FanFic.nl

Lily Potter story

Hoofdstuk 4 De Wegisweg

Harry glimlachte weer en antwoordde: 'We hebben voor morgen afgesproken met tante Hermelien en oom Ron en natuurlijk Roos en Hugo. Maar vannacht mochten we hier blijven.' 'Oké, bedankt voor je uitleg,' zei Lily en ze stond op en liep naar boven. Ze kleedde zich om en plofte op bed. Maar ze kon gewoon niet slapen na wat ze allemaal te horen had gekregen. Had zij één of andere geheimzinnige kracht, zoals de Profetie zei? Ze probeerde zich te herinneren wat ze allemaal gehoord had, uit het boek. Na een hele lange tijd viel Lily toch in een diepe slaap vol met dromen over duistere krachten en een groot kasteel. Lily werd s'avonds nog even wakker gemaakt voor het eten en toen ze beneden kwam in haar ochtendjas zag ze iedereen al aan de eettafel zitten. 'Sorry Lily, maar ik denk dat ik toch nog even een paar dingen wil afspreken en vertellen,' zei Harry, 'sorry dat ik je dat net niet verteld heb maar net heb je al zoveel te horen gekregen. Ten eerste denk ik dat het verstandiger is om nog even je oude naam aan te houden en dus Lily van Dijk te heten. Uiteraard tot je naar Zweinstein gaat want daar ben je veilig. Ten tweede wil ik je op het hart drukken dat je als je op Zweinstein zit, niet alleen buiten rond te gaan zwerven. Ook al is het nog op het schoolterrein wil ik dat je niet alleen naar buiten gaat.' Lily knikte ten teken dat ze het begrepen had. 'Oké, dan wil ik je nog even vertellen dat je peetouders tante Hermelien en oom Ron zijn, je weet wie dat zijn neem ik aan?' Lily knikte weer. 'Goed, nog één ding en dan ben je voorlopig van me af. Ik wil niet arrogant klinken, maar door die profetie en mij ben je erg beroemd. Er zijn dan ook heel veel mensen die graag jou als kind willen hebben of jou zelfs te zijn. Op het ministerie heeft het Departement Van Valse Identiteiten het er erg druk mee gehad om uit te zoeken wie er allemaal loog en wie niet. Ze zullen jou ongetwijfeld ook willen ondervragen maar ik zal mijn best doen. Ik ben het hoofd van het Schouwershoofdkwartier en daarbij je vader dus ik zal kijken of ze me willen geloven,' voegde hij er glimlachend aan toe. Onder het eten werden ze goed vermaakt met James' grappen en na het eten praatten ze nog lang door over Zwerkbal. 'Ik denk dat jij wel een gokje moet wagen om in het Griffoendor Team te komen Lily,' zei James, 'ik ben een Jager. Vroeger was ik Zoeker maar ik ben nu toch beter in Jagen. Ik ben trouwens ook sinds kort tot aanvoerder benoemd. Al zit ook in het team maar dan als wachter. Dit jaar hebben we een nieuwe Zoeker en één nieuwe Jager nodig. Christiaan was een meester Jagen maar helaas is hij vorig jaar van school gegaan. De Drijvers zijn Fred en George Wemel. Zij hebben hun talent duidelijk van hun vaders. oom Fred en oom George. Ze noemden hun zonen naar elkaar snap je. Beetje verwarrend. De andere Jager is Sam Wester, één van mijn maatjes.' 'Maar James, eerstejaars mogen toch niet eens een bezem bezitten, laat staan Zwerkballen,' zei Lily verward. 'Nee klopt, maar Al en ik zijn ook halverwege ons eerste jaar in het team gekomen want ze konden ons talent gewoon niet negeren.' 'Ah oké, maar naar welk jaar gaan jij en Albus eigenlijk?' 'Ik ga nu aan m'n vierde jaar beginnen, en Al aan zijn derde.' 'Oké, ik ga maar eens naar bed, ik ben kapot.' 'Oké truste Lilz,' zei James. Lily keek hem fronsend aan en liep toen naar boven en naar haar kamer. Ze ging op bed liggen en viel vrijwel meteen in slaap dit keer. Ze droomde alweer over het grote kasteel. Ze werd ruw uit haar dromen gehaald door Albus die op haar deur bonsde. 