Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Once Upon A Time | END » Hoofdstuk 16
Once Upon A Time | END
Hoofdstuk 16
Skylinn Chesterfield
‘Maak kennis met Melina Willow, mijn sterkste vechter,’ zegt Liam. Vervolgens trekt hij een meisje naar voren met een harnas aan. ‘Een meisje?’ vraag ik verbaasd. ‘Hij bedoelt vechtster,’ zegt Melina glimlachend. ‘Wat als jullie nu eens met de training beginnen?’ Liam seint naar de vechtruimte. ‘Ja, is goed. Daar liggen vechtkleren die je nodig hebt.’ Melina loopt weg en ik volg haar. Want wat kan ik anders doen? Ik kijk naar achter en zie hoe Zayn me vaarwel zwaait met een grijns op zijn gezicht wat me eigenlijk best wel bang maakt. We lopen de vechtruimte binnen waar heel veel onderdelen zijn. Hier zou je nog wel een parcour van kunnen maken. ‘Daar liggen je kleren, en ook nog stiekjes voor in je haar.’
Ik knik en loop naar de spullen, neem ze mee en kleed me vliegensvlug achter een hoekje om. Mijn haar bind ik in een snelle staart en loop terug. ‘Staat je goed,’ grinnikt Melina. Okay, is dat een belediging of een compliment? Ik besluit er geen antwoord op te geven en ga recht tegenover haar staan. Plotseling gaat haar hand naar mijn neus waardoor ik een bruggetje achterover maar en direct daarna mijn benen omhoog gooi en die haar handen raken. Zo sta ik weer rechtop. ‘Wauw, je hebt echt talent.’ Melina doet haar harnas af en heeft net zo’n pak aan als ik heb. ‘We gaan een simpel gevecht doen,’ zegt ze waarna ze haar zwaard over de grond schuift en die met afstand van een paar meters achter me beland. ‘Jij wil dat zwaard pakken maar ik wil je hoofd eraf rukken.’
‘Hm.. Ja, interessant. Je bent niet de eerste.’
Meteen probeert ze me een trap te geven. Binnen nog geen halve seconde schiet alles bij me naar binnen op een rijtje. Stap één: een weg maken naar het zwaard. Zo gezegd, zo gedaan. Met behulp van achteruitratslagen lukt dat. Stap twee: verdedigen. Melina probeert inderdaad mijn hoofd eraf te rukken, maar ik verdedig mezelf waardoor ze geen haartje van me raakt. Stap drie: het zwaard pakken. Net voordat ze haar vuist in mijn hoofd plant, pak ik het zwaard op en richt het op haar. Melina stapt uit de scene en zet haar handen in haar zij. ‘Ik ben van je onder de indruk, je weet niet half hoe goed je bent. Je moeder was zo helemaal niet,’ zegt ze. Bij het laatste zinnetje spits ik mijn oren. ‘Mijn moeder?’
‘Ja S-‘
‘Hoe gaat het hier?’ Zayn stormt de vechtruimte binnen. Boos stap ik op hem af. ‘Wie is mijn moeder?’
‘Wat?’ Tuurlijk Zayn, doe maar net alsof je niet weet waar ik het over heb.
‘Eerst Hook en nu Melina. Wie. Is. Mijn. Moeder.’
‘Dat weet je toch zelf heel goed, ze is in de mensenwereld.’
‘En nu ben ik het zat!’ Ik geef hem een duw tegen zijn schouder.
‘Je hebt wat beters om je op te concentreren!’ roept hij boos terug. Ik zucht diep. ‘Ik kom er wel achter.’ Vervolgens loop ik de kamer uit en zie vanuit mijn ooghoeken dat Zayn me achterna komt. Ik ga naar de persoon die alles weet...
Aangekomen bij de zee laat ik mezelf in het gras vallen en staar naar het helderblauwe water. Vanuit de verte komt er een boot aanvaren. Precies wat ik nodig had. Ik had zo’n vermoede dat het schip zou komen. Alsof iets in mij het tegen me vertelde. Ik ga staan en zwaai heftig.
Wanneer het schip dichtbij mij is parkeert hij hem. ‘Hook.’ Ik loop het schip op en zie hoe hij het stuur verlaat en naar mij toekomt. ‘Wat leuk om jou hier te zien,’ glimlacht hij. ‘Ik wil met je praten,’ zeg ik. ‘Kom maar mee naar mijn kantoortje.’
Wauw, natuurlijk. Hij heeft zijn kantoor op een schip.
We gaan wat trappen af en komen aan in inderdaad een kantoortje gemaakt van hout. Hij gaat zitten op zijn stoel achter zijn bureau waar allemaal brieven op liggen. Het boeit me op dit moment niets wat erop staat en waar het over gaat. Lomp zet ik mijn handen op het bureau waardoor Hook schrikt. ‘Je gaat me vertellen wie mijn moeder is,’ beveel ik hem op een strenge toon. ‘Nou, als ik dat doe dan gaat Zayn me vermoorden. Dus nee, dat doe ik niet. Maar ik kan je wel iets geven,’ zegt Hook. ‘Zeg op.’
‘Een leuke nacht.’
Opeens kan ik mezelf niet meer bedwingen en spring over de tafel heen op Hook die achterover met zijn stoel valt. Zijn polsen druk ik tegen de houten vloer met mijn handen en zit op zijn heupen. ‘Mm… Als je het liever nu doet kan ik die nacht ook wel verzetten hoor.’
Alleen maar meer woede die opstijgt. ‘Ik heb geen zin in grapjes nu!’
‘Ik maak ook geen grapjes, sweetie. Ik meen het serieus.’
Mijn vuist raakt voordat ik het zelf weet zijn kaak. Hij grijpt er naartoe. ‘Als je niet zo mooi was had ik allang met je gevochten maar ik ga je alles vertellen…’ mompelt Hook.
‘En snel!’ Eigenlijk is het best wel grappig om een piraat te commanderen. ‘Ik moet van Nadine met haar samenwerken, maar ik wil het helemaal niet. Na een onschuldige vrijpartij dacht ze dat ik haar wilde gehoorzamen, maar als ik dat had geweten had ik wel een ander genomen. Ik moet jullie in de gaten houden van haar en zorgen dat jullie niet in de weg van haar plan komen.’
‘Welk plan?’
‘Het plan om de hele sprookjeswereld in een zwarte wereld te veranderen met alleen maar zwarte magie…’
‘Wanneer is het plan klaar?’
‘Over drie dagen zal ze de spreuk waar ze mee bezig is uitspreken over de sprookjeswereld, en dan is het gedaan.’
Ik knik en laat Hook los. Ik schuif een stukje naar achter zodat ik op zijn benen zit, sla mijn handen voor mijn hoofd en denk diep na. Zelf komt Hook ook overeind en omhelst me. ‘Wat moet ik doen?’ vraag ik helemaal vergeten dat ik hier eigenlijk kwam met de vraag wie mijn moeder is. ‘Ik ga jullie helpen maar daar moet je me wel iets voor teruggeven. Geven en nemen zeggen wij altijd.’ Hooks handen strijken over mijn lichaam en plant zijn hoofd in mijn nek. Ik wil alles doen behalve dit met Hook maar ik heb geen keuze. Hook tilt me op en zet me op zijn bureau. We hebben hem nodig om Nadine te vermoorden, zonder hem is er geen kans voor ons…
Reacties:
Best zielig voor haar dat ze dat moet doen. Maar ja.. Ik zou het niet doen
nicee