FanFic.nl

Drunken mistakes||Michael Clifford {FanFic Schrijft}[afgerond]

-14-

Het is hun zes maanden jubileum als Michael haar meeneemt naar een fancy restaurant in New York. De twee hebben zichzelf netjes aangekleed en Michael rijdt ze er in zijn range rover naar toe. Lydia is geblinddoekt en geïrriteerd heeft ze haar armen over elkaar geslagen.
‘Waar gaan we nou heen?’ vraagt ze voor de zoveelste keer. Michael parkeert zijn auto en draait zich richting zijn vriendin op de bijrijdersstoel.
‘Dat zal je wel zien.’ Hij stapt uit en loopt naar Lydia’s kant. Snel opent hij de deur en helpt hij haar eruit, om vervolgens de auto af te sluiten. Michael gaat achter haar staan en ontdoet haar van haar blinddoek.
‘Oh,’ zegt ze verbaasd. Ze glimlacht als ze het schattig, Italiaanse restaurantje ziet en draait zich naar Michael.
‘Waar is dit voor?’
‘We zijn vandaag zes maanden samen.’ Lydia glimlacht en plaatst een kus op Michaels lippen.
‘Dank je wel, Michael. Ik houd van je.’ De jongen glimlacht.
‘Ik houd ook van jou. Kom, dan gaan we naar binnen.’ Michael grijpt haar hand en trekt het meisje mee naar binnen.

Na een heerlijk diner bestellen de twee nog een toetje.
‘Ik ga even naar het toilet,’ zegt Lydia zacht. Michael knikt en zodra ze is vertrokken, grijpt hij naar zijn binnenzak. Snel haalt hij het zwarte doosje eruit en plaatst hem naast het ondertussen aangekomen schaaltje met het ijs. Ongeduldig wacht hij totdat Lydia terug is en kijkt haar dan met een glimlach aan. Het meisje kijkt verbaasd naar het doosje en gaat voorzichtig zitten.
‘Michael, wat is dit?’ De jongen glimlacht en gebaart dat ze het doosje moet openen. Lydia doet het, maar het doosje is leeg. Niet-begrijpend kijkt ze naar Michael, maar die zit ondertussen al op een knie naast haar.

‘Lieve Lydia.’ Het meisje slaat haar handen voor haar mond en vanuit haar ooghoeken ziet ze hoe verschillende gasten hun telefoon pakken.
‘We zijn al eens getrouwd geweest, maar dat was een dronken fout van beiden kanten. Toch zijn we getrouwd gebleven en in die tijd ben ik verliefd op je geworden. Ik ben verliefd geworden op je ogen, op je haren, op je lichaam, maar ook op je binnenkant. Ik ben verliefd geworden op je droge humor en op je prachtige stem. Ik ben verliefd geworden op je sarcasme, op je kookkunsten, op je barmhartigheid. Ik ben verliefd geworden op de echte Lydia Gray.’

‘We hebben een moeilijke tijd achter de rug, een tijd waarin we helaas van elkaar gescheiden zijn, maar we hebben elkaar weer gevonden en ik kon niet blijer zijn. Dus, lieve Lydia, wil je me alsjeblieft de eer doen om weer met me te trouwen?’ Lydia voelt hoe haar ogen tranen en ze knikt heftig.
‘Heel graag, Michael. Heel graag.’ De jongen steekt zijn armen blij omhoog en springt op. Vervolgens buigt hij zich voorover en geeft haar een dikke zoen. Lydia lacht waterig en houdt haar hand uit. Michael schuift glimlachend de ring om haar vinger en Lydia springt op. Ze slaat haar armen om Michaels nek en geeft hem nog een zoen. De mensen in het restaurant klappen luid en Michael pakt Lydia’s hand.
‘Dit is mijn toekomstige vrouw!’ roept hij luid. Gegeneerd verbergt Lydia zich achter haar handen, maar stiekem glimlacht ze breed. Mevrouw Clifford. Dat klinkt haar wel goed in de oren.

Een jaar later
Gelukkig heeft Lydia haar bruiloft niet alleen hoeven plannen. De anderen meiden hebben haar maar al te graag geholpen en veel sneller dan verwacht is de datum daar dan eindelijk. Het is hartje zomer, maar gelukkig is het op haar dag niet te warm. Er staat een klein briesje en vanuit haar plek in het gehuurde huis kan ze de stemmen van de gasten al horen. Haar hele familie is er, net zoals Michaels familie die ze hebben laten overvliegen uit Australië. Aan geld geen gebrek, want Michael is razend snel uitgegroeid tot populaire zanger. Er bevinden zich daarom ook een paar fans op de bruiloft, maar Lydia vindt het niet erg, ze had het zelfs zelf voorgesteld. Naast de fans, haar en Michaels familie, zijn natuurlijk ook hun vrienden er. Luke en Vera, Jeanette en Calum, Sharon en George en ook Ashton bevind zich nu daar in die tuin.

‘Je ziet er prachtig uit, Lydia,’ zegt Sharon met verstikte stem. Ze veegt een traan weg en Lydia giechelt.
‘Ga nou niet huilen. gek. Dadelijk ga ik ook.’ Sharon lacht en veegt nog een traan weg.
‘Het gaat wel, echt.’ Lydia knikt en bekijkt zichzelf weer in de spiegel. Vanwege de datum is ze gegaan voor een korte jurk. Hij komt tot net boven haar knieën en de rok is bezit met kleine lovertjes, die glinsteren als Lydia zich beweegt. Het lijfje heeft een hartenneklijn en is bezet met kant.
‘Je vader is hier, Lydia.’ De deur naar de kamer wordt door Sharon geopend en haar vader stapt naar binnen, gekleed in een mooi pak.
‘Och, kindje van me.’ Hij glimlacht en Lydia beantwoord zijn lach.
‘Ben je er klaar voor?’ vraagt hij vervolgens. Lydia knikt en Sharon overhandigt haar het bruidsboeket.
‘Daar gaan we dan, he pa?’ zegt Lydia opgewekt. Haar vader knikt en bied haar zijn arm aan.
‘Daar gaan we dan.’

De dienst zelf is simpel, maar mooi. Het opgezette altaar wordt de gehele tijd beschenen door een mooi zonnetje en Lydia kan niet stoppen met glimlachen. Michael ziet er prachtig uit in zijn witte pak, zijn rode haar fel afstekend. De locatie is prachtig aangekleed en daarnaast heeft ze een prachtig zonnetje op haar trouwdag. Waar kan een bruid nog meer voor wensen? Hun kleine puppy rent enthousiast over het middenpad, een kussentje met ringen op zijn rug gebonden. Michael zakt als eerste door zijn knieën om een ring te pakken.
‘Michael Clifford. Neemt u hierbij Lydia Gray tot uw wettelijke echtgenote?’ Michael kijkt Lydia met een stralende glimlach aan.
‘Ja.’ Hij schuift de ring om haar vinger en Lydia glimlacht. Dan is zij diegene die door haar knieën gaat. Ze pakt de andere ring van het kussentje en recht zich dan weer.
‘Lydia Gray. Neemt u hierbij Michael Clifford tot uw wettelijke echtgenoot?’ Michael kijkt haar smekend aan en Lydia giechelt.
‘Ja.’ Lydia schuift de simpele, gouden band om Michael’s vinger en de dominee glimlacht.
‘Dan verklaar ik u hierbij tot man en vrouw. U mag de bruid kussen.’ Michael tilt het kant voor Lydia’s gezicht op en legt het voorzichtig over haar hoofd. Dan pakt hij haar gezicht tussen beiden handen en kijkt haar aan.
‘Ik houd van je, mevrouw Clifford.’ Lydia glimlacht breed en kijkt naar haar man op.
‘Dat klinkt goed, vindt je niet?’ Michael knikt en buigt zich wat voorover.
‘Onze eerste kus als man en vrouw. Wat denk je daarvan?’ Lydia glimlacht.
‘Ik denk dat je wel mag opschieten met die kus.’ Michael grinnikt en overbrugt dan eindelijk de afstand tussen hem en Lydia.

Reacties: