Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Gone. » [1]
Gone.
[1]
Al weken aan een stuk verzamel ik m’n moed, maar steeds weer is er iets dat me tegenhoudt. Ik kan alleen niet uitvinden wat. De fans, de tour, mijn familie, mijn broer, de rest van de band? Ik weet dat het niet om hen draait. Er houdt me helemaal niks tegen, ik ben gewoon verschrikkelijk bang. Al maanden beloof ik mezelf dat morgen de grote dag zal zijn. Maar morgen wordt overmorgen, overmorgen de dag erna. Ik maak mezelf iets wijs. Keer op keer… In de hoop dat ik het ooit zelf zal gaan geloven. Absurd natuurlijk. Maar toch, ooit zal het anders zijn, zal ik rust vinden. Maar dat kan niet hier, niet waar iedereen me kan zien. Ik ben zo ziek van het voortdurende geroddel, de fotografen die op elk uur van de dag, op de vreemdste plaatsen, opduiken. De fans betekenen alles voor me, we hebben er zoveel aan te danken, maar soms wou ik dat ze allemaal gewoon verdwenen. Ik ben iedereen dankbaar voor de steun en al de kansen die ze ons gegeven hebben. Maar diep vanbinnen weet ik, dat als ik eerlijk tegenover mezelf ben, ik dit alles niet over zou doen. Een wereldster worden, het is eeuwen mijn droom geweest. Ik dacht dat het geweldig zou zijn: tonnen aandacht, geld, eindelijk aanvaard worden. Had nooit kunnen denken dat het zoveel valkuilen met zich meebracht. De mensen geven niet om wie je bent, maar om wat je doet. En vooral wat het opbrengt. De fans zijn niet verliefd op ons, maar op ons alter ego. Dat sommigen echt denken dat ik nog geen meisje heb gekust,en als er iets over mijn sexleven - wat ik juist niet heb volgends hen - in een tijdschrift wordt geschreven, wordt het direct bestempeld als de waarheid. Ik ben negentien, wees eens realistisch. In het begin van ons succes, heb ik er heus wel van geprofiteerd, ik had ze dan ook voor het kiezen. Ik dacht dat alles weer rap over zou waaien, dat we snel weer vergeten zouden zijn. Maar niets was minder waar. We spelen nog amper in onze thuishaven, laten onze eerste fans in de steek. Degene die ons al steunden toen de rest van onze omgeving ons gewoon marginalen vond. Het ene moment hou ik van al de aandacht, het andere moment wil ik vrij over straat kunnen lopen, zonder steeds herkend te worden. Als mensen me nakijken wil ik dat het is omdat ik raar doe, m’n haar rechtop zet. Niet omdat ik een beroemdheid ben. Ik weet dat het niet eerlijk is alle schuld op de fans te schuiven, ik heb zelf voor dit leven gekozen. Heb jammer genoeg te laat beseft, dat dit uiteindelijk toch niet is wat ik wil. Maar ik geloof dat er een uitweg is. Maar niet vandaag, het zou niet juist zijn. Lieg ik mezelf weer voor.
Geloof jij dat er twee wezens, twee totaal verschillende personen, in één mens kunnen schuilen? Ik wel, sinds kort. Het levende bewijs loopt hier namelijk dagelijks rond. De ene keer is hij luidruchtig, gek, zelf kinderachtig. Maar een seconde laten kunnen zijn handen verkrampen, veranderen zijn ogen naar de donkerste poelen en is het onmogelijk om hem nog te bereiken. Moest ik niet beter weten, zou ik denken dat een hogere macht hem in bezit heeft. Ik weet niet wanneer het juist begonnen is, misschien is het al jaren aan de gang. Ik wou dat ik vroeger minder met mezelf was bezig geweest. Maar hey, ik kan het ook niet helpen dat ik nu eenmaal de knapste en boeiendste persoon op deze aardbol ben, toch?
Reacties:
Eerste reactie: o.o
Tweede reactie: Tom maakt zijn naam van 'ego' weer waar.
Derde reactie: Arme Bill.
Vierde reactie: Waarom heb ik dit niet eerder gelezen?
Het is echt geweldig, het leest vlotjes, het trekt me meteen het verhaal in en dan zo'n grappige afsluiter. Tom zal altijd Tom blijven.
En nu ga ik verder lezen, want ik ben nieuwsgierig.
(..) zonder steeds herkent te worden
Herkent moet hier met een -d, omdat het een voltooid deelwoord is.
Aangezien het moeilijk te controleren is met het werkwoord herkennen, kan je het even vervangen door bijvoorbeeld verdenken. Dan wordt het:
zonder steeds verdacht te worden.
Verdacht is het voltooid deelwoord van verdenken, dus daarom moet herkend met een d. (herkennen krijgt een -d, omdat de n niet in 't koftschip zit en omdat het bijvoorbeeld het herkende tafelkleedje is)
Maar je hebt me nieuwsgierig gemaakt!
Helaas moet ik nu gaan eten, dus de volgende delen zal ik op een later moment lezen.
An
Hhaa ik kom ook dit lezen :'D ^__^ ik loop achter niet XD
dus drrm ga ik dus morgen verder :].