'Hé slaapkop, wakker worden want over een uur moeten we weg!' Lily ging overeind zitten en wreef in haar ogen. Het was dus toch geen droom geweest, toen Lily hoorde dat ze een heks was, en heel andere ouders had. Ze kleedde zich snel om en ging naar beneden. Daar zag ze Albus en James samen stoeien en de volwassenen waren met elkaar in gesprek. 'O daar ben je Lily,' zei Ginny, 'eet snel een boterham en dan kunnen we vertrekken. Lily ging zitten en schoof snel een boterham naar binnen. Na ongeveer 5 minuten was ze klaar en konden ze vertrekken. 'Eindelijk!' riepen James en Albus in koor en ze keken op van hun stoeipartij. 'Hoe gaan we, pap?' 'Meneer Van Dijk is zo gastvrij om ons met de auto te brengen.' 'Gaan jullie ook mee of niet?' vroeg Lily aan haar Dreuzelouders. 'Nee, ik breng jullie naar de Lekke Ketel en dan ga ik meteen weer. Het is beter dat je zo snel mogelijk aan je nieuwe leven went.' Lily knikte en nadat ze uitgebreid alles gecheckt en afscheid genomen hadden, stapten ze in de auto. Ze pasten er gemakkelijk allemaal in, door de Zwelbezwering die Ginny had uitgesproken over de passagiersstoelen. Na een tijdje reden ze Londen binnen en Lily zag overal Dreuzels die zich naar hun werk haastten of gewoon touristen die vroeg uit de veren waren. Ze stopten op een gegeven moment voor een klein grauw cafeetje met een uithangbord met "De Lekke Ketel" erboven. Er liepen genoeg Dreuzels voorbij, maar het leek alsof er helemaal geen cafeetje was. Lily kon zich niet meer zo goed herinneren waarom, want ze was nog best jong geweest toen ze erover hoorde. Ze namen nog één keer afscheid van meneer Van Dijk, en toen keerde de auto om en reed hij weer weg. Ze liepen snel naar binnen. De binnenkant van de kroeg was al even grauw als de buitenkant, maar het had ook wel iets gezelligs. Normaal zouden hier allemaal mensen zitten drinken en praten, dacht Lily, want sinds de deur was dichtgevallen was iedereen in de kroeg stilgevallen en staarden ze allemaal de nieuwkomers aan. James grijnsde en leek te genieten van de aandacht, Albus, Ginny en Harry leken het gewend te zijn en keken een beetje rond maar voor Lily was het de eerste keer dat ze zo aangegaapt werd. 'Meneer Potter! Wat een eer om u en uw familie weer in mijn kroeg te hebben. Wilt u misschien een paar boterbiertjes? Van het huis natuurlijk!' zei de barman joviaal. 'Nee dank je Tom, misschien later maar nu hebben we een afspraak. Ik zie je!' antwoordde Harry en hij loodste de anderen naar achteren. Eenmaal op de binnen plaats haalde Lily opgelucht adem. 'Wen er maar aan Lilz, dit zal nog wel vaker gebeuren,' zei James grijnzend. Harry tikte met zijn toverstok op een paar bakstenen van het muurtje en de muur kwam in beweging. Nog geen paar tellen later stonden ze op een met keitjes geplaveide, drukke, winkelstraat. Lily keek haar ogen uit naar alle heksen en tovenaars die druk pratend door de straat liepen. 'Kom een beetje opschieten,' zei Ginny, 'we hebben afgesproken voor Goudgrijp.' Ze liepen door de straat en zagen heel veel winkels. 'Pap, mogen we straks ook nog even naar de winkel van oom Fred en oom George?' vroeg James. 'Dat denk ik wel. Als je moeder het natuurlijk goed vindt.' Na een paar minuutjes lopen, zag Lily een groot, sneeuwwit gebouw opdoemen. Het leek bijna geheel van marmer en zag er prachtig uit. 'Dat is goudgrijp, Lily,' zei Albus. Lily keek er aandachtig naar. 'O kijk! Daar zijn ze!' riep Albus plotseling. Ze keken en zagen een stukje verderop 4 personen staan. Ze liepen naar hen toe. 'Hallo allemaal,' zei Albus vrolijk, 'dit is Lily.' Lily keek even naar het viertal en nog geen seconde later zag ze alleen nog maar een grote bos bruin haar. Ze werd omhelsd door Hermelien. 