Hoofdcategorieën
Home » Overige » The Returned » (no subject)
The Returned
(no subject)
'Wat? Nee, dat is onmogelijk!'
Instinctief sprong Pip achteruit, net buiten het bereik van de man en zijn zwaaiende armen.
'Mijn lieve Pip! Jouw grootmoeder? Het idee alleen al. En als jij mijn kleinkind bent? Waar is mijn zoon dan? Of is het een dochter? Vertel maar, ik ben erg benieuwd.'
Pip wist niet hoe te reageren. De man leefde duidelijk in de waan dat hij Alistair Bane was. De eerste grote liefde van haar grootmoeder. De man van wie altijd verteld werd dat hij gestorven was in de tweede wereldoorlog.
'Zoals ik al zei. Philippa Grey was mijn grootmoeder, ze was ooit getrouwd met een man met de naam Alistair Bane, maar die is erg jong gestorven.'
Voorzichtig wachtte Pip zijn reactie af, de woorden leken amper tot de man door te dringen.
'Gestorven?' Mompelde hij uiteindelijk. 'Gestorven, hoe dan? In de oorlog?'
Hij begon te rillen over zijn hele lijf. Zo hard dat Pip bang was dat hij het elk moment kon begeven.
'Maar ik ben gewoon hier. Ik leef dus ben ik niet dood.'
Pip zuchtte gefrustreerd, met hier te blijven zitten kwamen ze dus echt nergens. Eerst dacht ze er aan om haar vriendin Ally te bellen. Maar toen bedacht ze zich dat die nu van een romantische avond aan het genieten was. Haar kon ze nu echt niet lastig vallen.
'Alistair? Het ziet er naar uit dat we beiden onze eigen waarheid geloven. Daarom heb ik een voorstel. je gaat mee naar mijn huis, daar verzorg ik eerst die wond van jou en daarna gaan we samen zoeken naar de waarheid. klinkt dat als een plan?'
'Heb ik een andere keus?' Was het niet zo enthousiaste antwoord.
'Je kan natuurlijk hier blijven zitten tot het antwoord uit de lucht komt vallen. Is dat beter?'
De man was gelukkig nog genoeg bij zijn verstand om dit in te zien. Zonder verder moeilijk te doen stapte hij haar wagen in. En het laatste stuk van de reis liep voorspoedig.
Het viel Pip op dat de man continu uit het raam aan het kijken was, zonder twijfel was hij aan het zoeken naar een punt dat hij herkende.
'Zo. Hoe lang woonde je hier?'
De vraag leek best vreemd, aangezien deze man duidelijk in een waanidee leefde, maar het leek haar beter om er even in mee te gaan.
'Mijn hele leven, ik ben hier geboren.'
'Net zoals Philippa, dan ken je haar al sinds je klein was.'
'Inderdaad ja, ik was verliefd op haar sinds het eerste ogenblik dat ik haar zag. Je kan wel zeggen dat ik
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.