FanFic.nl

Piraat van zijn hart?

12.

Ik stond in mijn kamer en keek naar buiten, het was een mooie dag en Ariana liep buiten samen met Diana en haar twee nichtjes. Gister had ik een heftig gesprek gehad met Daniel en wist niet wat ik moest doen. Uit mijn broekzak pakte ik een klein doosje en opende het, erin zat een zilveren ring met een kleine saffier erin, een verlovingsring, de ring voor Ariana. Haar reactie van gister had me bijna laten zeggen dat ik helemaal nog geen een kinderen had of getrouwd was geweest, ik was immers haar aanstaande verloofde geweest. Dit wist ze niet en dit zou ze ook nooit te weten komen waarschijnlijk.

‘’Adam, je weet toch dat ze je zal haten als je het haar verteld. Ik heb gezien hoe je naar haar kijkt, je wil haar beschermen en begint echt om haar te geven maar ze zal nooit van je willen houden als ze weet wie je bent’’ had Daniel gezegd. ‘’Ja dat weet ik wel Daniel, maar ze moet toch weten wie ik ben’’ zei ik. ‘’Misschien ooit, maar nu nog niet.. Daarom was ik ook heel blij dat moeder er gisteren niet over was begonnen, dat was een ramp geweest’’ had hij gezegd. Ik had gekeken naar de boekenkast en knikte. ‘’Je hebt gelijk Daniel.. Maar ze wil me niet toe laten op een of andere manier.. En gisteren voor het eten, toen ik even bij haar ging kijken… Ik noemde haar prinses’’ zei ik. ‘’Oh Adam, je bent niet goed wijs’’ zei Daniel maar hij had gegrijnsd. Ik had terug geglimlacht maar niet gemeend. ‘’Je beseft je dat ze geen standaard vrouw is en dat ze niet voor je huishouden zal zorgen terwijl jij op zee zit, dat ze geen afscheid van je komt nemen en er niet zal staan als je terug komt na een lange reis’’ zei Daniel. ‘’Ja, dat weet ik, maar dat hoef ik ook niet. Ik heb geen reuze groot landhuis maar een simpel heren huis in de stad aangezien ik er toch bijna nooit ben’’ zei ik. ‘’En als ze zwanger van je is, zal ze van je eisen dat je er bent, de volledige negen maanden.. Ze is niet zoals andere vrouwen in London.’’ zei Daniel. ‘’Je bedoeld, ze zal geen jurken dragen, niet op de thee gaan bij andere en niet met de andere vrouwen praten over jurken, hun man, het gezin en dergelijke’’ zei ik. ‘’Nee, dat zal ze zeker niet’’ zei hij. ‘’Daarom vind ik haar ook zo leuk, en had ik ook gehoopt dat ze niet was als elke andere vrouw toen ik hier voor de eerste keer heen ging’’ zei ik.

Zacht geklopt op de deur, gevolgd door een harder geklop deed me wakker worden en ik klapte snel het doosje dicht en legde het op de vensterbank, achter het gordijn. ‘’Binnen’’ zei ik. De deur ging open, even zag ik voor me hoe Ariana binnen zou komen maar helaas was het Diana. ‘’Ah, Diana, wat kan ik voor je doen?’’ vroeg ik. ‘’We gaan met zijn allen picknicken en ik wilde je ook uitnodigen’’ zei ze. ‘’Wat een heerlijk idee, ik pak even mijn jasje’’ zei ik. ‘’Niet nodig kapitein, het is minstens vijfentwintig graden buiten’’ zei Ariana, blijkbaar had ze achter Diana gestaan en nu liep ze naar binnen. Ze droeg eenzelfde soort rok als gister bij het diner, een die haar bijzonder goed stond samen met een lichte blouse en een korset, over haar blouse heen. Het stond haar, echt enorm goed en ik besefte me een minuut te laat dat ik naar haar stond te staren. ‘’Excuseert u mij..’’ zei ik maar het enige wat ik terug kreeg was een geamuseerd glimlachje. ‘’Laten we gaan’’ zei Ariana en we liepen mijn kamer uit. Ik sloot de deur en liep gezamenlijk met de dames naar beneden waar Daniel en Jonathan stonden te wachten met een mand en een grote deken. Daniel stond bij een verbrede kinderwagen waar de tweeling in lag te slapen. ‘’Baby’s zijn wel heel makkelijk he’’ zei ik. ‘’Deze twee ja’’ zei Ariana en ze schudde haar hoofd. Iedereen keek even verbaasd naar haar, ik ook want hoe kon ze dat weten, zou ze zelf ergens een kind hebben lopen? ‘’Hey ho! Ik was dan wel een piraat en wel de stuurvrouw maar ik heb de eer aan mezelf gehouden hoor, niemand heeft bij mij geslapen’’ zei ze. Ik voelde een soort gewicht van mijn schouders glijden.

Met z’n vijven, of eigenlijk zevenen, liepen we door de tuin van het grote landhuis en bij het meer, iets verderop spreidde Jonathan samen met Ariana de deken. ‘’Hier kwamen we vroeger altijd voor de zondags picknick’’ zei Daniel, hij keek uit over het meer. ‘’Hier zullen Aisha en Amythist ook leren zwemmen, net als wij allemaal’’ zei hij met iets van trots in zijn stem. Hij was een goede vader, dat wist iedereen, en daarbij zorgde hij ook op een eerlijke manier voor de mensen van het dorp. ‘’Hebben jullie allemaal hier leren zwemmen?’’ vroeg ik. ‘’Ja, zelfs ik’’ zei Ariana en kwam bij ons staan, ze leunde tegen haar broer aan die haar vervolgens speels een duw gaf. ‘’Daniel, pest je zuster niet waar de Engelse Kapitein bij is’’ zei Ariana met een bekakt nep Engels accent. ‘’Oh het spijt me moeder’’ zei Daniel en ze schoten in de lach. Ik bekeek ze geamuseerd. ‘’Zeg, komen jullie? Julie zijn de enige die zo goed van de fruitsalade kunnen smullen’’ zei Diana. Daniel en Ariana rende terug, half stoeiend en ergens verbaasde het me niets dat Ariana als eerste bij het kleed was en een kom vol fruit schepte en het afwerkte met een grote klodder room. Ik liep terug en nam de fruitschaal uit haar handen waarbij onze vingers elkaar even raakte. Ik keek haar aan en glimlachte, ze gaf me een klein glimlachje terug en daarna begonnen we allemaal te smullen van het eten. Hoe ging ik ooit vertellen dat ik haar verloofde was?

Reacties: