FanFic.nl

A Trip For Seven ~ Louis Tomlinson [Afgerond]

>H36<

Zonnestralen vallen langs de gordijnen op mijn gezicht. Ik voel de warmte van het licht op mijn wangen. Met mijn lippen in een glimlach gevormd en mijn ogen nog gesloten klop ik met mijn hand op de plek naast me op het matras. Verbaasd open ik mijn ogen als ik in plaats van een warm lichaam op het matras een koud matras onder mijn vingertoppen voel. Ik draai me op mijn zij en kijk op mijn horloge dat naast me op het nachtkastje ligt. Kwart voor tien.
Terwijl ik met de knokkels van mijn vingers het slaapzand uit mijn ooghoeken veeg, ga ik rechtop zitten. Ik vraag me af waar Louis kan zijn, als mijn blik op een fles valt. Op het brede kastje tegen de overstaande muur van het bed staat een blanke fles. Met zwarte, blokletters staat mijn naam op de fles geschreven. In de fles zit een opgerold, crèmekleurige papier. Een nieuwsgierig gevoel voel ik in me opkomen.
Ik gooi mijn benen over de rand van het bed en loop met mijn blote voeten over de koude vloertegels naar de fles toe. Ik pak de fles vast en ga op het voeteneind van het bed zitten. Ik trek de kurk uit de opening van de fles en leg hem naast me neer, op het bed. Ik houd de fles op de kop en schud hem een aantal keer heen en weer, zodat het papiertje naar buiten komt. Mijn nieuwsgierigheid naar de brief is inmiddels alleen maar groter geworden. Ik peuter het plakbandje van het papier af, waarnaar ik het papier open rol.
Het handschrift waarmee de letters op het papier staan geschreven herken ik gelijk. De rechte letters die met sierlijke vormen eindigen.

Lieve Lina, om duidelijk te maken hoeveel ik van je hou, heb ik een verrassing voor je. Volg alle roze gekleurde papiertjes die je vandaag tegenkomt en je zult vanzelf je weg naar mij maken. Het eerste briefje hangt op de kast. I love you to the moon and back. X Louis

Een warm gevoel vormt zich in mijn onderbuik bij het lezen van de brief. Ik leg hem met de fles op het kastje en draai e nieuwsgierig om naar de ingebouwde schuifkast aan de linkerkant van de kamer. Een roze memoblaadje hangt aan het lichte hout van de kastdeur. Ik loop er naar toe en lees de tekst die erop staat.

In de kast ligt een cadeautje voor je

Ik leg mijn hand op de deur en schuif hem naar links, waardoor de kast opent. Een zalm roze jurkje hangt aan een hanger in de kast. Glimlachend neem ik de dunne stof tussen mijn vingers. De stof van het jurkje komt waarschijnlijk tot net boven mijn knieën. Voorzichtig haal ik het jurkje van de hanger af en ik neem hem mee naar de badkamer.

Binnen tien minuten ben ik helemaal klaar. Vrolijk huppel ik de hotelkamer uit en volg ik het tweede briefje op.

Let niet op de bagagekar in de lobby

Dit is nou een tip die alleen Louis kan geven. Ik grinnik zachtjes.
De stof van het jurkje glijdt langs mijn gebruinde benen. Voor twee weken zijn Louis en ik samen op vakantie. Op Ibiza. Louis wilde perse naar Ibiza op vakantie, zodat we alles wat er was gebeurd met de vorige vakantie samen konden afsluiten. Hij was weer helemaal genezen en kon alles weer .
Drie etages lager, in de lobby aangekomen, ga ik meteen opzoek naar de bagagekar, waarmee je de piccolo altijd ziet lopen. Bij de ingang staat hij. De kar, van gouden buizen, waar een aantal stoffen koffers in liggen. Met mijn blik strak op de kar gericht, loop ik er naar toe.
Aan de buitenste buis, op middelbare hoogte zit het briefje. Ik trek hem er van af.

Ga naar de cocktailbar

Ik besluit het papiertje te bewaren en aangezien ik geen tas bij me heb houd ik het papiertje stevig tussen mijn vingers geklemd. Ik verlaat het hotel en ga richting de plaats die op mijn derde briefje staat aangegeven.

Na een half uur kom in aan bij een bloemist. Ik heb al ongeveer zes verschillende briefjes gevonden. Op het laatste briefje die ik heb gevonden stond dat ik bij de bloemist iets moest ophalen op de naam Tomlinson. Wat het was stond er niet bij.
Ik loop langs de gekleurde bloemen het winkeltje binnen en ga naar de toonbank die in de linkerhoek staat geplaatst. Daarachter staat een wat oudere vrouw met kort, krullend haar. Ze glimlacht vriendelijk naar me als ik naar haar toe loop. ,,Hallo,” ze legt de bloemen waar ze mee bezig was naast zich neer op de toonbank en draait zich naar me toe.
,,Waar kan ik je mee helpen?”'
,,Ik kom iets ophalen voor Tomlinson.”' De vrouw lijkt direct door te hebben wie Tomlinson is, want ze knikt direct. Ze gaat voor een paar seconden een koelcel binnen en komt al snel weer terug. Ze loop langs de toonbank en komt voor me staan. Een bloemenkrans gevuld met witte en lichtroze bloemen rust op haar uitgestoken handen.
,,Wauw,” verbijsterd staar ik ernaar. De vrouw glimlacht liefdevol en neemt de krans tussen haar vingers en legt hem voorzichtig op mijn hoofd.
,,Alsjeblieft meisje, je ziet er prachtig uit.” Ze laat haar hand voor een paar seconden op mijn schouder rusten.
,,Heel erg bedankt. Hij is prachtig.”
,,Deze moest ik je ook geven.” Ze haalt het bekende roze gekleurde memoblaadje uit haar broekzak.
,,Alsjeblieft, ik wens je alle liefde.” Ze legt het briefje in mijn hand.
,,Dank u wel,” glimlachend kijk ik haar nog een keer aan, waarnaar ik me omdraai en het winkeltje verlaat.

Dit is het laatste briefje. Volg het geluid van de zee en je hebt me gevonden

Ik weet waar het strand is en loop direct het smalle straatje uit, richting het strand. Ik voel me geweldig. Met mijn lichaam in het gloednieuwe jurkje van Louis omhult en een bloemenkrans vol met bloeiende bloemen op mijn hoofd.

Al snel heb ik het strand bereikt. Ik loop langs het zand als mijn ogen blijven hangen op een ontelbare hoeveelheid witte bloemen. Op ongeveer een meter afstand van de bloemen blijf ik staan.
Het beeld doet me denken aan een sprookje. Honderden witte bloemen met groene takjes zijn bij elkaar gestoken, waardoor er een toog van bloemen is ontstaan.
Ik loop onder de bloemen door, terwijl ik zandkorreltjes tussen mijn tenen voel kruipen. Aan het eind van de bloementoog zie ik Louis staan. Een glimlach rust op zijn lippen. Hij draagt een net, zwart pak. Als ik onder de bloementoog vandaan ben, ren ik haast naar hem toe. Alles wat er gebeurd lijkt een droom te zijn. Alles is zo mooi.
Louis pakt mijn beide handen stevig vast. ,,Je bent prachtig,” Zegt hij zacht. Ik voel mijn wangen warmer worden. Een korte stilte hangt er tussen ons in, maar die verbreekt hij al snel.
,,Lieve Lina, ik ken je nu al best lang. En alles wat we samen hebben meegemaakt, hebben we ook samen overwonnen. Ik hou heel, heel veel van je en ik weet zeker dat ik de rest van mijn leven met jou wil doorbrengen. Lieve Lina, wil je met me trouwen?” Louis gaat op één knie zitten en haalt een rood doosje tevoorschijn.
Ik sla mijn handen voor mijn mond en kan haast niet beseffen wat er gebeurd. ,,Ja, Louis, ik wil heel graag met je trouwen!” Hij staat op en slaat zijn armen stevig om me heen en drukt zijn lippen op die van mij. Alles om ons heen lijkt te verdwijnen. Ik hoor alleen nog de woorden die me laten duizelen. ‘’Wil je met me trouwen’’
Louis verbreekt het contact tussen onze lippen en pakt mijn hand vast. Met een enorme glimlach schuift hij en zilveren ring met een glimmende diamant in het midden om mijn ringvinger. ,,Ik hou van je.”

<3

Reacties: