FanFic.nl

Apocryphal Death

001

Luidruchtig plofte ze neer op de stoel vlak voor het stuur en met een zwaai klapte ze de autodeur dicht. Zo, ze had net Steve naar huis gebracht en Rebecca bleef daar nog even eten. Nu was ze onderweg naar haar eigen huis. Ze woonde al twee jaar op zichzelf en kwam vaak in het weekend bij haar ouders en broertje op bezoek. Ze reed weer langs het ziekenhuis, er stonden nog steeds tientallen massa’s mensen. De burgemeester was een toespraak aan het houden, begreep Rebecca. Daar had ze geen interesse in, maar toch deed ze een raampje open om iets op te kunnen vangen.
’Beste burgers,’ begon hij, ‘we zijn hier allemaal om te zien hoe het ziekenhuis officieel geopend wordt. Jammer genoeg is dit geen bijzondere ziekenhuis.’
Hij schraapte even zijn keel, het leek alsof hij nadacht. ‘Gewoon een ziekenhuis dat bij Boston gaat horen. En bij jullie.’
Natuurlijk volgde er een gigantische applaus en Rebecca sloot het raampje. Ze reed stevig door. Er was een huisarts vlakbij het ziekenhuis waar Rebecca regelmatig naartoe ging. Dat huisarts bestond al jaren en dat was iets wat ze volledig vertrouwde. Sowieso had ze nooit van grote gebouwen gehouden en ze wist dat ze nooit een bezoekje aan dat ziekenhuis zou nemen. Er was wel nog een ziekenhuis, maar dat was in Parker, een stad dat aan Boston grensde. Dat was mooi twee uurtjes rijden.
Rebecca grinnikte. Ze vond het in ieder geval beter dan het nieuwe ziekenhuis. Als ze wat meer in haar gedachten was verzonken, had ze de flat waar ze in woonde allang overheen gereden. Ze lachte kort om haar gedachten, ze wist dat ze gelijk had. Dus concentreerde ze zich tijdens het parkeren.
Nick was niet thuis. Nick was Rebecca’s twee jaar oudere vriend en ze woonden een soort van ‘samen’. Hoewel hij ook regelmatig een bezoekje aan zijn eigen huis bracht. Nick was wel ouder maar woonde nog steeds met zijn ouders, waardoor hij daar vaker was dan bij Rebecca - wat ze niet zo erg vond.
Rebecca was twee jaar geleden naar deze flat verhuisd. Vlak nadat ze besloot op zichzelf te gaan wonen, woonde ze vlakbij haar ouders. Een jaartje daarna verhuisde ze naar deze flat en dat was dik een half uurtje rijden. Wat wel leuk was, was dat Nick in de flat aan de overkant woonde.
Toch had ze geen zin daar naartoe te gaan. Ze was heerlijk een middagje alleen thuis en rust was waarvan ze hield. Gelukkig wist Nick dat en hield er ook rekening mee. Rebecca had nooit van drukke vriendjes gehouden. Haar ex Olivier was een ander type dan Nick. Olivier was te druk en het duurde niet lang voordat Rebecca hem zat was.
In de stad was ze aan het winkelen en toen ze per ongeluk tegen een jongen aanbotste, was ze smoorverliefd geworden. Al haar vriendinnen vonden Nick een stuk, behalve Saskia. Saskia was een wantrouwend type. Erg moeilijk om haar vertrouwen te winnen. Ze leek een beetje op Rebecca, maar dan erger. Rebecca vertrouwde het nieuwe ziekenhuis niet en Saskia zou daar nooit een stap durven te nemen. Een paar dagen nadat Rebecca Saskia aan Nick had voorgesteld, begon Saskia langzamerhand een hekel aan hem te ontwikkelen. Dat was wel te merken, vond Rebecca.
Rebecca blikte even op de klok. Half acht. Ze besloot maar wat te gaan eten, al heeft ze al wat naar binnengewerkt bij haar ouders. Rebecca maakte een omelet voor zichzelf klaar, al klonk dat wel raar voor in de avond, maar echt zin om iets te maken had ze niet. Ze was moe en dacht de hele tijd aan het nieuwe ziekenhuis. Saskia zou sowieso vertellen dat het ziekenhuis niet te vertrouwen was, al had Rebecca dat zelf ook wel door. Ze nam een korte avond-douche en stapte toen toch haar bed in.
’Hoe vroeger je slaapt, hoe beter je nachtrust,’ had haar moeder verteld, vlak voor dat Rebecca op zichzelf woonde. Rebecca had daar altijd wel in geloofd - maar dat betekende niet dat ze altijd zo vroeg sliep. Nu gewoon omdat ze moe was en het lekker rustig was thuis.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.