FanFic.nl

Na de boeken: De Terugkerende Vloek

Uilenpost, spinnenfobie en drakenei

Het zonlicht dat door het open raam scheen dwong Albus om zijn ogen open te doen en op te staan. Hij wreef in zijn ogen en liep naar het raam om het dicht te maken, maar bleef staan. Hij keek uit over het uitgestrekte terrein van Zweinstein, tot aan waar het Verboden Bos begon. In de verte zag hij vanuit het Bos rook opstijgen... Snel deed hij het raam weer dicht en draaide zich om. Het was toen pas dat hij merkte dat Scorpius al weg was. Hij besloot zich er geen zorgen over te maken.
Hij kleedde zich aan en liep de trap af naar de leerlingenkamer. Daar was de haard al aangestoken en zagen de stoelen er heel aanlokkelijk uit, maar hij ging het portretgat door, zeker nog zeven trappen af en liep de hoge deuren door naar de Grote Zaal.
Verbaasd zag hij dat Scorpius en Roos er al waren. Ze schrokken op toen Albus naast hen neerplofte en even wisten ze niets te zeggen tegen elkaar. Maar gelukkig kwamen op dat moment Alice en Mirthe binnen.
'Hey Roos, hey Scorpius' Alice ging naast Roos zitten en Mirthe schoof naast Albus aan. Albus vroeg zich af of ze hem wel gezien had.
'Hey Alice' probeerde hij.
Maar Alice was ergens anders mee bezig. Roos had haar boek weer tevoorschijn gehaald en merkte niet dat Alice stiekem iets uit haar zak haalde en het op haar hoofd zette...
Albus' ogen werden groot toen hij zag wat het was; Een grote, dikke spin, met lange,harige poten. Hij wist hoe bang Roos voor spinnen was, iets wat, zoals zijn vader altijd had gezegd, dat zij en Hugo van hun vader hadden geërfd. De spin bewoog zich over haar haren en sprong van haar hoofd op haar boek.
Roos schreeuwde het uit toen ze hem zag, liet haar boek vallen en viel achterover op de grond. Ze krabbelde onhandig op en strompelde snel achteruit.
De Grote Zaal barstte in lachen uit. Alice, die zo hard moest lachen dat ze bijna zelf van haar stoel viel, liet de spin weer op haar handen kruipen en aaide hem over zijn harige lijf.
'Jij!' Met een mengeling van ongeloof en woede op haar gezicht wees Roos naar Alice. Ze knikte lachend. Albus grinnikte. Het was eigenlijk best gemeen, maar Roos' gezicht was onbetaalbaar.
'Ja,ik' Alice glimlachte en hield de spin omhoog. 'Iedereen, ontmoet Hendrik, mijn superschattige huisspinnetje'
Albus vond de spin allesbehalve schattig, maar Alice had hem alweer weggestopt. Roos bleef achterdochtig naar haar zakken kijken terwijl ze ging zitten. Op dat moment gleed het Griffoendor-spook, Haast Onthoofde Henk,voorbij.
'Riep een van de jongsten der Griffoendors mij?', zei hij hooghartig.
'Nee hoor,heer Hendrik', antwoordde Mirthe beleefd.
Het spook keek haar blij verrast aan. 'Ik mag jou wel. Laat mij eens zien, als ik het goed heb... Een Leeflang, een Wemel, een Potter, een Lubbermans... En, mijn hemel, een Malfidus! Dat is nog eens een blijde verrassing!'
Scorpius knikte en voor de eerste keer sinds Albus hem kende hoorde hij zijn stem, die verrassend zelfverzekerd klonk: 'Inderdaad, Heer Hendrik'
Henk nam zijn hoed af en gleed weer weg.
Ondertussen was de Grote Zaal al volgelopen. Professor Anderling stond op, zei niks en liet het eten op de tafels verschijnen.
Albus boog zich voorover.
'I-is er iets?', vroeg hij Scorpius toen die een hap van zijn toast nam.
Ineens hoorde hij het geklapper van vleugels en het hoge gekras van uilen en hij keek geschrokken omhoog. Door de bovenste openstaande ramen van de Grote Zaal kwamen honderden uilen aangevlogen die met een brief of pakketje naar hun eigenaars vlogen. Een grote,vwitte uil vloog op Scorpius af en een andere bruine uil lande midden in de boter vlak voor Albus. Hij stak zijn poot uit en poot uit en Albus maakte de brief die eraan vast zat los. De uil wachtte terwijl hij las.

Beste Kleine Albus en Roos, (stond er in een slordig handschrift)
Kommen jullie nog eens naar me toe voor thee en koek? Stuur de uil maar terug met het antwoord.
Hagrid

Albus glimlachte, krabbelde 'ja, natuurlijk. is vrijdag goed?' op de achterkant en stuurde de uil weer terug. Hij keek opzij naar Scorpius, die zijn brief nog aan het lezen was en eindelijk weer wat kleur in zijn gezicht had gekregen.
Toen hij klaar was, stopte hij de brief in zijn zak, keek Albus aan en glimlachte voor de eerste keer.
'Nee hoor,alles gaat geweldig', zei hij, stond op en liep de Grote Zaal uit.

Albus klopte zo hard als hij kon op de houten deur van het hutje en deed een stap achteruit.
'Kom al, kom al', hoorden ze een diepe stem vanuit het huisje. 'Effe geduld hebben, he'
Er klonk gerammel en een luide bonk voordat de deur eindelijk krakend openging. Hagrid verscheen in de deuropening, met een paar grijze haren glinsterend tussen zijn weelderige baard.
'Roos! Kleine Albus!', riep Hagrid blij en hij liet hen binnen. 'Mooi dat jullie effe zijn gekommen,ik was namelijk net bezig me les voor te bereiden, kennen jullie mooi effe helpen!'
'Hagrid, waar was je net mee bezig?', vroeg Roos achterdochtig. Albus ging in een veel te grote stoel bij de haard zitten en zij klom op de stoel tegenover hem.
'Gewoon,wat lessen voorbereiden'
Er klonk nog een bank en Albus draaide zich geschrokken om in zijn stoel. Het geluid leek uit een kast te komen vlak achter hem. De kast rammelde en schudde en wat er ook in zat,het wilde er duidelijk graag weer uit.
Hagrid stormde op de kast af en probeerde hem dicht te houden.
'Snel,geef me die sleutel an!'
Albus keek op het tafeltje voor de haard en zag daar een roestige zwarte sleutel liggen. Vlug pakte hij hem op en gaf hem Hagrid aan,die hem in het slot van de kast stak en hem op slot zette.
Hij veegde het zweet van zijn voorhoofd. 'Niks an de hand, hoor. Nou, vertel me eens van jullie eerste week op Zweinstein, dan kennen we ondertussen wat grond ompotten voor de Flubberwurmen'
Voor Albus leek het niet alsof er niks aan de hand was, maar hij zei niks terwijl hij, Roos en Hagrid Flubberwurmen in potjes aarde stopte. Zijn vader had hem wel eens verteld van die keer dat Hagrid een drakenei had gekocht,of een driekoppige monsterhond. Of een gigantische spin,of de zelfgebroede 'Schroeistaartige Skreeften'...
Hij dacht hieraan terwijl Roos Hagrid inlichtte over de lessen,dat de leraren best aardig waren en de meeste leerlingen ook. Dat ze al 25 punten had verdient voor Griffoendor tijdens Transfiguratieles en dat haar vriendin Alice een spin als huisdier had. Dat er een meisje was,Fatima Zwarts,dat ze nu al niet kon uitstaan.
En een uur later liepen ze terug naar het schoolgebouw,en Albus realiseerde zich dat ze Muil niet hadden gezien.

(Spel- en schrijffouten gemaakt aangaande Hagrid waren bewust gedaan)

Reacties: