FanFic.nl

This Is Me-> Michael Clifford//5SOS

12.

Nadat ik Nola een berichtje heb gestuurd laat ik me achterover op mijn bed vallen. Echt soms haat ik mijn ouders echt, kom op ik ben zestien en ik mag nog niet doen wat ik wil. Nou ja mijn ouders weten ook niet dat ik al opstap ga, ze denken dan altijd dat ik bij een van de meiden logeer. ,,Clarissa ga je nog omkleden? De gasten komen al over een half uur. En je weet het je laat niks van je ware jij zien. Dus mocht je straks nog gitaar willen spelen dan pak je maar je akoestische.’’ En weg is mijn moeder. Langzaam sta ik toch maar op en loop naar mijn kast waar ik een zwart jurkje uithaal. Mijn eigen kleren doe ik uit en leg ik op mijn stoel, goed genoeg voor als die stomme gezinnen weg zijn. Ik trek het jurkje over mijn hoofd en pak de zwarte pumps onderuit mijn kast. Deze trek ik ook aan en verwissel mijn zwarte kruisjes oorbellen voor kleine zwarte knopjes. Mijn rubberen armbanden gaan af netzo als mijn ketting. Mijn lila haren doe ik opsteken waarna de blonde pruik erover heen gaat. Snel maak ik mijn make-up nog even hoe mijn ouders het willen, oftewel licht en elegant. Bleg! Ik pak mijn telefoon en kijk naar de tijd, nog een kwartier voordat de gasten komen.
Ik pak mijn gitaar, niet mijn akoestische maar mijn elektrische en mijn schrift. Ik loop naar mijn muur en leun ertegen aan. Mijn deur laat ik open staan, mijn moeder moet blij zijn dat ik hem niet op de versterker heb aangesloten. Ik begin wat te spelen en begin te zingen.



Zodra ik de tekst heb schrijf ik hem op in mijn schrift.
,,Even opnieuw en dan alles.’’ Ik begin weer met spelen en al snel begin ik met zingen.



Vaag hoor ik de bel maar ik hecht me er niet aan. Ik kijk even naar mijn deur en kijk dan mijn kamer in. Arg ik moet mijn bureau nog opruimen. Snel zet ik me van de muur af en schuif mijn boeken in mijn schooltas die ik onder mijn bureau gooi. Ik loop weer terug naar de muur en leun er weer tegen aan terwijl ik mijn gitaar pak. Ik begin weer wat te spelen terwijl ik nadenk over een tekst. ,,Gaan jullie maar naar de kamer van mijn dochter, trap op en dan laatste deur links.’’ Hoor ik de stem van mijn moeder zeggen. Ow yay komen die nerdjes dus naar mijn kamer zoals altijd. Arg. Voetstappen klinken op de trap en snel verwissel ik mijn elektrische gitaar voor mijn akoestische. Ik begin er wat op te spelen niet lettend op wie er binnen zouden komen binnen een halve minuut. Het is al erg genoeg dat ik met deze poppenkast mee moet doen. Ik bedoel ik ben wel al zestien en dan verplichten mijn ouders om me dit te laten doen. Mijn hoofd laat ik naar beneden hangen terwijl ik verder speel. Via mijn ooghoek zie ik vier paar schoenen binnenkomen en stukken broek. Ik hecht er geen aandacht aan en ga gewoon door met spelen. ,,Euhm hoi.’’ Wacht die stem? Voorzichtig kijk ik op en dan sta ik oog in oog met Michael, Luke, Ashton en Calum. Het liefst wil ik ze uitschelden maar dan krijg ik natuurlijk een boze moeder en dan mag ik niks meer dan elke avond en dan zeven dagen per week de perfecte dochter spelen. ,,Hoi.’’
,,Jij bent Clarissa?’’ Ik knik en zet mijn gitaar weg en ruim mijn schrift met nummers op in het laatje van mijn nachtkastje. Ik zie de foto van mij en de meiden nog overeind staan en snel ruim ik deze op.
,,Jullie zijn?’’ Vraag ik dan toch maar als ik me omdraai.
,,Michael, Luke, Ashton en Calum.’’ Antwoord Michael en ik glimlach half naar ze.
,,Clar.. Clarissa!’’ Floortje rent mijn kamer in met een jurk terwijl ze alleen een onderbroek en een topje aanheeft. Als ze de jongens ziet houd ze snel haar jurk voor zichzelf. Haar wangen kleuren langzaam rood en ik schiet in de lach. ,,Kun je me helpen?’’
,,Tuurlijk schatje.’’ Ik loop naar haar toe en til haar op. ,,Jullie overal afblijven, ga maar ergens zitten ben zo terug.’’ De jongens knikken en ik loop met Floortje naar haar kamer waar ik ze mij haar jurkje geeft en ik het over haar hoofd heen trek. Haar armen gaan door de mouwtjes en een kleine tijara op haar hoofd zorgt ervoor dat ze er als een prinsesje uitzien. ,,Ga je nu naar mama en papa?’’ Vraag ik en ze begint wilt te knikken.
,,Wacht waar is Jace?’’
,,Die is zijn vriendinnetje Serena ophalen.’’
,,Ja Serena.’’ Floortje klapt blij in haar handen terwijl ze over de gang loopt. Ik kan een lach niet onderdrukken en zodra ik zeker weet dat Floortje beneden is loop ik terug naar mijn kamer waar de jongens op mijn bed zitten. Op naar een hell.
,,Was dat jou zusje?’’ Ashton kijkt me nieuwsgierig aan en ik knik.
,,Ze is een schatje.’’ Antwoord Calum.
,,Dat is ze zeker.’’ Misschien is dit toch niet zo erg.

Reacties: