jij niet genoeg voor mij? Ik was niet degene die weigerde om een relatie te beginnen, en ik was óók niet degene die elke week behoefte had om minstens twee chicks te neuken!’
‘Louis,’ suste Zayn verslagen, ‘niet zo hard. Iedereen kan het horen.’
‘En wat dan nog?’ siste Louis. ‘Laat de hele fucking wereld maar weten wat voor vuile slet je bent, Zayn.’
‘Dit was niet –’
‘Wat niet? De bedoeling? Nee, dat was het zeker niet. Maar nu ga ik trouwen, Zayn. De fucking eerste van fucking september en je kunt er niets aan doen.’
‘Ik kan haar vermoorden,’ opperde Zayn, nauwelijks meer dan een fluister. Louis vroeg zich bijna af of hij het wel goed verstaan had, staarde Zayn aan, met stomheid geslagen. ‘Dat zou je nooit doen,’ sprak hij ongelovig.
‘Jawel,’ antwoordde Zayn. ‘Ik ken m’n mannetjes, ik kan zo het één en ander regelen. Niemand hoeft het te weten. Ik hoef maar één keer met jullie iets te gaan drinken, iets in haar drankje mikken… niemand zal het weten, Louis, nooit. Die shit is niet te traceren.’
Louis stond op, wees met trillende hand naar de deur. ‘Ik wil dat je gaat, Zayn.’
‘Dat is niet waar. Je houdt niet van haar en je houdt wél van mij. Natuurlijk wil je niet dat ik ga, en als je wilt, Lou, er is een andere uitweg, ik zweer het je, ik kan het regelen, je hoeft alleen maar toe te geven dat je het wilt en ik fix het voor je, geef me een kans, alsjeblieft.’
‘Ik ga me niet schuldig maken aan moord.’
‘Maar dan kunnen we –’
‘Ik wil dat je gaat.’
Zayns ogen stonden verslagen. Ongelovig, ook. Louis had hem nog nooit geweigerd, nog nooit weggestuurd, nog nooit… nog nooit iets gedaan wat Zayn niet aanstond.
De jongen stond op, liep met tergend langzame passen richting de deur. Daar aangekomen draaide hij zich om, fluisterde hij: ‘Weet je het zeker?’
‘Ja,’ siste Louis, ziedend van woede. ‘Ik ga trouwen, de eerste van september. Ik krijg een fucking kind en ik ga mijn gezin een fucking fantastisch leven bezorgen.’
Zayn knikte. ‘Oké,’ bracht hij uit, en daarna bleef het een hele tijd stil terwijl hij aan zijn nagels pulkte.
‘Mag ik nog wel… kunnen we nog…’ Hij haalde diep adem. ‘Kom je nog wel logeren, af en toe?’
Louis keek hem aan en hoewel ergens in zijn binnenste een gedeelte van hem, het gedeelte dat nog steeds niet boos was, schreeuwde, kreeg hij het voor elkaar om te weigeren: ‘Nee, Zayn. Een verantwoordelijke vader houdt er geen affaires op na.’
Zayn knikte. ‘Oké,’ zei hij opnieuw, en na twee tellen stilte vroeg hij, nauwelijks hoorbaar: ‘Wanneer kan ik een uitnodiging verwachten?’
Louis sloot zijn ogen, haalde diep adem, opende zijn ogen weer en keek Zayn recht aan terwijl hij zei: ‘Niet, Zayn. Eleanor wil je er niet bij hebben en te oordelen naar de afgelopen drie dagen, lijkt me dat inderdaad maar beter.’
Het was de laatste keer in vijftien jaar dat hij Zayn zag.

Reacties: