Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Once Upon A Time | END » Hoofdstuk 8
Once Upon A Time | END
Hoofdstuk 8
Ik ga voortaan alleen nog maar op vrijdag posten
-xoxoSkylinn Chesterfield
Er volgt een stille toch door de bossen. Niemand te bekennen. Alsof het hier is uitgestorven. Langzaam stopt het paard met rennen. Ik spring van Schittering af en zet mijn handen in mijn zij. “Dus?” Zayn doet hetzelfde. Hij haalt zijn schouders op, maar weet vast en zeker wel waarom we hier nu zijn. Aangezien we op het pad staan, bevinden zich aan de rechterkant bomen. Een bos dus. Aan de linkerkant ook. Zayn loopt naar de linkerkant. “Wat ga je doen?” Geen antwoord.
“Kijk naar de rechterkant.” Zegt hij geheimzinnig na zo’n twee minuten. Ik hou totaal niet van geheimzinnig gedoe. Maar ik kan het niet laten om naar de rechterkant te kijken. Een schelle fluit klinkt vanachter. Zayn. Irritant jong. In de verte verschijnt een blonde jongen. Hij rent naar me toe. Ik deins geschrokken naar achter en wil bij Zayn hulp gaan zoeken. Net voor de grens tussen het pad en de bladeren van het bos stopt hij. “I-is dat haar?” Vraagt hij. “I-is dat hem?” Vraag ik. Voorzichtig sta ik op en loop naar de blonde jongen toe. Zo’n veertig centimeter van elkaar af blijven we staan. Beiden kijkend in elkaars ogen. Een warm gevoel vanbinnen. Wat is dit? Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt, zelfs niet bij Adam. Langzaam breng ik mijn hand naar de jongen toe, maar word dan geëlektrocuteerd. “Fuck!” Pijnlijk trek ik terug. “What the hell moet dit voorstellen?” Als ik kijk naar de jongen is het soort hek om het bos heen niet eens te zien. “Had Zayn je niet gewaarschuwd?” Lacht de jongen. “Eigenlijk wel. Ik ben Skylinn.”
“Ik ben Niall. Super fijn dat je bent gekomen, erg bedankt.” De glimlach van Niall is zo betoverend. “Ja…” Mompel ik. Okay, nu heb ik gezegd dat ik hem ga helpen. Hoe graag ik ook zou willen, ik ga mijn leven niet geven voor iets wat niet in mijn wereld gebeurd. “Ik,” wanneer ik in Nialls helderblauwe ogen kijk veranderen mijn gedachten plotseling. “Vind het een eer om u te helpen.” Wat gebeurt er met me? Mijn hoofd zegt niet hetzelfde als mijn hart. Super creepy dit…
Zayn Malik
Ik geloof dat dit nog wel wat kan gaan worden. Kijk ze eens verliefd op elkaar worden. Genoeg tijd gehad om te kijken naar de tortelduifjes, ik moet een plek vinden waar we kunnen slapen. Het liefst dichtbij Niall. Oh wacht, helemaal vergeten. Ik ben een tovenaar! Er zijn twee dingen die ik nu kan gaan doen, een huis toveren of bouwen. Aangezien ik hartstikke lui ben tover ik er wel een. Zo gezegd, zo gedaan. Met een paar woorden en rare bewegingen met mijn toverstok staat er binnen no-time een houten huisje voor mijn neus. Vervolgens loop ik naar Niall en Skylinn die druk in gesprek zijn. Ik schraap mijn keel waardoor ze me meteen aandacht geven. “We moeten een plan verzinnen. Hoe moet Skylinn Nadine gaan verslaan?”
“Ga naar Liam in Rainbowtopia. Hij is namelijk goed in plannen verzinnen.” Zegt Niall. Ik knik. Liam heb ik allang niet meer gezien. Het was altijd zo’n goede kerel. “Nou, laten we meteen gaan. Kom Skylinn!” Eigenlijk heeft ze geen keus om te beslissen of ze wel of niet meegaat want ik sleur haar mee het paard op. Als we beide op Schittering zitten kan onze tocht naar Liam in Rainbowtopia beginnen.
Na een half uurtje komen we aan in Rainbowtopia. Dit land ligt het dichtst bij Fairlyland. Eigenlijk zou ik er twee uur over doen, maar misschien heb ik Schittering betoverd dat ze sneller gaat. Misschien, hè. “Welkom in Rainbowtopia!” Klinken twee stemmetjes in koor. “Ja, houdoe.” Zegt ik kortaf. Als er dingen zijn die ik enorm haat zijn het wel dwergen. Het komt omdat ik altijd geïrriteerd word door die rot dwergen. Als ik Liam was slacht ik alle dwergen af. Irritante mormels dat het zijn. “Waarom zo bot? Kijk hoe schattig ze zijn.” Skylinn’s hand glijd over mijn rug wat me kippenvel bezorgd. “Die dwergen-“ Mijn stem klinkt verrast hoog dus schraap ik mijn keel. Hier is die mannelijke stem weer, gelukkig. Skylinn moet erom lachen. “Die dwergen zijn de irritantste dingen die er maar bestaan. Op elke manier willen ze je irriteren.” Grom ik. “Het zal vast wel meevallen.”
“Nee. Zeker niet.”
Langzaam laat ik Schittering naar het kasteel van Liam galopperen. Onderweg komen we een veld met eenhoorns tegen. Skylinn slaakt een gilletje. “Oh my god!” Mijn mondhoeken krullen zich op. Het is leuk om Skylinn zo te horen. Alsof ze veranderd in een klein meisje. Super schattig.
Uiteindelijk komen we aan bij Liams kasteel. Dit herken ik wel. Ik stijg af en help Skylinn daar ook mee. Het kasteel wordt bewaakt door bomen, levende bomen. Maar ook hele aardige bomen. “Meneer Malik, komt u voor meneer Payne?” Vraagt de ene. “Ja, we moeten over iets praten.”
“Ga maar.” Als bedankje geef ik een knikje en pak Skylinns hand mee, die ik meetrek aangezien ze staart naar de levende boom. De boom glimlacht naar haar en zwaait. Ze zwaait en glimlacht terug. Hand in hand lopen we het kasteel binnen. “Jij kan het goed vinden met bomen.” Grinnik ik. “Dank je. En jij?”
“Ik kan het beter vinden met mooie meisjes.” Ik kijk Skylinn aan in de hoop dat ze begrijpt wat ik daarmee bedoel. Haar wangen kleuren rood. Zonder een woord te zeggen lopen we de balzaal binnen waar Liam vast op zijn troon zit. Het verbaasd me dat hij deze keer niet op zijn troon zit. “Kan ik u helpen?” Een elfje vliegt naar me toe. “Ja, waar kan ik Liam vinden?”
“In de tuin.”
“Dankjewel.” Altijd zo’n gedoe hier. Hadden ze dat niet eerder kunnen zeggen?
Aangekomen in de tuin waar het altijd heel mooi is, zien we Liam meteen staan. Hij ruikt aan de prachtige bloemen. “Liam?” Direct draait hij zich om en spert zijn ogen open. Liam heeft zijn linnen ochtendjas openstaan en een trainingsbroek eronder. Daardoor is zijn sixpack zichtbaar. Maar de mijne is veel beter. “Wat leuk om je weer te ontmoeten!” Roept hij waarna hij op ons afloopt. “En wie ben jij, schoonheid?” Vraagt de charmeur aan Skylinn. Zachtjes schop ik hem tegen zijn voet. Grijnzend kijkt Liam me aan. “Ik ben Skylinn.”
Reacties:
I love this story
Xx