FanFic.nl

standalone persoonlijk

14.MelintjeX1DX{4}-->Liam Payne

Kut kut kut. Slim Liam je gaat het bos in en dan verdwaal je. geweldig! En hoe ga je hier weer uitkomen? He? Niet nee want je bent weer te dom.
Kop dicht! Eindelijk stilte in mijn hoofd. Okay nou heel goed nadenken Liam welke kant ben je voor het laatst opgelopen? Na een grote boom rechts.
Sukkel er zijn hier zo veel bomen.
Ik zei toch kop dicht! Gewoon een kant oplopen en dan lukt het vast wel.
Ja dag en dan verdwaal je meer en dan kom je hier never nooit meer uit. Of je eindigt bij dat gekke wijf. Zeg niet dat dit dat bos is Liam.
Kut.
Leuk je gekend te hebben Liam.
Of ik bel Niall gewoon. Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Gelijk ga ik opzoek naar mijn telefoon.
Niall die gekke Ier? Die je je beste vriend noemt? En je denkt dat hij je gaat helpen?! Ik negeer de stem in mijn hoofd en ontgrendel mijn telefoon. Contact, Niall bellen. Ik druk mijn telefoon tegen mijn oor en wacht tot hij overgaat. Na een halve minuut niks te hebben gehoord kijk ik op het scherm. Geen bereik! Kutzooi! Dan word het weer rondlopen.

Na ik denk een uur lopen zie ik ergens rook vandaan komen. Ik bedenk me geen moment en loop erop af. Niet veel later komt er een schoorsteen tevoorschijn en zodra ik door de laatste bosjes stap zie ik een kleine stenen huisje staan. Gelukkig! Ik begin op het huisje af te rennen en struikel bijna over een losse boomstam. Zou er eigenlijk wel iemand in dit huisje wonen? Ik klop op de deur en niet veel later gaat deze open.
,,En jij bent?’’ Een meisje met rode haren komt tevoorschijn en mijn hart maakt gelijk een sprongetje. Bestaat liefde op het eerste gezicht dan toch echt?
,,Hallo gast ik vroeg wat.’’
,,Euh. Ow ja hoi sorry ik ben verdwaald.’’
,,Ja en wat kan ik daar aandoen?’’ Die stem. ,,Ga gewoon weg. Doei.’’ Ze wil de deur dicht doen maar snel zet ik mijn voet ertussen. ,,Gast!’’ Nu pas kijk ik weg van haar gezicht en zie dat ze alleen maar zwarte kleren aanheeft. Is zij dat gekke meisje? Dat kan echt gewoon niet!’’
,,Kun je me helpen?’’ Liam sukkel klinkt ook weer lekker stom zeg.
,,Gast heb je me niet gehoord soms? Zoek het lekker zelf uit!’’
,,Kom op je kan me toch best wel helpen.’’
,,Nee.’’
,,Laat de verhalen nou niet waar zijn. Alsjeblieft.’’
,,Verhalen?’’
,,Ja een of ander gek kind dat iedereen weg jaagt uit het bos. En niemand durft er nog te komen omdat jij hier woont.’’
,,Ja klopt en nu wegwezen!’’ Ze duwt me weg en ik moet mijn evenwicht behouden om niet achterover te vallen in het zand. ,,Doei.’’ En met dat woord slaat ze de deur met een klap dicht. Maar zo snel ga ik echt niet weg, niet nu ze zo knap is.
Ik klop weer aan en niet veel later gaat de deur weer open.
,,Wat?’’
,,Kom op nou je kan me best helpen.’’
,,Ik help je alleen als je never nooit terug komt Liam James Payne!’’ Sist ze terwijl ze haar ogen samenknijpt.
,,Hoe weet je mijn naam?’’
,,Verhalen zou je het kunnen noemen. Maar luister Liam je lijkt dan wel zo knap dat bijna elk meisje voor je valt. En dat weet je zelf ook maar al te goed. Maar een ding Liam stop met meisjes als speelgoed te gebruiken.’’ Wat hoe weet ze dat allemaal?
,,Okay okay zeg nu maar gewoon welke kant ik op moet dan ben je van me af.’’ Geïrriteerd rolt ze met haar mooie bruine ogen. ,,Dat pad daar volgen en dan kom je bij de straat van de supermarkt uit. En dan nu opflikkeren!’’
,,Wacht ik weet je naam niet eens eigenlijk.’’
,,Opflikkeren!’’ Snel ren ik via het pad dat ze heeft gezegd weg het bos uit. Al snel hoor ik auto’s en daarna sta ik tegenover de supermarkt. Snel daarna zie ik mijn auto staan en snel ren ik erna toe waarna ik naar huis rijd, de hele rit aan haar denkend. Ik kan toch niet echt verliefd op haar zijn? Is het wel liefde op het eerste gezicht? Bestaat dat dan echt? Morgen, morgen ga ik terug naar haar maar eerst boodschappen. Snel stap ik uit de auto waarna ik snel mijn huis binnenren, geld pak en weer in mijn auto ga zitten. Terug naar de supermarkt.


Echt waarom moet er dan juist nu zo’n opstandige jongen komen? En dan ook nog Liam! Like dafaq normaal is het een keer schreeuwen en ze zijn we maar nu dus niet. Kut kut kut geen eten meer dus dan kan ik nu ook weer boodschappen doen. Geweldig not. Wat als ik hem weer tegen kom. Waarom voelde ik net een raar gevoel in mijn buik toen hij wegrende. Niet het gevoel dat ik normaal heb maar nu had ik het gevoel alsof ik hem miste. Arg! Ik stap in mijn zwarte vans en rist mijn zwarte vest dicht. Geld stop ik in mijn achterzak en mijn capuchon trek ik over mijn hoofd. Mijn sleutel laar ik in mijn zak glijden waarna ik de deur van mijn knusse huisje dichttrek en me een weg baan door de bomen. Ik ken het bos op het puntje van mijn duim en kan je zo de weg vertellen. Helaas sta ik al snel tegenover de supermarkt en laat ik het vertrouwde bos achter me. Waarom ik niet hier in de stad woon? Niks voor mij. Ik kom hier alleen als ik geld nodig heb of om boodschappen te doen en verder nooit.
Ik steek de drukke straat over en loop de supermarkt binnen. Ik pak een blauw mandje en loop zo snel mogelijk alle rijen af terwijl ik pak wat ik nodig heb. Ik haal altijd hetzelfde en dan ook veel zodat ik hier minder vaak hoef te komen. Ik kijk niet op en bots tegen iemand op, waarschijnlijk een jongen doordat ik spieren voelde, en land ik op de grond. Mijn mandje schiet uit mijn hand en een paar producten vallen op de grond. ,,Sorry gaat het?’’ Een hand pakt mijn pols en trekt me overeind. ,,Ja het gaat wel. Liam?!’’ Snel pak ik het mandje uit Laim’s hand en stop de spullen die eruit waren gevallen erin waarna ik snel naar de kassa loop. Ik betaal alles en stop het in het tasje dat ik erbij krijg en loop snel de supermarkt uit. ,,Wacht nou!’’
,,Flikker op!’’
,,Mag ik op zijn minst je naam weten?!’’
,,Shut the fuck up!’’
,,Serieus dat zo’n mooi meisje als jij zo doet!’’ Gelijk blijf ik stilstaan. Niemand heeft me ooit echt mooi genoemd. Dat komt doordat ik niet met mensen in aanraking kom en ze eerder afschrik. ,,Zeg me je naam alsjeblieft.’’ Liam staat nu voor me en kijkt me met zijn bruine ogen aan. ,,Melina.’’Antwoord ik zonder na te denken.
,,Melina, dat is een mooie naam voor een mooi meisje.’’ Liam stopt een pleuk haar achter mijn oor en gelijk kom ik terug in de realiteit. ,,Fuck you!’’
,,Waar en wanneer?’’
,,Flikker gewoon op en laat me met rust!’’
,,Ga op date met me!’’
,,Flikker op!’’ Ik begin grotere passen te nemen om zo snel mogelijk thuis te zijn.
,,Melina wacht nou!’’
,,Laat me met rust!’’
,,Een date en dan laat ik je met rust!’’
,,Vergeet het!’’ En met die woorden begin ik door het bos naar mijn knusse huisje te rennen.


Ik open mijn ogen en felle zonnestralen komen mijn kamer binnen. Ik haal een hand door mijn rode haren en bind het snel in een slordige knot waarna ik naar beneden loop en een ketel water boven de openhaard hang. Een stuk brood afsnijd waar ik aardbeienjam opdoe. Ik neem er een hap van en loop naar de ketel die aan het fluiten is. Ik pak een kopje en een theesmaakje en maak een kop thee. Waarna ik er een slok van neem. Gelijk verbrand ik mijn tong en blaas wat in de thee totdat die wat kouder is. Zodra ik mijn ontbijt op heb en weer naar boven wil lopen om me aan te kleden word er geklopt op de deur. Ik loop erna toe en open hem. Een bos bloemen wordt voor het gezicht gehouden van de persoon en ik trek een wenkbrauw op. ,,Ja?’’ De bos bloemen zakt naar beneden en Liam’s gezicht komt erachter tevoorschijn. ,,Lieve Melina wil je alsjeblieft vandaag op date met me dat is alles wat ik vraag.’’
,,Kom je nooit meer terug als ik instem?’’
,,Ja.’’
,,Dan ja.’’ Liam krijgt een lach op zijn gezicht en ik rol met mijn ogen. ,,Laat me even wat anders aandoen dan mijn pyjama.’’ Liam knikt en voordat ik het weer zitten zijn lippen op die van mij. Voorzichtig zoen ik hem terug. Mijn eerste zoen!

Reacties: