FanFic.nl

Every Year A Letter [Afgerond]

Year Three

Lieve Ashton,

Vandaag is Mason drie geworden. De tijd gaat snel. Voordat je het weet is hij al 13 of 23 of 30, allemaal met een drie. Hij groeit snel, qua lengte maar ook geestelijk. Ik bedoel, hij is op goede lengte, iets langer dan de gemiddelde drie jarige, maar groot genoeg en niet al te groot. Maar geestelijk bedoel ik, hij leert al snel hoe dingen moeten en hoe je ermee om moet gaan. Net als, wanneer ik hem boos aankijk over iets wat hij heeft gedaan, weet hij meteen dat hij ermee moet ophouden en het niet meer mag doen. Of bijvoorbeeld, dat hij al snel leert praten. Hij kan al best veel zeggen, maar zijn spelling en grammatica is niet zo goed en klopt niet helemaal. Maar ja, dat leert ie over een paar jaar op school wel.
Oh ja, over school gesproken. Hij word volgend jaar vier en mag dan naar school. Natuurlijk ben ik al een beetje rond gaan kijken voor een school dicht in de buurt. Ik heb er een op het oog, een kwartiertje hier vandaan. Maar, dat komt volgend jaar. Ik moet me nu, in deze brief, richten op zijn derde jaar. Wat er is gebeurd en zo.
Voor ik het vergeet te vertellen, MASON KAN LOPEN! Ik ben zo trots op hem. Hij zette ongeveer twee maanden geleden zijn eerste stapjes. Super toch! Het jammere was, hij zette een paar stappen, en stapte toen recht op een kleine race auto. Maar ja, kan gebeuren. Dus ik had zijn voet verzorgd en er een kus op gegeven, zodat hij weet dat de pijn over moet zijn. Daarna ging alles weer goed en de afgelopen twee maanden hebben we alleen maar geoefend en het ging steeds beter en beter. Hij kan nu zelfstandig lopen, maar nog niet lange afstanden. Bijvoorbeeld, dat hij van de keuken naar de eettafel kan lopen. Of, van de eettafel naar de salontafel. Maar hij kan niet meteen vanuit de keuken naar de woonkamer. Hij moet eerst naar de eettafel, dan even rust en dan naar de salontafel. En als hij goed lui is, kruipt ie gewoon haha. Zou ik ook doen als ik de kans kreeg.
Ja, dat dus. Ik ben aan mijn gewicht gaan werken. Ik had, zoals je wist, overgewicht. Maar, ik ben de afgelopen twee jaar goed gaan sporten, en ben weer op normaal gewicht! Ik ben zo trots op mezelf. Ik weeg nu nog maar 80 kg, maar woog eerst 120 kg. Oké, misschien niet zo'n erge overgewicht, maar voor mij wel. Ik voelde me er niet goed bij, had je advies opgevolgd en ben toen meer gaan sporten en gezonder gaan eten.
In ieder geval, Mason had laatst een allergische reactie. We waren aan het eten, en opeens begon hij te hoesten en zijn keel zwol op, en ik meteen de ambulance gebeld. Want ja, dit had ik nog nooit meegemaakt met Mason. Dus de ambulance broeders ernaar gekeken, hadden hem verzorgd en langzaam trok zijn keel weer normaal. Ik was zo geschrokken, want ja, als zoiets met je kind gebeurd zonder dat je er iets over weet, is dat heel eng.
Dus de dag erna naar de dokter, blijkt dat hij allergisch is voor noten of pinda's. Ik had dus een salade gemaakt, in kleine stukjes gesneden voor hem, met kleine nootjes er doorheen. Maar hij kan er dus niet tegen. Goed om te weten natuurlijk.
Oké, ik moet even weg. Mason is wakker geworden en huilt, dat heb ik al lang niet meer meegemaakt, maar ik ga wel even kijken. Ben zo terug.
Ben er weer, hij was zijn knuffeltje kwijt die op de grond lag. Ach ja, kan gebeuren.
Maar ik ga nu ook lekker slapen, eens op tijd. Het is tien over half twaalf.
Ik spreek je volgend jaar. Ik hou van je.

Liefs, Isobel.

Reacties: