FanFic.nl

Beauty and the Beast|| Larry Stylinson[afgerond]

001

‘Niet te ver weg, hoor je me? Blijf uit de buurt van het kasteel.’
De jongen rolt zijn ogen en krabt wat aan zijn zongekuste huid.
‘Ja pa.’
‘En denk erom he, voor het donker thuis.’
‘Ja pa.’
‘En kom niet te dicht bij het kasteel.’
‘Ja pa.’
‘En ga al helemaal niet het kasteel in.’
De jongen zucht diep en slaat de deur achter zich dicht. Hij slaakt weer een zucht en begint dan de treden af te lopen. Zodra hij op straat staat kijkt hij om zich heen. Eigenlijk wilde hij voetballen, maar zijn vrienden zijn op vakantie. Verveeld staart hij naar het huis aan de overkant. Het buurmeisje staart hem aan, een buitenboordbeugel rond haar hoofd geklemd. Ze grijnst breed en Louis rilt licht.

‘Hi, Louis!’ roept ze luid. Zelfs vanaf zijn plaats kan hij het speeksel rond zien vliegen. Hij gruwelt en ziet dan hoe het meisje zich van de vensterbank afduwt.
‘Oh shit.’
Zo snel als hij kan sprint hij naar het eind van de straat, waar hij de hoek om duikt en de deur naar zijn favoriete koffieshop open duwt. Hij duikt achter de toonbank.
‘Wat ben je aan het doen?’ vraagt het meisje achter de kassa.
‘Ssssttttt,’ sist hij luid. Het meisje kijkt hem raar aan.
‘Jesy, alsjeblieft. Slissende Lizzy heeft me gezien daarnet.’
Jesy drukt haar lippen op elkaar, maar twee seconden later lacht ze luid. Louis fronst en gebaart naar haar dat ze stil moet zijn.
‘Jesy, Jesy houdt je mond!’ Het belletje van de winkel klinkt en Jesy lacht nog steeds.

'Jesy!’ sist Louis weer. Het meisje giechelt nog wat na.
‘Hoi, Jesy!’ klinkt de stem van Lizzy. Zelfs zonder zicht op haar, weet Louis dat het speeksel weer in het rond vliegt.
‘Heb je Louis gezien?’ slist ze. Louis hoort Jesy giechelen en zucht.
‘Nee, sorry love. Ik heb hem niet gezien.’ Even is het stil.
‘Oke dan.’ Dan klinken er voetstappen en klinkt het belletje boven de deur weer.
Zodra hij zeker weet dat ze weg is, springt hij op en mept hij Jesy op haar schouder.
‘Je wordt bedankt!’
Jesy lacht luid en Louis zucht.
‘Ik haat je. Waarom zijn we ook alweer vrienden?’
Jesy haalt enkel haar schouders op en Louis stapt achter de toonbank vandaan.

‘Ik haat je,’ herhaalt hij. Een glimlach trekt aan zijn mondhoeken. Jesy glimlacht en Louis glimlacht uiteindelijk terug.
‘Ik snap nog steeds niet waarom ze me zo leuk vindt.’ Jesy haalt haar schouders op.
‘Je ziet er niet verkeerd uit. Je ogen zijn prachtig blauw en je bovenbenen zijn zo gespierd en je huid is gewoon altijd bruin. Het is alleen zo jammer dat je gay bent.’ Louis lacht verbaasd.
‘Hoor ik daar een crush?’ Jesy huft.
‘Pfftt, waaaat? Neeeeee.’ Louis knijpt zijn ogen samen en kijkt haar aan.
‘Je vond me leuk, of niet soms?’ Hij grijnst al en Jesy schudt haar hoofd.
‘Oh wacht, wat hoor ik daar? Volgens mij wordt ik geroepen door die klant daar.’ Ze snelt weg en Louis roept haar lachend na.
‘Ja, vlucht maar! Je vond me leu-heuk!’ Jesy steekt haar middelvinger naar hem op.

Later, als de zon al onder is gegaan en Louis weer thuis is, zet zijn vader het nieuws op. Bijna meteen daarna wordt de tv weer uitgezet en niet-begrijpend kijkt Louis zijn vader aan.
‘Pa, waar deed je dat nu weer voor?’ Louis kon het eerste woord niet eens verstaan. Zijn vader haalt enkel zijn schouders op en staat op, om snel daarna weer terug te keren met een flesje bier in zijn handen.
‘Ik bedacht me enkel dat ik eigenlijk helemaal geen zin heb om naar het nieuws te kijken.’
Louis trekt een wenkbrauw op.
‘Pa,’ begint hij waarschuwend, ‘vertel het me. Ik ben 20, ik kan het aan.’
Zijn vaders schudt echter zijn hoofd.
‘Ga maar naar bed, dat is beter voor je.’
Louis fronst, maar volgt zijn vaders advies op. Nog steeds met een frons op zijn gezicht beklimt hij de trappen naar de zolder en opent de deur naar zijn kamer. Achter de ramen zijn de sterren al te zien, net zoals de lantarens in de straten. Louis vindt het nog steeds vreemd dat zijn stadje lantarens met vuur gebruikt, terwijl hij op tv allerlei moderne troep ziet. Nooit heeft hij zijn vader om uitleg gevraagd. Hij vindt de lantaarns stiekem veel leuker. Dat is wat sfeervoller dan die saaie lampen die in andere steden worden gebruikt.

Nadat hij zich heeft uitgekleed en onder de dekens is geschoven, pakt hij zijn telefoon vanaf het nachtkastje. Hij opent het whatsapp gesprek met Jesy en typt haar met snelle vingers een berichtje.
Hee J. Het spijt me van vanmiddag, ik wilde je niet zo pesten. Maar eerlijk, had je echt een crush op mij? Hij grijnst en verstuurt het berichtje naar zijn beste vriendin. Daarna rekt hij zich uit en knipt het licht op zijn kamer uit. Twee seconden later licht het scherm van zijn telefoon op.
Maakt niks uit, Lou. Je weet dat ik het aankan =P Maar ja, in het begin had ik inderdaad een crush op je. En toen kwam ik erachter dat je gay was. Dat maakte wel een deuk in mijn ego hoor haha
Louis grijnst en typt snel een antwoord, waarna hij zijn telefoon uitzet en zich verder onder de dekens verschuilt. Hij zucht diep en trekt zijn kussen dichter naar zich toe. Dan pas voelt hij het gladde papier dat op zijn kussen heeft moeten liggen.

‘Heu.’ Hij knipt het lampje op zijn nachtkastje aan en pakt de envelop op. Zodra hij de brief opent, walmt de geur van parfum hem toe en meteen weet hij al van wie de brief is. Hij zucht diep en werpt het witte voorwerp in de prullenbak aan de andere kant van de kamer.
‘Stomme slissende Lizzy. Snapt nog steeds niet dat ik niet van meisjes houd.’ Hij schudt zijn hoofd om vervolgens het licht weer uit te doen en zijn ogen te sluiten.

Reacties: