Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Beauty and the Beast|| Larry Stylinson[afgerond] » Epiloog
Beauty and the Beast|| Larry Stylinson[afgerond]
Epiloog
‘Papa,’ klinkt de stem van het jongentje. Harry draait zich om en zakt door zijn knieën.
‘Ja, bud?’ vraagt hij met een glimlach. Het jongetje haalt een hand door zijn karamelkleurige krullen.
‘Ehm…’
Harry glimlacht en tilt het jongetje op. Hoewel hij eigenlijk te oud is, vindt Harry het te leuk om zijn kind zo dicht bij hem te hebben. Het jongetje kijkt hem met stralende, blauwe ogen aan.
‘Ik weet het niet meer.’
Harry glimlacht.
‘Dat is niet erg, Edward. Zullen we je zusje is gaan opzoeken?’
Het jongentje knikt en Harry loopt richting de rozentuin.
‘Volgens mij zijn Darcy en je paps buiten bij het meer.’ Harry opent de deur naar de tuinen en stapt naar buiten. Hij ziet Zayn en Perrie rondrennen met hun eigen dochtertje en zwaait kort naar ze. Perrie zwaait met een glimlach terug.
‘Zie jij ze al?’ vraagt hij dan aan zijn zoontje. Die speurt de tuin rond en begint dan opgewonden heen en weer te deinen.
‘Daar daar!’ Hij wijst naar de steiger, waar Louis en Darcy zitten. Darcy’s bruine haar zwiept vrolijk om haar hoofd heen. Harry glimlacht en begint ernaar toe te lopen.
‘Hi, Lou.’ Harry zet Edward neer en buigt zich dan over Louis heen, om hem vervolgens een kus op zijn kruin te geven. Louis kijkt op met een glimlach.
‘Hallo, schat.’
Harry glimlacht en geeft Louis een kus op zijn mond.
‘Iewlll,’ klinkt er in koor. Geamuseerd kijken de twee mannen naar hun kinderen.
‘Oh oh oh!’ roept Edward dan. Harry kijkt hem aan.
‘Wat is er, jongen?’
‘Ik weet weer wat ik wilde vragen!’ roept hij. Harry glimlacht en gaat naast Louis op de steiger zitten, om vervolgens zijn zoon op schoot te trekken.
‘Wat wilde je vragen dan?’
‘Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?’
Harry en Louis kijken elkaar aan.
‘Nou, bud. Het begon heel lang geleden, toen je papa tweeëntwintig werd…’
Hiermee is Beauty and the Beast, mijn projectje van FFS3, afgerond. Ik vond het echt heel leuk om dit te schrijven want Disney is geweldig. Ik hoop dat jullie hebben genoten van dit verhaal en dat ik jullie niet heb teleurgesteld haha.
Mijn schrijven zal nu even stilliggen waarschijnlijk. Ik heb een paar verhalen lopen in word, maar ik heb nu echt geen tijd om te schrijven (because school), maar deze zomervakantie zal er zeker een nieuw verhaal online komen. Welke weet ik nog niet, dus dat blijft een verrassing voor jullie c;
Ik wil Cynthia bedanken voor het meelezen, want ze is gewoon geweldig en geeft genoeg tips waardoor ik mijn schrijven kan verbeteren. Natuurlijk wil ik de rest ook bedanken, jullie berichtjes laten me altijd lachen.
x
Reacties:
Awhh ik hou zo van deze cutie cutie cutie cuteeeeee einde <3
Really loved this story
Gonna miss it
-xoxo
DIT IS ZOOOOO GELWELDIG!!!
TOO CUTEEE!!!!!
Jij kan echt zoooooo goed schrijven WAUW!!
XX
Wauw dit is zo'n super verhaal!!!
Ik vind et jammer dat het voorbij is
X
ASDGHJKL JIJ OH JIJ . <3
Ik zal dat lieve bedankje even eer aan doen door een reactieee
Sorry trouwens dat 'ie zo laat komt. Maar ik had had zo druk.
Anyway!
Over deze epiloog:
Two words. To cute. <3
Ik vind het zo leuk dat jij Harry en Lou zo... Tja. Je zet ze zo leuk neer, ook met schat en zo en jaa i really like that. Het maakt duidelijk dat ze hier absoluut geen 22 orso meer zijn en dat vind ik erg mooi. En kids, oh yes of course kids. Zo leuk ook dat je terug komt op wat het jongetje wilde vragen en dat je dat echt afsluit met "...het begon allemaal (...)" Zo leuk.
Over het hele verhaal:
Het was echt een leuke versie van een gemoderniseerde Beauty and the Beast. Je hebt de elementen van het originele verhaal erg mooi terug laten komen. De vrouw aan het begin, de rozentuin, de meubels en - natuurlijk - het beest. Wat ik vooral zo goed vind, is dat je de persoonlijkheden van onze lieverdjes zo goed naar voren hebt laten komen. Zayn was Zayn, Niall was Niall - Harry was fucking Harry. Snap je wat ik bedoel ? Dat is knap, want ja - ze waren furniture. Haha.
Normaal gesproken ben ik geen fan van cliché zooi, dat is algemeen bekend, maar ik ben blij dat het uiteindelijk wel zo is gelopen. Of, nou ja. Het is cliché, maar zo is de opbouw niet zeg maar. Ze krijgen op den duur bijv ruzie over dat Lou vraagt wat er met de jongens is gebeurd en je weet de spanningsboog gewoon goed strak te spannen.
Wat ik wel wat jammer vond, is dat sommige dingen een beetje onwaarschijnlijk waren. (Los van het feit dat mensen niet in meubels kunnen veranderen enzo, want dat is gewoonweg fictie dus logisch) maar ik bedoel bijvoorbeeld dat Lou wegging en terug ging naar het kasteel. Zijn vader en zo lieten hem gaan, hij werd niet eens aangesproken door de politie - dat soort stuff. Ik heb het wel eerder genoemd geloof ik. Daar moet je soms iets langer over nadenken. Wat zou er gebeuren als jij het was - hoe zouden mensen hier reageren? Mensen in het echt, niet mensen uit films. You feel me? Vast wel.
Maar over het algemeen vond ik dit echt leuk. Het was grappig, schattig en ook spannend. Drie ingrediënten voor een goed verhaal, als je het mij vraagt. Als je dan ook nog sommige stukjes wat beter overleest (y'know, snelheidsfoutjes etc.) is het alleen nog maar beter.
En dan wil ik nog een shoutout geven naar hoe jij gegroeid bent al schrijfster. Seriously, ik zag gewoon doorgaans het verhaal dat je beter en beter werd en mijn commentaar bijvoorbeeld ook echt serieus nam (toch toch?). Uberhaupt in vergelijking met bijvoorbeeld Drunken Mistakes is dit zoveel malen beter geschreven. Jaaaa.
Als je weer een nieuw verhaal gaat posten, moet je me reclame geven. Ik ben erg benieuwd of je dan nog meer verbetert en wat voor een leuk pareltje dat gaat zijn.
En ja. Larry Stylinson hè. My weakness. <3