'Hé ma, laat je haar nog wel heel?' hoorde Lily een jongensstem zeggen. Hermelien liet Lily los en keek naar haar. 'Wat geweldig om je te zien Lily!' 'Ehh, dank je,' zei Lily een beetje vragend. 'O noem me maar tante Hermelien of gewoon Hermelien hoor Lily.' Lily knikte beleefd. Ron stak zijn hand uit en Lily schudde hem. 'Ronald Wemel,' zei Ron op een toon alsof hij het tegen een legeraanvoerder had. Iedereen moest lachen behalve Ron en Lily. 'Hoi,' zei de jongensstem die Lily ook al eerder had gehoord. 'Ik ben Hugo, ik ga ook voor het eerst naar Zweinstein dit jaar.' Lily knikte weer een beetje verlegen en keek het laatste meisje aan. 'Ik ben Roos, ik zit bij Albus in het jaar.' Lily knikte weer. 'Het lijkt me beter als Harry en Ron met Lily en Hugo naar hun kluizen gaan en dan gaan Hermelien, James, Albus, Roos en ik wel alle boeken halen bij Klieder en Vlek,' stelde Ginny voor. De anderen mompelden iets instemmens en gingen op weg. Lily liep samen met Hugo, Harry en Ron Goudgrijp binnen. Ze zag een hele lange tekst met blijkbaar een soort rijm, maar ze kon hem niet beter bekijken want ze werd al verder geloodst door de anderen. Ze kwamen in een soort grote hal met aan beide kanten twee lange tafels waar allemaal kleine wezentjes aan zaten. Kobolden, wist Lily. Ze liepen verder en Lily keek uitgebreid om zich heen. Het was erg chique en er was een grote glazen koepel als dak. Achterin de zaal stond een soort groot bureau waaraan ook een Kobold zat. Hij keek even op van zijn werk toen hij zag dat er mensen waren. 'Wij willen graag kluizen 216 en 666 bezoeken,' zei Ron in een poging heldhaftig te klinken. 'Sleutels?' zei de Kobold verveeld. Harry en Ron graaiden allebei even in hun zakken lieten twee kleine, gouden sleuteltjes zien. De Kobold bekeek ze minzaam en zei toen: 'Goudgraag zal jullie naar jullie kluizen brengen.' Een andere Kobold met een bijzonder grote neus (zelfs voor een Kobold) kwam aanlopen met een soort lamp en bracht hen naar een karretje. Ze stapten allemaal in en toen ze goed zaten, reed het karretje met een noodvaart weg. 'Hé Harry,' brulde Ron boven het geraas van het karretje uit, 'weet je nog in ons zevende jaar?' 'Ja Ron, dat weet ik nog. En als ik het vergeten zou zijn, dan help je het me wel weer herinneren iedere keer dat we naar Goudgrijp gaan.' Ron leek een beetje gekwetst maar lang duurde dat niet want toen stopte het karretje plotseling. 'Kluis 216,' zei de Kobold die Goudgraag heette. 'Dat is de jouwe, Hugo,' zei Ron. Ze stapten allemaal uit en Goudgraag opende de kluis met het kleine gouden sleuteltje. De deur ging open en Lily zag dat er maar erg weinig goudstukken inzaten. Hugo graaide gauw een handje vol stukken mee en liep weer terug naar de kar. De anderen volgden hem en het karretje kwam weer in beweging. Ze flitsten lang nog eens honderden kluizen door een enorme grot en na een tijdje stopte het karretje weer. 'Kluis 666,' zei Gougraag weer. Ze stapten weer allemaal uit en Goudgraag opende Lily's kluis. In de kluis lagen bergen, en dan ook bergen met gouden munten. Galjoenen, wist Lily. Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk omdat Hugo zo weinig munten had, en pakte snel een stapeltje goeden munten. 'Jemig Lily, wat ben jij rijk zeg! Daar kan je minstens 50 Vuurflitsen 6 van kopen,' zei Hugo die zijn ogen niet van de bergen munten kon afhouden. Lily glimlachte even en na zo'n tien minuten stonden ze weer voor Goudgrijp. De anderen wachtten blijkbaar al op hen en ze liepen naar hen toe. Ze hadden allemaal dikke pakken met schoolboeken bij zich, en Ginny zei: 'Zullen we eerst maar naar Madame Malekins gaan? Hugo en Lily hebben allebei nieuwe schoolgewaden nodig en James kan dat eigenlijk ook wel gebruiken.' Zei liepen gezamenlijk naar Madame Malekins. Lily ging onderweg even naast James lopen en ze kletsten nog wat. Na een uurtje of wat hadden ze bijna alle spullen en moesten ze alleen nog een toverstok en een dier. 'Nou Hugo, ik ga een leuke verassing voor je halen. Ga je mee, Harry?' 'Ja tuurlijk, gaan jullie maar alvast naar Olivander hoor, wij komen zo.' Harry en Ron liepen weg en de anderen gingen naar Olivander. Ze liepen naar binnen en zagen Olivander achter de toonbank staan, wat aantekeningen te maken op een stukje perkament. Ah mevrouw Griffel en mevrouw Wemel, hoe maken jullie het?' 'Prima meneer Olivander, bedankt.' 'Ah eindelijk bent u daar dan. Er werd veel over u verteld de laatste tijd, mevrouw Potter. Het duurde even voordat Lily door had dat hij het tegen haar had. 'M..maar hoe weet u dat ik ik ben?' vroeg Lily verbaasd. 'Ach, ik herinner het me als de dag van gisteren dat uw grootmoeder hier binnen kwam lopen om haar eerste toverstok te kopen, mevrouw Potter. U lijkt zo sprekend op haar. Behalve je haar, zij had rood haar. Maar genoeg gepraat lijkt me, wat is uw toverstokarm mevrouw Potter?' 'Ehh, rechts denk ik?' zei Lily een beetje overdonderd. 'Oké, uitstekend. Even een paar dingetjes opmeten hoor,' zei Olivander en hij verdween even in het magazijn. Er kwam een meetlint naar Lily toe zweven en die mat vliegensvlug allerlei lengtes af. Na een paar minuutjes kwam Olivander terug uit het magazijn met een stapeltje dozen. 'Zo mevrouw Potter, even een paar stokken proberen. Ik denk dat u wel net zo iets als uw grootmoeder nodig zult hebben, dus hier heb ik een paar stokken. Deze is 29 cm, Eikenhout, soepel en met een kern van een eenhoornstaarthaar.' Lily pakte een beetje zenuwachtig de stok aan en zwiepte ermee. De ruiten in de etalage sprongen en de mensen op straat schrokken zich een ongeluk. 'Nee die beslist niet,' zei Olivander en hij pakte zijn eigen toverstok en wees op de ruiten. 'Reparo.' Na nog eens 4 stokken geprobeerd te hebben, die geen van alle goed waren, zei Olivander: 'Oké, dit is één van de krachtigste stokken die ik heb gemaakt. 26,6 cm, Wilgenhout, soepel en met de kern van een Feniksstaartveer.' Lily pakte de zoveelste toverstok vast en wist meteen dat dit de goede was. Er trok een warm gevoel vanaf Lily's hand door haar hele lichaam heen en er spoten gouden vonken uit de punt. 'Geweldig, Geweldig!' riep Olivander enthousiast. Hij lijkt erg op die van uw grootmoeder. 26 cm Wilgenhout en soepel. Nadat Hugo in één keer de goede toverstok had gekregen, 27,2 cm, Eikenhout, redelijk buigzaam en het hartenbloed van een draak, gingen ze weer naar buiten en zagen ze dat Harry en Ron er al waren. 'Kijk eens Hugo!' zei Ron enthousiast en hij hield een kleine kooi met een dikke pad omhoog. 'Hij is eh... Dank je pap,' zei Hugo. 'Hoe ga je hem noemen?' vroeg James plagerig. 'Hugo haalde zijn schouders op. 'Wat vind jij Lily?' Maar Lily had alleen maar belangstelling voor de ronde kooi die haar vader ophield. Er zat een kleine sneeuwwitte uil in. 'Dit is een jonge sneeuwuil,' zei Harry, 'ze is nu 2 maanden oud en ze lijkt erg op mijn oude uil...' Lily wist niet zeker of ze het goed zag, maar ze dacht een glinstering van iets nats bij haar vaders ooghoek te zien. 'Weetje wat pap, ik noem haar gewoon ook Hedwig, als eerbetoon snap je.' Harry knikte zwakjes en gaf de kooi aan Lily. 'Oké, nu wil ik naar oom Fred en oom George's winkel!' zei James. 'Oké, we gaan wel,' zei Ginny vermoeid en ze liepen weer verder. Het duurde niet lang voor ze de winkel gevonden hadden want hij spatte er echt uit. Er stond een soort beeld van een reusachtige, roodharige man, die een konijn op zijn hoofd had en zijn hoed steeds op en af deed, boven de deur en het was gewoon een heel kleurrijk gebouw. Het zag er erg druk uit en er hing een bord boven de deur met "Tovertweeling Topfopshop". Ze gingen naar binnen en zagen dat het ook heel erg druk was. Overal stonden kinderen hun spaargeld op te dringen aan de producten. 'Ah, kijk eens wie we daar hebben.' klonk het van ergens boven hun. Ze keken snel waar het geluid vandaan kwam en zagen Fred en George een verdieping hoger, grijnzend op hen neer kijken. Ze hadden allebei een jasje van drakenleer aan en ze leken precies hetzelfde. 'Dag zusje, dag broertje, leuk dat jullie ook eens deze eenzame mannen komen bezoeken,' zei Fred nog steeds grijnzend. Ze liepen weg en even later stonden ze voor hun neus. 'Ha, daar hebben we onze meest vaste klant en trouwe opvolger James!' zie George joviaal, 'het vaste recept?' James keek even aarzelend naar zijn moeder en die keek vernietigend terug. 'Eh, eigenlijk wilde ik even met jullie wat zaken bespreken maar dat kan ook straks,' zei James snel. 'Okidoki,' zei Fred opgewekt, 'Dat moet wel ons geweldige nichtje zijn.' Lily keek hen nogal opgelaten aan maar Fred en George deden net alsof ze niets zagen. 'Aangenaam je te ontmoeten Lily, wij zijn je favoriete ooms.' 'Ook leuk jullie te ontmoeten, Fred en George,' zei Lily nu grijnzend. 'O, dus je eet onze namen ook al?' zei George. 'Spooky,' zei Fred. 'Dat zei James net,' zei Lily vlug. Fred en George liepen weer weg en James schoot achter ze aan. 'Mam, mag ik een Ukkepulk?' vroeg Roos aan Hermelien. 'Maar je hebt al een pad, liefje.' 'Maar die is zo saai.' Lily en Hugo liepen verder de winkel in langs de uitgebreide, nog steeds populaire, Spijbelsmuldozen. Ze bleven even staan en keken naar de inhoud. Er zaten Braakbabbelaars, Ton-Tong Toffees, Neusbloednoga en nog veel meer in. Lily glimlachte even en ze liepen weer verder. Ze liepen lang een groepje met opvallend veel jonge heksen. Lily ging op haar tenen staan en zag dat ze voor een rek met liefdesdrankjes stonden. Ze rolde even met haar ogen en liep toen weer verder. Ze zag James, Fred en George verderop elkaar een hand schudden en Lily en Hugo liepen naar hen toe. Ze schrokken duidelijk toen ze hen zagen aankomen. 'Slecht geweten?' zei Lily plagend. 'Jullie hoeven niet bang te zijn hoor, ik zeg niets. Ik vind trouwens goede grappen ook niet slecht.' 'Oké dan jongens, ik ga weer,' zei James duidelijk niet op zijn gemak gesteld, 'zullen we dan maar gaan Hugo en Lily?' 'Prima,' zei Hugo en ze liepen weer naar het begin van de winkel. Daar zagen ze de rest. 'Zullen we maar weer gaan?' vroeg Ginny. Er klonk weer wat instemmend gemompel. 'Maar waar gaan we eigenlijk heen?' vroeg Lily. 'O ja, we gaan naar het Nest, waar opa en oma Wemel wonen.' 'O oké, gezellig. En hoe gaan we?' We gaan straks Verschijnselen want we zijn met een grote groep.' 'Vet!' riepen James, Albus en Hugo in koor. 'Kom dan gaan we naar buiten. Dan kunnen we vertrekken.'

Reacties:

Redhead zei op 18 juni 2015 - 20:38:
Cool. Een tip. Stel, je bent Lily. Je ouders vertellen je dat je een brief van Zweinstein hebt gekregen en dat je de dochter van Harry Potter bent en dan komt Harry Potter zelf binnen en vertelt je dat je een speciale kracht bezit vanwege een profetie. Niemand anders zegt iets tijdens dit gesprek. Dan blijft de hele familie opeens daar en doen ze alsof ze je al jaren kennen. En meneer en mevrouw van Dijk... Zitten er gewoon bij?