Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Adam Lambert » Piraat van zijn hart? » 13.

Piraat van zijn hart?

30 april 2015 - 21:18

788

2

390



13.

~Ariana~


‘’Oh, moeder wil trouwens een feest geven’’ zei Daniel, het eten was op en Diana was terug gegaan met de tweeling omdat te veel zon niet goed voor ze was. Alleen Daniel, Jonathan, Sir Lambert en ik waren nog over. Ik lag op mijn buik voor ons, met mijn gezicht naar de mannen toe en een rietstengel in mijn mond. ‘’Leuk!’’ zei ik maar rolde met mijn ogen. ‘’Ze wil vieren dat je weer thuis bent’’ zei Daniel. ‘’Ja dus? Nu moet ik een jurk gaan aandoen?’’ vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw, de stengel viel uit mijn mond en ik ging rechtop zitten. ‘’Ariana, toe..’’ zei Daniel. ‘’Nee Daniel.. Ik heb al heel blij dat jij geen welkom terug feestje had geregeld en me gewoon zelf liet bepalen of ik dat wilde of niet. Moeder kennende nodigt ze elke huwbare man met veel geld uit die maar interesse heeft in een mooi verstandshuwelijk’’ zei ik. Sir Lambert keek me aan en ik haalde mijn schouders op. ‘’Ik ga geen jurk dragen alleen maar om haar te plezieren, die tijd heb ik wel gehad.. Vijf jaar geleden ben ik daar al mee gestopt’’ zei ik. ‘’Dat weet ik wel Anna’’ zei Daniel. ‘’Hey, wat nou als we allemaal als piraat gaan?’’ zei Jonathan met een grijns. Daniel keek hem aan en ik begon te grijnzen. ‘’Kijk dat vind ik wel cool!’’ zei ik. ‘’Doen we Daniel een ooglapje voor, jonathan jij krijgt een houtenbeen en van de Engelsman hier maken we onze gevangene’’ zei ik. ‘’Waarom ben ik de gevangene?’’ vroeg sir Lambert. ‘’Omdat ik dan alles met je kan doen wat ik wil’’ zei ik. Hij keek me even aan en ik schoot in de lach. ‘’Geweldig, je trapte er direct in’’ zei ik. ‘’Nee, jij mag de kapitein spelen’’ zei ik. ‘’Dat ben je ook op je eigen schip dus dat moet je wel kunnen’’ zei ik. ‘’Ja dat klopt, al laat ik veel over aan de bemanning’’ zei hij. ‘’Wat een eitje ben je zeg’’ zei ik. ‘’Maar moeten we echt er heen? Als piraten kunnen we trouwens maar beter niet doen.. Dat gaat moeder een flauwte geven en dat willen we toch ook niet’’ zei ik en haalde mijn schouders op. ‘’Ja, laten we maar wel gaan.. Onze kleding is al gebracht voor vanavond’’ zei Daniel. ‘’Het is vanavond ?’’ vroeg ik. ‘’Ja, het begint om acht uur’’ zei hij. Ik stond op en klopte het gras van mijn rok en blouse. ‘’Wat ga jij doen?’’ vroeg Jonathan. Ik keek hem aan, alsof hij me beledigd had. ‘’Ik moet me klaar maken, ik moet naar een bal’’ zei ik en vervolgens rende ik er heel erg on-damesachtig vandoor.

Drie uur later stond ik in mijn kamer, half naakt, terwijl ik me aan het bedenken was wat ik moest doen. Ik moest wel gaan, anders zou er nog een schandaal ontstaan door mij, nou was dat nog niet wat me echt veel boeide. Het was gewoon zo dat ik wilde laten zien dat ik wel degelijk een dame kon zijn, een bewijs leveren. Door mij was het immers zo dat Diana bijna geen thee visites meer gaf omdat ze bang was voor roddels over haar schoonzusje. Ze was een schat, echt wel en Daniel bofte met zo’n lieverd. Dat was ook begonnen als een verstandshuwelijk, alleen die bleken echt verliefd te zijn geworden. Prachtig. Alleen niets voor mij, echt niet. Ik keek naar de jurk die aan de deur van de kast hing en naar mijn kleding die op het bed lag. Wat ging ik doen?

Er werd op de deur geklopt. ‘’Kan ik u helpen mevrouw?’’ vroeg een dienstmeid. ‘’Nee, het lukt wel’’ zei ik en ik begon met aankleden. Ik ging voor mijn eigen kleding, niet alleen maar omdat ik daar meer gewend aan was of omdat ik wilde laten zien wie ik precies was. Ook omdat de jurk precies de jurk was die ik zou hebben gedragen op de avond van mijn verlovingsfeest, hij was alleen nu voor een meer volwassen vrouw gemaakt in plaats van voor een jonge dame van net achttien. Ik ging moeder, hoe veel ik stiekem ook van haar hield, niet dat genot geven om me alsnog in die jurk te zien. Nooit van mijn leven dat dat ging gebeuren. Ik keek op de klok en pakte mijn kistje met sieraden. Mijn naam ketting zou nooit afgaan, maar ik wilde er iets bij doen. Kijkend tussen de armbanden vond ik de gouden armband met kleine sterretjes, deze deed ik om. Samen met mijn kleine gouden oorringen maakte deze armband mijn outfit helemaal af. Ik keek naar mijn haar en besloot een haarband in te doen en daarna liep ik naar beneden.


Reacties:


trixy zei op 12 juli 2015 - 15:09:
Zoals je al eerder hebt gehoordt, is het een leuk geweldig verhaal.
Natuurlijk ben ik erg benieuwd hoe het verhaal verder gaat.
Ik wacht rustig af, op naar het volgende deel.


MyReflection
MyReflection zei op 15 mei 2015 - 9:30:
Ik ben benieuwd hoe haar moeder hierop gaat reageren.
Ik ben blij dat ik eindelijk weer bij ben.

Het is nog steeds geweldig.

X